Επιστροφή στο Forum : (Εξα)Κοράλλια των θαλασσών μας
Vasilis_UW
03-03-10, 01:27
Εγώ δεν έχω τόσο εξωτικά και δύσκολα όπως ο Πέτρος. Μάλλον εύκολα είναι τα δικά μου, αν και εγώ δεν τα ξέρω....
Δύο κοράλλια (μάλλον) που βλέπω συχνά, κάτω από τα βράχια το πρώτο και πάνω στην επιφάνεια τους το δεύτερο, αλλά δεν γνωρίζω το όνομά τους. Σίγουρα τα έχετε δει, είναι πολύ κοινά.
http://outdoors.webshots.com/photo/2481468710041237880cAgFKn
http://outdoors.webshots.com/photo/2808737330041237880ZwuIRh
Επίσης ένα άλλο άγνωστο, που είδα για πρώτη φορά πριν μερικές εβδομάδες. Το χρώμα κάτω από τα λευκά ήταν ρόζ-μωβ και έμοιαζε με το σπόγγο Dysidea avara
http://outdoors.webshots.com/photo/2786052270041237880ZRvadk
Εγώ δεν έχω τόσο εξωτικά και δύσκολα όπως ο Πέτρος. Μάλλον εύκολα είναι τα δικά μου, αν και εγώ δεν τα ξέρω....
Δύο κοράλλια (μάλλον) που βλέπω συχνά, κάτω από τα βράχια το πρώτο και πάνω στην επιφάνεια τους το δεύτερο, αλλά δεν γνωρίζω το όνομά τους. Σίγουρα τα έχετε δει, είναι πολύ κοινά.
http://outdoors.webshots.com/photo/2481468710041237880cAgFKn
http://outdoors.webshots.com/photo/2808737330041237880ZwuIRh
Επίσης ένα άλλο άγνωστο, που είδα για πρώτη φορά πριν μερικές εβδομάδες. Το χρώμα κάτω από τα λευκά ήταν ρόζ-μωβ και έμοιαζε με το σπόγγο Dysidea avara
http://outdoors.webshots.com/photo/2786052270041237880ZRvadk
Φίλε συνονόματε,
Ωραίες και ενδιαφέρουσες φωτογραφίες! :thumbup: Έχω καιρό να ασχοληθώ με ταυτοποιήσεις οργανισμών στο forum αλλά με πετυχαίνεις σε φάση που ασχολούμαι με τα Σκληρακτίνια στο πλαίσιο του διδακτορικού μου. Γενικά, ο προσδιορισμός των Σκληρακτίνιων είναι ιδιαίτερα δύσκολος και δεν μπορεί να γίνει μόνο από φωτογραφίες, πέρα από κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά είδη (π.χ. Cladocora caespitosa, Leptopsammia pruvoti). Για τον προσδιορισμό του είδους απαιτούνται δείγματα τα οποία μπορούν να διατηρηθούν ξερά. Το κύριο γνώρισμα για το διαχωρισμό τους είναι η μορφή του κάλυκα (π.χ. αριθμός διαφραγμάτων, μεσοδιαφράγματα, παρουσία ακάνθων, μορφή αξονικού στύλου κ.α.). Σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες εκτιμήσεις, στη Μεσόγειο έχουν βρεθεί μέχρι σήμερα συνολικά 33 είδη Σκληρακτίνιων. Ειδικότερα, στο Αιγαίο έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα 18 είδη, συμπεριλαμβανομένου του αλλόχθονου είδους Oculina patagonica που αναφέρθηκε τα τελευταία χρόνια στο Σαρωνικό από έρευνες του ΕΛΚΕΘΕ (και συγκεκριμένα της Μαρίας/Physalia). Μέχρι σήμερα ο μόνος που έχει πραγματοποιήσει εκτενή έρευνα εστιασμένη στα Σκληρακτίνια (και γενικότερα στα Ανθόζωα) της Ελλάδας είναι ο κ. Βαφείδης που πραγματοποίησε σχετική διδακτορική διατριβή στο Τμήμα Βιολογίας του ΑΠΘ (1992) και είναι σήμερα επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Γεωπονίας, Ιχθυολογίας & Υδάτινου Περιβάλλοντος του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας (Βόλος).
Στην πρώτη φωτογραφία έχεις ένα πολύ χαρακτηριστικό είδος. Πρόκειται για το Madracis pharensis που σχηματίζει αποικίες με μορφή ‘κρούστας’. Είναι χαρακτηριστικός κάτοικος σκιερών υπόστεγων (overhangs) και ημι-σκοτεινών υποθαλάσσιων σπηλαίων. Μάλιστα σύμφωνα με τους διακεκριμένους Γάλλους επιστήμονες Pérès & Picard (1964), το είδος αυτό είναι περισσότερο συνηθισμένο στην Ανατολική σε σχέση με τη Δυτική Μεσόγειο. Από τα προκαταρκτικά αποτελέσματα της δικής μου έρευνας φαίνεται ότι το είδος αυτό σχηματίζει εκτεταμένες ‘φάσεις’ στην οροφή του ημι-σκοτεινού τμήματος (κοντά στην είσοδο) των υποθαλάσσιων σπηλαίων του Βόρειου Αιγαίου.
Για τη δεύτερη φωτογραφία δεν ξέρω αν μπορεί κάποιος να διατυπώσει ασφαλή άποψη βασιζόμενος μόνο στη φωτογραφία, χωρίς να εξετάσει αντίστοιχο δείγμα.
Στην τελευταία φωτογραφία έχεις κάποιο Ζωανθάριο που αναπτύσσεται επιβιωτικά επάνω σε κάποιο είδος σπόγγου. Το μωβ χρώμα και η μορφή του σπόγγου που χρησιμοποιεί το Ζωανθάριο ως υπόστρωμα εγκατάστασης, όντως παραπέμπει στο είδος Dysidea avara κατά πάσα πιθανότητα. Τα χαρακτηριστικά εκείνα βάσει των οποίων γίνεται η ταυτοποίηση των Ζωανθάριων είναι η μορφή των αποικιών, ο τύπος και το μέγεθος των νηματοκυστών. Όπως το βλέπω, το Ζωανθάριο σου θα μπορούσε να ανήκει στο είδος Epizoanthus arenaceus. Και αναφέρω αυτό διότι είναι ο μόνος εκπρόσωπος του γένους Epizoanthus που έχει βρεθεί μέχρι σήμερα στο Αιγαίο (από τα συνολικά 10 Μεσογειακά είδη Epizoanthus spp.). Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και τα υπόλοιπα 9 είδη στις θάλασσές μας. Για αυτό σε πολλές περιπτώσεις είναι σημαντική και απαραίτητη η συλλογή ενός μικρού δείγματος.
Μάλιστα η συλλογή μικρών ποιοτικών δειγμάτων παράλληλα με την υποβρύχια φωτογράφηση του κάθε οργανισμού είναι πολύ σημαντική. Πόσο μάλλον σήμερα που υπάρχει η δυνατότητα υποβρύχιας φωτογράφησης από το μεγαλύτερο αριθμό αυτοδυτών που υπήρξε ποτέ. Είναι γεγονός ότι η στοιχειώδης και βασική έρευνα του βιόκοσμου των Ελληνικών θαλασσών και της Ανατολικής Μεσογείου γενικότερα δεν έχει ολοκληρωθεί και θα πρέπει επειγόντως να συνεχιστεί δεδομένου ότι χάνουμε ολοένα και περισσότερα συστατικά της θαλάσσιας βιοποικιλότητας τα τελευταία χρόνια. Δυστυχώς – πέρα από τα γνωστά οικονομικά προβλήματα που υπάρχουν – οι ‘ταξινομικές’ έρευνες δεν είναι πλέον τόσο «της μόδας». Μόνο που οι Γάλλοι, Ιταλοί και Ισπανοί φίλοι μας πραγματοποιούν τέτοιου είδους έρευνες εδώ και 50 χρόνια οπότε εν μέρει δικαιολογούνται, σε αντίθεση με εμάς που κάνουμε ότι κάνουμε την τελευταία 20ετία χωρίς φυσικά να έχουμε καλύψει γεωγραφικά τα χωρικά μας ύδατα. Γνώμη μου είναι ότι η Ελληνική καταδυτική κοινότητα – και ιδίως οι φωτογράφοι-αυτοδύτες – με την υποστήριξη καταδυτικών συλλόγων και σε συνεργασία με τους επιστήμονες, μπορούν και θα πρέπει να συμβάλουν καθοριστικά προς αυτή την κατεύθυνση. Έχουμε περάσει σε μία νέα εποχή σε ότι αφορά την αυτόνομη κατάδυση (ειδικά στην Ελλάδα μετά το νέο καταδυτικό νόμο του 2005), την υποβρύχια φωτογραφία αλλά και τη διακίνηση πληροφοριών και επικοινωνία μέσω του διαδικτύου και θα πρέπει να το εκμεταλλευτούμε.
Εάν έχω κάποια νεότερη πληροφορία για τα ζωάκια σου θα σε ειδοποιήσω. Μόνο που ξέχασες να μας πεις περιοχές και βάθος… :)
Για τη δεύτερη φωτογραφία δεν ξέρω αν μπορεί κάποιος να διατυπώσει ασφαλή άποψη βασιζόμενος μόνο στη φωτογραφία, χωρίς να εξετάσει αντίστοιχο δείγμα.
Έκανες ήδη ειδική μνεία στο συγκεκριμένο κοράλλι στην εισαγωγή σου αλλά μάλλον δεν το έχεις δει (δεν έχει εγκατασταθεί) ακόμη στα νερά που βουτάς για να το αναγνωρίσεις. Oculina patagonica λοιπόν! ;)
Σχετικά πάντως με τη συλλογή δειγμάτων σκληρού υποστρώματος που αναφέρεις, δε πολυσυμφωνώ με τη λήψη τους από ανειδίκευτους δύτες... εξάλλου, απαγορεύεται από το νόμο. Φωτογραφία και τοποθεσία της αρκεί για την πρώτη φάση, η επόμενη ας γίνεται, όποτε γίνεται, από επιστήμονες.
Σχετικά πάντως με τη συλλογή δειγμάτων σκληρού υποστρώματος που αναφέρεις, δε πολυσυμφωνώ με τη λήψη τους από ανειδίκευτους δύτες... εξάλλου, απαγορεύεται από το νόμο. Φωτογραφία και τοποθεσία της αρκεί για την πρώτη φάση, η επόμενη ας γίνεται, όποτε γίνεται, από επιστήμονες.
Εννοείται ότι δεν μπορεί να μαζέψει ο καθένας οτιδήποτε από το νερό. Όντως απαγορεύεται από το νόμο. Αν ήταν να πραγματοποιηθεί κάτι τέτοιο θα πρέπει να γίνει οπωσδήποτε υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις (π.χ. στο πλαίσιο ενός ερευνητικού προγράμματος) και πάντα σε εδραιωμένη συνεργασία με επιστήμονες. Έτσι, αυτό που γράφεις δεν αντιτίθεται με αυτό που έχω στο μυαλό μου. Μία φωτογραφία ή μία περιγραφή μπορεί να κινητοποιήσει έναν επιστήμονα αυτοδύτη. Όμως, θα πρέπει να αξιοποιήσουμε (πολλές φορές κερδίζοντας χρόνο και εξοικονομώντας χρήματα που ούτως ή άλλως συνήθως δεν υπάρχουν…) τη συνεχώς αυξανόμενη γνώση που αποκτούμε για τον Ελληνικό βυθό. Και φυσικά όπως ξέρουμε υπάρχει τεράστιο νομικό κενό (άλλοι θα το έλεγαν ‘παράθυρο’ ή και ‘αδιέξοδο’) με το θέμα της επιστημονικής κατάδυσης και της αυτονόητης (διεθνώς με εξαίρεση ίσως την Ελλάδα…) λήψης δειγμάτων για επιστημονικούς σκοπούς. Anyway! Είναι γεγονός ότι η ταυτοποίηση ειδών απαιτεί την παρατήρηση μορφολογικών χαρακτηριστικών που δεν είναι πάντα ορατά με γυμνό μάτι. Η φωτογραφία μας βοηθά και μας κατευθύνει αλλά καλώς ή κακώς συνήθως από μόνη της δεν αρκεί. Ειδικά με τους Σπόγγους, τα Βρυόζωα, τα Σκληρακτίνια, τα Καρκινοειδή ή ακόμα και μεγαλύτερα ζώα είναι σχεδόν υποχρεωτική η εξέταση ενός μικρού δείγματος.
Έκανες ήδη ειδική μνεία στο συγκεκριμένο κοράλλι στην εισαγωγή σου αλλά μάλλον δεν το έχεις δει (δεν έχει εγκατασταθεί) ακόμη στα νερά που βουτάς για να το αναγνωρίσεις. Oculina patagonica λοιπόν! ;)
Ώστε αυτή είναι η περίφημη Oculina patagonica ε ; Η αλήθεια είναι ότι όντως δεν την έχω δει ποτέ δεδομένου ότι δεν έχει βρεθεί ακόμα (και ίσως καλύτερα) στο Βόρειο Αιγαίο. Αν μας έγραφες βρε Βασίλη ότι τράβηξες τη φωτογραφία στο Σαρωνικό, μπορεί να το είχα υποψιαστεί… χαχαχα! Παρακαλώ ενημερώστε μας περισσότερο με το θέμα της O. patagonica στις νότιες περιοχές της χώρας μας εσείς που έχετε ασχοληθεί με το εν λόγω ζήτημα. Εξαπλώνεται σε πολλές περιοχές; Καταλαμβάνει μεγάλες εκτάσεις; Φαίνεται να παρουσιάζει ‘επιθετική συμπεριφορά’ προς το Μεσογειακό οικοσύστημα;
Vasilis_UW
03-03-10, 12:10
Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις! Τα σημεία στα οποία τα φωτογράφησα (συγγνώμη για την παράληψη) είναι για τα Madracis pharensis και ''Ζωανθάριο πάνω σε σπόγγο'', μια βραχώδης περιοχή κοντά στο Μαρκόπουλο Αττικής, λίγο πιό νότια από το Βγέθι. Το πρώτο το έχω δεί σε πολλές άλλες περιοχές και ναί, ήταν πάντα σε ''σκιερά υπόστεγα και ημι-σκοτεινά υποθαλάσσια σπήλαια'' όπως γράφει ο Tiburon. Το ''Ζωανθάριο πάνω σε σπόγγο'' πρώτη φορά το βλέπω και το φωτογραφίζω.
Το Oculina patagonica (αφού συμφώνησαν οι ειδικοί την αναφέρω έτσι) την φωτογράφησα στο .... Φλοίσβο! (δίπλα σε λιμάνι, σε βράχια και τσιμέντα που έχουν τοποθετηθεί για κατασκευή τοίχου, για όσους δεν γνωρίζουν το μέρος). Μόνο μάσκα και πέδιλα αρκούν, καλύπτει πολύ μεγάλες περιοχές βράχων σε ρηχά νερά περίπου -5m.
(Δείγμα δεν θα έπαιρνα αλλά αν κάποιος ξέρει και θέλει να το κάνει, ευχαρίστως να βοηθήσω να ξαναβρούμε κάποιο από αυτά.)
Vasills_UW και συνονόματε Tiburon, ευχαριστούμε γι'αυτή την ωραία συζήτηση!
:thumbup:
Για την αγαπημένη ξωτικοOculina που ο GB έχει φάει κυριολεκτικά στη μάπα εδώ και κάμποσο καιρό :D θα ήθελα να σας πω πολλά, αλλά αυτή τη στιγμή είμαι μέχρι το λαιμό (και δυστυχώς όχι σε θαλασσόνερο:rolleyes:)
Θα επανέλθω!!!
Το ξωτικοκόραλλο λοιπόν, συμβαίνει να είναι ένα από τα ελάχιστα κοράλλια που έχουν αναφερθεί να μεταναστεύουν επιτυχώς σε νερά πέρα από τα δικά τους. Σε ό,τι αφορά αυτό το "δικά τους" πάλι, υπάρχει κι εδώ ένα μκρό θεματάκι, καθώς το Oculina patagonica, αν και θεωρείται αυτόχθονος κάτοικος των εύκρατων ΝΔ ακτών του Ατλαντικού (πχ. Αργεντινή, Βραζιλία), δεν έχει ακόμα βρεθεί ζωντανό στον υποτιθέμενο τόπο καταγωγής του... Για την ακρίβεια, η ταυτοποίησή του βασίζεται μόνο σε απολιθωμένα ευρήματα ηλικίας μερικών χιλιάδων ετών! Με δεδομένο τον γρίφο αυτό, το κοράλλι συνεχίζει να αναγνωρίζεται συμβατικά ως O. patagonica αλλά η επιβεβαίωση της ταυτότητας του και της πραγματικής καταγωγής του παραμένει μια πολύ ενδιαφέρουσα εκκρεμότητα....
Στη Μεσόγειο αναφέρθηκε πρώτη φορά το 1966 στην Ιταλία (όπου μάλιστα εντοπίστηκε από έναν ερασιτέχνη αυτοδύτη, τον Luigi Morra). Στην πραγματικότητα, φαίνεται ότι είχε εγκατασταθεί ακόμα νωρίτερα στις ακτές της Ισπανίας. Έκτοτε άρχισε να εξαπλώνεται -ή έστω να γίνεται "ορατότερο"- σε πολλές ακόμα Μεσογειακές χώρες (Αλγερία, Τυνησία, Αίγυπτος, Ισραήλ, Λίβανος, ΝΔ Τουρκία).
Δεν γνώριζα τίποτα για την ύπαρξη του τον Νοέμβρη του 2005, όταν αμέριμνη κολυμπούσα ανάμεσα στα φύκια. Μια μικρή αποικία περίπου 2Χ3cm τράβηξε την προσοχή μου, γιατί η ακτή εκείνη της Σαλαμίνας στην οποία πλατσούριζα μού ήταν τόσο οικεία που μπορούσα εύκολα να ορκιστώ ότι αυτό το κοραλλάκι ήταν κάτι ολότελα καινούργιο στη γειτονιά. Δεν ήταν δύσκολο να βρω περισσότερες πληροφορίες γι'αυτό, αφού όπως είπα δεν είναι και πολλά τα "ταξιδιάρικα" κοράλλια στον κόσμο...
Η τελική ταυτοποίηση του είδους έγινε από τον H. Zibrowius, έναν από εκείνους τους θαλάσσιους βιολόγους που έχουν περάσει τη μισή ζωή τους κάτω από το νερό και για τους οποίους τρέφω ιδιαίτερη εκτίμηση.
Από το 2005 έως σήμερα, το κοράλλι αυτό έχει εξαπλωθεί με εντυπωσιακούς ρυθμούς κατά μήκος των ακτών του Σαρωνικού κόλπου από την ευρύτερη περιοχή του Πειραιά και της Σαλαμίνας έως περίπου και το Σούνιο.
Εισβολική συμπεριφορά; Θα σας γελάσω.
Για την ώρα, πάντως, φαίνεται να τα πηγαίνει εξαιρετικά καλά σε μαρίνες και ντόκους, όπου η προϋπάρχουσα βιοποικιλότητα είναι εκ των πραγμάτων μικρή.
Ο Vasilis_UW μπορεί άλλωστε να σας το επιβεβαιώσει μια χαρά, αφού στο Φλοίσβο το κοράλλι κοντεύει να φτιάξει δικό του ύφαλο, μια ζωντανή χνουδωτή ταπετσαρία που έχει ντύσει το μπετό από άκρη σε άκρη :eek:!
Αν και τον Σαρωνικό τον έχουμε γενικά (ως ΕΛΚΕΘΕ) "ξετινάξει" στο ψάξιμο (ετοιμάζουμε και σχετική δημοσίευση), η περαιτέρω εξάπλωση του κοραλλιού μας ενδιαφέρει πολύ, είτε στο Σαρωνικό είτε οπουδήποτε αλλού στην Ελλάδα, οπότε οποιαδήποτε συμπληρωματική αναφορά του ευπρόσδεκτη! :)
Εγώ δεν έχω τόσο εξωτικά και δύσκολα όπως ο Πέτρος. Μάλλον εύκολα είναι τα δικά μου, αν και εγώ δεν τα ξέρω....
;):D
Vasilis_UW
24-03-10, 01:49
Έχω μερικά κοράλλια ακόμα, αλλά επειδή έχω και δύο ανεμώνες, το βάζω εδώ το post με τρόπο που να χωρίζεται στη μέση για να το μετακινήσετε όπου ταιριάζει.
Κοράλλια και πάλι λοιπόν. Συνήθως είναι μονήρη αλλά προφανώς όχι πάντα. Είναι αρκετά κοινό είδος, το βλέπω συχνά (αλλά δεν έχουμε συστηθεί ακόμα).
http://outdoors.webshots.com/photo/2745411660041237880VoXSZo (http://outdoors.webshots.com/photo/2745411660041237880VoXSZo)
Αυτά τα 3, ήταν μιρκότερα από 1cm, και γύρω τους ο βράχος ήταν καλυμμένος από σπόγγο. Όπως και για το παραπάνω, πολύ θα ήθελα να δω τους πολύποδες, πρέπει να πάω βράδυ; Βγαίνουν τη νύχτα;
http://outdoors.webshots.com/photo/2197038580041237880NPVJJG (http://outdoors.webshots.com/photo/2197038580041237880NPVJJG)
Ανεμώνες.
Μια ανεμώνα με διάμετρο περίπου 3-4 cm, (2 άτομα) μάλλον κρύβονταν κάτω από την πέτρα και βγήκαν λίγο μετά τη δύση του ήλιου (είναι από κατάδυση που έγινε περίπου 10min - 1 ώρα μετά τη δύση, βόρεια Αττική). Δεν την έχω ξαναδεί, ούτε πριν ούτε έκτοτε.
http://outdoors.webshots.com/photo/2674496160041237880WEEuJm (http://outdoors.webshots.com/photo/2674496160041237880WEEuJm)
http://outdoors.webshots.com/photo/2983235790041237880PFxCTe[/URL]
Μια δεύτερη ανεμώνα, από το ίδιο μέρος και την ίδια ώρα είναι και η παρκάτω. Στην αρχή, όταν την είδα από πάνω, μου φάνηκε για Cerianthus membranaceus αλλά μετά που την είδα από το πλάι, δεν νομίζω.
[URL]http://outdoors.webshots.com/photo/2480187570041237880XuEikL (http://outdoors.webshots.com/photo/2674496160041237880WEEuJm)
Καμιά ιδέα, για το γένος έστω;
Βασίλης_ΥΒ
Για κάποιο λόγο δεν βλέπω τις εικόνες.... δεν ξέρω τι φταίει
Βασίλη Και εγώ δεν βλέπω τις εικόνες, όχι ότι αν τις έβλεπα θα αναγνώριζα τι είναι. :)
Vasilis_UW
24-03-10, 12:44
Ευχαριστώ και συγγνώμη, άλλαξα του συνδέσμους στο αρχικό, τώρα φαίνεται ότι είναι εντάξει....
Β.
Βασίλη, δυστυχώς δεν μου είναι εύκολο να σπάσω το μήνυμά σου στη μέση και να το χωρίσω σε δυο ξεχωριστές θεματολογίες.
Μπορείς όμως, αν το προτιμάς, να ανοίγεις εξαρχής διαφορετικά θρεντ όταν θεωρείς ότι τα ζωντανά σου είναι πολύ άσχετα μεταξύ τους. Μπορείς μάλιστα να βαφτίζεις τα θρεντ αυτά και από μόνος σου αφού όπως καταλαβαίνω είσαι μια χαρά σε θέση να καταλάβεις ότι κάτι είναι κοράλλι και κάτι ανεμώνη...
(δεν χρειαζόμαστε κατι πιο συγκεκριμένο στους γενικούς τίτλους ούτως ή άλλως, το φόρουμ μας δεν απευθύνεται σε βιολόγους, αλλά σε αυτοδύτες με ενδιαφέρον για τη θαλάσσια ζωή. Κοράλλια, ανεμώνες, σπόγγοι, φύκη κλπ ακούγονται ίσως σε σένα σαν πολύ γενικές κατηγορίες, με τις οποίες όμως δεν παίζουμε απαραίτητα όλοι με την ίδια άνεση ;))
Στην συγκεκριμένη πάντως περίπτωση, τα νέα σου θέματα ταιριάζουν μια χαρά με το παλιότερο που ανοίξαμε με αφορμή και πάλι τις κοραλλοφωτογραφίες σου, οπότε και σας μετακόμισα ξανά εδώ.
Για πάμε λοιπόν να δούμε τι καλούδια μας έφερες αυτή τη φορά:
Έχω μερικά κοράλλια ακόμα, αλλά επειδή έχω και δύο ανεμώνες, το βάζω εδώ το post με τρόπο που να χωρίζεται στη μέση για να το μετακινήσετε όπου ταιριάζει.
Κοράλλια και πάλι λοιπόν. Συνήθως είναι μονήρη αλλά προφανώς όχι πάντα. Είναι αρκετά κοινό είδος, το βλέπω συχνά (αλλά δεν έχουμε συστηθεί ακόμα).
http://outdoors.webshots.com/photo/2745411660041237880VoXSZo (http://outdoors.webshots.com/photo/2745411660041237880VoXSZo)
Πράγματι κοραλλάκι, μονήρες, σκληρακτίνιο, πολύ τυπικό των μεσογειακών βράχων: τα ρηχά και ολιγοτροφικά νερά είναι η ειδικότητά του, μια που συμβιώνει με ζωοξανθέλλες οι οποίες παράγουν συμπλήρωμα της διατροφής του με φωτοσύνθεση.
Balanophyllia europae λοιπόν (και δεν νομίζω ότι μπορεί να μπερδευτεί με οποιοδήποτε άλλο).
Αυτά τα 3, ήταν μιρκότερα από 1cm, και γύρω τους ο βράχος ήταν καλυμμένος από σπόγγο. Όπως και για το παραπάνω, πολύ θα ήθελα να δω τους πολύποδες, πρέπει να πάω βράδυ; Βγαίνουν τη νύχτα;
http://outdoors.webshots.com/photo/2197038580041237880NPVJJG (http://outdoors.webshots.com/photo/2197038580041237880NPVJJG)Ωραία φωτό!
Αν και θα μπορούσα να το τραβήξω λίγο, λέω να σου προτείνω μόνο το γένος: μια Caryophyllia.
Κι αυτό σκληρακτίνιο, βαθύτερο, χωρίς συμβιώτες και, ναι, το βράδυ έχεις πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες να αποκτήσεις μια φωτό ακόμα πιο εντυπωσιακή!
Ανεμώνες.
Μια ανεμώνα με διάμετρο περίπου 3-4 cm, (2 άτομα) μάλλον κρύβονταν κάτω από την πέτρα και βγήκαν λίγο μετά τη δύση του ήλιου (είναι από κατάδυση που έγινε περίπου 10min - 1 ώρα μετά τη δύση, βόρεια Αττική). Δεν την έχω ξαναδεί, ούτε πριν ούτε έκτοτε.
http://outdoors.webshots.com/photo/2674496160041237880WEEuJm (http://outdoors.webshots.com/photo/2674496160041237880WEEuJm)
http://outdoors.webshots.com/photo/2983235790041237880PFxCTeCereus pedunculatus (http://images.google.gr/images?um=1&hl=el&client=firefox-a&rls=org.mozilla:en-US:official&tbs=isch%3A1&ei=FgaqS_aOCszc-Qal4NCGAQ&sa=X&oi=spell&resnum=0&ct=result&cd=1&q=Cereus+pedunculatus&spell=1&start=0)?
Μου μοιάζει αρκετά τυπικήη όψη του αλλά δεν γνωρίζω τόσο καλά τα υπόλοιπα είδη του γένους για να είμαι σίγουρη, ίσως μπορεί να μας προτείνει κάτι παραπάνω ο Tiburon.
Μια δεύτερη ανεμώνα, από το ίδιο μέρος και την ίδια ώρα είναι και η παρκάτω. Στην αρχή, όταν την είδα από πάνω, μου φάνηκε για Cerianthus membranaceus αλλά μετά που την είδα από το πλάι, δεν νομίζω.
http://outdoors.webshots.com/photo/2480187570041237880XuEikL
Καμιά ιδέα, για το γένος έστω;
Βασίλης_ΥΒ
Cerianthus membranaceus indeed!
:geia:
D.Poursanidis
24-03-10, 15:27
Cereus pedunculatus (http://images.google.gr/images?um=1&hl=el&client=firefox-a&rls=org.mozilla:en-US:official&tbs=isch%3A1&ei=FgaqS_aOCszc-Qal4NCGAQ&sa=X&oi=spell&resnum=0&ct=result&cd=1&q=Cereus+pedunculatus&spell=1&start=0)?
Μου μοιάζει αρκετά τυπικήη όψη του αλλά δεν γνωρίζω τόσο καλά τα υπόλοιπα είδη του γένους για να είμαι σίγουρη, ίσως μπορεί να μας προτείνει κάτι παραπάνω ο Tiburon.
Cerianthus membranaceus indeed!
:geia:
Και γιατί όχι αυτό???
Pachycerianthus multiplicatus (http://actiniaria.com/pachycerianthus_multiplicatus.php)
Και γιατί όχι αυτό???
Pachycerianthus multiplicatus (http://actiniaria.com/pachycerianthus_multiplicatus.php)
not bad at all! :thumbup:
--- Για τον την tube anemone παιδιά δεν κατάλαβα ποτέ πως τα ξεχωρίζουν και πάνω κάτω όσο κοιτάω διάφορες φωτογραφίες όλοι λένε πως στην πραγματικότητα δεν μπορούμε να της ξεχωρίσουμε με ασφάλεια. Το είδος που λέει ο Πουρσανίδης είναι λίγο χλωμό διότι δεν είναι Μεσογειακό από το ότι βλέπω εγώ. Υπάρχουν αρκετές πανομοιότυπες της Cerianthus membranaceus στην Μεσόγειο όπως η Pachycerianthus dohrni (ή dohrn?), η Cerianthus lloydii (η οποία επίσης σε πολλές φάσης δεν αναφέρετε σαν Μεσογειακό είδος και σε άλλες πάλι αναφέρετε σαν Μεσογειακό), η Pachycerianthus solitarius όπου όλες αυτές μεταξύ τους είναι «πιάσε το αυγό και κουρευτώ». :crazy:
--- για τη άλλη την ανεμώνη νομίζω πως θα συμφωνήσω με την φυσαλίδα μιας και επιπλέον το άτομο της φωτογραφίας πέρα από την δομή του με τα μικρά πλοκάμια κτλ. έχει τα χρώματα που έχει συνήθως αυτό το είδος στα νερά μας.
--- ΤοBalanophyllia europaea εγώ το έχω πετύχει ανοικτό μεσημέρι όπως φαίνεται σε αυτήν την φώτο http://www.sealifebase.org/Photos/PicturesSummary.php?ID=46500&what=species :geia:
--- Για τον την tube anemone παιδιά δεν κατάλαβα ποτέ πως τα ξεχωρίζουν και πάνω κάτω όσο κοιτάω διάφορες φωτογραφίες όλοι λένε πως στην πραγματικότητα δεν μπορούμε να της ξεχωρίσουμε με ασφάλεια. Το είδος που λέει ο Πουρσανίδης είναι λίγο χλωμό διότι δεν είναι Μεσογειακό από το ότι βλέπω εγώ. Υπάρχουν αρκετές πανομοιότυπες της Cerianthus membranaceus στην Μεσόγειο όπως η Pachycerianthus dohrni (ή dohrn?), η Cerianthus lloydii (η οποία επίσης σε πολλές φάσης δεν αναφέρετε σαν Μεσογειακό είδος και σε άλλες πάλι αναφέρετε σαν Μεσογειακό), η Pachycerianthus solitarius όπου όλες αυτές μεταξύ τους είναι «πιάσε το αυγό και κουρευτώ». :crazy:
και όμως, ο Δημήτρης δεν το είπε στην τύχη, το Pachycerianthus solitarius υπάρχει μια χαρά στη Μεσόγειο και νομίζω ότι είναι πανεύκολο να το ξεχωρίσεις από τον κλασικό κηρίανθο: δεν έχει μεμβρανώδη σωλήνα!
Είναι πασιφανές αν το προσέξει κανείς, απλά εγώ ήμουν βιαστική και δεν έδωσα τη δέουσα προσοχή, πόσω μάλλον που ο Βασίλης μας είχε ψυλλιάσει ότι κάτι του είχε φανεί διαφορετικό από την αρχή!
Ο Δημήτρης πρέπει να έχει δίκιο, ξαναδές το! :geia:
D.Poursanidis
24-03-10, 16:40
Σίγουρα είναι δύσκολο να μιλήσουμε για ένα είδος μόνο από μια φωτογραφία, αλλά μίλησα για το συγκεκριμένο είδος (Pachycerianthus multiplicatus) διότι διέκρινα αφενός έναν σωλήνα χωρίς μεμβράνη, αφετέρου οι κεραίες έχουν στίγματα - διαγραμμίσεις (κάθετα χωρίσματα...)
http://www.marlin.ac.uk/speciesinformation.php?speciesID=4003
Αλλά και εδω (http://hrcak.srce.hr/file/45422)μια λίστα με ανθόζωα απο την Κροατία (άρα Μεσόγειο)
Ναι ρε φυσαλίδα υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να είναι έτσι τα πράγματα αλλά από ότι έχω καταλάβει πάντως αποφεύγουν να επιλέγουν σαν κριτήριο τον σωλήνα. Ίσως υπάρχουν Cerianthus membranaceus με ασθενέστερο σωλήνα καθώς και Pachycerianthus sp. με ισχυρότερο. Ακόμα έτσι όπως είναι στημένο το άτομο της φωτογραφίας μπορεί και να μας παραπλανεί και να υπάρχει ο σωλήνας μέσα στην λάσπη ή να τον έχασε για κάποιο λόγο ή να είναι όλος και όλος αυτό που φαίνεται να προεξέχει 2 cm. από την λάσπη. Ενδιαφέρων το pdf Δημήτρη, ίσως είναι και έτσι πάντως η απουσία του είδους Pachycerianthus solitarius με μπερδεύει.
Πάντως σε κάποια παραλία (αχχχχχχ:cry:) έχω τρακάρει αρκετές ανεμώνες με τούτονα το χρωματισμό οι οποίες μου μοιάζαν για Cerianthus membranaceus.
http://i167.photobucket.com/albums/u143/ectorchios/IMG_1847Small.jpg (http://s167.photobucket.com/albums/u143/ectorchios/?action=view¤t=IMG_1847Small.jpg)
Vasilis_UW
24-03-10, 18:08
...να το ξεχωρίσεις από τον κλασικό κηρίανθο: δεν έχει μεμβρανώδη σωλήνα!
...πόσω μάλλον που ο Βασίλης μας είχε ψυλλιάσει ότι κάτι του είχε φανεί διαφορετικό από την αρχή!
Σας ευχαριστώ πολύ για τς απαντήσεις ! Κοίταξα όλα όσα προτείνατε και διάβασα τα σχετικά που βρήκα.
@Physalia: Ναί, αυτό ήθελα να πω, ότι δεν είδα να έχει σωλήνα, ούτε άλλα 2-3 παρόμοια άτομα (με λίγο διαφορετικό χρωματισμό) είχαν σωλήνα, όλα έβγαιναν από την άμμο χωρίς να διακρίνεται σωλήνας, αλλά αυτό που έστειλα στο αρχικό post το επέλξα επειδή ήταν πολύ πιο εμφανές από τα άλλα λόγω μήκους. Σας στέλνω φτογραφία από εκεί δίπλα, τα κεντρικά πλοκάμια είναι ανοιχτόχρωμα σε αυτό.
http://outdoors.webshots.com/photo/2323727470041237880fGHnRr
Την επόμενη φορα θα είμαι πιο συγκεκριμένος, θα πρέπει να σας λέω τι παρατήρησα, να υπάρχει ή να απουσιάζει ενώ συνήθως υπάρχει σε άλλα είδη, δεν είστε υποχρεωμένοι να μαντεύετε τι σκεφτόμουν όταν έγραφα. . . :)
Β._ΥΒ
vBulletin® v3.6.8, Copyright ©2000-2025, Jelsoft Enterprises Ltd.