[sfougarisb]

Δημήτρη,

συμφωνώ ως προς την ανάγκη να έχουμε σοβαρές, και αξιόμαχες, Ειδικές Δυνάμεις.

Από πού όμως προκύπτει ότι αυτό τους δίνει το δικαίωμα να μας προσβάλουν σαν χώρα (λίκνο του πολιτισμού, της δημοκρατίας, κτλ) στην διεθνή κοινότητα εκστομίζοντας ασυναρτησίες οι οποίες όχι μόνο διώκονται ποινικά από το Διεθνές Δικαστήριο, όχι μόνο προσβάλουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά τους κάνει να μοιάζουν με αλήτες του κοινού ποινικού δικαίου?

Τα στελέχη των ειδικών δυνάμεων διαλέγονται και εκπαιδεύονται γιατί υποτίθεται ότι είναι οι καλύτεροι σε ένα φάσμα ικανοτήτων. Υποτίθεται ότι η εκπαίδευση αυτή μπορεί να τους κάνει σίγουρους για τις δυνατότητες και την ικανότητα τους να αντεπεξέλθουν σε δύσκολες καταστάσεις.

Να σε ρωτήσω τώρα, εσύ σε ποιον άνθρωπο θα είχες περισσότερη εμπιστοσύνη, σε κάποιον που φωνάζει ότι θα τους σπάσει όλους στο ξύλο και πουλάει φτηνό τσαμπουκά εκεί που τον παίρνει ή σε κάποιον που έχοντας εμπιστοσύνη στην δύναμη και τις ικανότητες του μετράει σιωπηρά την κατάσταση και αποφασίζει να επέμβει όταν τα πράγματα είναι υπέρ του?

Και για το παράδειγμα του σκύλου που ανέφερες, αν πραγματικά διάλεγες ένα σκύλο-φύλακα για την οικογένεια σου, θα έπαιρνες ένα σκύλο που κατουράει τα πόδια όλων των αγνώστων και γαβγίζει στα αμάξια, ή τον αδελφό του που περιμένει το πρόσταγμα σου για να δείξει τα δόντια του και αγνοεί υπομονετικά τα παιδιά σου όταν του τραβάν τα αυτιά?

Δυστυχώς, οι Ειδικές μας Δυνάμεις δεν έκαναν επίδειξη ικανοτήτων και αντοχής φωνάζοντας ότι θα γδάρουν και κάψουν τους γείτονες μας. Φτηνό ανέξοδο τραμπουκισμό κάναν, σαν τον έφηβο που μετά τα πρώτα μαθήματα πολεμικών τεχνών γυρίζει στη γειτονία ψάχνοντας αφορμή να δείρει κάποιον.