ΜΗΛΙΩΝΗΣ ΚΩΣΤΑΣ
10-11-09, 11:43
http://asset.tovima.gr/assetservice/Image.ashx?c=12839789&r=0&p=0&t=0&q=100&v=1&s=1&w=150 (http://asset.tovima.gr/assetservice/Image.ashx?c=12839789&r=0&p=0&t=0&q=100&v=1&s=1&w=1000)Στολή «υγρής αναπνοής», από την ταινία «Dune»
Η πιο φαεινή ιδέα του Μπράουν για το νέο βιβλίο του ήταν να μας κοψοχολιάσει με τη χρήση ενός «μαγικού κουτιού», μεγέθους... φερέτρου. Οπως προέκυψε, ήταν ένας «θάλαμος απομόνωσης αισθητηρίων ερεθισμάτων» (Sensory-deprivation tank, αγγλιστί), με τη σημαντική προσθήκη του «ολικού αερισμού μέσω υγρού» (total liquid ventilation- ΤLV).
Η ιστορία αυτή δεν είναι απολύτως φανταστική. Ξεκίνησε το 1954, όταν ο αμερικανός νευροψυχίατρος Τζον Λίλι (John C. Lilly) άρχισε τους πειραματισμούς για να αποδείξει ότι οι πηγές ενέργειας του εγκεφάλου είναι βιολογικές και εσωτερικές, μη εξαρτώμενες από το εξωτερικό περιβάλλον. Εφτιαξε λοιπόν ένα κουτί, όπου ο ασθενής-πειραματόζωο έχανε κάθε επαφή με το περιβάλλον. Από τα πορίσματά του εμπνεύστηκαν και πολλοί συνάδελφοί του, όπως ο Βρετανός Κόλιν ΣτάνγουελΣμιθ, που έβαλε τον «ασθενή» να επιπλέει σε υγρό. Τελικά ο θάλαμος αυτός κατέληξε «χαλαρωτική μόδα» για πλουσίους, αλλά στα χρόνια μας είναι προσιτός σε πολλούς και ως κατασκευή «καν΄ τον μόνος σου» (βλ. http://float-tank. centauremt. com/, με 1.000 καναδικά δολάρια). Εκεί που το πράγμα γίνεται... θρίλερ είναι όταν δεν επιπλέεις, αλλά είσαι ολότελα βυθισμένος στο υγρό! Από πού αναπνέεις; Η επιστημονική απάντηση υπάρχει από το 1966, και μάλιστα δοκιμάζεται ήδη από δύτες που θέλουν να φτάσουν σε μεγάλα βάθη: χρησιμοποιείς ένα υγρό πλούσιο σε οξυγόνο (όπως είναι ο υπερφθοράνθρακαςΡFC). Το πώς ακριβώς γίνεται αυτό μάς το έδειξε ο σκηνοθέτης Τζέιμς Κάμερον στην ταινίαΑbyss, όπου ένα ποντίκι ανέπνευσε κανονικά σε υγρό από υπερφθοράνθρακα, αλλά και ένας δύτης βυθίστηκε (υποτίθεται) σε βάθος χιλιάδων μέτρων με «υγρή ανάσα».
Ακόμη πιο εντυπωσιακό όμως είναι το ότι η χρήση μιας τέτοιας συσκευής επιδείχθηκε από τη δεκαετία του 1970, στη βρετανική τηλεοπτική σειράUFΟτου Τζέρι Αντερσον, ως διαστημική στολή με «υγρή αναπνοή». Παρόμοιο σκεπτικό είδαμε και στην ταινίαDune, με διαστημικούς «τρωγλοδύτες της ερήμου» να επιβιώνουν χάρη σε τέτοιες στολές. Θα λέγαμε ότι ήταν συμπτώσεις επιτυχημένης επιστημονικής φαντασίας, αν δεν γνωρίζαμε ότι ο υπεύθυνος διαφύλαξης των αρχείων «Ρόσγουελ» στο Πεντάγωνο, συνταγματάρχης Φίλιπ Κόρσο, είχε αποκαλύψει στο βιβλίο τουΤhe day after Roswellπως τέτοια στολή φορούσαν οι... τρεις εξωγήινοι πιλότοι του ιπτάμενου δίσκου που κατέπεσε στην περιοχή!
( Η επιστημονική απάντηση υπάρχει από το 1966, και μάλιστα δοκιμάζεται ήδη από δύτες που θέλουν να φτάσουν σε μεγάλα βάθη: χρησιμοποιείς ένα υγρό πλούσιο σε οξυγόνο (όπως είναι ο υπερφθοράνθρακαςΡFC).)
Μπορεί κάποιος πιό ειδικός να μας το εξηγήση.????:confused::confused:Το περί υγρό πλούσιο σε οξυγόνο και μεγάλα βάθη.
Πηγή http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=33&artId=298169&dt=08/11/2009
Η πιο φαεινή ιδέα του Μπράουν για το νέο βιβλίο του ήταν να μας κοψοχολιάσει με τη χρήση ενός «μαγικού κουτιού», μεγέθους... φερέτρου. Οπως προέκυψε, ήταν ένας «θάλαμος απομόνωσης αισθητηρίων ερεθισμάτων» (Sensory-deprivation tank, αγγλιστί), με τη σημαντική προσθήκη του «ολικού αερισμού μέσω υγρού» (total liquid ventilation- ΤLV).
Η ιστορία αυτή δεν είναι απολύτως φανταστική. Ξεκίνησε το 1954, όταν ο αμερικανός νευροψυχίατρος Τζον Λίλι (John C. Lilly) άρχισε τους πειραματισμούς για να αποδείξει ότι οι πηγές ενέργειας του εγκεφάλου είναι βιολογικές και εσωτερικές, μη εξαρτώμενες από το εξωτερικό περιβάλλον. Εφτιαξε λοιπόν ένα κουτί, όπου ο ασθενής-πειραματόζωο έχανε κάθε επαφή με το περιβάλλον. Από τα πορίσματά του εμπνεύστηκαν και πολλοί συνάδελφοί του, όπως ο Βρετανός Κόλιν ΣτάνγουελΣμιθ, που έβαλε τον «ασθενή» να επιπλέει σε υγρό. Τελικά ο θάλαμος αυτός κατέληξε «χαλαρωτική μόδα» για πλουσίους, αλλά στα χρόνια μας είναι προσιτός σε πολλούς και ως κατασκευή «καν΄ τον μόνος σου» (βλ. http://float-tank. centauremt. com/, με 1.000 καναδικά δολάρια). Εκεί που το πράγμα γίνεται... θρίλερ είναι όταν δεν επιπλέεις, αλλά είσαι ολότελα βυθισμένος στο υγρό! Από πού αναπνέεις; Η επιστημονική απάντηση υπάρχει από το 1966, και μάλιστα δοκιμάζεται ήδη από δύτες που θέλουν να φτάσουν σε μεγάλα βάθη: χρησιμοποιείς ένα υγρό πλούσιο σε οξυγόνο (όπως είναι ο υπερφθοράνθρακαςΡFC). Το πώς ακριβώς γίνεται αυτό μάς το έδειξε ο σκηνοθέτης Τζέιμς Κάμερον στην ταινίαΑbyss, όπου ένα ποντίκι ανέπνευσε κανονικά σε υγρό από υπερφθοράνθρακα, αλλά και ένας δύτης βυθίστηκε (υποτίθεται) σε βάθος χιλιάδων μέτρων με «υγρή ανάσα».
Ακόμη πιο εντυπωσιακό όμως είναι το ότι η χρήση μιας τέτοιας συσκευής επιδείχθηκε από τη δεκαετία του 1970, στη βρετανική τηλεοπτική σειράUFΟτου Τζέρι Αντερσον, ως διαστημική στολή με «υγρή αναπνοή». Παρόμοιο σκεπτικό είδαμε και στην ταινίαDune, με διαστημικούς «τρωγλοδύτες της ερήμου» να επιβιώνουν χάρη σε τέτοιες στολές. Θα λέγαμε ότι ήταν συμπτώσεις επιτυχημένης επιστημονικής φαντασίας, αν δεν γνωρίζαμε ότι ο υπεύθυνος διαφύλαξης των αρχείων «Ρόσγουελ» στο Πεντάγωνο, συνταγματάρχης Φίλιπ Κόρσο, είχε αποκαλύψει στο βιβλίο τουΤhe day after Roswellπως τέτοια στολή φορούσαν οι... τρεις εξωγήινοι πιλότοι του ιπτάμενου δίσκου που κατέπεσε στην περιοχή!
( Η επιστημονική απάντηση υπάρχει από το 1966, και μάλιστα δοκιμάζεται ήδη από δύτες που θέλουν να φτάσουν σε μεγάλα βάθη: χρησιμοποιείς ένα υγρό πλούσιο σε οξυγόνο (όπως είναι ο υπερφθοράνθρακαςΡFC).)
Μπορεί κάποιος πιό ειδικός να μας το εξηγήση.????:confused::confused:Το περί υγρό πλούσιο σε οξυγόνο και μεγάλα βάθη.
Πηγή http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=33&artId=298169&dt=08/11/2009