[Χρηστος Ευθυμιου]

Αρχικό μήνυμα απο ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΒΕΡΟΥΔΗΣ

Ένας μύθος στην μοντέρνα εκπαίδευση που συνεχώς διευρύνεται ότι οι καταδύσεις στον Χρόνο "0" είναι ποιο ασφαλείς από καταδύσεις που πρέπει να κάνουμε στάσεις αποσυμπίεσης. Αυτό εξυπηρετεί μόνο την επιθυμία για μεγαλύτερη ασφάλεια.

Μάλλον πρόκειται για μια παρερμηνεία και θέλω να τοποθετηθώ με μερικές διευκρινίσεις για να φύγει και η τελευταία αμφιβολία.

Η παρερμηνεία βρίσκεται στον τίτλο “πραγματικότητα ή μύθος??”

Την πραγματικότητα την περιγράφω ξεκινώντας από την γενική άποψη που επικρατεί αναφέροντας λεπτομέρειες που δεν είναι ευρύτερα γνωστές, αναφέρω ότι κάτω από δυσμενείς συνθήκες ακόμα και με χρήση DC μπορεί να παρουσιαστεί πρόβλημα νόσου. Στην συνέχεια αναφέρομαι στον οδηγό ιστό (θα επανέλθω σε αυτό μια άλλη φορά) και στην συνέχεια διαδικασία αποσυμπίεσης και τέλος προληπτική αποσυμπίεση για βουτιές που πραγματοποιούνται στο χρόνο “0”.

Σε όλο το ποστ δεν προτρέπω σε καμία περίπτωση βαθιές καταδύσεις, δεν ανάφερα πουθενά βάθη και πάντα είμαι υπέρ της ασφάλειας. Μάλιστα είμαι της γνώμης ότι και οι βουτιές των -18m κρύβουν κινδύνους. Και αυτό τονίζω.

Θεωρώ λοιπόν “Μύθο” την γενική άποψη ότι οι ρηχές βουτιές δεν έχουν μεγάλους κινδύνους. Εδώ λοιπόν νομίζω ότι βρίσκεται η παρανόηση. Λέμε το ίδιο πράγμα.

Αρχικό μήνυμα απο ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΒΕΡΟΥΔΗΣ

Μια καταδυση στα -65μ 20 λεπτων με 105 λεπτα συνολικης αποσυμπιεσης ειναι το ιδιο ασφαλης με μια καταδυση στα -18μ με 45' χρονου βυθου, πολυ κατω απο την ωρα μηδεν?
Το οτι παντα θεωρουσα οτι οι καταδυσεις αποσυμπιεσης δεν γινονται απο οποοιονδηποτε και οπουδηποτε ειναι μυθος?
Το οτι συνιστω στους μαθητες μου να αποφευγουν καταδυσεις αποσυμπιεσης μεχρι να διερυνουν την καταδυτικη τους γνωση σε μιγματα και τεχνικες καταδυσεων αποσυμπιεσης εξυπηρετει μονο την (ψυχολογικη?) αναγκη μου ή αναγκη του συνολου(τι εννοεις αραγε?) για ασφαλεια?

Δεν υποστήριξα ποτέ κάτι τέτοιο. Ούτε προτρέπω σε βουτιές με αποσυμπίεση, από πηγάζει αυτή η ερώτηση?

Αρχικό μήνυμα απο ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΒΕΡΟΥΔΗΣ

Επομένως δεν έχουν σχεδόν καμία διαφορά οι βουτιές με υποχρεωτικές στάσεις αποσυμπίεσης από αυτές χωρίς υποχρεωτική αποσυμπίεση, εκτός από το να κρατήσουμε τις στάσεις αποσυμπίεσης εκεί που επιβάλλεται.

Όλο το κείμενο έχει ως εξής
Σε κάθε κατάδυση από 0m ξεκινάει και η δέσμευση αερίων στους ιστούς. Επομένως κάθε βουτιά ακόμα και αν δεν χρειάζονται στάσεις αποσυμπίεσης, είναι βουτιά αποσυμπίεσης, άσχετα αν έγινε στον χρόνο "0". Στην διαδικασία ανάδυσης, μειώνεται σταδιακά η πίεση περιβάλλοντος ή αλλιώς αποσυμπιέζουμε τον οργανισμό μας από την συμπίεση που είχε υποστεί στο μεγαλύτερο βάθος που βουτήξαμε, έως ότου φτάσουμε στην επιφάνεια και βρεθούμε ξανά σε περιβάλλον ατμοσφαιρικής πίεσης.

Εδώ λοιπόν δεν έχει να κάνει με στάσεις αποσυμπίεσης έχει να κάνει με το γεγονός ότι ένας οργανισμός εκτίθεται σε μεγαλύτερη πίεση από το φυσικό του περιβάλλον, επομένως συμπιέζεται και όταν επανέλθει στο φυσικό του περιβάλλον αποσυμπιέζεται. Άρα κάθε βουτιά είναι συμπίεση και αποσυμπίεση. Νομίζω πως δεν χρειάζεται περαιτέρω εξήγηση.

Εκτός αυτού αγνοείς όλες τις ποιο κάτω αναφορές μου, ακόμα και την Φράση μου ........δεν θέλω να σας τρομάξω με τα γραφόμενα μου αλλά θέλω να τονίσω την σπουδαιότητα και την σωστή τήρηση των κανόνων για να μεγιστοποιήσουμε της ασφάλεια μας.

Έτσι λοιπόν είναι δυνατόν να εξαντλούμαι τον χρόνο "0" χωρίς πρόβλημα. Αφού εξαντλήσουμε τον χρόνο "0", το κρίσιμο σημείο είναι, ότι τουλάχιστον ένας ιστός (μοντέλο ιστού) ο οποίος ονομάζεται “οδηγός ιστός” είναι στα όρια της αποδέσμευσης του αζώτου, δηλαδή σε σημείο λίγο πριν από υποχρεωτική στάση αποσυμπίεσης. Ο “οδηγός ιστός” δεν είναι πάντα ο ίδιος, εναλλάσσεται συνεχώς και είναι πάντα ο ποιο κορεσμένος ιστός με άζωτο και πάντα στα όρια της ανοχής και λίγο πριν από την αποδέσμευση.

Με την χρήση DC και τον τρόπο υπολογισμού που είναι προγραμματισμένα μας επιτρέπουν να φτάνουμε στα όρια του χρόνου "0", πρακτικά όμως σημαίνει ότι είναι για τον κάθε δύτη διαφορετικό το σημείο του χρόνου "0", εξαρτώμενο και από πολλούς άλλους παράγοντες και ειδικά από την ταχύτητα ανόδου. Για τον δύτη Α είναι εντάξει και στα όρια της ανοχής, για κάποιον άλλον δύτη Β και κάτω από δυσμενείς συνθήκες ίσως χτυπηθεί από την νόσο και πρέπει να υποστεί επανασυμπίεση και θεραπεία σε θάλαμο αποσυμπίεσης. Το ίδιο συμβαίνει και σε καταδύσεις με στάσεις αποσυμπίεσης, όταν φτάσουμε στην πρώτη στάση, σημαίνει ότι ο οδηγός ιστός βρίσκεται στο ανώτερο όριο ανοχής δέσμευσης και λίγο πριν από την αποδέσμευση του αζώτου. Στο τέλος κάθε στάσης κάποιος ιστός πάλι ο οδηγός ιστός (μπορεί να είναι άλλος κάθε φορά) βρίσκεται πάλι στο ανώτερο όριο ανοχής δέσμευσης και λίγο πριν από την αποδέσμευση και αυτό επαναλαμβάνεται μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία της αποσυμπίεσης και να φτάσουμε στην επιφάνεια.

Δεν είναι στην πρόθεση μου να σας τρομάξω με τα γραφόμενα μου αλλά θέλω να τονίσω την σπουδαιότητα και την σωστή τήρηση των κανόνων για να μεγιστοποιήσουμε της ασφάλεια μας. Στην συνέχεια βγάζουμε το εξής συμπέρασμα.

· Μετά από κάποιο χρόνο και συγκεκριμένο βάθος είναι απαραίτητο να κάνουμε στάσεις αποσυμπίεσης βάσει των ενδείξεων των πινάκων ή του DC.

· Πολλοί δύτες στην διάρκεια μιας βουτιάς και λίγο πριν εξαντληθεί ο χρόνος "0" καταδύονται σε μικρότερο βάθος και έχουν την ψευδαίσθηση ότι καταδύονται με ασφάλεια πάντα στον χρόνο "0" και το επαναλαμβάνουν συνεχώς με βάσει την ένδειξη του DC με αποτέλεσμα να βρίσκονται συνεχώς και πολλές φορές στα όρια που προανέφερα. Άλλοι πάλι ανεβαίνουν ποιο πάνω και μόλις έχουν ένδειξη αρκετού χρόνου "0" βουτάνε πάλι ποιο βαθιά κάνοντας βουτιές “jo-jo” αφού το επιτρέπει η ένδειξη του DC. Τέτοιου είδους βουτιές πρέπει σε κάθε περίπτωση να τις αποφεύγουμε.

· Και σε αυτή την περίπτωση φτάνουμε πολλές φορές στα όρια της νόσου αφού εμπιστευόμαστε απόλυτα το DC το οποίον μας δείχνει ότι δεν χρειάζεται ακόμα αποσυμπίεση, το ρίσκο όμως μεγαλώνει αφού τουλάχιστον ένας ιστός (εναλλάξ οδηγός ιστός) βρίσκεται πάντα στο μέγιστο βαθμό δέσμευσης αζώτου και βρίσκεται λίγο πριν από την αποδέσμευση και την δημιουργία φυσαλίδων.

Αρχικό μήνυμα απο ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΒΕΡΟΥΔΗΣ

Ειναι πασιφανες οτι η διαδικασια αναδυσης ειναι μια διαδικασια αποσυμπιεσης. Το γεγονος αυτο δεν νομιζω οτι δικαιολογει μια προταση σαν την παραπανω. Η διαφορα της αναγκαστικης στασης αποσυμπιεσης απο την προληπτικη ειναι κατ' εμε προδηλη.

Υπαρχουν ουσιαστικες διαφορες σε μια καταδυση αναγκαστικης αποσυμπιεσης απο μια μεσα στο χρονο μηδεν.Η μια δεν απαιτει απολυτη ακριβεια βαθων και χρονων απο τον καταδυομενο, η αλλη απαιτει ιδιαιτερη εκπαιδευση και εμπειρια απο αυτον.

Μα φυσικά υπάρχουν διαφορές και τις έχω αναλύσει και για τις δυο περτώσεις, βουτιές στον χρόνο "0" και βουτιές με διαδικασία αποσυμπίεσης. Αν κάποιος δεν έχει την απαιτούμενη εκπαίδευση είναι αυτονόητο πως δεν πρέπει κάνει βουτιές με αποσυμπίεση.

Και για αυτούς που μπορούν και έχουν την ανάλογη εκπαίδευση.

Διαδικασία αποσυμπίεσης.

· Στις καταδύσεις με στάσεις αποσυμπίεσης γίνονται πάντα με την χρήση πινάκων ή με DC που σημαίνει ότι δεν μπορούμε να βγούμε στην επιφάνεια χωρίς να ολοκληρωθεί όλος ο κύκλος κάθε βουτιάς. Αυτό σε πολλούς αυτοδύτες κυρίως χωρίς μεγάλη εμπειρία δημιουργεί, ένα φυσιολογικό ψυχολογικό άγχος, ότι σε περίπτωση που συμβεί κάτι, δεν μπορούν να επιστρέψουν στην επιφάνεια χωρίς προβλήματα. Γι’ αυτό όταν έχει κάποιος ανασφάλεια πρέπει να αποφεύγει τις βουτιές που απαιτούν αποσυμπίεση. Κάθε βουτιά με υποχρεωτική αποσυμπίεση πρέπει να προγραμματίζεται και να έχει συγκεκριμένο προφίλ και να υπολογίζουμε την απαιτούμενη ποσότητα αερίου που χρειαζόμαστε για την ολοκλήρωση της βουτιάς.

· Πραγματοποιείται μια βουτιά με υποχρεωτικές στάσεις αποσυμπίεσης, τότε ο δύτης πρέπει να είναι σε θέση να κράτηση ακριβώς το βάθος των στάσεων αποσυμπίεσης κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες (κυματισμό, ρεύματα κ.λ.π.) διαφορετικά πρέπει να τις αποφύγει και να αρχίσει να εκπαιδεύεται και να μάθει πολύ καλά την πλευστότητα και τις διαδικασίες αποσυμπίεσης.

· Η ταχύτητα ανόδου μέχρι την πρώτη στάση δεν πρέπει να ξεπερνάει τα 8-10m/min και πρέπει να κρατάμε με ακρίβεια τους χρόνους που δείχνει το DC ή ο πίνακας και κατόπιν πολύ σιγά να ανεβούμε στην επόμενη στάση ακολουθώντας πάντα τις ενδείξεις του DC ή του πίνακα αντίστοιχα.

· Το βάθος των στάσεων δεν επιτρέπεται να έχει διακυμάνσεις πρέπει να το κρατάμε όσο γίνεται με ποιο μεγάλη ακρίβεια. Το βάθος το μετράμε στο ύψος του στήθους (πνευμόνων) και δεν επιτρέπεται να το παραβιάζουμε π.χ. τα 6m να είναι 7 ή 5m, διότι στα 7m επιβραδύνεται η αποδέσμευση του αζώτου που πρέπει να αποδεσμευτεί και στα 5m επιταχύνεται ανάλογα πάντα σε σχέση με τον χρόνο, επομένως κάθε άλλη λογική προσέγγιση που κάνουμε, είναι λάθος.

· Η άνοδος, από στάση σε στάση, να είναι πολύ αργή και να διαρκεί πάνω από ένα λεπτό.

· Δεν είναι σε καμία περίπτωση λάθος ακόμα και αν έχουμε κάνει σωστή αποσυμπίεση να επιμηκύνουμε τον χρόνο 1-2min στα 6m και 2-3 min στα 3 m.

Αρχικό μήνυμα απο ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΒΕΡΟΥΔΗΣ

Οι πιθανοτητες σφαλματος σε μια καταδυση αποσυμπιεσης ειναι αρκετα μεγαλυτερες. Το να παρεκλεινει καποιος απο τον ορθο ρυθμο αναδυσης και να ανεβει λιγο πιο αργα ή λιγο πιο γρηγορα δεν συνεπαγεται σοβαρες και κυριως αμεσες συνεπειες. Το να κανω την σταση των -18μ απο 4 λεπτα σε 2 (να προσεγγιζω το σχεδιο με τα ιδια "κοβω ραβω" στο χρονο καθε στασης) και να κανω ολες τις αλλες στασεις σε λαθος βαθη με οδηγει με μαθηματικη ακριβεια σε ραντεβου με τον Ζαχαριαδη ή κανω λαθος?

Δεν μπορω να φανταστω ενα παιδι 16 χρονων να κανει στασεις αποσυμπιεσης αλλα μπορω να το φανταστω να κανει καταδυσεις στα -14μ για 30 λεπτα...
Δεν μπορω να φανταστω εναν ηλικιωμενο να κουβαλαει φιαλες αποσυμπιεσης πανω του ωστε να τηρει τα ορια διαθεσιμου αεριου , ενω μπορω να τον φανταστω με μια 6λτ φιαλη στην πλατη να χαζευει τα ψαρακια του υφαλου.

Ούτε εγώ δεν θέλω να το φανταστώ.

Μπορώ να φανταστώ όμως έναν 16 χρονών ή έναν ηλικιωμένο να παθαίνει βαροτραύμα του αυτιού, βαροτραύμα στα μάτια, στο δέρμα, να κάνει βίαιη ανάδυση, να παθαίνει ελαφρά συμπτώματα νόσου, να παθαίνει εμβολή κ.λ.π......, και όλα αυτά σε μικρό βάθος.

Αυτό ακριβώς εννοώ ότι είναι “Μύθος” διότι πολοί οργανισμοί αλλά και πολοί συνδύτες μας διατυμπανίζουν πως το μικρό βάθος είναι ασφαλές και ακίνδυνο.

Αρχικό μήνυμα απο ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΒΕΡΟΥΔΗΣ

Πιθανοτατα να μην υπαρχει διαφωνια με το Χρηστο παρα μονο μια λεκτικη διαφοροποιηση, μια διαφωνια στο πως διατυπωνουμε τι...

Πολύ σωστά Γιώργο δεν διαφωνούμε αλλά ίσως δεν κατανόησες σωστά την λέξη "Μύθος"

Κατ’ αρχήν όχι μόνο δεν υπάρχει διαφωνία αλλά απεναντίας επιχειρώ ακόμα και τις καταδύσεις που πραγματοποιούνται στο χρόνο “0” διατρέχουν κίνδυνο και χρήζουν και αυτές την προσοχή μας. Δεν παύει μια κατάδυση να είναι αποσυμπίεσης άσχετα αν γίνεται στο χρόνο “0” και αυτό διότι εκθέτουμε τον οργανισμό μας σε αυξημένη πίεση και δεν έχει καμία σημασία πόση είναι η πίεση. Επομένως ανεξάρτητα από την πίεση ή τον χρόνο που είναι μέσα στον χρόνο “0” εφόσον ξεκινήσει η ανάδυση ξεκινάει αυτόματα και η αποσυμπίεση του οργανισμού και δεν έχει μέχρι στιγμής καμία σχέση με τις στάσεις αποσυμπίεσης που κάνουμε υποχρεωτικά στις βαθιές καταδύσεις πέραν του χρόνου “0”. Επομένως διευρύνω την αντίληψη της ασφάλειας και λεω πως ακόμα και σε ρηχές βουτιές μέσα στο χρόνο ‘’0” υπάρχουν κίνδυνοι και χρήζουν την αυξημένη προσοχή μας ακόμα και αν ένα 16 χρονών παιδί χαζεύει τα ψαράκια στο ύφαλο. Και αυτό το παιδί μπορεί να πάθει ένα τραγικό ατύχημα λόγω της έκθεσης του οργανισμού του σε αυξημένη πίεση.

Συμφωνώ ότι οι πιθανότητες ατυχήματος είναι ίσως ποιο μικρές σε καταδύσεις μικρού βάθους από ότι σε καταδύσεις με μεγαλύτερο βάθος και αποσυμπίεση, αλλά κάθε είδους κατάδυση πρέπει να γίνεται σωστά με την απαραίτητη εκπαίδευση τηρώντας όλους τους κανόνες ασφαλείας.

Αρχικό μήνυμα απο ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΒΕΡΟΥΔΗΣ

Ο γραπτος λογος ειναι ιδιος με τον προφορικο? λεξεις απο τον ιδιο ανθρωπο ειναι, "Επομενως δεν εχουν σχεδον καμμια διαφορά" .

Όλοι οι προηγούμενοι συνομιλητές μας κατάλαβαν ακριβώς αυτό που εγώ διατύπωσα. Ελπίζω με τις πρόσθετες διευκρινήσεις να συμφωνήσεις και εσύ, γιατί εννοούμε σχεδόν το ίδιο πράγμα με άλλα λόγια.

Φιλικά Χρήστος Ευθυμίου