Το Τέλος του Κόσμου (όπως τον γνωρίζουμε)

[Παύλος Βουλουτιάδης]

Καλησπέρα σας, καιρό έχουμε να βρεθούμε ... υποχρεώσεις, τι να κάνεις ; Τέλος πάντων, αφορμή για το θέμα ένα εξαιρετικό βιβλίο που διάβασα πρόσφατα με τίτλο Έξι βαθμοί, το μέλλον της ανθρωπότητας σε έναν θερμότερο πλανήτη, του Mark Lynas, εκδ. Polaris Multimedia.

Για να γίνει κατανοητό τι σημαίνει μια αύξηση της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας κατά 6 βαθμούς Κελσίου, αρκεί να αναφερθεί το εξής > 18,000 χρόνια νωρίτερα, την εποχή των παγετώνων, η θερμοκρασία της Γης ήταν περίπου 6°C χαμηλότερη από τη σημερινή. Τότε οι πάγοι κάλυπταν μόνιμα τις μισές σύγχρονες Η.Π.Α, την Ευρώπη ως τις βόρειες παρυφές των Άλπεων, όλο το έδαφος της σημερινής Ρωσίας. Τον χειμώνα οι θερμοκρασίες έπεφταν σε αχανείς περιοχές στους 40°C υπό το μηδέν. Οι απότομες διακυμάνσεις του καιρού δεν επέτρεπαν την καλλιέργεια της γης. Στην Αφρική και στην Μέση Ανατολή οι μεγάλες περίοδοι ξηρασίας ήταν κάτι ολότελα συνηθισμένο. Όσο για τον ανθρώπινο πληθυσμό, έφτασε στο σημείο να απαρτίζεται στην καλύτερη περίπτωση από 40,000 και στην χειρότερη περίπτωση από 15,000 άτομα.

Δυστυχώς, όλα δείχνουν ότι στο κοντινό μέλλον θα προκληθεί τέτοιας κλίμακας καταστροφή λόγω της επιδείνωσης του "φαινομένου του θερμοκηπίου", δηλ. λόγω της ολοένα μεγαλύτερης συγκέντρωσης αερίων του θερμοκηπίου (διοξειδίου του άνθρακα, μεθανίου και άλλων) στην ατμόσφαιρα και άρα λόγω της ολοένα μικρότερης ανάκλασης των ηλιακών ακτίνων προς το Διάστημα. Μέχρι πριν από 20 χρόνια, ορισμένοι αμφισβητούσαν την αύξηση αυτών των αερίων και την άνοδο της παγκόσμιας θερμοκρασίας αλλά τώρα κανείς δεν διανοείται πλέον να το κάνει. Τώρα πια όλοι οι αρμόδιοι παραδέχονται πως τα τελευταία 150 χρόνια το αιωρούμενο διοξείδιο του άνθρακα αυξήθηκε κατά 33%, ότι το αιωρούμενο μεθάνιο διπλασιάστηκε και ότι η μέση παγκόσμια θερμοκρασία ανέβηκε κατά 0,8°C. Γνωρίζουν επίσης τα τακτικά πορίσματα της Διακυβερνητικής Επιτροπής για τις Κλιματικές Αλλαγές (IPPC) του Ο.Η.Ε. Σύμφωνα λοιπόν με την 4η έκθεση αξιόλογησης της IPPC(2007), η μέση παγκόσμια θερμοκρασία θα αυξηθεί από 1,4 έως 6,4°C μέχρι το έτος 2100.

Αυτού του είδους οι εκθέσεις (IPPC), λόγω του ανοιχτού χαρακτήρα των προβλέψεών τους, δίνουν χώρο για αναβλητικότητα και διαφορετικές αναγνώσεις. Στην πραγματικότητα όμως, τα περιθώρια για διορθωτικές κινήσεις είναι πάρα πολύ στενά. Η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει. Ποτάμια και λίμνες σε όλον τον κόσμο στερεύουν. Οι θύελλες που πλήττουν τις Η.Π.Α είναι κάθε χρόνο και πιο σφοδρές. Το δάσος του Αμαζονίου μειώνεται. Το χιόνι στο όρος Κιλιμάντζαρο εξατμίζεται. Οι πάγοι της Αρκτικής, αυτοί οι ανακλαστήρες ηλιακών ακτίνων, ελαττώνονται θεαματικά. Στην ανθεκτική Ανταρκτική εξαφανίζονται παγετώνες μεγάλοι σαν το Ρόουντ Άϊλαντ.

Αν η μέση παγκόσμια θερμοκρασία αυξηθεί κατά 1°C μέχρι το 2030 - κάτι που είναι σίγουρο) τα πιο πάνω φαινόμενα ανισορροπίας θα ενταθούν και ορισμένα άλλα θα εμφανιστούν μετά το 2031.

Μεγάλες περίοδοι ξηρασίας θα πλήξουν τις δυτικές Η.Π.Α, θα επιφέρουν καταστροφικές συνέπειες στην γεωργία και θα δημιουργήσουν νέες ερήμους στη Νεμπράσκα, στη Μοντάνα, στο Γουαϊόμιγκ, στην Αριζόνα, στο Τέξας και στην Οκλαχόμα. Η αυξημένη θερμοκρασία του Ατλαντικού και η διαταραχή στο θερμό ρεύμα του Κόλπου (Gulf Stream) θα προκαλέσουν τυφώνες στο Νότιο Ατλαντικό και κατακλυσμιαίες βροχές στην κεντρική Ευρώπη. Η ολοκληρωτική εξαφάνιση των ορεινών παγετώνων στην Αφρική θα οδηγήσει σε πρωτοφανή λειψυδρία και σε τρομερή αύξηση του μεταναστευτικού ρεύματος προς τον αναπτυγμένο κόσμο. Η άνοδος της στάθμης των ωκεανών θα βυθίσει εκατοντάδες κοραλλιογενή νησιά στον Ειρηνικό και θα αναγκάσει τους κατοίκους να εγκατασταθούν στην Αυστραλία και στη Νέα Ζηλανδία.

Αν οι εκπομπές αερίων θερμοκηπίου κορυφωθούν μέχρι το 2015 και έπειτα μειωθούν κατά 90% μέχρι το 2050, η θερμοκρασία της Γης θα αυξηθεί κατά 2°C. Αυτό θα δώσει εκκίνηση σε πιο θεαματικές εξελίξεις. Η λειψυδρία θα χτυπήσει την Κίνα. Οι ωκεανοί θα γίνουν πιο όξυνοι και παράκτιες περιοχές θα θρυμματιστούν σαν φρυγανιές. Οι καύσωνες θα γίνουν καθεστώς στη Γαλλία, στην Αγγλία και στην Γερμανία. Στις μεσογειακές χώρες η γεωργία θα καταστεί από προβληματική έως αδύνατη. Ο πάγος ολόκληρης της Γροιλανδίας θα λιώσει και η πανίδα της Αρκτικής θα αφανιστεί. Οι μουσώνες θα προκαλέσουν φονικές πλημμύρες στην Ινδία. Χώρες όπως το Περού θα μείνουν χωρίς νερό. Τα μισά ζώα του πλανήτη θα πεθάνουν. Η ιδέα της θρέψης 8 δισεκατομμυρίων ανθρώπων θα εγκαταληφθεί.

Αν οι εκπομπές αερίων θερμοκηπίου κορυφωθούν μέχρι το 2030 και στη συνέχεια ληφθούν μέτρα για την μείωσή τους, μας περιμένει μια αύξηση 3°C. Θα λουστούμε όμως και τα παρεπόμενά της. Μέχρι το τέλος του 21ου αιώνα, χώρες όπως η Μποτσουάνα, η Ναμίμπια, η Ανγκόλα και η Ζιμπάμπουε θα ερημοποιηθούν. Η ξηρασία θα ανάψει μεγάλες πυρκαγιές σε δασώσεις εκτάσεις από την Αμαζονία έως την Παπούα Νέα Γουινέα. Οι βροχοπτώσεις στην Αυστραλία θα μειωθούν κατά 40%. Υπερτυφώνες κατηγορίας 6 - ο τυφώνας Κατρίνα της Νέας Ορλεάνης βαθμολογήθηκε με 4 - θα σαρώσουν παραθαλάσσιες πόλεις από την Αμερική και την Αφρική έως την Ταϊβάν και την Ινδία. Ο Ινδός ποταμός θα γίνει ρυάκι και η λειψυδρία στο Πακιστάν θα προκαλέσει πόλεμο με την Ινδία. Το Μανχάταν - αν δεν έχει προστατευτεί από ψηλά φράγματα - θα καλυφθεί από τα νερά του Ατλαντικού. Οι πόλεις της Γαλλίας, της Αγγλίας και της Γερμανίας θα γεμίσουν από Έλληνες, Ιταλούς, Ισπανούς και θα χρειαστούν ειδικά έργα για την αντιμετώπιση των ακραίων βροχοπτώσεων. Τα έλη θα επεκταθούν σε διάφορες περιοχές του κόσμου και θα προκαλέσουν θανατηφόρες πανδημίες. Σε ολόκληρη την Αρκτική θα απομείνουν λίγα διάσπαρτα παγόβουνα.

Χειρότερες θα είναι οι επιπτώσεις αν οι εκπομπές αερίων θερμοκηπίου κορυφωθούν μέχρι το 2050 και η θερμοκρασία της Γης ανέβει κατά 4°C. Μέχρι το 2095 - για τα εγγόνια μας δηλ. μιλάμε - πόλεις όπως η Βομβάη, η Σαγκάη, η Αλεξάνδρεια, η Αθήνα, το Λονδίνο, η Βενετία, η Νέα Υόρκη και η Βοστόνη θα καλυφθούν από την θάλασσα. Το Μπανγκλαντές θα χάσει το 1/3 του εδάφους του από το νερό και η Πολιτεία του Νιού Τζέρσεϊ το 3% της έκτασής της. Ο μισός πάγος της Ανταρκτικής θα χαθεί. Στην Κίνα ο μισός πληθυσμός θα αντιμετωπίσει το φάσμα της λιμοκτονίας. Η Ισπανία, η Ιταλία, η Ελλάδα και η Τουρκία θα γεμίσουν αμμόλοφους. Στη Ρωσία η θερμοκρασία θα ανέβει κατά 7°C και οι χιονοπτώσεις θα γίνουν σπάνιο φαινόμενο. Στην κεντρική Ευρώπη τα αποθέματα πόσιμου νερού θα μειωθούν κατά 50% και πάμπολλοι υδροηλεκτρικοί σταθμοί θα καταργηθούν. Ο πάγος της Αρκτικής θα εξαφανιστεί. Το λιώσιμο των παγετώνων στην Σιβηρία θα οδηγήσει σε βαλτώδεις εκτάσεις και σε απελευθέρωση ασύληπτων ποσοτήτων μεθανίου στην ατμόσφαιρα.

[Όπως βλέπετε, το θέμα εξελίσσεται σαν ντόμινο] Αυτές οι φρικτές εξελίξεις θα συντελέσουν στην περαιτέρω άνοδο της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας. Μια άνοδος κατά 5°C μέχρι το 2100 θα σημάνει όμως την είσοδο της ανθρωπότητας στην κόλαση. Στην Ινδία θα βρέχει ασταμάτητα. Στην Κίνα τα ποτάμια θα είναι συνεχώς πλημμυρισμένα. Το δάσος του Αμαζονίου θα γίνει ανάμνηση. Η ξηρασία θα γονατίσει την Κεντρική Αμερική, τη νότια Ευρώπη, την Ιαπωνία, την Ινδοκίνα, την Κορέα, τη Χιλή, την Αργεντινή, την ανατολική Αφρική, την Αυστραλία και όλα τα νησιά του Ειρηνικού. Τα παγκόσμια αποθέματα νερού θα μειωθούν κατά 50%. Οι Η.Π.Α θα εισβάλλουν στα καλλιεργήσιμα πλέον εδάφη του Καναδά και η Κίνα θα εκστρατεύσει εναντίον της Σιβηρίας. Οι ευρωπαϊκοί λαοί θα ορμήσουν σε ημιάγρια κατάσταση εναντίον της Γερμανίας και των σκανδιναβικών κρατών. Οι ζεστοί ωκεανοί θα απελευθερώσουν ένυδρο μεθάνιο - ίσως με την μορφή τρομερών εκρήξεων. Τα ύστατα ίχνη πάγου στην Ανταρκτική θα εξανεμιστούν.

Για την προοπτική ανόδο της θερμοκρασίας κατά 6°C δεν μπορούν να ειπωθούν πολλά. Μάλλον μια τέτοια κατάσταση θα κάνει την Γη να επιστρέψει στην Κρητιδική Περίοδο, με αποτελέσματα που δεν μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους. Τότε η θάλασσα θα καταπιεί τεράστια κομμάτια ξηράς - για παράδειγμα, ολόκληρη την ενδοχώρα των σημερινών Η.Π.Α. Η Μεσόγειος θα αποκτήσει μυρωδιά σάπιου αβγού και θα δηλητηριάσει ύπουλα τους κατοίκους των νέων παράκτιων περιοχών. Δισεκατομμύρια άτομα θα πεθάνουν από την πείνα και τις αρρώστιες. Πανίσχυρες εκρήξεις ένυδρου μεθανίου θα αφανίσουν μεγάλους ανθρώπινους πληθυσμούς. Στους όξινους ωκεανούς τα περισσότερα ψάρια θα πεθάνουν ...

Μήπως ... σας έλουσε κρύος ιδρώτας ; εμένα να δείτε!

[psyche]

γιατί θεωρούμε τόσο απελπιστικά τραγικό το ενδεχόμενο να εξαφανιστεί η ανθρωπότητα; Τόσο καλά τα έχουμε καταφέρει για να θέλουμε να συνεχίσουμε στον αιώνα τον άπαντα;

Εν πάσει περιπτώσει, ούτε το πρώτο "κυρίαρχο" είδος που εξαφανίζεται θα είμαστε, πιθανότατα ούτε το τελευταίο. Life goes on. Κι οι δεινόσαυροι υπέροχοι ήταν, εξαφανίστηκαν. Και νέες υπέροχες μορφές ζωής εμφανίστηκαν και κυριάρχησαν. Life goes on.

Δλδ σιγά τα "περιούσια" όντα που είμαστε, που το σύμπαν δεν μπορεί να κάνει χωρίς εμάς. Τα κάναμε σκατά, ή κατά άλλους και φυσικά θα ερχόταν η ίδια εξέλιξη, θα εξαφανιστούμε, και όσο ο πλανήτης θα συνεχίσει να υπάρχει, η ζωή θα "εφευρίσκει" νέους τρόπους και μορφές για να αναπτυχθεί. Και κάποτε κι ο πλανήτης θα σταματήσει να υπάρχει και σε κάποιο galaxy far far away κάποιος ίσως να παρατηρήσει τη supernova και θα συνεχίσει τη ζωή του όπως έκανε μέχρι τότε.

Κάθε είδος έχει τον κύκλο του, να έρθει, και να εξαφανιστεί. Μέχρι τότε, αν θέλουμε να κάνουμε κάτι πραγματικά "οικολογικό", τότε το πιο ειλιρινές είναι :

Κίνημα για την Εθελοντική Εξαφάνιση του Ανθρώπου (http://www.vhemt.org/aboutvhemt.htm#vhemt)

http://www.vhemt.org/colorvisualize.jpg

[Παύλος Βουλουτιάδης]

γιατί θεωρούμε τόσο απελπιστικά τραγικό το ενδεχόμενο να εξαφανιστεί η ανθρωπότητα; Τόσο καλά τα έχουμε καταφέρει για να θέλουμε να συνεχίσουμε στον αιώνα τον άπαντα;

Εν πάσει περιπτώσει, ούτε το πρώτο "κυρίαρχο" είδος που εξαφανίζεται θα είμαστε, πιθανότατα ούτε το τελευταίο. Life goes on. Κι οι δεινόσαυροι υπέροχοι ήταν, εξαφανίστηκαν. Και νέες υπέροχες μορφές ζωής εμφανίστηκαν και κυριάρχησαν. Life goes on.

Δλδ σιγά τα "περιούσια" όντα που είμαστε, που το σύμπαν δεν μπορεί να κάνει χωρίς εμάς. Τα κάναμε σκατά, ή κατά άλλους και φυσικά θα ερχόταν η ίδια εξέλιξη, θα εξαφανιστούμε, και όσο ο πλανήτης θα συνεχίσει να υπάρχει, η ζωή θα "εφευρίσκει" νέους τρόπους και μορφές για να αναπτυχθεί. Και κάποτε κι ο πλανήτης θα σταματήσει να υπάρχει και σε κάποιο galaxy far far away κάποιος ίσως να παρατηρήσει τη supernova και θα συνεχίσει τη ζωή του όπως έκανε μέχρι τότε.

Ε ; ναι, είναι κι αυτή μια άποψη ... όμως, να σε ρωτήσω κάτι ; έχεις παιδιά ;

[psyche]

Ε ; ναι, είναι κι αυτή μια άποψη ... όμως, να σε ρωτήσω κάτι ; έχεις παιδιά ;


Χ : Ξέρεις πιστεύω ότι το μόνο δίκαιο θα ήταν η αναδιανομή του πλούτου...
Υ : ναι, είναι κι αυτή μια άποψη ... όμως, να σε ρωτήσω κάτι ; Έχεις λεφτά;

Χ : Ξέρεις πιστεύω πως είναι τεράστια πρόκληση να κυκλοφορούν με τερατώδη SUV στο κέντρο...
Υ : ναι, είναι κι αυτή μια άποψη ... όμως, να σε ρωτήσω κάτι ; Έχεις Cayenne;

Χ : Ξέρεις, πιστεύω πως θα έπρεπε επιτέλους να σταματήσουν τη χριστιανικό προσυλητισμό στα σχολεία...
Υ : ναι, είναι κι αυτή μια άποψη ... όμως, να σε ρωτήσω κάτι ; Πιστεύεις στο Χριστό;

Χ : Ξέρεις, πιστεύω ότι θα έπρεπε να απαγορευτεί το ψαροντούφεκο...
Υ : ναι, είναι κι αυτή μια άποψη ... όμως, να σε ρωτήσω κάτι ; Ψαρεύεις;

...

Το αν έχει κάνει κάποιος μια επιλογή που να τον φέρνει να έχει ιδίον όφελος από μια συγκεκριμένη θέση έναντι μιας άλλης, επηρεάζει την ορθότητα της σκέψης του;

Αν όχι, τότε δεν νομίζω πως η ερώτησή σου βοηθάει the least bit.
Αν ναι, υπάρχει περίπτωση να είναι προς το καλύτερο; Κάτι για "χωρίς φόβο και πάθος" λέγανε κάποιοι κάποτε...

[Παύλος Βουλουτιάδης]

Ένα "όχι" θα ήταν αρκετό ... :)

[psyche]

...προφανώς το ερώτημα σου έχει μόνο μία απάντηση, η οποία προτιμάς να βρίσκεται μόνο στο μυαλό σου.

Συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις, καλύτερα είναι να μην την κάνεις εξαρχής :)

Αλλιώς τι νόημα έχει να μου λες εσύ ποια είναι η απάντησή μου που "αρκεί"

[Παύλος Βουλουτιάδης]

Το ερώτημά μου είναι απλό και σαφέστατο. Έχεις παιδιά ; Κι αν θέλεις, ναι, έχει μία μόνο, απλή απάντηση για όσους δεν είναι ψεύτες. Για τους ψεύτες και τους πολυλογάδες, το ερώτημά μου έχει πολλές απαντήσεις ... αλλά καμία από αυτές δεν έχει νόημα και αξία.

[psyche]

[..]για όσους δεν είναι ψεύτες. Για τους ψεύτες και τους πολυλογάδες, το ερώτημά μου έχει πολλές απαντήσεις ... [...]


Στο καλό και να μας γράφεις ;)

[Physalia]

Αν και είμαι στην πράξη βεχεμεντικός τύπος, ομολογώ ανερυθρίαστα ότι δεν βλέπω την ώρα να ξεναγήσω υποβρυχίως την upcoming ανηψιά μου!
Εντάξει, είμαστε κωλοείδος, αλλά πρέπει όλοι μας να παραδεχτούμε ότι ο άνθρωπος έχει φέρει και μερικά πολύ σπουδαία και όμορφα πράγματα σε αυτό τον κόσμο, όπως τη μουσική, το θέατρο, την ποίηση, την αρχιτεκτονική, τη ζωγραφική, τους λαχανοντολμάδες (όλα αυτά που εγώ δεν μπορώ να κάνω τελοσπάντων) και πιστεύω ότι του αξίζει μία δεύτερη ευκαιρία του άτιμου....

Και πέρα από όλα τα πιθανά και απίθανα καταστροφολογικά σενάρια, υπάρχει και φως στο βάθος του τούνελ, δεν είναι και τόσο δύσκολο, αρκεί να μάθουμε επιτέλους να στέλνουμε σπίτι τους κάτι ανθρωπάρια που νομίζουν ότι μπορούν να κόβουν και να ράβουν το μέλλον μας στα μέτρα τους.
Άντε, ας αφήσουμε τα προβλήματα, ας δούμε και καμιά λύση (http://www.greenpeace.org/raw/content/greece/press/118523/energy-revolution-summary.pdf), υπάρχουν πολλές.

[dimitri]

Χμμ...., ίσως να μην έχουμε χρόνο (http://www.december212012.com/)και για αυτές τις λύσεις. :D:confused:

Ίσως βέβαια να είναι και κάτι που να έχει ενδιαφέρον μια και το τέλος του κόσμου όπως τον γνωρίζουμε ίσως να φέρει και την αρχή του κόσμου όπως θα θέλαμε να είναι.

(BTW, καλές οι ανανεούμενες πηγές ενέργειας (που δυστυχώς δεν έχουν σταθερότητα ώστε να καλύπτουν την βασική ζήτηση), αλλά αν δεν υπάρχει η σταθερή πηγή ενέργειας, όλες αυτές οι προτάσεις της greenpeace και των άλλων είναι λειψές και λίγο "φανατικές" - πάντα κατά την άποψή μου) (και όχι δεν θέλω να ξεκινλησω κάποιο flame :D)

[Physalia]

(BTW, καλές οι ανανεούμενες πηγές ενέργειας (που δυστυχώς δεν έχουν σταθερότητα ώστε να καλύπτουν την βασική ζήτηση), αλλά αν δεν υπάρχει η σταθερή πηγή ενέργειας, όλες αυτές οι προτάσεις της greenpeace και των άλλων είναι λειψές και λίγο "φανατικές" - πάντα κατά την άποψή μου) (και όχι δεν θέλω να ξεκινλησω κάποιο flame :D)

Καθώς εμείς ξοδεύουμε το χρόνο μας αμφιβάλλοντας, κάποιοι απλά το κάνουν πράξη, εκμεταλλευόμενοι μάλιστα τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις που κινητοποιούν, ενισχύουν και επιβραβεύουν....

http://www.gizmodo.com.au/2008/07/danish_isle_runs_completely_on_renewable_energy_is _greenest_guinea_pig_ever-2.html
http://www.wind-works.org/articles/DardesheimGermanysRenewableEnergyCity.html
http://www.renewableenergyworld.com/rea/news/story?id=50863
http://blog.wired.com/wiredscience/2008/04/american-town-f.html
http://www.iht.com/articles/2007/08/28/business/carbon.php
http://www.npr.org/templates/story/story.php?storyId=90042092
http://blog.coolerplanet.com/2008/10/20/germany-world-leader-in-renewable-energy/

Αλλά δεν πειράζει, εμείς για ακομα μία φορά τελευταίοι και καταϊδρωμένοι, θα τρέχουμε σε κάμποσα χρονάκια να αγοράσουμε τις απαρχαιωμένες τουρμπίνες και τα φωτοβολταϊκά της Γερμανίας (που θα τα ξεπουλάει μόνο και μόνο γιατί θα έχει ήδη αναπτύξει την τεχνολογία της δεύτερης γενιάς) και θα πληρώνουμε όσο όσο για να αγοράζουμε έτοιμη ηλιακή ενέργεια από καμιά Βουλγαρία ή καμιά Τουρκία γιατί εμείς δε θα΄χουμε χώρο για τέτοια, θα είμαστε γεμάτοι γήπεδα γκολφ!

Τελευταίοι και καταϊδρωμένοι γιατί δεν κάνει να πιστέψουμε ακόμα σε τέτοια πράγματα, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να γίνουμε αυτόνομοι και αυτάρκεις, και είναι πολύ κακό αυτό ξέρετε.....

(αν δεν μπορέσουμε να πιστέψουμε εμείς οι ίδιοι σε ένα καλύτερο αύριο, τότε το καλύτερο αύριο δεν μας αξίζει)

[psyche]

[...]
(BTW, καλές οι ανανεούμενες πηγές ενέργειας (που δυστυχώς δεν έχουν σταθερότητα ώστε να καλύπτουν την βασική ζήτηση), αλλά αν δεν υπάρχει η σταθερή πηγή ενέργειας, όλες αυτές οι προτάσεις της greenpeace και των άλλων είναι λειψές και λίγο "φανατικές" - πάντα κατά την άποψή μου) (και όχι δεν θέλω να ξεκινλησω κάποιο flame :D)

:thumbup:
Όλοι οι κατασκευαστές κόσμων στην αιωνιότητα της εμπειρίας τους και της απώτατης εξέλιξής τους συνιστούν μία και μόνο πηγή ενέργειας...
πυρηνική σύντηξη ftw :cheesy:

[psyche]

[...]αρκεί να μάθουμε επιτέλους να στέλνουμε σπίτι τους κάτι ανθρωπάρια που νομίζουν ότι μπορούν να κόβουν και να ράβουν το μέλλον μας στα μέτρα τους.[...]

...εμ σπίτια τους πηγαίνουν κι από μόνοι τους, αλλά από τα ρημαδόσπιτά τους ρουφάνε περισσότερους πόρους από χώρες ολόκληρες (που λέει ο λόγος).
Γι' αυτό, όχι σπίτια τους αλλά στον αγρό πρέπει να τους στείλουμε :rolleyes: :evil:

[Thalia]

Φίλοι δύτες καλησπέρα,
Θα ξεφύγω λίγο απο το θέμα που συζητάτε, αλλά θα ήθελα τη γνώμη σας. Απο παρατήρηση των τελευταίων 10 περίπου μηνών διαπίστωσα, για τη περιοχή μου,Κάρυστος Νότια Εύβοια, οτι η θαλάσσια ζωή που βλέπουμε κάθε φορά που καταδυόμαστε είναι κάθε φορά και λιγότερη. Σε νυχτερινές καταδύσεις, που υποτίθεται οτι βλέπεις παραπάνω ή διαφορετική ζωή απο οτι την ημέρα η κατάσταση ήταν απογοητευτική. Είναι μόνο δική μου διαπίστωση ή το αντιμετωπίζεται και εσείς;

Thalia

[ΚΑΡΕΛΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ]

Εξαρτάται... για να εκφέρει κάποιος μια γνώμη πρέπει να καταδύεται πολύ συχνά σε ένα τόπο. Θα παρατηρήσεις ότι ακόμα και αν κάποιος τόπος κρατάει ψάρι και γενικά θαλάσσιους οργανισμούς ότι παρατηρούνται με διαφορετική συχνότητα ανά εποχή -ακόμα θα παρατηρήσεις ότι μια χρονιά μπορεί να υπάρχει κινητικότητα και την επόμενη νέκρα...
Μιλώντας γενικά και με βάση την τελευταία δεκαετία σίγουρα όσον αφορά τα ψάρια οι πληθυσμοί τους έχουν μειωθεί, υπάρχουν πάντως απο δική μου εμπειρία κάποιοι τόποι που είτε είναι δυσπρόσιτοι, είτε μακρινοί, είτε βαθιά, ή ακόμα ακόμα από τύχη δεν έχουν εντοπιστεί από τους κυνηγούς και παραμένουν σε καλή κατάσταση.

[Big-Blue]

:thumbup:
Όλοι οι κατασκευαστές κόσμων στην αιωνιότητα της εμπειρίας τους και της απώτατης εξέλιξής τους συνιστούν μία και μόνο πηγή ενέργειας...
πυρηνική σύντηξη ftw :cheesy:
πρώτη φορά βρήκα τη χρήση του quote:)
φίλε psyche μάλλον εκεί είναι το ζουμί.
Μαζί με ΑΠΕ όμως:geia:

[΄Ακης Γκούμας]

Αλλά δεν πειράζει, εμείς για ακομα μία φορά τελευταίοι και καταϊδρωμένοι, θα τρέχουμε σε κάμποσα χρονάκια να αγοράσουμε τις απαρχαιωμένες τουρμπίνες και τα φωτοβολταϊκά της Γερμανίας (που θα τα ξεπουλάει μόνο και μόνο γιατί θα έχει ήδη αναπτύξει την τεχνολογία της δεύτερης γενιάς) και θα πληρώνουμε όσο όσο για να αγοράζουμε έτοιμη ηλιακή ενέργεια από καμιά Βουλγαρία ή καμιά Τουρκία γιατί εμείς δε θα΄χουμε χώρο για τέτοια, θα είμαστε γεμάτοι γήπεδα γκολφ!

Τελευταίοι και καταϊδρωμένοι γιατί δεν κάνει να πιστέψουμε ακόμα σε τέτοια πράγματα, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να γίνουμε αυτόνομοι και αυτάρκεις, και είναι πολύ κακό αυτό ξέρετε.....



Τα είχε πεί χρόνια πρίν ο μπαρμπα - Κάρολος, καλή μου.
Ξέρεις, πρίν τον καπιταλισμό (ή σχεδόν ταυτόχρονα) υπάρχει η ανάγκη του Ιμπεριαλισμού.
Εκεί, οριοθετούνται τα όρια του Τρίτου, του Δεύτερου και του Πρώτου κόσμου.
Ε, η συνέχεια, καθώς και η αναγκαία σχέση μεταξύ τους, είναι γνωστή, φαντάζομαι.
Τέλος (Αυτό είναι δικό μου απόφθεγμα):
Για κάθε χώρα που μεταπηδά απο χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο σε υψηλότερο, πρέπει να βρεθεί εκείνη (η χώρα) που θα πάρει την θέση της.

[Physalia]

:thumbup:
Όλοι οι κατασκευαστές κόσμων στην αιωνιότητα της εμπειρίας τους και της απώτατης εξέλιξής τους συνιστούν μία και μόνο πηγή ενέργειας...
πυρηνική σύντηξη ftw :cheesy:

Δείτε τα πράγματα λίγο πιο σφαιρικά πριν επιλέξετε το μέλλον σας.
Αντιγράφω μία ενδιαφέρουσα άποψη...

__________________________________________________ ______________
Πυρηνική Τεχνογνωσία και πολιτική
Κεντρικό χαρακτηριστικό στην ιστορία του Δυτικού εκσυγχρονισμού είναι μια ολοένα αυξανόμενη εξάρτηση από τη τεχνολογία στην παραγωγή των αγαθών και στην αναζήτηση ενέργειας. Η εξάρτηση αυτή προβλέφθηκε από τους εμπνευστές του νεωτερισμού ( Bacon, Descartes) και έγινε πραγματικότητα στο δεύτερο μισό του δεκάτου ενάτου αιώνα. Η αυξανόμενη τεχνολογική δύναμη αποδείχθηκε ένα εξαιρετικά χρήσιμο εργαλείο για τις φιλελεύθερες δημοκρατικές καπιταλιστικές κοινωνίες. Η τεχνολογία δημιούργησε μεγάλο πλεόνασμα αγαθών και αισιοδοξία ότι οδηγούμαστε σε μια πιο ισότιμη κοινωνία.. Πεποίθηση όλων ήταν ότι η δημοκρατία μπορούσε να επεκταθεί και να χρησιμοποιηθεί μέσα στα πλαίσια εφαρμογής της μοντέρνας τεχνολογίας στους χώρους εργασίας, στα οικονομικά θεμέλια της κοινωνίας και ότι υπάρχει η δυνατότητα μέσα στους κόλπους μιας δημοκρατικής κοινωνίας να προσαρμοστεί η επιστήμη και η τεχνολογία και να λειτουργήσει βασισμένη στις αρχές της δημοκρατίας. Ο Μάρξ θεώρησε την επιστήμη και την τεχνολογία προοδευτικές δυνάμεις, που βοηθούν στη δημιουργία των υλικών συνθηκών για την αυτό-υπέρβαση του καπιταλισμού (R R Pippin).
Οι επιστημονικοί κανόνες διέπονται από δημοκρατικές αξίες. Η δημόσια επίδειξη των κατακτήσεων της γνώσης των επιστημόνων και τα κοινωνικά οφέλη που προέρχονται από την εφαρμογή της τεχνολογίας σε διάφορους κοινωνικούς τομείς (π.χ. δημόσια υγεία, εκπαίδευση, επικοινωνία) δείχνουν ότι η βάση της επιστήμης είναι οι δημοκρατικοί θεσμοί.
Όμως η επιστήμη και η τεχνολογία με τον ιδεολογικό ρόλο τους στον καπιταλισμό, συνεισφέρουν πολλές φορές και σε μια ιδεολογική παραμόρφωση που ο Lukacs ονόμασε «αναπαράσταση του αφηρημένου σαν ύλη» (R R Pippin). Είναι λοιπόν οι τεχνολογίες που βασίζονται στη σύντηξη συμβατές με δημοκρατικές κοινωνίες; Αρχικά η πυρηνική ενέργεια και τεχνολογία είναι απόμακρη από τους απλούς πολίτες, εφόσον τα συστήματα αυτά δεν είναι προσιτά, κατανοητά και εύχρηστα από τους απλούς ανθρώπους. Με την εγκαθίδρυση μεγάλων συγκεντρωτικών πηγών ενέργειας, όπως τα πυρηνικά εργοστάσια σε κάποια περιοχή, τίθενται οι τοπικές κοινωνίες κάτω από μια σχέση εξάρτησης από την κεντρική εξουσία με αντίκτυπο την δυσκολία να χειριστούν τις υποθέσεις τους αποτελεσματικά. Οι κίνδυνοι συνεπώς που ελλοχεύουν δεν είναι μόνο οι περιβαλλοντικοί και αυτοί της οικονομικής εξάρτησης, αλλά και οι συνέπειες σε άλλα πεδία της δημόσιας ζωής. Μόλις ένα σχέδιο δράσης βρίσκεται στο δρόμο προς την εφαρμογή του και μόλις τα προϊόντα της τεχνολογίας, όπως τα εργοστάσια πυρηνικής ενέργειας, βρίσκονται υπό κατασκευή ή υπό λειτουργία, εμφανίζονται επιχειρήματα για να δικαιολογήσουν την προσαρμογή της κοινωνικής ζωής στις τεχνολογικές απαιτήσεις.

Ο συνηθισμένος τρόπος σκέψης των ανθρώπων αντιμετωπίζει τις τεχνολογίες σαν ουδέτερα εργαλεία, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ορθά ή λανθασμένα, για το καλό, το κακό ή κάτι ενδιάμεσο. Σπανίως αναρωτιόμαστε για το αν μια μηχανή έχει σχεδιαστεί και κατασκευαστεί με τρόπο τέτοιο, ώστε οι επιπτώσεις της να είναι συγκεκριμένες πριν καν αυτή χρησιμοποιηθεί. Οι επιπτώσεις των αντιδραστήρων σύντηξης είχαν ήδη προβλεφθεί και συζητιόνταν σε επιστημονικούς και μη κύκλους, πριν ακόμη χρησιμοποιηθούν, είτε λόγω της βραδείας εξέλιξής τους, είτε λόγω των ήδη γνωστών συνεπειών των αντιδραστήρων σχάσης.
Οι μελλοντικοί αντιδραστήρες σύντηξης τίθενται επανειλημμένα υπό εξέταση για να αξιολογηθούν όχι μόνο από την συνεισφορά τους στην επίλυση του ενεργειακού προβλήματος και στις θετικές ή αρνητικές παρενέργειες που προξενούν στο περιβάλλον, αλλά και από τους τρόπους, με τους οποίους μπορούν να συμβάλλουν στη διαμόρφωση μορφών εξουσίας και αρχών. Η διαμόρφωση της βιομηχανικής παραγωγής, των εξοπλισμών, των επικοινωνιών και κυρίως η δυνατότητα χρήσης φθηνής ενέργειας έχει ριζικά μεταβάλλει, τόσο τον τρόπο άσκησης της εξουσίας, όσο και των πολιτικών δικαιωμάτων. Έχουν λοιπόν οι αντιδραστήρες σύντηξης από τη φύση τους και πολιτικές ιδιότητες (Winner L). Όλοι όμως γνωρίζουμε ότι οι άνθρωποι ενεργούν πολιτικά και όχι τα πράγματα. Το να κατηγορεί λοιπόν κανείς τη μηχανή για τις επιπτώσεις που προκαλεί στη ζωή των ανθρώπων είναι πιο ανόητο από το να κατηγορεί τα θύματα, όταν κατακρίνει τις συνθήκες της δημόσιας ζωής.

Η επικρατούσα άποψη είναι ότι η παραγωγή πυρηνικής ενέργειας είναι άκρως συγκεντρωτική σε αντίθεση με τις ανανεώσιμες μορφές ενέργειας, όπως ότι η ηλιακή ενέργεια που είναι αποκεντρωτική και από τεχνικής και από πολιτικής πλευράς. Τεχνικά, τα πυρηνικά εργοστάσια σύντηξης προβλέπεται να είναι πολύ πιο ακριβά από οποιοδήποτε εργοστάσια παραγωγής ενέργειας με συνέπεια τη μη ευρεία κατανομή της παραγωγής και την συγκέντρωση εξουσίας σε κάποιες περιοχές, σε κάποια κράτη.
Επιλογή πολιτικής για τη μελλοντική χρήση της ενέργειας σύντηξης
Πολλά τεχνολογικά συστήματα είναι συνδεδεμένα σχεδόν αναπόσπαστα με τις οργανωμένες μορφές εξουσίας. Τα μελλοντικά εργοστάσια της σύντηξης, όπως και οι αντιδραστήρες σχάσης είναι φύσει πολιτικά κατασκευάσματα, διότι από τη στιγμή που εγκαθίστανται, απαιτείται έλεγχος για τον τρόπο και τα όρια της χρήσης τους. Υπάρχει η ανάγκη μιας κεντρικής, αυστηρά ιεραρχημένης διοίκησης, η οποία θα είναι ικανή να αντιμετωπίζει τις διάφορες εξωτερικές επιδράσεις, που μπορεί να προξενήσουν επικίνδυνες συνέπειες.

Η τεχνολογία που χρησιμοποιείται στην παραγωγή και διανομή της ηλεκτρικής ενέργειας, απαιτεί σύνθετες δομές και καθιστά αναγκαία τη διαμόρφωση ανθρωπίνων διασυνδέσεων. Εκείνο που ενδιαφέρει είναι η διάκριση κοινωνικών λειτουργιών και όχι η κοινωνική διάκριση των ατόμων. Ξεκινά έτσι μια διαδικασία να ξεπεραστεί ο ατομικισμός και να θεσμοθετηθούν κανόνες που ευνοούν την ανάπτυξη της αλληλεγγύης του δικαίου και της ηθικής. Η διαίρεση της εργασίας δε δημιουργεί αλληλεγγύη παρά μόνο εάν παράγει ταυτόχρονα ένα δίκαιο και μια ηθική.
Το περιθώριο ελευθερίας των σύγχρονων κοινωνικοτεχνικών συστημάτων στις μορφές εξουσίας είναι πολύ μικρό. Ένα εργοστάσιο σύντηξης του μέλλοντος όπως άλλωστε και τα σύγχρονα τεχνολογικά συστήματα (εργοστάσια σχάσης, πετρελαιαγωγοί, διυλιστήρια) έχουν τέτοιες ιδιότητες ώστε να επιφέρουν εντυπωσιακά μεγάλα και γρήγορα κέρδη. Για να δουλέψουν αυτά τα συστήματα αποτελεσματικά, αποδοτικά, γρήγορα και με ασφάλεια, θα πρέπει να πληρούν κάποιες προϋποθέσεις σε σχέση με την εσωτερική κοινωνική τους οργάνωσή. Διαφορετικά οι υλιστικές δυνατότητές τους δεν είναι δυνατό να αξιοποιηθούν.

Το πρώτο πρότυπο λειτουργίας τους είναι αυτό του αυστηρά ιεραρχικού διοικητικού ελέγχου. Η λειτουργία και ο έλεγχος του συστήματος υλοποιείται από διευθυντές και γραφειοκράτες. Ο Alfred D. Chandler στο έργο του "The Visible Hand" - υποστηρίζει ότι η κατασκευή και η καθημερινή λειτουργία πολλών συστημάτων παραγωγής, απαιτούν την ανάπτυξη μιας συγκεκριμένης κοινωνικής δομής: μια συγκεντρωτική και ιεραρχική οργάνωση του συστήματος, το οποίο θα διοικείται από πολύ ικανούς και επιδέξιους ανθρώπους. Για την ασφαλή, ομαλή και αξιόπιστη λειτουργία ενός αντιδραστήρα, καθώς και για τη διαρκή συντήρηση και επισκευή των μηχανικών εξαρτημάτων του και άλλων εξοπλισμών απαιτείται ένα μεγάλο διοικητικό σύνολο, το οποίο θα αποτελείται από κάποιους διευθυντές, που θα επιβλέπουν τις εν λόγω δραστηριότητες, καθώς και από κάποιους άλλους διοικητικούς υπαλλήλους που θα ελέγχουν, θα αξιολογούν και θασυντονίζουν τη δουλειά των παραπάνω διευθυντών για την καθημερινή ομαλή λειτουργία του αντιδραστήρα. Ανεξάρτητα από το είδος του πολιτεύματος και της νομοθεσίας που ισχύει σε ένα κράτος το εσωτερικό πολιτικό σύστημα της «μικροκοινωνίας» του συστήματος (και που περιλαμβάνει επιστήμονες τεχνικούς και διοικητικούς υπάλληλους πρέπει να είναι καθαρά αυταρχικό (Hughes T. P.). Το σύστημα παρομοιάζεται με ένα πλοίο όπου ο καπετάνιος έχει τον απόλυτο έλεγχο και ευθύνη, ενώ οι ρόλοι των μελών του υπάκουου πληρώματος είναι πλήρως καθορισμένοι και διαχωρισμένοι. Είναι όμως η εφαρμογή μιας τεχνολογίας αυτής συμβατή με τις ισχύουσες δημοκρατικές κοινωνικές και πολιτικές δομές ή μήπως απαιτούνται νέες μορφές οργάνωσης της κοινωνίας;
Το δεύτερο πρότυπο λειτουργίας τέτοιων συστημάτων διέπεται από την αντίληψη ότι όλοι οι επιστήμονες και τεχνικοί και διοικητικοί υπάλληλοι ενός αντιδραστήρα πρέπει να συμμετέχουν στη διοίκησή του, όπως όλοι οι εργάτες δικαιούνται να έχουν λόγο στις διοικητικές αποφάσεις ενός εργοστασίου. Ο Μαρξ είδε αυτήν την κατάσταση να δημιουργείται στα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα. Πίστευε ότι «θα μείνουν στερημένοι από πολιτικά δικαιώματα και αποξενωμένοι, όσοι δεν θα έχουν λόγο στη λήψη των βιομηχανικών αποφάσεων» (Feenberg A). Η απαίτηση του σοσιαλισμού είναι η δημοκρατία να επεκταθεί από το πολιτικό χώρο, στον κόσμο της εργασίας. Το πρότυπο αυτό αν και έχει χαρακτηρισθεί ουτοπικό, περιέχει την ελπίδα για κοινωνικό έλεγχο της τεχνολογίας.
Είναι άραγε αναπόφευκτη η κοινωνική 'υποταγή' στις ιδιότητες του τεχνολογικού προϊόντος ή μήπως αυτή επιβάλλεται από τις εκάστοτε μορφές εξουσίας, την ανώτερη κοινωνική τάξη και από κάποιους κοινωνικούς και πολιτιστικούς θεσμούς για να εξυπηρετήσουν τους δικούς τους σκοπούς;

Υπάρχουν πολλά παραδείγματα στη σύγχρονη ιστορία που μας δείχνουν ότι απαραίτητη προϋπόθεση για να ευδοκιμήσουν κάποια είδη τεχνολογίας είναι η επικράτηση συγκεκριμένων μορφών εξουσίας. Σε κάθε περίπτωση, τα δημοκρατικά καθεστώτα πρέπει να προσπαθήσουν να βρουν τρόπους να εξασφαλίσουν, ότι οι κοινωνικές δομές και ο τρόπος σκέψης που θα διέπουν τον έλεγχο της πυρηνικής ενέργειας και τη διαχείριση των πυρηνικών όπλων δεν θα επεκτείνονται και στην εφαρμογή του πολιτειακού καθεστώτος της χώρας. Η κατεύθυνση που φαίνεται να παίρνει η κοινωνία σε ζητήματα, όπως το ενεργειακό πρόβλημα, είναι η ταυτόχρονη διεύρυνση της δημόσιας συμμετοχής και η πιο ισχυρή συγκεντρωτική δημόσια διοίκηση

Οι τρόποι λειτουργίας ενός δοθέντος τεχνικού συστήματος αξιώνουν την ύπαρξη κάποιων συγκεκριμένων κοινωνικών συνθηκών ή χρειάζεται απλά η συμβατότητα μεταξύ του συστήματος και των κοινωνικών συνθηκών; Αυτές οι συνθήκες είναι εσωγενείς ή εξωγενείς του συστήματος. Η προσπάθεια ανακάλυψης του μυστικού επίτευξης της σύντηξης έχει σαν στόχο την λύση του προβλήματος του ανθρώπου για αναζήτηση ενέργειας. Όμως μερικές τεχνολογίες είναι από την ίδια τους την φύση ρητά πολιτικές Όπως κάθε τεχνολογικό σύστημα έτσι και ο αντιδραστήρας σύντηξης αναπόφευκτα ορίζει πολιτικά πλαίσια, που επιβάλλουν συγκεκριμένη κοινωνική διάρθρωση. Ο αντιδραστήρας θεωρείται σαν σύστημα από τεχνική, αλλά και πολιτική άποψη συγκεντρωτικό, μη ευέλικτο στο σχεδιασμό και το διακανονισμό. Τίθεται λοιπόν υπό αμφισβήτηση αν με την κατασκευή του θα επιτευχθούν πολιτικά ισόνομα, και δημοκρατικά αποτελέσματα. Η επιλογή του σχεδιασμού του σημαίνει και επιλογή μιας συγκεκριμένης μορφής πολιτικής ζωής.. Πρέπει συνεπώς να αναζητούμε και καθαρά πολιτικά επιχειρήματα υπέρ ή κατά της υιοθέτησης μιας συγκεκριμένης εφαρμογής της επιστήμης μέσω της τεχνολογίας, πέρα από εκείνα που αφορούν τα οικονομικά κόστη και οφέλη, τις περιβαλλοντολογικές επιδράσεις και τους πιθανούς κινδύνους για τη δημόσια υγεία και ασφάλεια που προκαλούνται από τεχνικά συστήματα.
Υποστηρίζεται ότι η υιοθέτηση ενός δεδομένου τεχνικού συστήματος απαιτεί τη δημιουργία και τη διατήρηση ενός συγκεκριμένου πλαισίου κοινωνικών συνθηκών. Ένας σύγχρονος συγγραφέας ισχυρίζεται ότι «αν δεχτείς τα πυρηνικά εργοστάσια, δέχεσαι επίσης μια τεχνο-επιστημονικό-βιομηχανικό-στρατιωτική ελίτ. Χωρίς αυτούς τους ανθρώπους να έχουν τον έλεγχο, δεν μπορείς να έχεις πυρηνική ενέργεια». Συνεπώς μερικά είδη τεχνολογίας απαιτούν με την έννοια της πρακτικής (κι όχι της λογικής) αναγκαιότητας- τα αντίστοιχα κοινωνικά περιβάλλοντα για να αναπτυχθούν με την ίδια λογική, που το αυτοκίνητο χρειάζεται ρόδες για να κινηθεί.
Με τον καιρό δημιουργείται μια νέα κοινωνική δύναμη, αυτή των επιστημόνων, η οποία συγκέντρωνε ολοένα και μεγαλύτερη δύναμη. Μια νέα απειλή για τη δημοκρατία εμφανίζεται: αυτή των ειδικών. Σταδιακά διαμορφώνονται κλειστές ομάδες επιστημόνων που λόγω της σύνθετης και πολύπλοκης γνώσης που κατέχουν συγκεντρώνουν ολοένα και μεγαλύτερη δύναμη. Μια τεράστια εξουσία συγκεντρώνεται στα χέρια λίγων ατόμων. Το μη εξοικειωμένο κοινό συναντά δυσκολίες στην κατανόηση των στόχων της επιστήμης και των κινδύνων που κρύβουν τα νέα επιστημονικά επιτεύγματα. Στις δημοκρατικές κοινωνίες, μια τέτοια συγκέντρωση δύναμης μπορεί εύκολα να αποκλίνει από το ιδανικό του δημοκρατικού ελέγχου στη λήψη αποφάσεων για το κοινωνικό συμφέρον(R R Pippin).
Τροχοπέδη στις επιστημονικές αναζητήσεις στο χώρο της σύντηξης αποτελεί και η ολοένα αυξανόμενη υποστήριξη της κοινής γνώμης σε τρόπους διαχείρισης ενέργειας, η οποία προέρχεται από ανανεώσιμους πόρους Πιστεύεται τώρα πως οι τεχνολογικές μορφές διαχείρισης αυτών των ενεργειακών πηγών είναι καθαρά δημοκρατικές, δίκαιες και φιλοκομμουνιστικές. Βέβαια, όπως εκτιμά ο Langdom Winner «οι κοινωνικές συνέπειες της εφαρμογής των συστημάτων ανανέωσης ενέργειας θα εξαρτηθούν από τη δημιουργία τόσο του υλικού όσο και των κοινωνικών θεσμών που θα απαιτηθούν για την παραγωγή αυτής της ενέργειας».

Οι υποστηριχτές της πυρηνικής ενέργειας φαίνονται διχασμένοι. Υπάρχουν αυτοί που υποστηρίζουν την περαιτέρω ανάπτυξη της πυρηνικής ενέργειας από σχάση και φαίνεται να πιστεύουν πως η συγκεκριμένη τεχνολογική μορφή είναι αρκετά ευέλικτη και οι δυσμενείς κοινωνικές επιπτώσεις της μπορούν να διορθωθούν με αναδιαμόρφωση των παραμέτρων των αντιδραστήρων και των συστημάτων που ρυθμίζουν τα πυρηνικά απόβλητα. Όμως φαίνεται τα γεγονότα επιβεβαιώνουν ότι έχουν πέρα για πέρα άδικο. Κάποιοι άλλοι έχουν στρέψει όλες τους τις ελπίδες στην ενέργεια από σύντηξη. Μια ενέργεια που θα παράγεται στη Γη με την ίδια διαδικασία παραγωγής από τα αστέρια. Πιστεύουν ότι έτσι είναι πιθανό να βρεθούν τρόποι για να αντιμετωπιστούν οι κίνδυνοι που επιφέρει η πυρηνική ενέργεια για τη δημόσια υγεία και ασφάλεια. Καθώς όμως η κοινωνία προσαρμόζεται στα πιο επικίνδυνα και προφανώς ανεξίτηλα χαρακτηριστικά της πυρηνικής ενέργειας, ποιο ακριβώς θα είναι το μακροπρόθεσμο τίμημα στην ανθρώπινη ελευθερία;
__________________________________________________ __

Απόσπασμα από:
Κεραμιδάς Κ., Μαυροματάκη Μ., Φρειδερίκος Κ. 2003. Η έρευνα για την πυρηνική ενέργεια.Ο κοινωνικός της ρόλος. Virtual School, The sciences of Education Online, τόμος 3, τεύχος 2 (http://web.auth.gr/virtualschool/3.2/TheoryResearch/NuclearEnergy.html)

[psyche]

εν συντομία κάποιες παρατηρήσεις....

για το ζήτημα της επιστημονικής ελίτ και της κάστας των ειδικών:

Όταν το διάβαζα μου θύμισε κείμενα της μετά-στάλιν εποχής και της φοβίας των τότε σοβιετικών για την ανάπτυξη μιας νέας τάξης μέσα στην προσπάθεια για την αταξική κοινωνία.
Νομίζω πως η πράξη και στο σοβιετικό μοντέλο, αλλά και στο καπιταλιστικό, έχει αποδείξει ότι per se η επιστημονική εξειδίκευση δεν περικλείει τα απαραίτητα εκείνα στοιχεία τα οποία μπορούν παράγουν και να αναπαράγουν μια τάξη. Κι αυτό διότι per se στερείται της υλικής βάσης (βλ. παραγωγικά μέσα) προκειμένου να επιτελέσει το σκοπό αυτό.

Διαφορετικά θα είχαμε και τους εργαζόμενους στα παρόντα εργοστάσια πυρηνικής σχάσης να έχουν την δυνατότητα να εξασκήσουν κάποια ιδιαίτερη δύναμη στην κοινωνία.
Και ακόμα παραπέρα. Δλδ μόνο στη σχάση βλέπει την επιστημονική ελίτ;
Σε όλους τους άλλους τομείς της ζωής μας;

Πόσοι παράγουν π.χ. μικροεπεξεργαστές; Κατά βάση για μας τους κοινούς θνητούς δύο είναι όλοι κι όλοι. Ε λοιπόν, ποιος ασκεί την κοινωνική δύναμη; Οι επιστήμονες που τους σχεδιάζουν και σαφώς αποτελούν μια ελίτ ειδικών, ή ο "εργοστασιάρχης";

Το ίδιο και για τα εργοστάσια σύντηξης. Ποιος έχει τη δύναμη; Οι επιστήμονες ή ο ιδιοκτήτης του εργοστασίου; Νομίζω πως είναι σαφής η απάντηση.

Τέσπα, το πρόβλημα δεν δημιουργείται από το γεγονός ότι απαιτούνται "ειδικοί" για να φτιαχτεί το εργοστάσιο. Δλδ πραγματικά, πλέον για πλείστα αντικείμενα από τα οποία εξαρτάται η καθημερινή μας ζωή, απαιτείται μια φοβερά εξειδικευμένη γνώση προκειμένου να παραχθούν. Και πάλι οι επιστήμονες είναι από τους τελευταίου τροχούς της αμάξης.

Για το ζήτημα συγκεντρωτικού-αποκεντρωτικού μοντέλου παραγωγής ενέργειας.
Δεν ξέρω μου φαίνεται εξαιρετικά άστοχος ο παραλληλισμός. Εκ των πραγμάτων ορισμένα αντικείμενα συμφέρει να παράγονται κεντρικά (από άποψη κόστους τουλάχιστον) και άλλα όχι.
Αυτοκίνητα είναι πρόβλημα που παράγονται κεντρικά; Πόσο θα κόστιζε ένα αυτοκίνητο αν είχαμε άπειρα μικρά εργοστασιάκια που να παράγουν 1-2-10 αυτοκίνητα το καθένα;
Το νερό; Αυτό δεν μαζεύεται κεντρικά; Τι να κάνουμε, να αφήσουμε τα ποτάμια και να μαζεύει ο καθένας με το κουβαδάκι του;
Ο ηλεκτρισμός σήμερα. Πιστεύει κανείς ότι η κεντρική παραγωγή του έχει συντελέσει στην ανελευθερία μας;
Συγκριτικά μεγέθη κόστους κιλοβατώρας από μικρά εργοστάσια παραγωγής σε σχέση με μεγαλύτερα έχετε δει;

Και πάλι το πρόβλημα δεν είναι το κεντρικό του ζητήματος, αλλά ο τρόπος ελέγχου του.
Δεν είναι δυνατόν να επιλέγονται κοστοβόρες λύσεις, το οποίο κόστος φυσικά ποιος θα το επωμιστεί; Ο πλανήτης μας...

Το πρόβλημα λύνεται με τον κοινωνικό έλεγχο των μέσων παραγωγής. Είτε αυτά είναι εργοστάσια αυτοκινήτων, είτε είναι εργοστάσια ενέργειας.

Μου φαίνεται λίγο με το ζόρι αναρχο-ιδεαλιστικό-ανάλυση το κείμενο που απλώς επιλέγει να συνδιάσει κατά το δοκούν παραμέτρους που βολεύουν για να καταλήξει σε ένα συμπέρασμα το οποίο σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να αντιληφθώ ως αναγκαίο.

[Physalia]

Δλδ μόνο στη σχάση βλέπει την επιστημονική ελίτ;
Σε όλους τους άλλους τομείς της ζωής μας;

Πόσοι παράγουν π.χ. μικροεπεξεργαστές; Κατά βάση για μας τους κοινούς θνητούς δύο είναι όλοι κι όλοι. Ε λοιπόν, ποιος ασκεί την κοινωνική δύναμη; Οι επιστήμονες που τους σχεδιάζουν και σαφώς αποτελούν μια ελίτ ειδικών, ή ο "εργοστασιάρχης";

Το ίδιο και για τα εργοστάσια σύντηξης. Ποιος έχει τη δύναμη; Οι επιστήμονες ή ο ιδιοκτήτης του εργοστασίου; Νομίζω πως είναι σαφής η απάντηση.



Δεν είμαι σίγουρη ότι αντιλαμβάνομαι σαν επιχείρημα τη σύγκριση/αντιπαράθεση μεταξύ "παραγωγών μικροεπεξεργαστων" και "εχόντων πρόσβαση σε βόμβες εκατοντάδων Megadeath (http://en.wikipedia.org/wiki/Megadeath)" :confused:

Αλλά τέσπα, ό,τι θυμάμαι χαίρομαι, μου ήρθε ξανά αυτή η συζήτηση όταν μες στο γενικό σερφάρισμα των ημερών έπεσα πάνω σε αυτο το πολύ έξυπνο άρθρο (http://www.agonaskritis.gr/2008/06/05/2558) κατά τη γνώμη μου. Διαβάστε το αν έχετε χρόνο!

[psyche]

Δεν είμαι σίγουρη ότι αντιλαμβάνομαι σαν επιχείρημα τη σύγκριση/αντιπαράθεση μεταξύ "παραγωγών μικροεπεξεργαστων" και "εχόντων πρόσβαση σε βόμβες εκατοντάδων Megadeath (http://en.wikipedia.org/wiki/Megadeath)" :confused:


Ως ένα "αντικείμενο" που επηρεάζει σε τεράστιο βαθμό τη ζωή των ανθρώπων, καθ' ότι βασικό στοιχείο της "τεχνολογίας" [όπως επίσης και την έρευνα, την επιστήμη κλπ], η ύπαρξη του οποίου απαιτεί μια επιστημονική ελίτ αλλά η παραγωγή του οποίου ανήκει σε ελάχιστα χέρια.

Εντάξει, δεν ξέρω, μπορεί να μην ήταν πολύ πετυχημένο το παράδειγμα. Αν εξακολουιεί να μην βγάζει νόημα, πες μου. Θα προσπαθήσω να βρω καλύτερο, ή να το εξηγήσω καλύτερα!

[Physalia]

τέσπα, εννοούσα ότι είναι τελείως ένα το να κατέχεις π.χ. τη μυστική συνταγή της κόκα-κόλας ή του μικροτσίπ, ή του αεροδιαστημικού σταθμού μπλα μπλα και τελείως άλλο το να έχεις τη δυνατότητα ανά πάσα στιγμή να εκβιάσεις έναν ολόκληρο πλανήτη απειλώντας με το τέλος του κόσμου (όπως τον γνωρίζουμε βεβαίως βεβαίως).
Εξ ου και μου φάνηκε άστοχη η σύγκριση....

Αλλά να διαβάσεις το άρθρο!

[psyche]

τέσπα, εννοούσα ότι είναι τελείως ένα το να κατέχεις π.χ. τη μυστική συνταγή της κόκα-κόλας ή του μικροτσίπ, ή του αεροδιαστημικού σταθμού μπλα μπλα και τελείως άλλο το να έχεις τη δυνατότητα ανά πάσα στιγμή να εκβιάσεις έναν ολόκληρο πλανήτη απειλώντας με το τέλος του κόσμου (όπως τον γνωρίζουμε βεβαίως βεβαίως).
Εξ ου και μου φάνηκε άστοχη η σύγκριση....

Αλλά να διαβάσεις το άρθρο!

ΟΚ, κατανοητό. Αλλά τον πλανήτη δεν τον εκβιάζει ούτε ο επιστήμονας, ούτε καμιά ομάδα επιστημονικής ελίτ.
Τον εκβιάζει ΠΑΝΤΑ ο ιδιοκτήτης των μέσων παραγωγής (της βόμβας, του τάδε, του δείνα). That was my point.
[Το άρθρο μόλις το διάβασα]

[ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΒΕΡΟΥΔΗΣ]

Τον εκβιάζει ΠΑΝΤΑ ο ιδιοκτήτης των μέσων παραγωγής (της βόμβας, του τάδε, του δείνα). That was my point.

αντε ρε κουκουλοφορε....αναρχικε....κ ατακαθι....

[Big-Blue]

Πολύ ενδιαφέροντα πράγματα λέτε αλλά δεν έχω προλάβει να συμμετέχω…γειά σου γιωργάκη με τη συμμετοχική σου δημοκρατία!!!
Συχωρέστε μου το στυλ που γράφω αλλά δεν έχω καταλάβει τον τρόπο παράθεσης των προηγούμενων ώστε να κάνω reply ακριβώς σε αυτά που θέλω.
...Ανεξάρτητα από το είδος του πολιτεύματος και της νομοθεσίας που ισχύει σε ένα κράτος το εσωτερικό πολιτικό σύστημα της «μικροκοινωνίας» του συστήματος (και που περιλαμβάνει επιστήμονες τεχνικούς και διοικητικούς υπάλληλους πρέπει να είναι καθαρά αυταρχικό (Hughes T. P.). Το σύστημα παρομοιάζεται με ένα πλοίο όπου ο καπετάνιος έχει τον απόλυτο έλεγχο και ευθύνη, ενώ οι ρόλοι των μελών του υπάκουου πληρώματος είναι πλήρως καθορισμένοι και διαχωρισμένοι. Είναι όμως η εφαρμογή μιας τεχνολογίας αυτής συμβατή με τις ισχύουσες δημοκρατικές κοινωνικές και πολιτικές δομές ή μήπως απαιτούνται νέες μορφές οργάνωσης της κοινωνίας;
Μα και οι σημερινές ‘‘δημοκρατικές’’ δομές δεν είναι εμμέσως πλην σαφώς αυταρχικές; Καραμανλήδες, Παπανδρέου και Μπους βγαίνουν, κάποιοι φτωχοί πλην τίμιοι αγωνιστές (Αλαβάνος) ή και κάποια τρέντυ αγόρια-τίποτες-πιο επικίνδυνοι από τους προηγούμενους- που τους βγάζουν οι καναλάρχες (Αλέξης, Ομπάμα). Βάζουμε και έναν πρόεδρο δημοκρατίας ως γλάστρα και απολαμβάνουμε τη δημοκρατία μας! Και μας πειράζει το διοικητικό μοντέλο ενός αντιδραστήρα ή ο καπετάνιος ενός πλοίου???
Εάν εφαρμοστεί η δημοκρατία στο πλοίο, το πλοίο στην καλύτερη δε θα φτάσει εκεί που πρέπει στην ώρα του και στη χειρότερη θα αποτελέσει ένα ωραιότατο ναυάγιο προς ανακάλυψη απ’ τον Καρέλα και την παρέα του;)
Με τον καιρό δημιουργείται μια νέα κοινωνική δύναμη, αυτή των επιστημόνων, η οποία συγκέντρωνε ολοένα και μεγαλύτερη δύναμη. Μια νέα απειλή για τη δημοκρατία εμφανίζεται: αυτή των ειδικών. Σταδιακά διαμορφώνονται κλειστές ομάδες επιστημόνων που λόγω της σύνθετης και πολύπλοκης γνώσης που κατέχουν συγκεντρώνουν ολοένα και μεγαλύτερη δύναμη. Μια τεράστια εξουσία συγκεντρώνεται στα χέρια λίγων ατόμων. Το μη εξοικειωμένο κοινό συναντά δυσκολίες στην κατανόηση των στόχων της επιστήμης και των κινδύνων που κρύβουν τα νέα επιστημονικά επιτεύγματα. Στις δημοκρατικές κοινωνίες, μια τέτοια συγκέντρωση δύναμης μπορεί εύκολα να αποκλίνει από το ιδανικό του δημοκρατικού ελέγχου στη λήψη αποφάσεων για το κοινωνικό συμφέρον(R R Pippin).
Πολλές οι απειλές για τη δημοκρατία…αλλά των ειδικών; Τόσο πολύ φοβούνται τη γνώση; Κίνδυνοι που κρύβονται πίσω από τα νέα επιστημονικά επιτεύγματα; Στην πυρά με τη σφραγίδα του Πάπα!!!
κλειστές ομάδες επιστημόνων που λόγω της σύνθετης και πολύπλοκης γνώσης που κατέχουν συγκεντρώνουν ολοένα και μεγαλύτερη δύναμη.
Κάτι μου θυμίζειιιι… μήπως ελληνικό κοινοβούλιο; Γιατροί δικηγόροι και μηχανικοί…οι οποίοι μαζί με τους δημοσιογράφους θα αποτελέσουν βεβαίως βεβαίως και το Ταμείο επιστημόνων!!! Και όλοι οι άλλοι να πάνε να γ…θούν (κατά το περιβόητο του διαιτητή Σπάθα περί ολυμπιακού και Αιγάλεω). Εκεί να δεις δημοκρατία…

[psyche]

ε! λίγα για τους μηχανικούς ! :D:p:fioufiou:

[Physalia]

Συχωρέστε μου το στυλ που γράφω αλλά δεν έχω καταλάβει τον τρόπο παράθεσης των προηγούμενων ώστε να κάνω reply ακριβώς σε αυτά που θέλω.

Ηλία, κάτω δεξιά από κάθε μήνυμα υπάρχει ένα κουμπάκι που λέει quote.
Όταν το πατήσεις σου εμφανίζει το μήνυμα στο οποίο θες να αναφερθείς μέσα σε παράθεση. Δεν χρειάζεται να το κρατήσεις όλο, σβήνεις τα υπόλοιπα και αφήνεις το κείμενο που χρειάζεσαι. Ελπίζω να βοήθησα....

[Big-Blue]

Ηλία, κάτω δεξιά από κάθε μήνυμα υπάρχει ένα κουμπάκι που λέει quote.

ελπίζω να το κατάφερα!
Φίλε psyche τα λίγα είναι πολύ λίγα!!! Αλλά τέτοια ώρα...τέτοια λόγια:geia:

[Physalia]

Για κάποιο λόγο, αυτό το άρθρο του Independent μου φάνηκε ταιριαστό σε αυτή τη συζήτηση.....
Αυτό θα πει, μάλιστα, το-τέλος-του-κόσμου-όπως-τον-γνωρίζουμε :rolleyes:
Leading article: Decline of the real man is no joke (http://www.independent.co.uk/opinion/leading-articles/leading-article-decline-of-the-real-man-is-no-joke-1055541.html)

ή άλλως:

Προσοχή! Οι χημικοί ρύποι βλάπτουν σοβαρά το αρσενικό σας!

[psyche]

Για κάποιο λόγο, αυτό το άρθρο του Independent μου φάνηκε ταιριαστό σε αυτή τη συζήτηση.....
Αυτό θα πει, μάλιστα, το-τέλος-του-κόσμου-όπως-τον-γνωρίζουμε :rolleyes:
Leading article: Decline of the real man is no joke (http://www.independent.co.uk/opinion/leading-articles/leading-article-decline-of-the-real-man-is-no-joke-1055541.html)

ή άλλως:

Προσοχή! Οι χημικοί ρύποι βλάπτουν σοβαρά το αρσενικό σας!

:D Χεχε... θυμάμαι είχα διαβάσει ένα αντίστοιχο άρθρο στην Καθημερινή πριν μερικά χρόνια. Νομίζω κάπου έδινε και μια εξήγηση που κινείτο στα πλαίσια του ότι είναι αμυντικός μηχανισμός της φύσης [των οργανισμών] το να "παράγονται" περισσότερα θηλυκά απ' ότι αρσενικά όταν το περιβάλλον είναι "εχθρικό" [βλ. τοξικότητα πλαστικών] προκειμένου να διασφαλιστεί ευκολότερα η αναπαραγωγή μεγαλύτερων πληθυσμών.