[eye love scuba]

Επειδή κάθε κατάδυση είναι κατάδυση αποσυμπίεσης και ο ρυθμός ανάδυσης εξυπηρετεί την ομαλή αποσυμπίεση, μία ανεξέλεγκτη ανάδυση ουσιαστικά είναι μια παράλειψη αποσυμπίεσης. Τα σχετικά έχουν αναφερθεί σε παλαιότερο post αλλά και υπάρχουν σε εγχειρίδια κατάδυσης και στα site των οργανισμών.
Θα ήθελα να αναφερθώ στο θέμα βαρότραυμα, που είναι σε όλους βέβαια γνωστό, αλλά ίσως υπάρχουν κάποιες λεπτομέρειες που δεν μας έρχονται αμέσως στο μυαλό. Ένας δύτης που κάνει ανεξέλεγκτη ανάδυση, η οποία μάλιστα μπορεί, ανάλογα με την αιτία που την προκάλεσε, να είναι στα τελευταία μέτρα εκρηκτική, μπορεί να πάθει βαροτραύμα ακόμα και αν αναπνέει από το ρυθμιστή
- αν συνεχίσει να αναπνέει με τον αργό σχετικά ρυθμό που αναπνέει κανείς στην κατάδυση,ο οποίος δεν είναι αρκετός για να απελευθερωθεί ο αέρας από τους πνεύμονες
- αν η ανάδυση είναι πάρα πολύ γρήγορη (εκρηκτική)
- αν πάσχει από πνευμονική νόσο ή είναι βαρύς καπνιστής, οπότε μπορεί λόγω εκκρίσεων-στενώσεων στους αεραγωγούς η γρήγορη έξοδος του αέρα να είναι δύσκολη
- αν έχει το κεφάλι σκυμένο προς τα κάτω (πιθανώς).
Αυτό σημαίνει ότι σε περίπτωση ανεξέλεγκτης ανάδυσης ο δύτης θα πρέπει να έχει στο νου του και απόλυτα συνειδητά να αναπνέει συνεχώς από το ρυθμιστή. Επίσης είναι γνωστό ότι τα συμπτώματα της πνευμονικής υπερδιάτασης είναι αντιληπτά στην πλειοψηφία των περιπτώσεων με το που φτάνει κανείς στην επιφάνεια ή πολύ σύντομα, καμιά φορά δε και κατα την ταχεία άνοδο. Όμως έχουν αναφερθεί και περιστατικά στη βιβλιογραφία και σε περιοδικά καθυστερημενης εμφάνισης τους είτε καθυστερημένης αναγνώρησής τους από το θύμα. Σε μία τέτοια περίπτωση η επαναπίεση στο νερό θα περιέπλεκε πολύ την κατάσταση.