Πολύ ωραία τα links που έδωσε ο Δημήτρης γιατί καλύπτουν μια μεγάλη γκάμα μεθόδων αλλά και μορφολογίας πεδίων που χρειαζόμαστε πυξίδα για υποβρύχιο προσανατολισμό.
Σε κάποια από τις πρώτες μου βουτιές χρειάστηκε να ανέβω εγώ ή το ζευγάρι μου τουλάχιστον 5 φορές στην επιφάνεια για να (ξανα)προσανατολιστούμε ως προς το που είναι η ακτή. Ο βυθός ήταν άγνωστος, αμμώδης, χωρίς χαρακτηριστικά στοιχεία (χωρίς π.χ. μεγάλα βράχια) και χωρίς σταθερή μεταβολή βάθους που να δείχνει την κατεύθυνση της ακτής.
Συνήθως τα κύματα διαγράφουν στην άμμο γραμμές παράλληλες με την ακτή, αλλά στην περίπτωσή μας ούτε οι γραμμές αυτές ήταν σταθερές.
Στην επόμενη βουτιά είχα αγοράσει πυξίδα
Την έχω από τότε πάντα μαζί μου (στην κονσόλα) και ειδικά σε βουτιές από ακτή την χρησιμοποιώ πάντα στις εξής περιπτώσεις:
(α) Όταν βουτώ εξερευνητικά σε άγνωστα μέρη
(β) Όταν ξέρω ότι ο βυθός είναι αμμώδης χωρίς ειδικά χαρακτηριστικά (χωρίς βράχια, μονόπετρα κλπ).
(γ) Όταν απομακρύνομαι αρκετά από την ακτή και δεν υπάρχει η χαρακτηριστική κλίση μείωσης/αύξησης βάθους για να μου δείξει την κατεύθυνση επιστροφής
(δ) Όταν ή ορατότητα είναι περιορισμένη ή χρειαστεί να κολυμπήσω στα μεσόνερα: εκεί ακόμη και να υπάρχουν ειδικά χαρακτηριστικά στο βυθό, δεν μπορώ να τα δώ.
Το να ανεβαίνουμε τακτικά πάνω για να δούμε που είναι η ακτή εκτός του ότι λάθος (yoyo dive), εκτός ότι μας ταλαιπωρεί, μπορεί να αποδειχτεί και εξαιρετικά επικίνδυνο π.χ. σε μια παραλία που υπάρχει συχνή διέλευση σκαφών.
Πέρα από τις πιο πολύπλοκες μεθόδους που πρέπει να χρησιμοποιήσουμε όταν ερευνούμε μια περιοχή (τριγωνική πορεία, τετραγωνική πορεία, πολύγωνο, μέτρημα πεδιλιών κλπ)
αν το ζητούμενο είναι απλά να βουτήξουμε σε μια παραλία και να είμαστε σε θέση να βγούμε περίπου στο σημείο που βουτήξαμε χωρίς να ανεβαίνουμε συνέχεια στην επιφάνεια, μπορούμε να κάνουμε το εξής απλό:
(α) Όταν είμαστε ακόμη στην παραλία, φέρνουμε την πυξίδα στο ύψος των ματιών, γυρίζουμε ώστε να κοιτάμε την ακτή (έχοντας δηλ. πλάτη τη θάλασσα, περίπου στη πορεία που θα μπούμε) και σημειώνουμε την ένδειξή της πυξίδας.
(β) Όταν στη διάρκεια της βουτιάς αποφασίσουμε ότι θέλουμε επιστρέψουμε στην ακτή, απλά φέρνουμε την πυξίδα στην κατάλληλη θέση μπροστά μας και ακολουθούμε την ένδειξη που είχαμε σημειώσει.
Η μέθοδος αυτή μπορεί να ακούγεται χοντρική και πολύ "στο περίπου" (και έτσι είναι, γιατί μπορεί να μας βγάλει αρκετά μέτρα μακριά από το σημείο εισόδου) αλλά έχει ένα βασικό πλεονέκτημα: μας εξασφαλίζει ότι τουλάχιστον δεν κολυμπάμε κατά λάθος προς τα ανοιχτά νομίζοντας πως επιστρέφουμε προς την ακτή
-
πράγμα πολύ σημαντικό, πίστεψέ με, το γνωρίζω από προσωπική πείρα 
Ρεύματα
Στην περίπτωση τώρα που έχει ρεύμα, υπάρχουν πολλοί παράγοντες όπως το πόσο δυνατό είναι, τι κατεύθυνση έχει σε σχέση με την κατεύθυνση εξόδου μας και αν αυτά τα 2 χαρακτηριστικά διατηρούνται σταθερά κατά μήκος της πορείας μας και κατά την χρονική διάρκεια της βουτιάς.
Ας απλοποιήσουμε κάπως τα πράγματα, υποθέτοντας ένα ήπιο ρεύμα σχετικά σταθερής κατεύθυνσης και έντασης όπως συνήθως συμβαίνει σε μια κλασική ελληνική ακτή.
Με την προυπόθεση ότι έχουμε μια στοιχειώδη ορατότητα και είμαστε σε επαφή με την άμμο του πυθμένα, μπορούμε εύκολα να διαπιστώσουμε την ύπαρξη και την κατεύθυνση του ρεύματος: ενώ εμείς προσπαθούμε να κολυμπήσουμε προς την κατεύθυνση εξόδου που έχουμε σημειώσει, αυτό π.χ. μας παρασύρει αριστερά.
Μπορούμε τότε (πάλι χοντρικά και διαισθητικά ανάλογα με την υποκειμενική κρίση μας για την ένταση του ρεύματος) να διορθώσουμε την πορεία που ακολουθούμε στην πυξίδα π.χ. 20 ή 30 ή ακόμη και 40 μοίρες προς την αντίθετη κατεύθυνση και να κολυμπήσουμε σταθερά προς αυτή τη νέα κατεύθυνση.
Ο συνδυασμός (η συνεισταμένη) της διορθωμένης πορείας μας και της κατεύθυνσης του ρεύματος μέσα στο οποίο είμαστε, θα μας δώσει περίπου την σωστή πορεία εξόδου.
Η προσωπική μου εμπειρία λέει ότι συνήθως κάνω μικρότερη διόρθωση απ' ότι χρειάζεται: Μου έχει τύχει σε βουτιά που είχαμε απομακρυνθεί αρκετά από την ακτή, να βγούμε στον διπλανό όρμο αν και είχαμε πάρει αρκετά υπ' όψιν μας την διόρθωση πορείας λόγω του ρεύματος
Το σημαντικό στοιχείο όμως της μεθόδου που περιγράφω λειτούργησε: Βγήκαμε στην ακτή και όχι στην μέση του Παγασητικού 
Το ξέρω πως είναι λίγο χοντρικά όλα αυτά που περιγράφω και προυποθέτουν εξοικίωση και εμπειρία αλλά ελπίζω πως κάνουν το θέμα λίγο πιο απλό ώστε να μην χρειάζεται να λύνουμε ασκήσεις αναλυτικής γεωμετρίας
στην περίπτωση μιας απλής βουτιάς από ακτή.
