Καταδυτικός τουρισμός

[Χρηστος Ευθυμιου]

Ο τίτλος τα λέει σχεδόν όλα.

Οι σκουριασμένοι γίγαντες του Αιγαίου

Η κατάδυση στην Ελλάδα βρίσκεται ακόμα σε “νηπιακή ηλικία”, η χώρα δεν έχει συνειδητοποιήσει
τους θησαυρούς της. Αμέτρητοι χαλύβδινοι - γίγαντες στις Κυκλάδες περιμένουν ενα απαλό ξύπνημα.

Ένα άρθρο στο ευρείας κυκλοφορίας Γερμανικό περιοδικό Tauchen μου δίνει το ευκαιρία να αναφέρω μερικά πράγματα που αφορά τον καταδυτικό τουρισμό.

Κατά αρχήν είναι θετική η αναφορά που γίνεται στο άρθρο του Paul Munzinger αλλά όπως διαπιστώσατε και στο τίτλο θα πρέπει να εξαλειφθούν αρκετές παθογένειες αν θέλουμε να αναπτυχθεί ο καταδυτικός τουρισμός όπως έχει αναπτυχθεί πριν τρεις και πλέον δεκαετίες σχεδόν σε όλες τις χώρες της Μεσογείου.

Αφορά περισσότερο τους επαγγελματίες του χώρου όπου με στοχευμένες παρεμβάσεις μπορούν να αναδείξουν την Ελλάδα σε ένα πρόσθετο καταδυτικό προορισμό της Ευρώπης και όχι μόνο, ή να συνεχίσουν να εργάζονται μέσα σε μια αυτοκαταστροφική μιζέρια όπως συμβαίνει σε πάρα πολλές περιπτώσεις.

Όλα αυτά δεν τα γράφω τυχαία, υπάρχουν στοιχεία που αποδεικνύουν δυστυχώς την πραγματικότητα. Όποιος παρακολουθεί από κοντά τον Ευρωπαϊκό καταδυτικό τουρισμό, θα πρέπει να γνωρίζει ότι τα πράγματα για τον καταδυτικό τουρισμό στην Ελλάδα δεν είναι και τόσο ευνοϊκά όπως πολλοί θέλουν να πιστεύουν.

Σε μία από τις μεγαλύτερες (αν όχι η μεγαλύτερη) ιστοσελίδα του διαδικτύου στην Ευρώπη μπορεί κανείς να βρει πληροφορίες και σχόλια για 124 καταδυτικά κέντρα τα οποία καθρεφτίζουν την καταδυτική πραγματικότητα της χώρας. Από τα 124 καταδυτικά κέντρα 23 δεν υπάρχουν πλέον έχουν σταματήσει κάθε δραστηριότητα.

Αρκετά καταδυτικά συγκεντρώνουν καλά έως πολύ καλά σχόλια, αλλά πάλι, παρουσιάζουν σοβαρά προβλήματα.

Ενδεικτικά 3 σχόλια από εκατοντάδες παρόμοια:

1. Τουρίστας ενημερώθηκε από κάποιο καταδυτικό Site και αποφάσισε να το επισκεφτεί στις καλοκαιρινές διακοπές, διαπίστωσε όμως ότι το καταδυτικό κέντρο είχε αναστείλει την λειτουργία του με αποτέλεσμα να κάνει διακοπές χωρίς καταδύσεις.

2. Δύτης επισκέφτηκε καταδυτικό κέντρο στη σαιζόν του καλοκαιριού και ήταν κλειστό, ρώτησε για τον ιδιοκτήτη του καταδυτικού κέντρου και τον βρήκε μετά από πολύ κόπο σε άλλη τουριστική δραστηριότητα, τελικά ο άνθρωπος έπρεπε να βρει ένα άλλο καταδυτικό χιλιόμετρα μακρυά για να βουτήξει. Το σχόλιο του: “να πάτε όπoυδήποτε αλλού στην Ευρώπη εκτός από την Ελλάδα”.

3. Μια παρέα δυτών κανόνισαν να βγουν με το φουσκωτό και να κάνουν δυο βουτιές, πλήρωσαν κανονικά δυο βουτιές και διαπίστωσαν τελικά ότι τις δύο βουτιές έπρεπε να τις κάνουν με μία φιάλη μοιράζοντας τον αέρα στη μέση, 100 bar για την πρώτη βουτιά και με τον υπόλοιπο αέρα την δεύτερη βουτιά λίγο πιο πέρα…….

Όπως καταλαβαίνετε κανένας τουρίστας δεν πρόκειται να έρθει για “καταδυτικές διακοπές” διαβάζοντας αυτά ή παρόμοια σχόλια.

Υπάρχουν όμως και θετικά σχόλια με καλή έως πολύ καλή αξιολόγηση δυτών οι οποίοι πέρασαν ευχάριστες διακοπές σε διάφορα καταδυτικά κέντρα στο Πήλιο, στη Σαντορίνη, στο Λαύριο, στη Ζάκυνθο, Κέρκυρα και αλλού…, παρ' όλα αυτά όμως αν βάλουμε όλα τα σχόλια σε μια ζυγαριά, ισχύει η άποψη του Paul Muntziger ότι η κατάδυση στην Ελλάδα βρίσκεται ακόμα σε “νηπιακή ηλικία”.

O "Paul Munzinger, είναι ένας πολυβραβευμένος υποβρύχιος φωτογράφος με καταδύσεις σε όλο τον πλανήτη και συνγραφέας 20 και πλέον καταδυτικών βιβλίων.