Τό άρθρο Θάνο που παραθέτεις έχει ιστορικό ενδιαφέρον.
Αν μου επιτρέπεις ένα μικρό σχόλιο επι τούτου. Ο Irvine έχει ακολουθήσει ένα από τα γνωστά μοτίβα που ακολουθάμε στο μάρκετινγκ. Διαπιστώνω ότι υπάρχει ένα πρόβλημα στην αρχή επιδιώκω να πείσω τον αναγνώστη ότι το πρόβλημα έχει σημαντικές διαστάσεις για να έρθω μετά να του προσφέρω τη λύση. Ετσι με παραστατικό τρόπο, χρησιμοποιώντας ένα δύτη που δεν φαίνεται αν είναι αληθινός ή φανταστικός. Πολύ νερό πίνει όμως αν είναι αληθινός ο δύτης του παραδείγματος καθώς ένας δύτης που πάει να κάνει ένα technical course σπηλαιοκατάδυσης για διείσδυση στα 1000 πόδια δεν πάει έτσι όπως περίγραφει ο Irvine. Στη συνέχεια αναφέρεται σε μια κατάσταση όπου εκπαιδευτές δεν κατανοούν τα μαθηματικά του λυκείου αλλά παρόλαυτά διδάσκουν academics και εδώ αρχίζει να ακουμπάει αρκετές ευαίσθητες χορδές γιάτί όντως έχει δίκαιο. Αναφέρεται επίσης σε set up εξοπλισμού που κάτω από την διακιολογία της προσωπικής επιλογής βλέπει πράγματα επικίνδυνα. Κατ' εμέ αυτό είναι η μισή αλήθεια καθώς η προσωπική επιλογή παίζει ενίοτε σημαντικό και κάτω από την σωστή τεκμηρίωση κάποιο ρόλο στο πώς θα επιλέξει να βουτά κάποιος και δεν αποτελεί πάντα τεκμήριο για την απόδειξη του λάθους. Μιλάει για μια κατάσταση που οδεύει άσχημα και ολοένα το πρόβλημα φαίνεται να μεγαλώνει για να μην τα πολυλογούμε. Έχει τώρα κεντρίσει το ενδιαφέρον μου και συνεχίζω το διάβασμα. Σε αρκετά από αυτά που γράφει συμφωνώ και σε άλλα τον βρίσκω λίγο απόλυτο ώς ακραίο αλλά θέλω να δώ που θα καταλήξει. Έτσι συνεχίζω το διάβασμα του άρθρου. Παρουσιάζει κάποιες σοβαρές πραγματικότητες όπως το keep it simple, be in shape, don't do a contingency plan for non-problems κλπ. Έχοντας ίσως κατά νου κάποια πλάνα απαγγελματικά ο Irvine γυρνάει το θέμα στο set up και στρέφει τώρα την ανάλυσή του στον Hogarth. Και εδώ έχει αρκετά σημεία στα οποία δεν είναι λάθος. Το πρόβλημα κατ' εμέ που έχει σηκώσει μια θύελλα και όχι χωρίς λόγο σίγουρα διότι χωρίς φωτιά καπνός δεν βγαίνει έχει την βάση του στον τρόπο προσέγγισης και στο ύφος και όλο αυτό συνοψίζεται στον επίλογο που ακούγεται σαν τηλεοπτική διαφήμιση: If it's not clean and simple is not Hogarthian. If it's not Hogarthian it's not right. If you are not doing it right, don't do it at all!
Είναι γνωστό το τι ακολούθησε.
Το άρθρο πρόκειτε για μία τοποθέτηση που ο τρόπος γραφής της καμία σχέση δεν είχε με επιστημονική μελέτη ή με κάποια επίσημη τοποθέτηση όπως αυτές που βλέπουμε κατά καιρούς από την DAN για παράδειγμα στις οποίες ο επιστημονικός τρόπος γραφής και η τεκμηρίωση όχι μόνο διακρίνονται αμυδρά αλλά η ύπαρξή τους είναι τόσο εμφανής σε σημείο να σε πείθει κιόλας. Αν και παρουσιάζει πολλές αλήθειες ανέμεσα σε λίγες κινδυνολογίες και κάποιες υπερβολές, ο κύριος Irvine στο τέλος κατευθύνει τα πράγματα κάπου. Διαφαίνεται η πρόθεση του να κάνει θετική διαφίμηση και παράλληλα αρνητική διαφίμηση του ανταγωνιστικού ροιόντος. Ξέρουμε ότι στην Αμερική αυτό επιτρέπεται και αποτελεί μέρος της καθημερινής τους κουλτούρας έτσι δεν παραξενεύομαι με το στυλ. Διαφαίνεται μάλιστα ότι έχει και κάποιο στόχο για να κάνει ένα επόμενο βήμα διότι δεν νομίζω το άρθρο να αποτελούσε απλώς μια κραυγή αγανάκτησης και μια φωνή για να επιστρέψει ο καταδυτικός κόσμος πίσω στα βασικά και τα απλά και τα ασφαλή από φιλανθρωπεία ή από πραγματικό ενδιαφέρον. Κάποιοι άλλοι μπορεί ίσως να υπεραμύνονται του επιλόγου ισχυριζώμενοι ότι ο Irvine δεν θεωρεί μόνο το Hogarthian style σαν σωστό αλλά και όλα τα άλλα που πληρούν τους κανόνες του Hogarth. Είναι όμως γεγονός ότι χωρίζει έτσι με μια μονοκονδυλιά το σωστό από το λάθος και το ονομάζει κιόλας. Δεν μένει μόνο στο κομμάτι όπου στηρίζει τα πλεονεκτήματα του Hogarthian set up αλλά επεκτείνεται προκλητικά οπνομάζοντας οτιδήποτε άλλο λάθος, και καλεί όλους τους άλλους μάλιστα να σταματήσουν να το κάνουν αφού το κάνουν λάθος. Αυτή είναι η ερμηνεία που έχουν δώσει και οι χιλιάδες άλλοι εκτός από εμένα που αντέδρασαν. Η όλη υπόθεση αν αποτελεί τέχνασμα μάρκετινγκ μπορώ να πω πως έχει καταφέρει να προκαλέσει το ενδιαφέρον και να κάνει όλους τους άλλους να συζητήσουν για αυτό τον κύριο που ίσως μέχρι τότε ελάχιστοι να τον γνώριζαν. Αν είναι όμως είναι η απόλυτη και ειλικρινής άποψή του, τότε θα έλεγα πως κάτι δεν είναι σωστό.