01.05.2008 - Τετραήμερη εκδρομή στην λίμνη Κρεμαστών

[MICHALIS]

Συγχαρητηρια αλλη μια φορα στον Τηθυς !!!
Οταν κανονισετε την επομενη επισκεψη για πιο λεπτομερη καταγραφη , προσφερομαι να ερθω και να βιντεοσκοπησω ( Hi-def) οσο καλυτερα γινεται τον ναο . Αρκει να γινει η συνεννοηση εγκαιρως για να δουμε αν μπορουμε ολοι οσοι δηλωσουμε .
Μιχαλης Αδαμτζιλογλου

[Yannis]

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ παιδια !!

ΜΠΡΑΒΟ !

ΜΠΡΑΒΟ !
ΜΠΡΑΒΟ !

αναμενω ( οπως και οι υπολοιποι πιστευω), με μεγαλη αγωνια την συνεχεια της αφηγησης σας !!

[Dimitris Galon]

Παιδιά τα συγχαρητήρια μου σε όλους σας!!!
Ελπίζω να δούμε κι΄ άλλες φωτογραφίες από τον Γιάννη και τον Φοίβο.
Η φωτογραφία πάντως από το άρθρο, καθώς και το ίδιο το άρθρο, είναι πολύ καλή(ό). Την επόμενη φορά που θα βρεθώ στην Αθήνα, ένα από τα πρώτα πράγματα που θα κάνω είναι να επισκεφθώ το Βυζαντινό Μουσείο για να δω τις τοιχογραφίες του ναού της Επισκοπής. Όλο το „χαρτί“ όμως βρίσκεται στην φράση

"Ήταν συγκλονιστικό" μας είπαν στη συνέχεια οι δυο αυτοί λαμπροί νέοι.

[Nicholas S.]

Μπράβο παιδία !!! Πολύ καλή η προσπάθεια και ακόμα καλύτερο το αποτέλεσμα !!!!
Τέτοιες κινήσεις πραγματικά πάνε την κατάδυση σ΄αυτή τη χώρα μπροστά !!

[Physalia]

Αρχικό μήνυμα απο MICHALIS

Συγχαρητηρια αλλη μια φορα στον Τηθυς !!!
Οταν κανονισετε την επομενη επισκεψη για πιο λεπτομερη καταγραφη , προσφερομαι να ερθω και να βιντεοσκοπησω ( Hi-def) οσο καλυτερα γινεται τον ναο . Αρκει να γινει η συνεννοηση εγκαιρως για να δουμε αν μπορουμε ολοι οσοι δηλωσουμε .
Μιχαλης Αδαμτζιλογλου

Μιχάλη, νομίζω ότι αυτό που όλοι εμείς νιώσαμε όταν βρεθήκαμε εκεί, μπορείτε να το αντιληφθείτε κι εσείς διαβάζοντας αυτό το άρθρο....
Η συγκινητική υπερβολή στον τρόπο που παρουσιάζουν την προσπάθειά μας, τα λέει όλα από μόνη της.
Έχουμε αφήσει ανοιχτό χρέος την επιστροφή μας στα Κρεμαστά και στη φάση εκείνη θα είναι πολύτιμη η βοήθεια από οποιονδήποτε νιώθει πως θέλει κάτι να προσφέρει....
Κάνοντας κάτι που μας ευχαριστεί, δίνουμε τεράστια χαρά σε αυτούς τους ανθρώπους. Τι πιο όμορφο;

[MICHALIS]

Αρχικό μήνυμα απο Physalia

Η συγκινητική υπερβολή στον τρόπο που παρουσιάζουν την προσπάθειά μας, τα λέει όλα από μόνη της.
Έχουμε αφήσει ανοιχτό χρέος την επιστροφή μας στα Κρεμαστά και στη φάση εκείνη θα είναι πολύτιμη η βοήθεια από οποιονδήποτε νιώθει πως θέλει κάτι να προσφέρει....
Κάνοντας κάτι που μας ευχαριστεί, δίνουμε τεράστια χαρά σε αυτούς τους ανθρώπους. Τι πιο όμορφο;

Η μετριοφροσυνη σου σε τιμα ....Λαμπρη Νεα !!!!!
Μπραβο σε ολους για την ομαδικη αυτη προσπαθεια . Φερατε χαρα και οχι μονον στους ανθρωπους της περιοχης . Εις ανωτερα !!!!

[Physalia]

Αρχικό μήνυμα απο MICHALIS

Η μετριοφροσυνη σου σε τιμα ....Λαμπρη Νεα !!!!!
Μπραβο σε ολους για την ομαδικη αυτη προσπαθεια . Φερατε χαρα και οχι μονον στους ανθρωπους της περιοχης . Εις ανωτερα !!!!

Μην κοροιδεύεις ρεεεε

Θα το πω μια φορά:
Την Εκκλησία τη βρήκαν ο Παπα-Βαγγέλης και ο Κυρ-Κώστας.
Η παρέα μας ήταν το εργαλείο τους, που ευτυχώς για όλους μας αποδείχτηκε αποδοτικό!
Στην επόμενη φάση, τώρα που τα δεδομένα είναι στο χέρι μας και η οργάνωση και ο σχεδιασμός θα είναι καλύτερα, πιστεύω ότι θα μπορέσουμε να κάνουμε πολύ σπουδαιότερα πράγματα (αλλά προετοιμαστείτε και για απογοήτευση....αν οι συνθήκες παραμείνουν ως έχουν, το βίντεο μπορεί να αποδειχτεί υπεραισιόδοξο σενάριο...)

[neokles]

Μπράβο λαμπρά μου παιδιά. Θέλω τόσο να σας δω και να σας πειράξω...

Μας έχετε συνεπάρει. Σίγουρα για μένα μια κατάδυση εκεί θα ήταν πέρα από τις δυνατότητές μου. Όμως το αξιοσημείωτο είναι ότι βγαίνει μια πολύ ζεστή ατμόσφαιρα από την εκδρομή που είναι και το ζητούμενο.

[fivos]

Κυριακή 4 Μαϊου
Τελευταία μέρα της εκδρομής.

Νομίζω αν δεν ήταν ο Γιάννης και η Μαρία με την επιμονή τους την προηγούμενη μέρα, θα τα είχαμε παρατήσει και θα μέναμε με την απορία αν εκείνος ο σκοτεινός όγκος στο βυθόμετρο, 15 μέτρα μακριά από τη σημαδούρα ήταν όντως ο ναός κι αν στέκεται ακόμη όρθιος στα ρεύματα της λίμνης και τον χρόνο που τον υπονομεύουν.

Τώρα όμως ξέραμε: Ο ναός βρισκόταν εκεί, στα -32 μέτρα και μας περίμενε να τον φωτογραφίσουμε, να μοιραστούμε τις εικόνες και τη χαρά μας με τους ανθρώπους που αγκάλιασαν την προσπάθειά μας με συγκίνηση και νοσταλγία.

Η λίμνη βρίσκεται στα 300 μέτρα υψόμετρο. Ο ξενώνας μας γύρω στα 700. Το απόγευμα έπρεπε να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής περνώντας από ένα υψόμετρο 1100 μέτρων περίπου.
Ακολουθήσαμε την πιο ασφαλή οδό: Σχεδιάσαμε τη βουτιά σαν non-deco υπολογίζοντας την σαν να γίνεται σε υψόμετρο 1500 μέτρων.
Αυτό το πλάνο (για βάθος -36 μέτρων) μας έδινε ένα συνολικό χρόνο 9 λεπτών από τη στιγμή που εγκαταλείπαμε την επιφάνεια μέχρι τη στιγμή που θα ξεκινούσαμε την ανάδυσή μας με deep stops και προληπτικά stops στα -12, -9, -6.

Πολύ θα θέλαμε να φωτογραφίσουμε τα πλαϊνά παράθυρα του τρούλου ή να κατεβούμε λίγο πιο χαμηλά να διαπιστώσουμε αν η πόρτα του ναού είναι ελεύθερη από προσχώσεις κι αν επιτρέπει μια μελλοντική διείσδυση, αλλά ο χρόνος ήταν λίγος και οι συνθήκες θερμοκρασίας και ορατότητας ακραίες.
Αποφασίσαμε ότι θα κατεβούμε με ένα βασικό στόχο στο μυαλό μας:
Να φωτογραφίσουμε το πάνω μέρος του τρούλου και το σταυρό του ναού. Αν περίσευε χρόνος, ίσως κατεβαίναμε και μέχρι τα παραθυράκια του τρούλου αλλά με τίποτα δε θα ξεπερνούσαμε το προφιλ των 9 λεπτών runtime που είχαμε σχεδιάσει.

Μια και για μένα ήταν η πρώτη βουτιά στη λίμνη σ' αυτό το βάθος, ο Γιάννης με είχε προειδοποιήσει ότι η νάρκωση θα είναι μεγαλύτερη απ' ότι περιμένω λόγω της γρήγορης κάθοδου, τους 10 βαθμούς θερμοκρασία και το άγχος που προκαλεί η μειωμένη ορατότητα.

Η θολούρα αυξανόταν με γεωμετρικούς ρυθμούς και κάποια στιγμή σκοτείνιασε αρκετά. Θα είμαστε -σκέφτηκα- τουλάχιστον στα -25.
Κοίταξα όμως το βαθύμετρό μου και έγραφε -13
Την επόμενη φορά που σκέφτηκα ότι είναι πολύ σκοτεινά, ήταν μόλις -20.
Κατεβήκαμε στα -32 σε περίπου 1.5 λεπτό, ακολουθώντας τον μίτο που ήταν σταθερά δεμένος στον πέτρινο σταυρό και ο Γιάννης μου έκανε σήμα και φρενάραμε κανά 2 μέτρα πριν για να μη προσγειωθούμε στο τρούλο και σηκώσουμε ίζημα (όχι ότι το αποφύγαμε τελικά, αλλά λέμε τώρα).

Η κατάδυση είχε γίνει πλέον νυχτερινή και η ορατότητα ήταν το πολύ 50-60 εκατοστά.

Βλέποντας το σταυρό, το άγχος μου διαλύθηκε, γιατί το μυαλό μου εστίασε αυτόματα σ' αυτό που έχω μάθει να κάνω υποβρυχίως: να φωτογραφίζω με μανία

Δεν μπορώ να ξεχωρίσω αυτές τις φωτογραφίες σε δικές μου ή του Γιάννη.
Πραγματικά, δεν έχει καμμιά απολύτως σημασία ποιος πατάει το κλείστρο της μηχανής σε τέτοιες συνθήκες.

Είναι μια διαδικασία που καθένας βασίζεται απόλυτα στον άλλο για την ασφάλειά του αλλά και για την φωτογραφική του εμπειρία, γιατί τα περισσότερα πράγματα πρέπει να γίνουν εμπειρικά, αντανακλαστικά και σε συγκεκριμένο χρόνο.

Τράβηξα 2-3 κάδρα και του ζήτησα να μου δώσει τον δυνατό φακό: ήταν η σειρά μου να του φωτίσω για να εστιάσει και να φωτογραφίσει.

Φτάνοντας στα 8 λεπτά περίπου του πλάνου, ο Γιάννης μου έκανε το κλασικό σήμα: ΟΚ?
Του απάντησα περιστρέφοντας το δάχτυλο στην αριστερή πλευρά του κεφαλιού και κάνοντάς του επίσης το σήμα "λιγο" με τα δύο δάχτυλα.
Συνειδητοποίησα ότι μέσα στη θολούρα και τη νάρκωση, μπορούσα μεν να δω το βάθος και το μέγιστο βάθος αλλά δεν μπορούσα με τίποτα να διακρίνω το που βρίκεται η ένδειξη του χρόνου βουτιάς στην οθόνη του DC μου
Αν έχει νόημα να συγκρίνει κανείς την υποκειμενική αίσθηση νάρκωσης, θα έλεγα ότι με 7 λεπτά περίπου στα -32 ένοιωθα όπως έχω νοιώσει αντίστοιχα με 3-4 λεπτά στα -48

Μια και είχαμε μόλις μισό λεπτό στη διάθεσή μας, ο Γιάννης μού 'κανε το σήμα ανόδου και αρχίσαμε να ανεβαίνουμε προς την πρώτη βαθιά στάση μας στα -21.

Στη στάση των -9, θυμάμαι το χέρι του Γιάννη να τρέμει απ' το κρύο και συνειδητοποίησα ότι το φορμάκι lycra, τα διπλά γάντια και τα καλτσάκια μέσα από τα μποτάκια είχαν κάνει το θαύμα τους: Αν και βούταγα με υγρή στολή 7 mm στους 10 βαθμούς η θερμοκρασία μου ήταν απολύτως ανεκτή.
(τώρα το πως αντέχει ο Χρήστος που βούτηξε χωρίς κουκούλα και του δώσαμε γάντια με το ζόρι, μη με ρωτάτε )

- - - - - - -
- - - - -
- - -

Μια ημερήσια κατάδυση που γίνεται νυχτερινή.
50 εκατοστά ορατότητα
17 βαθμούς Κελσίου στα -20 μέτρα και 10 βαθμούς από τα -22 και κάτω...
Είναι αυτή μια κλασική βουτιά που ονειρεύεται κάθε δύτης αναψυχής?
Σίγουρα όχι...

Θα την ξανάκανα?
Σίγουρα ναι

Για τη χαρά της εξερεύνησης...
Για να μοιραστώ -με περισσότερες φωτογραφίες- αυτή τη χαρά, με τους ντόπιους που περίμεναν με λαχτάρα νέα μας σε κάθε βουτιά.
Για το προχώρημα της εμπειρίας... γιατί όσο καταδύομαι τόσο σιγουρεύομαι: τον εαυτό μας τελικά ανακαλύπτουμε εκεί κάτω και τίποτα άλλο.

Από μένα, ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Χρήστο Ευθυμίου που εμπνεύστηκε αυτή την εκδρομή κι ακόμη ένα ευχαριστώ στον Γιάννη και τη Μαρία για την επιμονή τους

Παραδίδω τη σκυτάλη στο Χρήστο Ευθυμίου και τον Γιώργο Κυπραίο να περιγράψουν τη δική τους βουτιά, τις δικές τους εικόνες, τι δική τους εκκλησία.
Δεν είναι γοητευτικό το πόσο διαφορετικά προσλαμβάνει καθένας μας την ίδια -φαινομενικά- αντικειμενική πραγματικότητα σε τόσο έντονες στιγμές αλλά και το πόσο διαφορετικές λέξεις διαλέγει για να τις περιγράψει?

...και σίγουρα είναι όμορφο -πολύ όμορφο- που μπορούμε και το μοιραζόμαστε

Ελπίζω να ανανεώσουμε το ραντεβού μας για τον Σεπτέμβρη

[MICHALIS]

Αρχικό μήνυμα απο Physalia

Μην κοροιδεύεις ρεεεε






Στην επόμενη φάση, τώρα που τα δεδομένα είναι στο χέρι μας και η οργάνωση και ο σχεδιασμός θα είναι καλύτερα, πιστεύω ότι θα μπορέσουμε να κάνουμε πολύ σπουδαιότερα πράγματα (αλλά προετοιμαστείτε και για απογοήτευση....αν οι συνθήκες παραμείνουν ως έχουν, το βίντεο μπορεί να αποδειχτεί υπεραισιόδοξο σενάριο...)

Θα γινει και μια ερευνα για να βρουμε την καταληλη εποχη (ιδανικες συνθηκες)