|
|
|||||||
| Ιστορικά στοιχεία από τη γέννηση της αυτόνομης κατάδυσης μέχρι σήμερα |
 |
|
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
|
|
|
#1
24-03-14, 11:50
|
||||
|
||||
|
Ο «βασιλιάς» του βυθού Ζακ-Ιβ Κουστό
http://www.newsbeast.gr/portraita/ar...zak-iv-kousto/
Ο «βασιλιάς» του βυθού Ζακ-Ιβ Κουστό Ο θαλασσοδαρμένος ωκεανογράφος και σύγχρονος εξερευνητής που μας δίδαξε τη μαγεία του υγρού στοιχείου! Ο άνθρωπος που έκανε τους τηλεοπτικούς μας δέκτες να γεμίσουν από μπλε εικόνες δεν χρειάζεται περαιτέρω συστάσεις. Ο πασίγνωστος δύτης και υποθαλάσσιος εξερευνητής αγάπησε το υγρό στοιχείο πιο πολύ και από τη ζωή του, γι' αυτό και του αφιερώθηκε ολόψυχα. Φωτογράφος, κινηματογραφιστής, εφευρέτης καταδυτικού εξοπλισμού και συγγραφέας, έκανε μόνος του για την προώθηση της υποθαλάσσιας γνώσης και την προστασία του περιβάλλοντος όσα παλεύουν να κατορθώσουν ιδρύματα και παγκόσμιοι οργανισμοί! Δεν είναι υπερβολή να υποστηρίξει κανείς ότι στον Κουστό οφείλεται η -τηλεοπτική κυρίως- διαφώτιση του παγκόσμιου κοινού για τους θησαυρούς που κείτονται στα βάθη των ωκεανών αλλά και τη μόλυνση που απειλεί τα πάντα. Και βέβαια το 1943 συνυπέγραψε την εφεύρεση του περίφημου «Aqua-Lung», της καταδυτικής συσκευής που επέτρεψε την υποθαλάσσια εξερεύνηση, συνδέοντας για πάντα το όνομά του με τη ζωή στο βαθύ μπλε. Ποιος μπορεί εξάλλου να ξεχάσει την «Καλυψώ» του, με την οποία όργωσε πέλαγα και ωκεανούς, ή τη σπουδαία δουλειά του στον «Σιωπηλό Κόσμο»; Αυτός ήταν ο θαλασσάνθρωπος Ζακ-Ιβ Κουστό, ο άνθρωπος που ένιωθε στη στεριά σαν ψάρι έξω από τα νερά του... Πρώτα χρόνια Ο Ζακ-Ιβ Κουστό γεννιέται σε χωριό της νοτιοδυτικής Γαλλίας, κοντά στο Μπορντό, στις 11 Ιουνίου 1910 ως το νεότερο από τα δύο παιδιά μιας μεσοαστικής οικογένειας. Ο Ζακ γεννιέται με προβλήματα στομάχου και αναιμία και το φιλάσθενο παιδί πέρασε προσεκτικά τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Παρά την εύθραυστη υγεία του ωστόσο, ο πατέρας τού μαθαίνει κολύμπι στην τρυφερή ηλικία των 4 ετών. Από τότε θα ξεκινήσει η μακρά και σφοδρή γοητεία που του άσκησε το υγρό στοιχείο, που μπορούσε να συγκριθεί μόνο με την άλλη του αγάπη, τη μεγάλη του περιέργεια για τα μηχανικά αντικείμενα και τον τρόπο λειτουργίας τους. Στο σχολείο δεν τα πήγαινε ιδιαίτερα καλά και σε ηλικία 13 ετών στέλνεται εσώκλειστος σε σχολείο στην Αλσατία. Αφού ολοκληρώσει τις σχολικές του υποχρεώσεις και την απαραίτητη προπαρασκευαστική σχολή, το 1930 θα τον βρει στη Ναυτική Ακαδημία της Γαλλίας, με όνειρο να υπηρετήσει στις θάλασσες. Αποφοιτώντας με τον βαθμό του αξιωματικού, υπηρετεί τελικά πάνω σε καράβι του γαλλικού Πολεμικού Ναυτικού, μην παραλείποντας φυσικά να έχει πάντα μαζί του τη φωτογραφική του μηχανή, με την οποία απαθανατίζει θαλάσσια στιγμιότυπα ψαράδων και αλιέων μαργαριταριών. Αργότερα η φωτογραφική θα αντικατασταθεί από ερασιτεχνική κινηματογραφική μηχανή, με την οποία θα καταγράψει εξωτικούς προορισμούς στον Ινδικό και τον Νότιο Ειρηνικό Ωκεανό. Το 1933 ένα σφοδρό τροχαίο ατύχημα λίγο έλειψε να του στοιχίσει τη ζωή. Κατά τη διάρκεια της αποθεραπείας του, κολυμπά καθημερινά στη Μεσόγειο και γίνεται φίλος με ένα ζευγάρι γυαλιών κολύμβησης, που του ανοίγουν διάπλατα τις πόρτες σε ένα εντελώς νέο σύμπαν: τον βυθό! Την εποχή αυτή είναι που αποφασίζει ο Κουστό να εξερευνήσει τα μυστήρια του θαλάσσιου πυθμένα, εγκαινιάζοντας έτσι την οδύσσεια μιας ολόκληρης ζωής για την κατανόηση του υποθαλάσσιου κόσμου. Το 1937 ο Κουστό παντρεύτηκε την εκλεκτή της καρδιάς του, Simone Melchior, με την οποία θα αποκτούσε αργότερα δύο παιδιά, τα οποία τον ακολουθούσαν πάντα στις εξερευνητικές του αποστολές και τα υποθαλάσσια ταξίδια του. Η σύζυγός του πέθανε το 1990 και έναν χρόνο αργότερα ο 80χρονος πια εξερευνητής παντρεύτηκε για δεύτερη φορά: με τη νέα του σύζυγο Francine Triplet απέκτησε μια κόρη και έναν γιο, καρποί που γεννήθηκαν μάλιστα όταν η Simone ήταν ακόμα στη ζωή. Διάσημος εξερευνητής Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν το Παρίσι έπεσε στα χέρια του ναζί κατακτητή, ο Κουστό και η οικογένειά του βρήκαν καταφύγιο σε μια μικρή πόλη της Γαλλίας κοντά στα ελβετικά σύνορα. Εκεί θα συνεχίσει τις έρευνές του για την υποθαλάσσια ζωή και θα γυρίσει το πρώτο του φιλμάκι, την ίδια στιγμή που θα βαλθεί να αναπτύξει καταδυτικό εξοπλισμό για να μπορεί να παραμένει στον βυθό για περισσότερο χρόνο. Τα χρόνια του Β' Παγκοσμίου ήταν ταυτοχρόνως καθοριστικά και για την επικράτεια του scuba diving. Ο Κουστό και η παρέα του συμμετέχουν στα πειράματα για τον έλεγχο των νέων τεχνολογιών το 1943 και βάζουν κι αυτοί το χεράκι τους στην ανάπτυξη των πρώτων αναπνευστικών συσκευών! Πάνω στην ώρα, εξελίσσουν τεχνολογία που εμφανίστηκε εκείνη την εποχή και παρουσιάζουν το λειτουργικότατο «Αqua-Lung», τον αναπνευστικό μηχανισμό που επέτρεπε στους δύτες να παραμένουν υποβρύχια για μεγαλύτερες χρονικές περιόδους... Ο ίδιος διαδραματίζει σημαίνοντα ρόλο και στην ανάπτυξη της πρώτης αδιάβροχης κάμερας, μέσω ενός «κελύφους» που μπορούσε να αντέξει τις μεγάλες πιέσεις του βυθού. Την ίδια εποχή γράφει Ιστορία και σε έναν άλλο τομέα: στην καταγραφή της υποθαλάσσιας ζωής! Γυρίζει το μνημειώδες «Σε βάθος 18 μέτρων» («Par dix-huit mètres de fond» - 1942/1943) ως το πρώτο ιστορικά φιλμάκι που γυρίστηκε κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Σειρά έχουν κατόπιν τα «Ναυάγια» («Épaves»), αν και η εξερευνητική δραστηριότητα έμελλε να διακοπεί από τον πόλεμο: ο Κουστό υπηρετεί στο Πολεμικό Ναυτικό και λαμβάνει μέρος στις ναυμαχίες, την ίδια ώρα που με την κάμερά του καταγράφει τις κινήσεις των στρατευμάτων. Τα πολεμικά του κατορθώματα θα του φέρουν πλήθος μεταλλίων και τιμών από το γαλλικό κράτος, ενώ μετά το τέλος των φονικών εχθροπραξιών ο Κουστό θα συνεργαστεί για άλλη μια φορά με το Πολεμικό Ναυτικό, τώρα για την απομάκρυνση των υποθαλάσσιων ναρκών. Ανάμεσα στις αποστολές αυτές ξεκλέβει πάντα χρόνο για τις προσωπικές του υποθέσεις, την υποθαλάσσια εξερεύνηση του βυθού δηλαδή. Στον ελεύθερο χρόνο του πειραματίζεται με καταδυτικές συσκευές και κινηματογραφικές τεχνικές και πού τον χάνεις πού τον βρίσκεις, πάντα κάτω από το νερό θα είναι. Το 1948 είναι η στιγμή που ο Κουστό, από κοινού με τον καλό του φίλο και συνοδοιπόρο Philippe Tailliez, αλλά και μια ομάδα έμπειρων ναυτών και ακαδημαϊκών ερευνητών, θα κάνει την πρώτη μεγάλης κλίμακας υποθαλάσσια εξερεύνηση στη Μεσόγειο αναζητώντας ερείπια ρωμαϊκού πλοίου. Αυτή έμελλε να είναι άλλη μια πρωτιά για τον μπροστάρη της υποθαλάσσιας ζωής, καθώς λογίζεται ως η πρώτη ιστορικά υποθαλάσσια αρχαιολογική επιχείρηση, στην οποία χρησιμοποιήθηκαν μηχανικά μέσα για την αναπνοή. Το γεγονός άνοιξε ένα νέο πεδίο έρευνας, την υποθαλάσσια αρχαιολογία! Η μεγάλη στιγμή είναι ωστόσο το 1950, όταν ο Κουστό ναυλώνει ένα παλιό βρετανικό ναρκαλιευτικό και το μετατρέπει σε ωκεανογραφικό σκάφος. Κι έτσι γεννήθηκε η φημισμένη «Καλυψώ»... Συγγραφικές, κινηματογραφικές και τηλεοπτικές δουλειές Ο Κουστό πάλευε βέβαια πάντα να βρει χρηματοδότηση για τις αποστολές του και αναρίθμητες εξερευνήσεις έπρεπε να ματαιωθούν εξαιτίας της έλλειψης πόρων. Συνειδητοποίησε λοιπόν κάποια στιγμή ότι έπρεπε να τραβήξει την προσοχή των media, αλλά και να κάνει τον κόσμο να καταλάβει γιατί ήταν τόσο σημαντικές οι υποθαλάσσιες αποστολές του, ώστε να εξασφαλίσει τις απαραίτητες πηγές για τη συνέχιση της ερευνητικής δουλειάς του. Κι έτσι το 1953 δημοσιεύει το βιβλίο «Ο Σιωπηλός Κόσμος», που θα γυριζόταν αργότερα στο πολυβραβευμένο και μνημειώδες ομώνυμο φιλμ, κάνοντάς τον διασημότητα! Η τρομακτική επιτυχία τού επέτρεψε να χρηματοδοτήσει μόνος του πια την αποστολή στην Ερυθρά Θάλασσα, ενώ στην επόμενη στον Ινδικό Ωκεανό χορηγοί του ήταν η γαλλική κυβέρνηση και το National Geographic Society. Στο υπόλοιπο της δεκαετίας, ο Κουστό έκανε αναρίθμητες εξερευνητικές αποστολές με την «Καλυψώ» και την οικογένειά του, τόσο την πραγματική όσο και το πιστό πλήρωμά του, φέρνοντας στο φως τα διαπρεπή μυστήρια του βυθού και τον άγνωστο κόσμο που κατοικεί στα έγκατα των θαλασσών. Ο Κουστό θα εγκαινιάσει την τηλεοπτική του περιπέτεια με το ωριαίο αφιέρωμα «The World of Jacques-Yves Cousteau» στο δίκτυο ABC το 1966, ενώ δύο χρόνια αργότερα θα σκαρώσει την πρώτη του τηλεοπτική σειρά, το μνημειώδες «The Undersea World of Jacques Cousteau», το οποίο θα τρέξει για 9 ολόκληρες σεζόν! Εκατομμύρια άνθρωποι έμαθαν για τον συναρπαστικό κόσμο του βυθού από τον Κουστό και το ατρόμητο πλήρωμά του, καθώς περιδιάβαιναν πέλαγα και ωκεανούς αποκαλύπτοντας τα χρονικά της ζωής στο υγρό στοιχείο. Ήταν μέσα από την περιήγησή του στις θάλασσες του κόσμου που θα άρχιζε ο Κουστό να συνειδητοποιεί προοδευτικά την καταστρεπτική δράση της παγκόσμιας μόλυνσης στους ωκεανούς της Γης. Το έργο του στον τομέα της ευαισθητοποίησης του κοινού για την περιβαλλοντική ρύπανση λογίζεται επίσης κολοσσιαίο. Και βέβαια ο Κουστό ασχολήθηκε ειδικότερα με διάφορα θέματα του υποθαλάσσιου κόσμου, τα οποία ανέπτυξε στα γνωστά του βιβλία για τον «Καρχαρία» (1970) και τα «Δελφίνια» (1975), χαρίζοντάς μας παράλληλα και μια κριτική αποτίμηση του θαλάσσιου σύμπαντος στο «Jacques Cousteau: The Ocean World» του 1985. Με τη φήμη που απολάμβανε πια και την υποστήριξη οργανισμών και κοινωφελών ιδρυμάτων, ο Κουστό ίδρυσε το Cousteau Society το 1973, σε μια ακόμη προσπάθεια να ευαισθητοποιήσει το παγκόσμιο κοινό για τα θαλάσσια οικοσυστήματα και την επαπειλούμενη καταστροφή τους. Ο οργανισμός επεκτάθηκε γρήγορα και σύντομα καμάρωνε τα 300.000 μέλη του σε διεθνές επίπεδο! Στη δεκαετία του 1980, ο Κουστό συνέχισε τα τηλεοπτικά αφιερώματά του, αν και πλέον είχαν σαφώς πιο οικολογικό χαρακτήρα: ο θαλασσοδαρμένος εξερευνητής μετακινήθηκε προοδευτικά από τις εξερευνητικές επιχειρήσεις στην προσπάθεια για προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος. Τον Ιούνιο του 1979 ο Ζακ-Ιβ γνώρισε μια τραγωδία, όταν ο γιος του Φιλίπ σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα στην Πορτογαλία. Άλλο ένα «παιδί» του έμελλε να χαθεί στις 8 Ιανουαρίου 1996, όταν μια φορτηγίδα εμβόλισε κατά λάθος την «Καλυψώ» και αυτή αποτραβήχτηκε για πάντα στον βυθό έξω από το λιμάνι της Σιγκαπούρης. Απτόητος ο μεγάλος θαλασσοπόρος, προσπάθησε να συγκεντρώσει κονδύλια για την απόκτηση νέου ωκεανογραφικού, αλλά δεν θα προλάβαινε να αντικαταστήσει το θρυλικό πλοίο, καθώς πέθανε αναπάντεχα στο Παρίσι στις 25 Ιουνίου 1997, σε ηλικία 87 ετών. Μετά τον θάνατό του, τόσο η περιουσία όσο και το ίδρυμά του αποτέλεσαν μήλο της έριδος για τους οικείους του, σε μια μακρά δικαστική διαμάχη που τακτοποιήθηκε τελικά το 2000, όταν ο γιος του Ζαν-Μισέλ αποποιήθηκε την κληρονομιά και εγκατέλειψε το Cousteau Society ιδρύοντας το δικό του ίδρυμα, το Oceans Futures Society... 
|
|
#2
24-03-14, 22:52
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Ο «βασιλιάς» του βυθού Ζακ-Ιβ Κουστό
|
|
#3
25-03-14, 17:01
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Ο «βασιλιάς» του βυθού Ζακ-Ιβ Κουστό
Ωραίο το mini-αφιέρωμα στον Κουστώ, αλλά αυτό εδώ το απόσπασμα:
Παράθεση:
 ( ή είχε εφεύρει και κάποια χρονομηχανή και δεν το ξέρουμε  )
__________________
Φοίβος Βιλανάκης :: μερικές φωτογραφίες μου ::
|
|
#4
26-03-14, 13:59
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Ο «βασιλιάς» του βυθού Ζακ-Ιβ Κουστό
υπάρχουν και κάποιες φήμες βέβαια ότι ήταν και μεγάλος αρχαιοκάπηλος και οτι είχε ξεπουλήσει πολλά ελληνικά κειμήλια...
|
|
#5
26-03-14, 15:47
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Ο «βασιλιάς» του βυθού Ζακ-Ιβ Κουστό
Παράθεση:
Πριν από μερικές μέρες όμως, έτυχα σε μια συζήτηση με πολύ γνωστό και δραστήριο ενάλιο έλληνα αρχαιολόγο και η άποψή του ήταν πως σε όλες τις αποστολές του Κουστώ στην Ελλάδα υπήρχε πολύ αυστηρός έλεγχος και στενή συνεργασία με έλληνες αρχαιολόγους κι ότι όλα αυτά που λέγονται για αρχαιοκαπηλία είναι απλά κακοήθειες. Δεδομένου ότι ο άνθρωπος που τα έλεγε είναι σοβαρός και η συζήτηση ήταν off-the-record (μεταξύ φίλων) και μπορούσε να εκφράσει ελεύθερα την άποψή του χωρίς να έχει ανάγκη να αυτο-λογοκριθεί ή να προστατέψει κάποιον, θα πιστέψω την δική του εκδοχή και όχι τις ανυπόστατες φήμες που άκουγα ως τώρα. Εξ' άλλου είναι γνωστό ότι στη χώρα που ζούμε, είτε για να απενεχοποιήσουμε τις δικές μας προσωπικές κακές συνήθειες και πρακτικές, είτε γιατί έχουμε συνηθίσει στις ειδήσεις διαφθοράς και ωφελιμιστικής προσέγγισης των πάντων, μας είναι αδιανόητο να αποδεχτούμε πως υπάρχουν και πιο ευγενή κίνητρα για μια εξερέυνηση από αυτά τα ποταπά με τα οποία θα κινούμασταν οι ίδιοι... Δεν θα ξεχάσω τη συγκίνηση των ντόπιων κατοίκων στην πρώτη εκδρομή που κάναμε με τον Σ.Ε.Α. Τηθύς στη λίμνη Κρεμαστών και φωτογραφίσαμε το βυθισμένο εκκλησάκι, ανασύροντας μνήμες από τα παιδικά τους χρόνια. Δε μπορώ όμως να ξεχάσω επίσης πως στη δεύτερή μας εκδρομή (μερικούς μήνες μετά) κάποιοι είχαν κόψει το σχοινί της σημαδούρας που είχαμε αφήσει για να ξαναβρούμε το εκκλησάκι, με το σκεπτικό πως δεν μπορεί... θα ψάχναμε για λίρες!!! Τους ήταν α-διανόητο πως βουτούσαμε στη λίμνη απλά για τη χαρά της εξερεύνησης !!  Νομίζω πως πρέπει επιτέλους να αποδεχτούμε σαν λαός, πως κάποιες φορές υπάρχουν και ευγενέστερα κίνητρα από αυτά μέχρι τα οποία φτάνει η κούτρα μας και δεν είναι όλοι σαν τα μούτρα μας. ΥΓ: Δεν θεωρώ πως ο Κουστώ ήταν άγιος ούτε πως οι όλες οι πρακτικές του όσον αφορά το υποθαλάσσιο περιβάλλον ήταν σωστές και αγαθές [όποιος έχει δει παλιότερα ντοκυμανταίρ ξέρει] και προφανώς έπρεπε να βγάλει λεφτά μέσω των ντοκυμανταίρ για να συντηρήσει τις αποστολές, αλλά το να φτάνουμε στο άλλο άκρο και να διαδίδουμε αναπόδειχτες φήμες περί αρχαιοκαπηλίας χωρίς καν ενδείξεις, το θεωρώ πιο πολύ δείγμα κακοήθειας και μισαλοδοξίας της φυλής, παρά πραγματικό γεγονός.
__________________
Φοίβος Βιλανάκης :: μερικές φωτογραφίες μου ::
|
|
#6
26-03-14, 16:12
|
||||
|
||||
|
Απάντηση: Ο «βασιλιάς» του βυθού Ζακ-Ιβ Κουστό
Παράθεση:
Πές τα Φοίβο! Και εγώ σου υπογράφω ότι αν εκείνη την εποχή ήταν ο Κουστώ εν δυνάμει αρχαιοκάπηλος 1 φορά ο Έλληνας ιθαγενής ήταν 10 χωρίς να γνωρίζει και πολλά πολλά.... Άσε άμα γνώριζε.... Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη ΚΑΡΕΛΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ : 26-03-14 στις 19:19.
|
|
|
|
Υβριδικός τρόπος
