Sunshine
30-10-09, 13:22
«Η απαγόρευση αλιείας του ερυθρού τόνου στον Ατλαντικό δικαιολογείται από τη μείωση του πληθυσμού του», αναφέρεται σε πρόσφατη έκθεση της Διεθνούς Επιτροπής για Διατήρηση του Ερυθρού Τόνου (ICCAT).
Οι συντάκτες της έκθεσης προειδοποιούν ότι η υπεραλίευση του ερυθρού τόνου εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για την επιβίωση του συγκεκριμένου είδους, δεδομένου ότι ο πληθυσμός του έχει στην κυριολεξία συρρικνωθεί.
Η ICCAT διεξήγαγε τη μελέτη λίγο μετά την επιβολή απαγόρευσης εμπορίας του ερυθρού τόνου του Ατλαντικού, στο πλαίσιο της Σύμβασης για το Διεθνές Εμπόριο και τα Προστατευόμενα Είδη.
«Σε πρώτη φάση, αυτό που χρειάζεται για τη διατήρηση του πληθυσμού είναι η αναστολή της αλιευτικής δραστηριότητας και η επιβολή περιορισμών στο διεθνές εμπόριο», τόνισε σε δηλώσεις του ο Sergi Tudela, μέλος της επιτροπής της WWF για την περιοχή της Μεσογείου.
«Πρέπει να σταματήσει η ανελέητη εμπορική εκμετάλλευση του ερυθρού τόνου, μέχρι ο πληθυσμός του να ανακάμψει και μέχρι να θεσπιστούν αυστηρά ελεγκτικά μέτρα αειφόρου διαχείρισης», προσέθεσε ο κ. Tudela.
http://www.econews.gr/wp-content/uploads/2009/10/bluefin-tuna-threatened-extinction.jpg
Επί σειρά ετών, η ICCAT επέβαλε υψηλότερες ποσοστώσεις στην αλιεία του ερυθρού τόνου από αυτές που πρότειναν οι επιστήμονες.
Τέτοιου είδους μέτρα ωστόσο, αντί να φέρουν τα επιθυμητά αποτελέσματα, επιδείνωσαν την κατάσταση καθώς αυξήθηκε σε μεγάλο βαθμό το παράνομο εμπόριο.
Εκτιμάται ότι σε μερικές περιπτώσεις μάλιστα, τα αλιεύματα από το παράνομο εμπόριο ξεπερνούσαν κατά 30% τις επίσημες ποσοστώσεις.
Αυτός είναι και ο λόγος που το 2008 πολλοί ερευνητές κατηγόρησαν τους «απαράδεκτους» χειρισμούς της ICCAT, υποστηρίζοντας ότι τα μέλη της διεθνούς επιτροπής αγνόησαν τις συμβουλές της επιστημονικής κοινότητας και αδράνησαν ενώ ανθεί το παράνομο εμπόριο του ερυθρού τόνου.
Μεταξύ άλλων, οι επιστήμονες προτείνουν επιβολή περιορισμών στην αλιεία του ερυθρού τόνου στη Μεσόγειο, όπου το πρόβλημα είναι ακόμα πιο έντονο.
Η πρόταση αυτή τυγχάνει της υποστήριξης των ΗΠΑ, όμως το σίγουρο είναι πως χρειάζονται δεσμευτικά μέτρα για την προστασία του πληθυσμού του συγκεκριμένου είδους καθώς τα περιθώρια στενεύουν όλο και περισσότερο.
Οι συντάκτες της έκθεσης προειδοποιούν ότι η υπεραλίευση του ερυθρού τόνου εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για την επιβίωση του συγκεκριμένου είδους, δεδομένου ότι ο πληθυσμός του έχει στην κυριολεξία συρρικνωθεί.
Η ICCAT διεξήγαγε τη μελέτη λίγο μετά την επιβολή απαγόρευσης εμπορίας του ερυθρού τόνου του Ατλαντικού, στο πλαίσιο της Σύμβασης για το Διεθνές Εμπόριο και τα Προστατευόμενα Είδη.
«Σε πρώτη φάση, αυτό που χρειάζεται για τη διατήρηση του πληθυσμού είναι η αναστολή της αλιευτικής δραστηριότητας και η επιβολή περιορισμών στο διεθνές εμπόριο», τόνισε σε δηλώσεις του ο Sergi Tudela, μέλος της επιτροπής της WWF για την περιοχή της Μεσογείου.
«Πρέπει να σταματήσει η ανελέητη εμπορική εκμετάλλευση του ερυθρού τόνου, μέχρι ο πληθυσμός του να ανακάμψει και μέχρι να θεσπιστούν αυστηρά ελεγκτικά μέτρα αειφόρου διαχείρισης», προσέθεσε ο κ. Tudela.
http://www.econews.gr/wp-content/uploads/2009/10/bluefin-tuna-threatened-extinction.jpg
Επί σειρά ετών, η ICCAT επέβαλε υψηλότερες ποσοστώσεις στην αλιεία του ερυθρού τόνου από αυτές που πρότειναν οι επιστήμονες.
Τέτοιου είδους μέτρα ωστόσο, αντί να φέρουν τα επιθυμητά αποτελέσματα, επιδείνωσαν την κατάσταση καθώς αυξήθηκε σε μεγάλο βαθμό το παράνομο εμπόριο.
Εκτιμάται ότι σε μερικές περιπτώσεις μάλιστα, τα αλιεύματα από το παράνομο εμπόριο ξεπερνούσαν κατά 30% τις επίσημες ποσοστώσεις.
Αυτός είναι και ο λόγος που το 2008 πολλοί ερευνητές κατηγόρησαν τους «απαράδεκτους» χειρισμούς της ICCAT, υποστηρίζοντας ότι τα μέλη της διεθνούς επιτροπής αγνόησαν τις συμβουλές της επιστημονικής κοινότητας και αδράνησαν ενώ ανθεί το παράνομο εμπόριο του ερυθρού τόνου.
Μεταξύ άλλων, οι επιστήμονες προτείνουν επιβολή περιορισμών στην αλιεία του ερυθρού τόνου στη Μεσόγειο, όπου το πρόβλημα είναι ακόμα πιο έντονο.
Η πρόταση αυτή τυγχάνει της υποστήριξης των ΗΠΑ, όμως το σίγουρο είναι πως χρειάζονται δεσμευτικά μέτρα για την προστασία του πληθυσμού του συγκεκριμένου είδους καθώς τα περιθώρια στενεύουν όλο και περισσότερο.