Η αναχώρηση την επόμενη μέρα έγινε νωρίς το πρωί μετά από ένα γνήσιο σκοτσέζικο πρωινό με αυγά, μπέικον και μαύρη πουτίγκα. Προορισμός το Thurso και το λιμάνι του Scrabster, τέσσερις ώρες οδήγηση μακριά. Ενδιάμεση στάση το Wick και το ομώνυμο κάστρο. Οι απόκρημνες ακτές με μέτωπο στη Βόρεια θάλασσα έκοβαν την ανάσα και αυτό μάλλον είναι αυτό που προσελκύει ομάδες τουριστών να πραγματοποιούν περιηγήσεις στην περιοχή με ειδικά διαμορφωμένα φουσκωτά σκάφη. Ο καιρός σε όλη τη διαδρομή ήταν βροχερός και σε μερικά σημεία η βροχόπτωση ήταν έντονη. Έχοντας την θάλασσα στο δεξί μας χέρι καταλήξαμε στο Scrabster, όπου συνειδητοποιήσαμε ότι δεν ήμασταν οι μόνοι που ζούσαν την περιπέτεια. Δεκάδες δύτες με διπλά σετ και κάθε είδους εξοπλισμό ήταν παραταγμένοι δίπλα στο χώρο αναμονής των αυτοκινήτων. Εξαιρετικά οργανωμένο λιμάνι το Scrabster με τους Ισπανούς ναύτες από τα ψαράδικα να δίνουν την πινελιά της Μεσογείου. Το οχηματαγωγό MV Hamvavoe, ήταν ένα πεντακάθαρο, γρήγορο και αθόρυβο roll on – roll off σκάφος. Στο μεγάλο sundeck δεκάδες τουρίστες διαφόρων εθνικοτήτων ήταν σε εγρήγορση για τον εντοπισμό και την παρατήρηση της σπάνιας ορνιθοπανίδας της περιοχής. Έχει μία δόση μαζικής ψυχασθένειας που τόσοι πολλοί άνθρωποι, διαφορετικών εθνικοτήτων και ηλικιών, με μπουφάν και σκούφους μέσα στο καλοκαίρι, έχουν προορισμό τα Orkney με σκοπό να περπατήσουν να κάνουν ποδηλασία καταδύσεις και να «ταλαιπωρηθούν» μέσα από την επαφή τους με μία περιοχή όχι και τόσο φιλόξενη από πλευράς καιρικών συνθηκών.
Η είσοδος στο Stromness, τη βάση μας για την επόμενη εβδομάδα, επιφύλασσε αρκετές εκπλήξεις. Πρώτα απ΄ όλα το χωριό ήταν πανέμορφο με τα σπίτια δίπλα στη θάλασσα να έχουν γλίστρες για την αποθήκευση των σκαφών κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Σκηνικό από Μαντράκια της Μύλου, σε γκρίζα σκοτεινή απόχρωση. Το σκάφος μας MV Sunrise ήταν αραγμένο ακριβώς δίπλα στο χώρο αποβίβασής μας. Το σκαρί ήταν ένα ξύλινο μετασκευασμένο το 1986 ψαράδικο, που πραγματικά τα είχε όλα, απλά με τις ανέσεις ενός ιστιοπλοϊκού και όχι ενός πολυτελούς liveaboard. Καθιστικό, ξεχωριστές τουαλέτες και ντουζιέρες, κουζίνα, διπλές κουκέτες (μάλλον λίγο κλειστοφοβικές), κλειστό χώρο για τις στεγανές και χώρο για τους εξοπλισμούς. Στις δυνατότητες του σκάφους ήταν το γέμισμα με αέρα, nitrox ή και trimix κατόπιν συνεννόησης!!!! Όσο λιτό και ίσως rock και αν φαινόταν, δεν δυσκόλεψε κανέναν από τους επιβαίνοντες και κάλυψε όλες μας τις ανάγκες με ασφάλεια και σχετική άνεση. Είναι αξιοσημείωτο ότι παρά το μικρό του μέγεθος αποτέλεσε μία εξαιρετικά σταθερή πλατφόρμα για καταδύσεις ακόμα και σε σχετικά δύσκολες καιρικές συνθήκες με πλάγιους ανέμους και κυματισμό. (
http://www.sunrisecharters.co.uk)