Dr. Max Hahn, ο μεγάλος της κατάδυσης

[Χρηστος Ευθυμιου]

Ένας από τους ανθρώπους της καταδυτικής οικογένειας που δεν πρέπει να ξεχάσουμε είναι ο Dr. Max Hahn. Πέρασαν σχεδόν 7 χρόνια από τον θάνατο του, αλλά το έργο που άφησε πίσω του για εμάς είναι ανεκτίμητης αξίας, πραγματικά ένας θησαυρός γνώσεων που θα πρέπει να περάσουν ίσως δεκαετίες έως ότου βρεθεί κάποιος άλλος να συνεχίσει το έργο του. Η αγάπη του για τις καταδύσεις αλλά και η επιστημονική του κατάρτιση τον έφεραν πολύ νωρίς στην κορυφή της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας χαρίζοντας τον παράλληλα την παγκόσμια αναγνώριση.

Ο φυσικό-μαθηματικός Dr. Max Hahn ήταν ο άνθρωπος που με την γνώση του και την σταθερότητα στην επιστημονική αναζήτηση, ανέπτυξε για την ασφάλεια των χιλιάδων αυτοδυτών σε όλο τον κόσμο της δεκαετίας του 60 τους περίφημους αλγόριθμους που έφεραν πραγματικά την επανάσταση στην αυτόνομη κατάδυση.

Η συνεργασία του με τον άλλο μεγάλο των καταδύσεων Albert Bühlmann ήταν καθοριστική στην εξέλιξη των καταδύσεων.
Ο Dr. Max Hahn ενθουσιώδεις κολυμβητής ξεκίνησε από τους πρώτους την αυτόνομη κατάδυση το έτος 1952 / 53 με το ενδιαφέρον του να επικεντρώνεται στην ανάπτυξη του αθλήματος αλλά και στην επιστημονική έρευνα.

Ήταν ο άνθρωπος που συνεχώς είχε να προσφέρει κάτι στην καταδυτική οικογένεια, ήταν ο εμπνευστής απλών πραγμάτων όπως το Logbook και το «Διαβατήριο αυτοδυτών» που πρωτοεφάρμοσε η VDST (Γερμανική Ομοσπονδία αυτοδυτών), πρωτεργάτης και εμπνευστής των προδιαγραφών της σταδιακής εκπαίδευσης που με μικρές βελτιώσεις ισχύουν μέχρι σήμερα, τα γνωστά μας αστεράκια ή όπως αλλιώς τα ονομάζει ο εκάστοτε οργανισμός.

Το 1967 έγινε εκπαιδευτής της Γερμανικής ομοσπονδίας με το αριθμό 003 και από τότε και μετά ήταν σαν εθελοντής ανελλιπώς παρών στην εκπαίδευση του VDST. Συμμετείχε σε πολλές ομάδες εργασίας όπως στην τυποποίηση του καταδυτικού εξοπλισμού, ασφάλεια των καταδύσεων και για πολλά χρόνια εισηγητής στην Normungsausschuss DIN Deutsche Industrie Normen ( Γερμανικός οργανισμός τυποποίησης ).

To 1989 εξελέγη ως επικεφαλείς της Subkommitees της CEM και από το 1991 Convenor του working group 7 TC136 de CEM. Μέχρι τον θάνατο του συμμετείχε ενεργά στον σχεδιασμό και στην ανάπτυξη καταδυτικού εξοπλισμού με σκοπό πάντα την μέγιστη ασφάλεια των δυτών.

Tο 1974 ήταν ένας από τους συγγραφείς του σημαντικού βιβλίου “Tauchen noch sicherer” (Κατάδυση ακόμα ποιο ασφαλέστερη) το οποίο περιλαμβάνει όλο το φάσμα των καταδύσεων. Κατά την γνώμη μου ένα από τα καλύτερα βιβλία του είδους του. H συμμετοχή του στην Γερμανική Εταιρία Φυσικής Επιστήμης DPG, στον τομέα Υπερβαρικής Ιατρικής GTÜM και στην Europeen Undersea- and Hyperbarcmedical Society ( UHMS ) κάνουν σαφές το πόσο συνδεδεμένος ήταν με την Ιατρική, την Φυσική επιστήμη, και την έρευνα στον τομέα των καταδύσεων.

Όλα αυτά τα χρόνια εξελίχτηκε σε παγκόσμιοo Leader σε ότι αφορά τις ταμπέλες αποσυμπίεσης. Ποιος από εμάς μπορεί να ξεχάσει τους πίνακες DEKO 92 και αργότερα την βελτιωμένη έκδοση DEKO 2000 με τις οποίες έφεραν την ασφάλεια των καταδύσεων στον μέγιστο ευέλπιστο βαθμό. Και το κυριότερο από όλα αυτά, οι έρευνες του χρησιμοποιήθηκαν από όλες της εταιρίες κατασκευής των Dive Computer που σχεδόν όλοι εμείς σήμερα χρησιμοποιούμε για την ασφάλεια μας και για την απόλαυση των καταδύσεων.

Η αγάπη του για τις καταδύσεις δεν σταματάει εδώ, πρωτοπόρος και στην έρευνα των καταδυτικών συσκευών κλειστού κυκλώματος και από τους πρώτους που χρησιμοποίησε την συσκευή "Buddy Inspiration" συμμετείχε ως το τέλος της ζωή του στην έρευνα και την ανάπτυξη καταδυτικών συσκευών κλειστού κυκλώματος. Το 1999 σαν 70 - ντάχρονος πλέον ο Dr. Max Hahn πείρε μέρος στην “Minnehaha Expedition” και με πάνω από 100 καταδύσεις τον οδήγησαν σε καινούριους στόχους. Μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω από κοντά αυτόν τον άνθρωπο σε διάφορες διαλέξεις του που προσέφερε απλόχερα και αφιλοκερδώς στην καταδυτική οικογένεια με στόχο πάντα την καλύτερη εκπαίδευση και ασφαλέστερες βουτιές.

Η ΕΙΡΩΝΕΙΑ ΤΗΣ ΤΥΧΗΣ ΣΕ ΟΛΟ ΤΗΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ. Αυτός ο άνθρωπος άφησε την τελευταία του πνοή σε καταδυτικό ατύχημα στις 11.06.2000 στην Biegge – Talsperre. Τα αίτια του θανάτου του δεν έγιναν γνωστά και ίσως δεν θα μάθουμε ποτέ τι έγινε σε εκείνη την μοιραία κατάδυση στα -40m βρέθηκε νεκρός.

Τέλος θα σας αναφέρω και την τελευταία του επιθυμία που είχε γράψει πολύ πριν από το θλιβερό γεγονός. Μετά τον θάνατο του η επιθυμία του ήταν να αποτεφρωθεί και η ταφή του να γίνει στην αγαπημένη του Κέρκυρα, στην "Freitagsriff" ( Riff της Παρασκευής ) όπως έχει ονομαστεί από τους γερμανούς δύτες και σε βάθος 100m.

Η οικογένεια του εκπλήρωσε την τελευταία του επιθυμία και στις 23.08.2000 παρουσία του τότε Γερμανού πρέσβη στην Ελλάδα και είκοσι στενούς προσκεκλημένους έγινε η ταφή του στο σημείο που είχε επιλέξει ο ίδιος. Από τότε οι Γερμανοί δύτες μετονόμασαν την "Freitagsriff" σε "Dr.- Max-Hahn-Riff". Η καταδυτική οικογένεια έχασε πραγματικά έναν άνθρωπο που είχε αφιερώσει την ζωή του στην κατάδυση για πάνω από 50 χρόνια.

Χρήστος Ευθυμίου

[seafarer]

Μπραβο Χρηστο.
Περιεκτικο και συντομο.
Κολλοσος της καταδυσης ο doctor!
Μου μιλησε για την τελευταια του επιθυμια ο Rolf Weiler στην Κερκυρα σε μια συζητηση με συγκινητικες λεπτομερειες απο τον φιλο του.

[GKAM]

Ένα συμπλήρωμα σχετικά με το περιστατικό θανάτου του Hahn :

"Dr Max Hahn was an extremely experienced diver. A rebreather instructor with a long background in technical diving, he was a respected doctor of physics and had played a key role in writing decompression tables that thousands of divers use today. Still active at the age of 70, he was one of the world's most influential divers.

On 11 June, Hahn died while diving the Biggesee, a reservoir near the German town of Olpe, using an Inspiration. He started to ascend while his buddy Juergen Mathias was reeling in his delayed SMB, but for some reason the older man's ascent became faster. Juergen ignored his own decompression demands and followed Hahn up. At the surface, Hahn - his mouthpiece still in place - told Mathias to remove the 3kg weight that was attached to the top of the unit. But his buoyancy was failing and Mathias was faced with the increasingly difficult task of keeping his friend afloat. Hahn's buoyancy was so negative that Mathias had to kick hard to keep him at the surface, until the effort became too much and he passed out, losing Hahn. Mathias was saved by some nearby divers, but Hahn sank to the bottom of the reservoir.

He was found at 42m: his diluent tank was completely empty, his O2 tank had 15 bar left and the O2 valve was virtually closed. There was blood in his throat. When Hahn's body was recovered, the water was emptied out of the Inspiration and it appeared to be functioning properly. It is thought that he may have turned off his O2 valve to save gas during his ascent, but until an inquest has been completed no one will know for sure."

Πηγή: Dive Magazine (Aug. 2000)

/GKAM