Καλαμάκι (Κορινθιακός): H διαδρομή

[fivos]

Το Καλαμάκι είναι μια παραλία του Κορινθιακού χωρίς υποβρύχια τοπία ή μεγάλα ψάρια αλλά με πολύ ενδιαφέρουσα και εντυπωσιακή μικροζωή.
Θα γράψω εδώ μόνο τις οδηγίες για τη διαδρομή και τα υπόλοιπα -τα πιο ενδιαφέροντα- θα σας τα περιγράψω στην κατηγορία Περιοχές με ιδιαίτερο βιολογικό ενδιαφέρον και συγκεκριμένα εδώ:

Καλαμάκι (Κορινθιακός): Ιππόκαμποι - πρίγκηπες της λάσπης

Ελπίζω να σας κίνησα ήδη το ενδιαφέρον, μια και είναι από τις αγαπημένες μου περιοχές για βουτιά

Η διαδρομή Αθήνα - Καλαμάκι (Κορινθιακού) είναι το πολύ μιάμιση ώρα, αναλόγως πόσο καλά ξέρει κανείς το δρόμο και την κίνηση που θα συναντήσει.
Για να μη χαθείτε και μου φωνάζετε, τράβηξα μερικές φωτογραφίες της διαδρομής.

Παίρνουμε την Αττική οδό με κατεύθυνση προς Ελευσίνα.



Βγαίνουμε στην έξοδο [1] (δηλ. ουσιαστικά στην τελευταία έξοδο φεύγοντας από Αθήνα) και συνεχίζουμε δεξιά παίρνοντας την παλιά εθνική οδό με κατεύθυνση προς Ερυθρές και Πλαταιές.

Λίγο πριν τις Ερυθρές το τοπίο είναι ορεινό με υψόμετρο 640 μ. (σχετικά οριακό). Κατηφορίζοντας από το σημείο αυτό, συναντάμε τη διασταύρωση για Ερυθρές.



Συνεχίζουμε ευθεία χωρίς να μπούμε στις Ερυθρές (κατεύθυνση για φορτηγά) και σε 1-2 χλμ. συναντάμε τη ακόλουθη διασταύρωση:



Στρίβουμε αριστερά και συνεχίζουμε μέχρι που φτάνουμε στις Πλαταιές:



Περνάμε έξω από τις Πλαταιές, ακολουθώντας τις ταμπέλες προς Καπαρέλι.
Σε 8 χλμ. περίπου συναντάμε την επόμενη διασταύρωση:



...και στρίβουμε αριστερά προς Καπαρέλι και Καλαμάκι.



Με το που μπαίνουμε στο Καπαρέλι, βρίσκουμε ταμπέλα που μας κατευθύνει αριστερά: "Αγ.Βασίλης - Καλαμάκι: 13 χλμ"
(τελειώνουν τα βάσανά μας ).

Ο δρόμος αρχίζει να ανεβαίνει το βουνό (πράγμα λίγο παράδοξο για δρόμο που πηγαίνει σε παραλία) και λίγο πριν φτάσουμε στη διασταύρωση για Καλαμάκι το υψόμετρο είναι περίπου 430 μ.. Είναι το δεύτερο ψηλότερο σημείο της διαδρομής (μετά τα 640μ) κι αυτό δεν μπορούμε να το αποφύγουμε παρά μόνο με σκάφος.

Συναντάμε την τελική διασταύρωση για Καλαμάκι και στρίβουμε δεξιά:


Την ταμπέλα την έχουν κάνει κάποιοι σαν τα μούτρα τους, αλλά διαβάζεται ακόμη ένα "...μάκι".
Ο δρόμος είναι άσφαλτος μέχρι και 2-3 χλμ. πριν την παραλία και μετά γίνεται χωματόδρομος με λίγη πέτρα αλλά χωρίς εξαιρετικά δύσκολα σημεία (με λίγη καλή θέληση κατεβαίνεις άνετα και με συμβατικό αυτοκίνητο) και φτάνουμε στην περίφημη παραλία του Καλαμακίου:



Η φωτογραφία έχει τραβηχτεί στην δεξιά μεριά αλλά ο δρόμος κατεβαίνει στην αριστερή.

Η παραλία έχει κάμποσα μόνιμα τροχόσπιτα και παράνομα χαμόσπιτα (κάποια χτισμένα πάνω στο χειμέριο κύμα) και μια σειρά δένδρων δίπλα στη θάλλασα που ενδείκνυνται για camping, με την προυπόθεση ότι έχετε πάρει νερό και φαγητό γιατί μαγαζιά δεν υπάρχουν στην παραλία.

Έχω βουτήξει 3-4 φορές στο αριστερό άκρο της παραλίας (κυρίως για να έχω σαν σημείο αναφοράς την ακτή) και 2-3 φορές στο δεξί. Μπαίνοντας στην αριστερή πλευρά, το νερό θολώνει (γιατί χύνεται στη θάλασσα γλυκό νερο) και έχει πολλούς αχινούς. Αν κάποιος μη-δύτης έχει σκοπό να κάνει μπάνιο καλύτερα να δοκιμάσει τη δεξιά πλευρά: Εξακολουθεί να έχει λίγους αχινούς αλλά έχει αμουδιά και κάπως πιο ζεστό νερό.

Είτε βουτήξετε αριστερά είτε δεξιά, κάποια στιγμή ο βυθός κάνει μια εντυπωσιακή καμπύλη και βαθαίνει όλο και πιο απότομα. Έχω βουτήξει μέχρι τα 35-40 μέτρα και απ' ότι φαίνεται συνεχίζει να βαθαίνει χωρίς να μπορώ να διακρίνω κάποιο εμφανές όριο.

Αυτό που με κράτησε στο Καλαμάκι είναι ότι είναι από τα λίγα μέρη που μπορεί να συναντήσει κανείς ιππόκαμπους, από τα -7 ως και τα -27 μέτρα

Για να μη σας παρασύρω άδικα, αν σας αρέσουν τα εντυπωσιακά υποθαλάσσια "τοπία", τότε μάλλον θα βαρεθείτε στο καλαμάκι: Το τοπίο είναι ένα μονότονος και αμμώδης βυθός.
Αν όμως σας ενδιαφέρει η μικροζωή κι ακόμη περισσότερο αν σας αρέσει να τη φωτογραφίζετε, τότε θα εθουσιαστείτε: Μέσα στη λάσπη και την άμμο θα βρείτε οφίουρους, αγκαθωτούς αστερίες, περίεργα "οβάλ" καβουράκια, μεγάλες πίνες, ασκίδια και φυσικά ιππόκαμπους.

Επειδή όμως τα πολλά λόγια είναι φτώχια, δείτε καλύτερα τις φωτογραφίες που έχω ανεβάσει στο αντίστοιχο θέμα

Σημείωση: Το υψομετρικό των 640μ είναι γενικά ασφαλές - αν και οριακό. Στις συνήθεις non-stop βουτιές που κάναμε με φίλους (συνήθως μέχρι τα -20 -25 μ. αλλά και κάποια φορά στα -38) δεν αντιμετωπίσαμε ποτέ πρόβλημα, αλλά ο κανόνας είναι ότι χαζεύουμε τουλάχιστον 2-3 ώρες πριν πάρουμε το δρόμο της επιστροφής.
Αν κάνετε μια βαθιά βουτιά ή για κάποιο λόγο σας προβληματίζει το υψόμετρο, μπορείτε επιστρέφοντας να κάνετε αριστερά προς Θήβα στη διασταύρωση των Ερυθρών, και να γυρίσετε από τη νέα Εθνική οδό Αθηνών-Λαμίας παρακάμπτοντας το υψομετρικό σημείο των 640μ.