|
Η λέξη ταμπού. Ο κόσμος το 'χει τούμπανο... |
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
#11
|
||||
|
||||
Απάντηση: Κατανάλωση αερίων και φόρτιση αζώτου
Παράθεση:
|
#12
|
|||
|
|||
Απάντηση: Κατανάλωση αερίων και φόρτιση αζώτου
να ρωτησω και γω κατι!
Οταν τελειωνουμε υπαρχει η πρακτικη να κανουμε μια προλυπτικη αποσυμπιεση! Αν εγω αντι για 3 λεπτα κατσω 10 ειναι κακο! |
#13
|
|||
|
|||
Απάντηση: Κατανάλωση αερίων και φόρτιση αζώτου
Όχι βέβαια ! Και ακόμα καλύτερα είναι να μοιράσεις τα δέκα αυτά λεπτά, στα 5μ και στα 3μ, και αν μπορέσεις κάτσε λίγο και στο 1,5. Εκτός ότι βοηθάς την απαζώτωση, είναι και καλή άσκηση πλευστότητας.
__________________
Not Today |
#14
|
||||
|
||||
Απάντηση: Κατανάλωση αερίων και φόρτιση αζώτου
Συγνώμη για την καθυστερημένη απάντηση, αλλά ο χρόνος μου είναι πολύ περιορισμένος.
Φοίβο και Tobiastor, δεν διαφωνώ στα όσα έχετε γράψει παραπάνω, εφόσον μιλάμε σε θεωρητικό επίπεδο. Θέλω να πιστεύω όμως ότι στην πράξη τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά: Το πρώτο πράγμα που μαθαίνει κανείς, όσον αφορά τους καταδυτικούς πίνακες, είναι ότι απλά είμαι ένα μαθηματικό μοντέλο που κατόπιν πολλών ωρών κατάδυσης έχει γίνει αποδεκτό, χωρίς όμως να σου εξασφαλίζει πλήρη κάλυψη.(Απλά το ποσοστό αποτυχίας είναι πολύ μικρό και πλέον αποδεκτό). Ενδέχεται δηλαδή, ακόμη και αν κάποιος τηρήσει τα πάντα και με ευλάβεια, να χτυπηθεί από νόσο. Συν τοις άλλοις, όλοι οι οργανισμοί δεν είναι, αλλά ούτε και ανταποκρίνονται το ίδιο: Δύτης/τρια 20ετών, 60 κιλών, μη καπνίστρια αποκλείεται να συμπεριφέρεται το ίδιο με τον οργανισμό ενός 40χρονου, 110 κιλών που καπνίζει 2 πακέτα τσιγάρα την ημέρα. Εδώ τώρα γεννιέται το εξής: Ο καπνιστής έχει μεγαλύτερα και περισσότερα ερυθρά αιμοσφαίρια προκειμένου να μεταφέρει επαρκές οξυγόνο στους ιστούς και προφανώς και κάθε άλλο αδρανές αέριο. Όμως με το πλεονάζον CO2, η ανταλλαγή αερίων δεσμεύεται σημαντικά, με αποτέλεσμα και το Ν2 να μην ελευθερώνεται επαρκώς (και μην ξεχνάμε ότι σε κάθε εισπνοή μας εξακολουθούμε να το εισάγουμε στον οργανισμό μας.). Επίσης, τι γίνεται όταν ο ένας δύτης κρυώνει, ενώ ο άλλος αισθάνεται σχετικά άνετα? Κρύο νερό δεν θεωρούμε νερό με χ θερμοκρασία, αλλά αυτό που μας κάνει να κρυώνουμε. Σε αυτή την περίπτωση ο ένας από τους δύο δεν είναι πιο εκτεθειμένος? Επίσης, σε πιο προχωρημένη θεωρία μαθαίνουμε ότι μας ενδιαφέρει μια κατάδυση να ελέγχεται από έναν γρήγορο ιστό παρά από έναν πιο αργό. Τι γίνεται λοιπόν όταν ο ένας δύτης έχει ξεκινήσει να φορτώνει ( για τους χ-ψ λόγους) πιο αργούς ιστούς? Το συμπέρασμα μου λοιπόν είναι (και ελπίζω να μην λέω αρλούμπες), ότι δύο διαφορετικοί άνθρωποι όπου και για τον οποιονδήποτε λόγο αναπνέουν διαφορετικά, διαφορετική πρέπει να είναι και η φόρτωση/εκφόρτωσή τους. Το τι λέει ένα dc, είναι αδιάφορο, @Luigi gr, κανένα dc δεν θα σε σώσει, παρά μόνο η εκπαίδευση και εμπειρία σου. Όπως έγραψα και εχθές, οι αποκλίσεις των dc μεταξύ τους είναι τραγικές: και άντε και να έχεις πάνω από ένα, καταλήγεις και αναδύεσαι με το πιο συντηρητικό, αλλιώς? Όσο για το παράδειγμα του Skipper σχετικά με το καταδυτικό software, προφανώς και υπάρχει ένα ¨μαξιλαράκι¨(ακόμα και αν τα 90 μέτρα είναι ακραίο παράδειγμα), προκειμένου στο τέλος να βγούνε όλοι ζωντανοί. Το αυτό και ίσως περισσότερο, θεωρώ ότι ισχύει και για τους πίνακες. Τέλος θα ήθελα να επαναφέρω σχετικά με τον νόμο του Henry, ότι η επιφάνεια του αερίου (σε σταθερό όγκο) επηρεάζει την διαλυτότητα. Τελικά το υγρό θα κορεστεί, αλλά σε διαφορετικό χρόνο. Ελπίζω να μην είμαι εκτός θέματος και ακόμη περισσότερο να μην προσέβαλα κανέναν. Θα χαρώ να συνεχίσουμε την κουβέντα μας, αλλά δυστυχώς από Τρίτη πλέον! Καλό Σκ σε όλους.
__________________
"LIFE IS NOT MEASURED BY THE BREATHS WE TAKE, BUT BY THE MOMENTS THAT TAKE OUR BREATH AWAY" Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Marios : 14-09-12 στις 12:23. |
#15
|
||||
|
||||
Απάντηση: Κατανάλωση αερίων και φόρτιση αζώτου
Παράθεση:
Αυτό θα πρέπει να το έχουμε πάντα υπόψιν όχι μόνο τώρα για τη συζήτηση που κάνουμε αλλά και γενικά όσον αφορά τους χρόνους της κατάδυσης. Όλοι οι χρόνοι και τα νούμερα είναι αποτέλεσμα πειραμάτων που δούλεψαν. Δηλαδή στατιστική. Η στατιστική όμως δεν είναι μαθηματικός νόμος, δείχνει απλά την τάση ενός φαινομένου υπό ορισμένες συγκεκριμένες συνθήκες. Ξεκάθαρο παράδειγμα οι χρόνοι για κατάδυση σε υψόμετρο. Παράθεση:
Δεν διαφωνώ στον συλλογισμό σου, έτσι κι αλλίως όπως αναφέρθηκε και πιο πριν, αν κάποιος έχει μεγαλύτερη κατανάλωση από κάποιον άλλο αυτό συμβαίνει για κάποιους λόγους. Και κάποιοι από αυτούς τους λόγους επηρεάζουν και την πιθανότητα εκδήλωσης νόσου. Σημαντικό στοιχείο για τη συζήτησή μας θα ήταν αν είχαμε μια ακριβέστερη εικόνα του δείγματος των ερευνών. Δηλαδή όλα αυτά τα χρόνια, τι δύτες μελετήθηκαν, παχύσαρκοι/αθλητές, τι κατανάλωση αέρα είχαν, τι διαφορές στην κατανάλωση είχαν, τι τρόπο ζωής ακολουθούσαν. Επειδή δεν τα έχουμε, κάνω το λογικό άλμα που δυστυχώς ή ευτυχώς πρέπει να γίνει και αποφασίζω να τους εμπιστευτώ σκεπτόμενος ότι αυτή τη συζήτηση που εμείς κάνουμε τώρα, την έχουν ήδη συμπεριλάβει στους χρόνους τους. Για αυτόν τον λόγο άλλωστε αν προσπαθήσει να ακολουθήσει κάποιος τους παλιούς χρόνους που έδινε το π.ν της αμερικής, είναι αρκετά πιθανό να καταλήξει με νόσο. Θεωρώ λοιπόν ότι οι χρόνοι που έχουν βγει, έχουν λάβει υπόψιν και διαφορές κατανάλωσης τύπου 50-70 bar (μια διαφορά της τάξης των 100 bar σημαίνει πως είτε ο ένας από τους 2 ήταν σε άλλο βάθος ή ότι πήγε στον βυθό για γυμναστική), και διαφορές σε σωματότυπους, τρόπους ζωής, καπνιστές ή μη κλπ κλπ. Με λίγα λόγια όσο μένεις μέσα στους χρόνους, θεωρώ πως παίζεις δίκαια με τη στατιστική. Όταν ξεφεύγεις αρχιζεις να βάζεις και τους παράγοντες που αναφέρθηκαν παραπάνω, σε μεγάλο βαθμό. Όταν π.χ ο πίνακας λέει στα 42m με αέρα μείνε 8 λεπτά, δε σημαίνει ότι αν εσύ κάτσεις 12 και βγεις μαζί με τον άλλο που έκατσε 5 λεπτά, θα παρουσιάσεις νόσο. Στην περίπτωσή σου όμως αυξάνεις τη βαρύτητα που έχουν παράγοντες όπως σωματότυπος, κατανάλωση, άγχος, κούραση, μυϊκός ιστός, στην εξίσωση που ακόμα δεν έχει βρεθεί για τη νόσο. Παράθεση:
|
#16
|
|||
|
|||
Απάντηση: Κατανάλωση αερίων και φόρτιση αζώτου
Σας ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις σας. Σαν απάντηση στο αρχικό και τελείως θεωρητικό ερωτημά μου αυτό που έλαβα σαν απάντηση είναι ότι η κατανάλωση δεν παίζει ρόλο στην φόρτιση αζώτου. Αλλά αν κοιτάξει κάποιος τρίτος τις απαντήσεις σας θα καταλάβει πόσο πολύπλευρο είναι το θέμα και το πόσο εκτός πραγματικότητας (θεωρητική) ήταν η ερωτησή μου. Εννοείται ότι το θέμα της ενδεχόμενης νόσου είναι στατιστικό και εξαρτάται πόλύ απο άτομο σε άτομο, αυτό είναι δεδομένο. Εξού και η εφαρμογή των πινάκων τόσα χρόνια. Αλλά η ερώτησή μου ήταν θεωρητική γιατί ήθελα να δω και να καταλάβω τον ακριβή μηχανισμό απο πίσω και όχι να δώσω μια ξερή απάντηση σε ένα τόσο πολύπλευρο και πολυπαραγοντικό σύστημα.
Σαν επέκταση της αρχικής ερώτησης και μέσα απο τις απαντήσεις σας ειδικά αυτή του tobiastor έχω κάτι ακόμα να ρωτήσω, (αν δεν σας πειράζει βέβαια) Παράθεση:
Το πόση ώρα θα κάνει κάποιος ιστός να κορεστεί εξαρτάται απο το πόσο αίμα τον ρέει σε αυτόν. Για παράδειγμα δλδ το συκώτι που αιματώνεται πολύ, έρχεται πολύ γρήγορα σε κορεσμό (γρήγορος ιστός), ενώ τα κόκκαλα που αιματώνονται λιγότερο θα κορεστούν σε μεγαλύτερο χρόνο (αργός ιστός). Αν δεν έγραψα καμια μπαρούφα μέχρι τώρα, τότε η γρήγορη κυκλοφορία (δλδ ταχυκαρδία πχ) θα σημαίνει και γρηγορότερη φόρτιση, δηλαδή μικρότερο χρόνο μέχρι την εξισορρόπηση μερικής πίεσης αζώτου. Σωστά? Μήπως γι αυτό και κάποια "advanced" DC μετρούν παλμούς? Παράθεση:
sorry guys για το πρήξιμο και το μεγάλο ποστ... καλό απόγευμα σε όλους |
#17
|
||||
|
||||
Απάντηση: Κατανάλωση αερίων και φόρτιση αζώτου
Παράθεση:
1η ερώτηση: Οχι η ταχυκαρδία δεν παίζει ρόλο στην φόρτιση, αλλα ναι οι ιστοι/όργανα που αιματώνονται με πολύ αίμα φορτίζουν/αποφορτίζουν γρήγορα. Πρώτος και καλύτερος το ίδιο μας το αίμα οπου είναι ο γρηγορότερος ιστός. Η ταχυκαρδία παίζει ρόλο στο πόσο μπορεί να φορτιστεί το σώμα μας έξω απο τα στατιστικά μοντέλα. Στους παλιούς πίνακες είχαν βγεί οι στατιστικές απο άντρες του πολεμικού ναυτικού με κορμί φιδίσιο. Οταν άρχισαν οι καταδύσεις να γίνονται ψυχαγωγία μετρούσαν νόσους απο παντού μιας και τα άτομα δεν ήταν γυμνασμένα κτλ. Με λίγα λόγια οταν κουραστείς τότε το σώμα σου "πιέζει" τις στατιστικές και δεσμεύει αποδεσμεύει τα αερια με απρόβλεπτο τρόπο. 2η ερώτηση: Υπάρχουν είτε transmitters είτε κονσόλες πάνω στον σωλήνα υψηλής πίεσης που σε ενημερώνουν για την πίεση (bar) της μπουκάλας σου. Τότε το DC είναι σε θέση να καταλάβει με τον ρυθμό της αναπνοής σου (SAC) πόσος χρόνος σου μένει μέχρι να αδειάσει το μπουκάλι. (RBT remaining bottom time) Οπότε κατ επέκταση πότε να ξεκινήσεις τις στάσεις αποσυμπίεσης. Είναι σαν το trip computer στο αυτοκίνητο. Σου βγάζει πόσα χλμ σου απομένουν με βάσει την καταναλωση του αυτοκινήτου. Τέλος παραθέτω το μοναδικό ρολόι (νομίζω) που κάνει όλα τα παραπάνω (heart monitor, transmitter) http://www.scubapro.com/en-GB/FRA/in...lileo-sol.aspx Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη vagos : 17-09-12 στις 11:41. |
#18
|
||||
|
||||
Απάντηση: Κατανάλωση αερίων και φόρτιση αζώτου
Παράθεση:
Καλή ανάγνωση! |
#19
|
||||
|
||||
Απάντηση: Κατανάλωση αερίων και φόρτιση αζώτου
Μάριε,
θα μου επιτρέψεις μια επισήμανση ή μάλλον καλύτερα μια διόρθωση (έντονη γραφή). Παράθεση:
Υπάρχει η γενική άποψη ότι οι γρήγοροι ιστοί είναι οι πιο επικίνδυνοι, ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ και θέλω να το αιτιολογήσω πιο κάτω με παράδειγμα ενός πραγματικού προφίλ κατάδυσης και με αντίστοιχα διαγράμματα φόρτισης/αποφόρτισης των ιστών. Γρήγοροι ιστοί: - αίμα, νεύρα, εγκέφαλος, νεφροί, μυελός των οστών (με χρόνο ημιζωής T½ 4 έως 15min) Οι γρήγοροι ιστοί φορτίζουν και αποφορτίζουν πολύ γρήγορα ανάλογα με το χρόνο ημιζωής τους, έχουν όμως ένα άλλο πλεονέκτημα, έχουν μεγαλύτερη ανοχή στον υπερκορεσμό από ότι οι μεσαίοι και οι αργοί ιστοί. Μεσαίοι ιστοί: - μύες, δέρμα, στομάχι, παχύ έντερο, (Τ½ 20 έως 150 min) Οι μεσαίοι ιστοί δεν φτάνουν ποτέ σε πλήρη φόρτιση στις συνηθισμένες καταδύσεις αναψυχής του Σαββατοκύριακου με συνολικό χρόνο κατάδυσης 50-60min ή ακόμα και λίγο περισσότερο. Η ομάδα των μεσαίων ιστών είναι τελικά οι ιστοί που καθορίζουν την κατάδυση σε ότι αφορά την αποσυμπίεση, με άλλα λόγια αν προκύψει ένα καταδυτικό ατύχημα θα προέρχεται από κάποιον μεσαίο ιστό. Τους ονομάζω ομάδα διότι η επικινδυνότητα εναλλάσεται συνεχώς μεταξύ τους ανάλογα με την ταχύτητα ανόδου, χρόνο παραμονής βυθού κ.λ.π. Γιατί είναι έτσι?? Ας πάρουμε έναν μεσαίο ιστό με μικρό χρόνο ημιζωής π.χ Τ½ 20min, για να φόρτιση πλήρως σε όριο κορεσμού πρέπει να παραμείνουμε σε σταθερό βάθος 10 χρονικές περιόδους (στην πραγματικότητα με μαθηματικούς όρους είναι άπειρο), θεωρούμε λοιπόν Τ½ 20 *10 = 200min, μάλλον αδύνατο για μια βουτιά του Σ/Κ. Γιατί τότε είναι οι πιο ευάλωτοι (οι πιο επικίνδυνοι) ιστοί? Συμβαίνει το εξής στην εξέλιξη της κατάδυσης, έχουμε ξεπεράσει το μέγιστο βάθος (δεν έχει σημασία πιο βάθος, σημασία έχει η συμπεριφορά των ιστών) και αρχίζουμε την άνοδο, οι γρήγοροι ιστοί αρχίζουν αμέσως την αποφόρτιση τους, οι μεσαίοι ιστοί συνεχίζουν να φορτίζουν περίπου μέχρι και πάνω από 50% μείωση της πίεσης σε σχέση με την πίεση του μέγιστου βάθους με αποτέλεσμα, πριν αρχίσει η φυσιολογική αποβολή του αζώτου (σε σχέση με το χρόνο ημιζωής) αυξάνει η μερική πίεση του αερίου στο εσωτερικό των ιστών και ενώ οι γρήγοροι ιστοί έχουν αποφορτιστεί, κάποιος από τους μεσαίους (εναλάσονται συνεχώς μεταξύ τους ανάλογα με τη πτώση πίεσης) αγγίζει το όριο της ανοχής το οποίο είναι 1,56bar (βάσει Bϋhlmann 1,53bar). Αυτό είναι το όριο στο οποίο οι ιστοί λόγω αύξησης της εσωτερικής πίεσης απελευθερώνουν το άζωτο σε μορφή επικίνδυνων φυσαλίδων. Φυσικά πριν φτάσουμε σε αυτά τα όρια το αντιμετωπίζουμε με στάσεις και αντίστοιχους χρόνους αποσυμπίεσης. Αν για κάποιο λόγο παραβιάσουμε την ταχύτητα ανόδου, στάσεις και χρόνο αποσυμπίεσης τότε για το καταδυτικό ατύχημα θα ευθύνονται οι μεσαίοι ιστοί. Όλα αυτά στα πλαίσια καταδύσεων αναψυχής του Σ/Κ και όχι ακραίες περιπτώσεις καταδύσεων κορεσμού. Αργοί ιστοί: - οστά, χόνδροι, λίπος, (Τ½ 150 έως 635 min) Οι αργοί ιστοί δεν μας απασχολούν διότι στις συνηθισμένες καταδύσεις του Σ/Κ, σχεδόν στο μέγιστο βάθος αρχίζουν να φορτίζουν και χρειάζονται πολύ χρόνο (δεν φτάνουν ποτέ στα παραπάνω όρια) και δεν έχουν καμία ανοχή στον υπερκορεσμό. Παράθεση:
Όπως προανέφερα οι πιο ευάλωτοι ιστοί στις βαθιές καταδύσεις με μικρό χρόνο βυθού, είναι κυρίως οι μεσαίοι ιστοί, αυτό ισχύει και για Ήλιο με χρόνο ημιζωής Ηe 1/2t 10 – 55 min, για το N2 1/2t 27 – 146 min (Kompartimenten 5 -10), είναι ιστοί με κακή αιμάτωση όπως π.χ. το δέρμα, το λίπος, κ.λ.π., παρ’ ότι έχουν μεγάλο δείκτη διαλυτότητας χρειάζονται πολλές ώρες έως ότου απορροφήσουν την ποσότητα αερίου βάσει του νόμου του Henry. Κατάσταση ιστών στο μέγιστο βάθος. Στην παρακάτω εικόνα παρατηρούμε ένα προφιλ κατάδυσης και την κατάσταση των ιστών στο μέγιστό βάθος (62m, 9ο min) της κατάδυσης. Λόγω της σχετικά γρήγορης καθόδου παρατηρούμε ότι η φόρτιση των ιστών είναι ομοιόμορφη. Οι μεσαίοι ιστοί έχουν φορτίσει αλλά δεν έχουν φτάσει ακόμα στη μέγιστη φόρτιση στην συγκεκριμένη κατάδυση. Οι αργοί ιστοί μόλις ξεκίνησαν να φορτίζουν. Κατάσταση ιστών στο μέγιστο βάθος 62 m, 9ο min της κατάδυσης. Κατάσταση ιστών σε βάθος 30m,. Στο βάθος των -30m παρατηρούμε ότι ο 4ος ιστός είναι ο πιο επικίνδυνος σε αυτό το σημείο, αριστερά του 3 γρήγοροι ιστοί έχουν αποφορτιστεί σημαντικά, δεξιά του οι μεσαίοι ιστοί συνεχίζουν να φορτίζουν ακόμα και μέχρι τα -15m όπου από εκεί και πάνω αρχίζει η αποφόρτιση τους όπως καθαρά βλέπουμε στην μεθ’ επόμενη εικόνα. Αυτό προβληματίζει πολλούς ειδικούς στην αποσυμπίεση με την μέθοδο της αργής ανάδυσης Ratio deco, να μην ξεφύγουμε όμως από θέμα μας ίσως το αναλύσουμε μια άλλη φορά σε ένα ξεχωριστό θέμα. Κατάσταση ιστών σε βάθος 30m, 23o min της κατάδυσης Κατάσταση ιστών σε βάθος 15m. Στα 15 m 32ο min βάθος οι μεσαίοι ιστοί είναι οι ιστοί με την μεγαλύτερη μερική πίεση στο εσωτερικό του, συγκεκριμένα ο 6ος ιστός βρίσκεται κοντά στην μέγιστη επιτρεπτή πίεση, η άνοδος πρέπει να είναι αργή και ομοιόμορφη, εκτονώνεται στην αποσυμπίεση στα 6m υποχωρώντας στην μέγιστη ανοχή και μας επιτρέπει να συνεχίσουμε την άνοδο προς την επιφάνεια, εννοείτε χωρίς παραβίαση της ταχύτητας ανόδου, χρόνου και στάσεις αποσυμπίεσης (+ προληπτική στάση). Για να ολοκληρωθεί η κατάδυση μας ομαλά όλοι οι ιστοί πρέπει να βρίσκονται κάτω από την κόκκινη γραμμή του διαγράμματος, ή η μερική πίεση των ιστών να βρίσκεται κάτω από 1,53bar το οποίο είναι και το όριο ανοχής του πιο επικίνδυνου ιστού (στην περίπτωση μας ο 6ος ιστός με την διακεκομμένη γραμμή). Κατάσταση ιστών σε βάθος 15 m, 32o min της κατάδυσης Τελικό συμπέρασμα: Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι, οι επικίνδυνοι ιστοί οι οποίοι καθορίζουν μια κατάδυση είναι ο μεσαίοι ιστοί και όχι οι γρήγοροι ιστοί όπως παρά πολλοί συνδύτες μας πιστεύουν. Χρήστος Ευθυμίου Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Χρηστος Ευθυμιου : 01-06-16 στις 21:58. |
#20
|
||||
|
||||
Απάντηση: Κατανάλωση αερίων και φόρτιση αζώτου
Ωραίο, κατατοπιστικό, ακριβές και μεστό κείμενο Χρήστο. Στο απόσπασμα που παραθέτω ισχύει πράγματι αυτό που γράφεις για τους αργούς ιστούς;
Παράθεση:
DG |
|
|