[Σώτος Χριστοδούλου]

Υπάρχουν δύο παράδοξα:

A. Τα μυστικά που έχει καλά φυλαγμένα ο Ellyatt φαίνεται πως δεν είναι αρκετά για να προλάβουν την νόσο στον ίδιο. Ο Ellyatt κάνει πιστεύω το λάθος να κρίνει προγράμματα και αλγορίθμους με βάση την λογική του crash test. Οι καταδύσεις του είναι τόσο ακραίες που δεν υπάρχει ούτε αρκετό υλικό αλλά ούτε και αρκετή γνώση ώστε να γνωρίζουμε τι γίνεται και πώς εφαρμόζονται (αν δηλαδή βρίσκουν εφαρμογή) οι διάφορες θεωρείες της αποσυμπίεσης στην ζώνη του λυκόφωτος όπου ο ίδιος καταδύεται.

Β. Ο παράγοντας βάθος και ο παράγοντας συχνότητα καταδύσεων που πάει? Μπορεί δηλαδή να βγάλει κανείς το συμπέρασμα ότι επειδή ο Ellyatt έπαθε τόσες φορές νόσο ότι φταίει κανένα πρόγραμμα ή ότι φταίνε οι αντιλήψεις του γύρω από ορισμένα πράγματα? Μπορεί να φταίει η επιλογή του να κάνει αυτές τις ακραίες ενέργειες. Αυτό μπορώ να το δεχτώ με κάποια μεγαλύτερη άνεση. Φταίει όμως το που δεν έιναι DIR ή το που δεν χρησιμοποιεί RGBM? Σαφώς αυτοί είναι δευτερεύοντες παράγοντες! Το να κρίνουμε κάθετιο που επιλέγει ο άνθρωπος σαν λάθος εκ του αποτελέσματος (πολλαπλά περιστατικά νόσου) που είναι το προφανές, μοιάζει με το να λέμε δοκιμάσαμε την αντοχή ενός τούβλου και βρήκαμε ότι δεν είναι καλό επειδή δεν άντεξε το βάρος της μπουλτόζας και υποχώρησε. Σωστή κριτική για μένα γίνεται αφού έχουν ληφθεί υπόψη και αφού έχουν μελετηθεί όλες οι παράμετροι! με βάση λοιπόν αυτά που ξέρουμε δεν είμαστε νομίζω σε θέση να κάνουμε κριτική κανενός Ellyatt.

ΥΓ. Δεν υπονοώ ότι ο κύριος M Ellyatt έχει καμία σχέση με τούβλο με το πιό πάνω μου παράδειγμα.