Δημήτρη έχω γράψει ακριβώς αυτό:
Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Σώτος Χριστοδούλου
Θεωρώ την κατάδυση που βασίζεται αποκλειστικά πάνω σε DC, έστω και όταν υπάρχει δεύτερο παρόμοιο σαν εφεδρεία, οτι είναι μεγάλο ρίσκο και ανεύθυνο από μέρους του τεχνικού δύτη.
|
Νομίζω ότι διάβασες το αποκλειστικά που έκανα πιο έντονο. Μη βιάζεσαι λοιπόν να διαφωνήσεις για χάρη της διαφωνίας πριν κατανοήσεις μια θέση.
Ας αιτιολογήσω λίγο τη θέση μου αυτή.
Κανένας σοβαρός δύτης δεν κάνει σήμερα κατάδυση χωρίς να φτιάξει το βασικό του και τα εφεδρικά του πλάνα και να τα μεταφέρει στη συνέχεια σε αδιάβροχο μέσο το οποίο θα πάει μαζί του στη βουτιά. Ακόμα και ο δύτης που έχει τα dc (πάντοτε 2) να παίζουν βασικό ρόλο στο προφίλ της αποσυμπίεσής του θα κάνει μια προεργασία. Και αυτό το κάνει συνήθως με ένα λογισμικό σχεδιασμού κατάδυσης. Μια κατάδυση που σχεδιάζεται με βάση ένα συγκεκριμένο τρόπο, έ πρέπει στη συνέχεια να γίνει βάση εκείνου ακριβώς του τρόπου. Δεν μπορείς να σχεδιάζεις με GAP και να βουτάς με VR3. Ακόμα και το Proplanner να χρησιμοποιείς ποτέ σου δεν θα καταφέρεις να ακολουθήσεις το προσχεδιασμένο πλάνο με το VR3. Δοκίμασέ το αν θές και θα κατάλαβεις ότι δε λέω αερολογίες.
Η χρήση του DC συχνά έχει αποκλίσεις από το προσχεδιασμένο πλάνο. Αν βασίζεσαι στις ενδείξεις του DC τότε το καταδυτικό σου πλάνο βρίσκεται σε μια διαρκή τροποποίηση και στο τέλος ενώ έχεις σχεδιάσει μια κατάδυση Α κάνεις μια κατάδυση Β.
Επίσης συχνά πυκνά γίνονται λάθη τα οποία όλοι κάνουμε στις αλλαγές μιγμάτων. Για παράδειγμα έχουμε αλλάξει το μίγμα αλλά παραλείψαμε να ενημερώσουμε το DC για την αλλαγή ή κάνουμε την αλλαγή στο DC και το μίγμα αλλάζει σε 1 λεπτό.
Με το DC σε περίπτωση υπέρβασης του πλάνου σου προκύπτουν πλάνα για τα οποία δεν είσαι προετοιμασμένος. Με τη χρήση πινάκων που έχεις προκατασκευάσει ο ίδιος ξέρεις όλα τα πιθανά "what if scenarios" και είσαι εξασφαλίσμένος ότι στην χειρότερη περίπτωση η κατάδυση θα βγει βάση κάποιου εφεδρικού πλάνου.
Αν το κομπιούτερ χαλάσει στη βουτιά τότε θέλεις ένα δεύτερο για εφεδρεία. Μετά από κάθε κατάδυση κάνεις μια αυτοαξιολόγηση. Κρίνεις επίσης και την ικανότητά σου να τηρείς κάποια πλάνα με ευλαβική συμμόρφωση. Συχνά οι υπερβάσεις που κάνεις αν το DC είχε το βασικό ρόλο, περνούν στη σφάιρα του μη σημαντικού και η αξιολόγηση σου είναι συνήθως ότι όλα πήγαν όπως σχεδιάστηκαν ανκαι έκανες μια υπέρβαση κατά 1 λεπτό ή κατά 2 μέτρα. Αυτή η προσέγγιση δε σε βοηθάει να αξιολογήσεις τον εαυτό σου κατά πόσο μπορείς να κρατήσεις ένα πλάνο. Η υπέρβαση αντίθετα με τον πίνακα σε αναγκάζει να γυρίσεις σελίδα (εφεδρικό πλάνο σε εφαρμογή). Αυτή και μόνο η κίνηση σημαίνει ότι έχεις φάει την κίτρινη κάρτα και φροντίζεις στο μέλλον να μην είσαι τόσο απρόσεχτος. Δημήτρη ευλαβική συμμόρφωση με το πλάνο σου επιτρέπει μόνο ο ΠΡΟΚΑΤ πίνακας.
Αν επίσης οι πίνακες χρησιμοποιούνται συντηρητικά, δηλαδή εκεί που λέει έναρξη ανάδυσης στο λεπτό 23 και αρχίσεις την ανάδυση στο λεπτό 21 ή 22, έχεις μια επιπρόσθετη γραμμή ασφάλειας.
Είμαι επίσης της άποψης ότι το να παρακολουθείς ένα πλάνο σε ένα πίνακα με παράλληλη έγνοια του πως να διατηρηθείς μέσα σε αυτό το πλάνο κοιτάζοντας τον χρόνο και το βάθος σου δίνει ψηλότερο βαθμό εγρήγορσης και επαφής με το πλάνο σου παρά να παρακολουθείς ένα κομπιούτερ. Το κομπιούτερ σε κάνει περισσότερο εξαρτώμενο και σου αφαιρεί από την εγρήγορσή σου, κάτι που είναι από τα μεγαλύτερα προβλήματα στις τεχνικές καταδύσεις (LOSS OF CONCENTRATION). Διαφωνεί κάνενας ότι η απώλεια συγκέντρωσης είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα στην τεχνική κατάδυση??