Προσοχή!! Στη Χαλκιδική, οτιδήποτε κινείται υποβρυχίως είναι επικηρυγμένο!

[Έκτωρ]

Εγώ πάλι πιστεύω πως έχεις ενοχές και τα χρεώνεις όλα στους άλλους για να κρυφτείς από τον εγωισμό σου.
Οι ψαρομπούκαλοι είναι και δικοί σας συνάδελφοι.
Από την Γερμανία λες δεν δέχεσαι νουθεσίες για την νομοθεσία της χώρας σου (και δική μας). Από που δέχεσαι θα μας πεις?

Για το τι κάνει ο κάθε μαγαζάτορας δεν έχει λόγο να δώσει λόγο σε κανέναν. Οι νόμοι του επιτρέπουν να πουλάει όπλα και μπουκάλες μαζί. Όσοι από το καταναλωτικό κοινό καταλαβαίνουν πράττουν αναλόγως.

Επιπλέον μπορεί όλοι οι έμπειρη ψαροντουφεκάδες να χρησιμοποιούν λάστιχα άλλα όλοι οι πιτσιρικαρία παίρνει αεροβόλα γιατί τα θεωρεί πιο εύχρηστα.

Παρατηρήσεις σχετικά με την αλιεία θα σου κάνουμε διότι υπάρχει σοβαρότατο πρόβλημα στα νερά της χώρας μας και γενική αδιαφορία για αυτό. Και ας είμαστε μόνο μια χούφτα γραφικοί, εμάς το πρόβλημα μας νοιάζει. Άσε που σχεδόν όλοι οι ψαροντουφεκάδες που γνωρίζω έχουν διάθεση να περιοριστούν τα δικαιώματα σας για να ζωντανεύουν οι θάλασσες. Το κράτος σας έχει χαριστεί αφάνταστα. Δες τι πληρώνεις για κυνηγετική άδεια (και με τι περιορισμούς) και τη πληρώνεις για άδεια αλιείας. Και τα 10ευρώπουλα το χρόνο ψαρεύεις σε όλη την επικράτεια!!!!!!! (και μην μου πεις για αναθεωρήσεις και μ........ διότι εσύ μας είπες για τους ανύπαρκτους ελέγχους).

Τώρα για ναυτοσύνη και τα λοιπά που λες, «ο καλός ο καπετάνιος.........».

Το τι σούπα θα τρώω είναι καθαρά προσωπική υπόθεση (και τα βαφτίσια της κάνε τα εσύ). Αυτό που με νοιάζει είναι η σούπα μου να μην είναι από ψάρια που κινδυνεύουν με εξαφάνιση.

[pescador]

Αρχικό μήνυμα απο Έκτωρ

Οι ψαρομπούκαλοι είναι και δικοί σας συνάδελφοι.

χχαχαχαχαχαχ καλό Έκτωρα ..... καλό

Αρχικό μήνυμα απο Έκτωρ

Για το τι κάνει ο κάθε μαγαζάτορας δεν έχει λόγο να δώσει λόγο σε κανέναν. Οι νόμοι του επιτρέπουν να πουλάει όπλα και μπουκάλες μαζί. Όσοι από το καταναλωτικό κοινό καταλαβαίνουν πράττουν αναλόγως.

Σωστό τώρα σε βολεύει η νομιμότητα. Αλλά αυτό δείχνει τη νοτροπία των μπουκαλαίων. Αφού οι μπουκαλαίοι ψωνίζετε αεροβόλα (όλοι όσοι ξέρω) ...υπάρχουν ... εκεί δίπλα στα προβόλια και τους ρυθμιστές.

Αρχικό μήνυμα απο Έκτωρ

Παρατηρήσεις σχετικά με την αλιεία θα σου κάνουμε διότι υπάρχει σοβαρότατο πρόβλημα στα νερά της χώρας μας και γενική αδιαφορία για αυτό.

H Νομοθεσία που ορίζει τα μεγέθη είναι Ευρωπαική οπότε άστην αυτή την ιστορία με τα νερά της χώρας μας. Άλλωστε που το ξέρεις εσύ ότι υπάρχει πρόβλημα; βούταγες και παλιότερα; Αφού απαγορευόταν..... Ή μήπως αναφέρεσαι στις περιοχές που επιτρεπόνταν που δεν πάταγε ψαροντουφεκάς. κι αν βούταγες τι έκανες Έκτορα; ... Δεν ξέρω ρωτάω...εσύ λες.

Και εφόσον εγώ Έκτωρα μου είμαι Νόμιμος δεν μπορείς εσύ που το συνάφι σου άδειασε τις θάλασσες να κάνεις παρατηρήσεις σε εμένα ....Μάζεψε πρώτα το σπίτι σου αν μπορέσεις (τι να μαζέψεις ρε συ Έκτορα.... ) και μετά έλα και στο δικο μου.

[Physalia]

Γεια, με λένε Μαρία και είμαι αυτοδύτρια τα τελευταία 10 χρόνια της ζωής μου. Πριν όμως φορτωθώ την πρώτη μπουκάλα μου, δεν υπήρξε θαλάσσια στιγμή μου που να μη συνοδεύεται από μασκοπέδιλο και αναπνευστήρα.

Για όλα φταίει ο μπαμπάς ο πόντιος (απ’ όπου πήρα και την ξεροκεφαλιά μου Πάνο) και η μαμά η κρητικιά. Δεν ξέρω αν μπήκα ποτέ στη θάλασσα χωρίς μάσκα. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, με τρέχανε σε βραχώδεις ακτές και απόκρημνες παραλίες. Το σύνδρομο ξαπλώστρα-ομπρέλα, ποτέ δεν πέρασε από πάνω μου. Κι όταν καμιά φορά βρισκόμουν να κολυμπώ σε πισίνα αναρωτιόμουν τι διάολο κάνουν εκεί μέσα οι άνθρωποι αφού τίποτα δεν μπορεί κανείς να δει και να κάνει μέσα σε ένα περιβάλλον αποστειρωμένο σε βαθμό σιχαμάρας....

Ο μπαμπάς ήταν ψαροτουφεκάς (τώρα πια έχει βαρύνει πολύ, αλλά βγαίνει καμιά φορά με βάρκα για καθετή, είναι το ζεν του). Με το που φτάναμε στην ακτή, φόραγε τα βασικά και μια μπλούζα για το κάψιμο της πλάτης και εξαφανιζόταν για κάτι τρίωρα σερί. Ύστερα έβγαινε με ένα σωρό παράξενα καλούδια. Πάντα με εξιτάραν αυτά τα πλάσματα. Μπορεί να μην είχα κλείσει τα 4 όταν για πρώτη φορά άρχισα να τον ακολουθώ. Ήταν πολύ βολικό για όλους γιατί ο μπαμπάς δεν είχε ούτε ζευγάρι, ούτε σημαδούρα. Για ζευγάρι δεν ξέρω αλλά για σημαδούρα ήμουν ιδανική (από μικρή, Μιχάλη) και έτσι η μαμά ένιωθε πιο ήσυχη.

Ίσως κάπου στα 10 (τώρα πια θα απαγορευόταν) ο μπαμπάς μού πήρε το πρώτο μου ψαροτούφεκο. Αναγκάστηκε βέβαια να μου φτιάξει μια ειδική εγκοπή, αρκετά πιο ψηλά από το συνηθισμένο, ώστε να μπορώ και εγώ να το οπλίζω με την ελάχιστη ακόμα δύναμή μου. Θυμάμαι την πρώτη φορά που μου το έδωσε υποβρυχίως και μου έδειξε τη χειλού. Δεν τη λυπήθηκα, δεν υπήρχε τέτοιο συναίσθημα μέσα μου, έτσι κι αλλιώς δεν πίστευα ότι μπορούσα να τη βλάψω. Σημάδεψα όσο χρόνο μου επέτρεψαν τα πνευμόνια μου και πάτησα τη σκανδάλη. Δεν είδα το φόνο γιατί βγήκα αμέσως πάνω να πάρω ανάσα. Ο μπαμπάς βούτηξε και μου έφερε το ψάρι χτυπημένο στο δόξα πατρί και απολύτως νεκρό. Θυμάμαι ότι τότε τρόμαξα λίγο. Μπορούσα να σκοτώσω.

Από τότε χτύπησα κάμποσα ψάρια. Συνήθως τα εύκολα. Μπαρμπούνια, χειλούδες, σκορπίνες, γωβιούς (ξέρεις τώρα pescador τιμωρέ, αυτά που τελικά ποτέ δεν κινδύνεψαν να εκλείψουν....). Ποτέ μου δεν κατάφερα να συναντήσω αξιόλογο ροφό, τα 3-5 μέτρα ήταν όλο μου το βεληνεκές αφού ούτε για εξίσωση ήξερα, ούτε για τις κλασικές τεχνικές που χρησιμοποιούν σήμερα οι ελευθεράδες.
Μπορεί να φταίει και που είμαι γυναίκα αλλά όποτε έπιανα ψάρι ένιωθα μεν περήφανη αλλά ταυτόχρονα και τύψεις. Σίγουρα πάντως δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό η ιδέα να διατρανήσω «Το’ σκισα το γαμημένο!»
Τα ψάρια που πιάναμε τα τρώγαμε πάντα όλη η οικογένεια μαζί (περιλαμβανομένων θείων, γιαγιάδων, ξαδερφιών κλπ κλπ). Μου άρεσε να μου βάζουν στο πιάτο το ψάρι που είχα πιάσει εγώ και όχι κάποιο νοστιμότερο ή καλύτερο. Το δικό μου ήταν το νοστιμότερο και το καλύτερο απ’ όλα.

Σιγά σιγά διαπίστωσα ότι αυτό που περισσότερο με έφτιαχνε ήταν το να είμαι εκεί, κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Να ψάχνω, να παρατηρώ, να ανακαλύπτω. Έχω τσιμπηθεί από όλα τα είδη τσούχτρας του νερού και των βράχων. Έχω μαζέψει εκατοντάδες αχινοαγκάθια με όλα τα πιθανά σημεία του σώματός μου. Έχω κινδυνέψει να χάσω δάχτυλο από καβουρομάνα, που προσπάθησα να πιάσω από περιέργεια «γιατί περπατάει αυτή η πέτρα». Έχω κυνηγήσει σμέρνες που βγήκαν σχεδόν στο βότσαλο της παραλίας για να πάρουν το χταπόδι που είχα αφήσει να «δροσίζεται» αφού πρώτα το είχα χτυπήσει σαράντα φορές για να μαρτυρήσει που είναι τα υπόλοιπα (ποντιακή αντιμετώπιση του πράγματος Πάνο). Έχω τριφτεί σαν γραβιέρα σε άγρια βράχια κι έχω μπει στο πλυντήριο κάμποσες φορές στη ζωή μου γιατί ακόμα δεν είχα μάθει να υπολογίζω και να σέβομαι την άγρια και ανίκητη δύναμη του κύματος. Έχω δει δυναμιτισμένους βυθούς κι έχω φρικάρει με τον άδικο και αλόγιστο θάνατο. Κι έχω φάει τόσο φρέσκο ψάρι που πια δεν τρελαίνομαι, ήδη από μικρή θυμάμαι πολλές φορές να ρωτάω αν θα μπορούσα να ανταλλάξω το σαργό με μια ομελέτα.

Τι έμεινε από όλα αυτά; Κάποιες υπέροχες αναμνήσεις ομολογουμένως. Εικόνες από ζωντανές θάλασσες που πια δεν υπάρχουν. Και βέβαια σεβασμός και θαυμασμός για τον υποβρύχιο κόσμο που μετασχηματίστηκε σε αγάπη για την αυτόνομη κατάδυση, το καλύτερο και ίσως μοναδικό μέσο παρατήρησης, Φοίβε, της ζωής από κάτω.


Η αλιεία είναι μια βαθειά παράδοση σε αυτή τη χώρα. Πρέπει να καταλάβουμε ότι είμαστε τυχεροί ως έλληνες που μπορούμε ακόμα να τρώμε φρέσκο ψάρι.... Είναι ένας τεράστιος πλουτοπαραγωγικός πόρος αυτής της χώρας και είναι για το συμφέρον όλων μας να τον διατηρήσουμε. Και όχι να τον καταργήσουμε.

Δε θέλω οι παράκτιοι αλιείς να σταματήσουν να ψαρεύουν Θοδωρή. Θέλω να συνεχίσουν να κάνουν αυτή τη δουλειά, να φέρνουν τα τελάρα τους στην ψαραγορά, να πηγαίνουν οι μαμάδες και να διαλέγουν με ποιο θα φτιάξουν σούπα στο παιδί τους. Θα ήθελα μονάχα οι ψαράδες να ψαρεύουν όμορφα και σωστά και να μη χαλάνε την μάνα-θάλασσα. Θέλω να μην χρησιμοποιούν απαγορευμένα εργαλεία και να μην ψαρεύουν τις κλειστές περιόδους. Θέλω να μη ρίχνουν ποτέ δυναμίτη και να μη θεωρούν τη θάλασσα σκουπιδοτενεκέ τους. Θέλω να μη ρίχνουν δίχτυα βυθού στην μάνα-τραγάνα και να τη σηκώνουν, γιατί είναι η τραγάνα που βαστάει το ψάρι τους. Θέλω να μη ρίχνουν δίχτυα βυθού κοντά στις μάνες-ξέρες, γιατί ξέρουν ότι θα σκαλώσουν και θα τα κόψουν, αφήνοντάς τα εκεί κάτω να συνεχίζουν το μακάβριο και άχρηστο έργο τους. Θέλω να μην τα βάζουν με τις φώκιες, τις χελώνες και τα δελφίνια, γιατί μόνο επειδή πεινάνε πλησιάζουν τα δίχτυα τους και όχι γιατί έχουν προηγούμενα μαζί τους. Αν η φώκια τούς φάει το ψάρι, ας σκεφτούν ότι τάισαν έναν φτωχό εκείνη τη μέρα. Κι ας μη θυμώσουν. Κι επειδή τους χάλασε τα δίχτυα, θέλω εγώ, η πολιτεία, να τους αποζημιώνω γι’αυτή την απώλεια. Να μην τους αφήνω να φτάνουν σε απόγνωση, είναι κι αυτοί σαν κι εμένα, φτωχοί, απλοί, μεροκαματιάρηδες άνθρωποι, δεν είναι τα golden boys, δεν είναι οι εχθροί μου. Δεν έχω δικαίωμα να τους βαφτίζω καθίκια μόνο και μόνο επειδή στη θάλασσα υπάρχουν και καθίκια –όπως παντού γύρω μας pescador τιμωρέ.

Δε θέλω οι βιντζότρατες να σταματήσουν να ψαρεύουν Θοδωρή. Θέλω να υπάρχει μαρίδα, γόπα και κουτσομούρα στις ταβέρνες, να τρώνε φρέσκο ψάρι και οι οικογένειες που δεν έχουν τα χρήματα να πληρώσουν τον ροφό και τη συναγρίδα. Θέλω μόνο να το κάνουν σωστά και όμορφα, να μη χαλάνε την μάνα-Ποσειδωνία, γιατί η Ποσειδωνία βαστάει το ψάρι τους. Και ξέρω ότι μπορούν να το κάνουν σωστά γιατί το έχω δει με τα μάτια μου να το κάνουν. Θέλω όμως εγώ, η πολιτεία, να βοηθήσω καταγράφοντας τα λιβάδια της χώρας μου και λέγοντάς τους πόσα χρόνια και πόσο συχνά μπορεί να ψαρεύεται το καθένα. Όχι τόσο επιβάλλοντάς τους το, αλλά βοηθώντας τους να καταλάβουν ότι αυτό είναι για το συμφέρον τους και όχι το αντίθετο. Γιατί δεν έχω δικαίωμα να τους βαφτίζω καθίκια μόνο και μόνο επειδή στη θάλασσα υπάρχουν και καθίκια -όπως παντού γύρω μας pescador τιμωρέ.

Δεν ξέρω αν θέλω να σταματήσουν να ψαρεύουν οι μηχανότρατες και τα γρι-γρι. Δεν είμαι ακόμα σίγουρη.... Δεν είμαι σίγουρη αν προτιμάω π.χ. να κλείσει μια τράτα και να ανοίξει ένα ακόμα ξενοδοχείο θεριό με πισίνες και γήπεδα γκολφ σε αυτή τη χώρα (τη χώρα που μόνο για μένα δεν φτιάχνεται πια, που όλο το χρόνο τρώω στη μάπα τα φτιασίδια και την ταλαιπωρία της μόνο και μόνο για να τη χορτάσουν τα μάτια ενός περαστικού το καλοκαίρι, που ίσως θα την βιάσει λιγουλάκι και του χρόνου θα πάει να βρει μια καινούργια να την προσθέσει στη λίστα με τις κατακτήσεις του). Αυτό που σίγουρα θέλω από την τράτα και το γρι-γρι όμως είναι όσο συνεχίζουν να ψαρεύουν, να το κάνουν σωστά. Να μην πλησιάζουν σε μικρή απόσταση από την ακτή, να μην ψαρεύουν πάνω σε βιογενείς βυθούς, να μη ψαρεύουν τις κλειστές περιόδους. Πρέπει όμως εγώ, η πολιτεία, να βοηθήσω χαρτογραφώντας αυτούς τους έρμους βυθούς και αποφασίζοντας επιτέλους ποιες περιοχές πρέπει τελείως να κλείσουν και ποιες να ανοίγουν μόνο σταδιακά. Κι όταν το γρι-γρι πλησιάζει στη ζούλα την ακτή ή βγαίνει σουλάτσο τον Μάιο, να μην τσεπώνω το λαδωματάκι μου και να κάνω μόκο. Αλλιώς μονάχα προσποιούμαι ότι ενδιαφέρομαι ενώ στην ουσία ψωνίζω ψήφους δεξιά-αριστερά μοιράζοντας υποσχέσεις και φρούδες ελπίδες ή ψευτοαπειλές. Γιατί μπορεί και να μην είναι όλοι οι τρατάρηδες και γριγριάρηδες καθίκια pescador τιμωρέ –αλλά οι περισσότεροι πολιτικοί μας σίγουρα είναι. (Αλλά κοίτα που συνήθως ξεχνάω να τα βάλω μαζί τους, μπορεί και να τους έχω ψηφίσει κιόλας, φοβάμαι και τις μεγάλες αλλαγές, ξέρεις τώρα, καλύτερα σκατά που τα γνωρίζεις παρά σκατά άγνωστα, ε; ).


Δεν είμαι παράλογη, νομίζω, δε θέλω να σταματήσει μία από τις ελάχιστες διαδικασίες «παραγωγής» (έστω και σε εισαγωγικά) σε αυτή τη χώρα. Βαρέθηκα να κάνω το γκαρσόνι του τουρίστα, μπορώ να κάνω ομορφότερα πράγματα, που να απευθύνονται στους ανθρώπους που ζουν εδώ, πρώτα σε αυτούς και μετά στους άλλους. Σκέψου το.


Και εν τέλει, όχι, δε θέλω οι ψαροτουφεκάδες να σταματήσουν να ψαρεύουν, Δημήτρη. Δε θέλω να τους το απαγορέψει ο νόμος. Βαρέθηκα με το νόμο που μου απαγορεύει σιγά-σιγά τα πάντα. Βαρέθηκα να μου στερούν κάθε δικαίωμα επιλογής. Βαρέθηκα να μου επιβάλλουν να πάρω άδεια για να πάω να μαζέψω χόρτα και κούμαρα. Θέλω να νιώσω και λίγο έξω από αυτή τη μαλακiα το σύστημα. Να νιώσω ξανά άνθρωπος της φύσης και όχι της πόλης και του τσιμέντου. Και, ναι, να πιάσω και μόνη μου καμιά φορά το φαγητό μου αν μπορώ, γιατί όχι;
Αν έκανα ψαροτούφεκο (που σημειωτέον μου είναι αδύνατο πλέον να κάνω) θα ήθελα να ήμουν ο Γιώργος Κεφαλάς. Και να ψαρεύω έτσι όπως ψαρεύει αυτός. Ένας ινδιάνος της θάλασσας (μα ποιος αποκάλεσε τους Πίκουλες Ινδιάνους; Τι Βλασφημία!). Ο Ινδιάνος σέβεται και τιμά το θήραμά του. Πονάει την απώλεια και αντιμετωπίζει το χτυπημένο θήραμά του σαν ένα μικρό θεό. Γιατί είναι. Γιατί όλοι είμαστε μικροί θεοί. Αν το χτυπήσεις, δείξε τουλάχιστον το σεβασμό σου. Ξεφτιλίζοντας το θήραμά σου, ξεφτιλίζεις μόνο τον εαυτό σου.

Δεν έχω πρόβλημα μαζί σου φίλε Ψ/Τ, αλήθεια σε θεωρώ φίλο. Θέλω τα μάτια σου να υπάρχουν εκεί κάτω, δε θέλω να μένει η θάλασσά μας έρμαιο των απανταχού αρπακτικών. Αλλά ακριβώς επειδή είσαι φίλος μου, θέλω από σένα κάτι παραπάνω. Θέλω να γίνεσαι όλο και καλύτερος, όχι όλο και χειρότερος μέσα σε αυτό το μπάχαλο. Αλλά ξέρω κιόλας ότι εσύ τουλάχιστον μπορείς.

Μπορείς ας πούμε να καλλιεργήσεις λίγο περισσότερο τη συνείδησή σου αν θες να λες ότι το ψάρεμά σου είναι επιλεκτικό. Μην κλείνεις αυτιά και μάτια, σεβάσου λιγάκι την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα και αυτά που σου λέει. Όχι τους επιστήμονες. Αλλά την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα. Δεν λέει ψέματα. Τα ψάρια μας χάνονται. Δε θες να κάνεις κάτι γι’ αυτό;

Μην κάνεις τον ανήξερο, σταμάτα να δείχνεις μόνο τους άλλους. Εσύ –περισσότερο απ’ όλους- έχει χρέος να πράξεις, γιατί εσύ έχεις την επιλογή στην άκρη του χεριού σου. Προσπάθησε περισσότερο να συνδέσεις το δάχτυλό σου με τον εγκέφαλό σου, μη μένεις στα ζωώδη σου ένστικτα, γίνε πιο άνθρωπος. Αναλογίσου, σκέψου, πράξε.

-Σταμάτα να χτυπάς ροφοειδή*, τουλάχιστον τους καλοκαιρινούς μήνες. Άφησέ τα ήσυχα. Κι αν άλλοι γίνονται μαλάκες, μη γίνεις κι εσύ. Ρώτα τους παλιούς αν είσαι νέος. Ρώτα το Δεμέτη να σου πει τι ψάρια βαστούσε η θάλασσά μας τότε. Δεν έχεις δει ποτέ σου 20κιλο ροφό και όμως τολμάς να νομίζεις ότι οι 4κιλοι είναι μεγάλοι. Αλλά δεν είναι παρά παιδαρέλια αυτά που κερνάς ατσάλι με πάθος. Άστα ρε φίλε, άστα να ζήσουν τα μόμολα.

-Οι τόνοι, οι ξιφίες και τα καρχαριοειδή μας χάνονται. Δεν είναι ψέματα. Σταμάτα να τα χτυπάς ανεξαιρέτως εποχής κι αιτίας. Κατάλαβε ότι μόνο με τα πιτσιρικάκια τους μπορείς να τα βάλεις. Μην ξεχνάς ότι μιλάμε για ζώα που εύκολα θα ξεπεράσουν τα 100 κιλά αν τα αφήσεις.... δεν έχεις δει ποτέ σου μεγάλο, κανείς δεν τα αφήνει πια να μεγαλώσουν. Μην τα βάζεις κι εσύ μαζί τους. Δείξε ότι εσύ τουλάχιστον είσαι καλύτερος από την ξανθιά στην ψαραγορά της Βουλιαγμένης, δείξε ότι εσύ δεν τα φοβάσαι. Κι αν τυχόν τα συναντήσεις καμιά γαλάζια μέρα, κέρασέ τα με χαρά ό,τι έχεις πιάσει ως τώρα. Εσύ θα βρεις και στο σούπερ μάρκετ, αυτά όχι....

-Οι Πίνες, οι Τρίτωνες (μπουρούδες), οι αστακοί και οι κωλοχτύπες μας κινδυνεύουν. Μην καταδέχεσαι να τα βάλεις με τους κατατρεγμένους. Δείξε ότι είσαι άνθρωπος και άστα να ζήσουν. Έτσι κι αλλιώς δεν έχει καμία πρόκληση το κυνήγι τους. Είναι ξεφτίλα. Τα ίδια ισχύουν και για τους Ιππόκαμπους. Μη φέρνεις σπίτι σουβενίρ από τη θάλασσα. Άστα να τα δείξεις στον γιο σου αύριο, όταν θα αρχίσει με το καλό να σε συνοδεύει στις βουτιές σου.

-Μην ακούς τους νόμους. Ψάξε και διάβασε μόνος σου. Παρατήρησε ποια εποχή είναι τα ψάρια αυγωμένα (κοίτα τι όμορφο θρεντ έχουν φτιάξει εδώ τα παιδιά του spearfishing ) και σταμάτα να τα κυνηγάς τότε. Άστα να γεννήσουν για να έχεις και αύριο θηράματα. Για την πάρτη σου το λέω. Όχι για μένα. Εγώ θα βρω άλλο τρόπο. Σου το υπόσχομαι.

-Μη σε πιάνει πικουλίαση. Γίνε καλύτερος και διάδωσε τις καλύτερες ιδέες και πρακτικές. Σήκωσε τη φωνή σου απέναντι στο αίσχος. Δε θα σε πούνε λούγκρα οι κάφροι. Πότε σε ένοιαξε τι λένε οι κάφροι, αλήθεια; Σβήστους επιτέλους να πάνε στο διάολο.

Διόρθωσε, συμπλήρωσε κάνε καλύτερη αυτή τη λίστα. Εσύ ξέρεις πώς.
Και μουτζούρωσε επιτέλους τους αγώνες ρε φίλε Ψ/Τ. Τα ψάρια σου δεν είναι πόντοι. Τα ψάρια είναι η ζωή σου... Δεν έχεις ανάγκη να σου τη μετρήσουν και να σου τη χειροκροτήσουν ρε φίλε. Sooooo Pathetic.

Και σταμάτα να περιμένεις από τους άλλους. Δεν έχεις βαρεθεί να τους περιμένεις αλήθεια; Νομίζεις ότι θα έρθει κάποιος να δώσει λύση στα δικά σου προβλήματα; Δε θα το κάνει. Κάνε ό,τι μπορείς για τον εαυτό σου και γι’αυτά που αγαπάς. Εσύ ξέρεις καλύτερα απ’ όλους τους. Δείξτους τι θα πει να είσαι άνθρωπος της θάλασσας.

Κι εγώ θα περιμένω να σε χειροκροτήσω με θαυμασμό για το ψάρι που δεν έβγαλες. Γιατί μόνο ο μάγκας μπορεί να βγει άψαρος. Γεια σου ρε Νικόλα !!!



*Μην ακούς αυτούς που λένε ότι ροφοί υπάρχουν αλλά εσύ δεν ξέρεις να τους δεις. Οι ροφοί είναι ένα παγκοσμίως απειλούμενο είδος, κι αν στην Ελλάδα μένουν ακόμα μερικοί, αυτό κάνει το χρέος σου ακόμα μεγαλύτερο. Αν πας στη Ζάκυνθο τον Ιούλιο μπορεί να σκεφτείς ότι η χελωνόσουπα δεν είναι κακή ιδέα. Αλλά αν ξυπνήσεις και σκεφτείς σε παγκόσμιο επίπεδο θα καταλάβεις ότι αυτές οι «πολλές χελώνες» είναι οι τελευταίες ενός είδους που κάποτε συνυπήρξε με τους δεινόσαυρους. Και τώρα παλεύει με τις ομπρέλες να βρει μια θέση να γεννήσει τα τελευταία της αυγά. Κάποια είδη χάνονται, άνοιξε τα μάτια σου και δες το. Και νιώσε περήφανος που αυτή η χώρα τα κρατάει ακόμα. Και κάνε ό,τι περνάει από το χέρι σου για να συνεχίσεις να είσαι περήφανος γι’αυτό....


ΥΓ. Θέλεις να μάθεις τι θα πει Οικολογία και Διαχείριση; Μην αγχώνεσαι με επιστημονικά και βαρετά συγγράμματα και φιοριτούρες. Πάρε και διάβασε το «Τοτέμ του Λύκου», κυκλοφορεί παντού. Και θα καταλάβεις εύκολα και όμορφα τι είναι οικολογία και τι είναι άνθρωπος. Θα σου αρέσει, αλήθεια.

[psyche]

Αρχικό μήνυμα απο pescador

Μπορείτε βέβαια να με διαγράψετε (αν και δεν παραβαίνω κάποιον κανόνα λειτουργίας) γιατί έτσι απλά σας την σπάει η ωμή αλήθεια.

Όντως, η ωμή αλήθεια της ύπαρξης ορισμένων ανθρώπων είναι ανατριχιαστική.

[pescador]

Αρχικό μήνυμα απο Έκτωρ

Το τι σούπα θα τρώω είναι καθαρά προσωπική υπόθεση (και τα βαφτίσια της κάνε τα εσύ). Αυτό που με νοιάζει είναι η σούπα μου να μην είναι από ψάρια που κινδυνεύουν με εξαφάνιση.

Γεια σου πάλι ρε Έκτωρα το έβαλες μετά αυτό και δεν το είδα. Συμφωνώ μαζί σου ρε Έκτορα (αν υποθέσουμε ότι δεν ψαρεύεις και απλά πουλάς όλους τους ροφούς όπως κάνουν οι περισσότεροι μπουκαλαίοι).

Αλλά αν θες όντως να μιλήσεις για ροφούς (στον οποίο υποψιάζομαι ότι αναφέρεσαι να μιλήσεις στο συνάφι σου τους μπουκαλαίους και τους ναργιλέδες (δες παραπάνω) που ευθύνονται για τη συντριπτική πλειοψηφία των ροφών που βγαίνουν. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που τα αεροβόλα που λέω πιο πάνω έχουν χντρό κοντό σκοινί για να μανατζάρετε σβέλτα το
ροφό μη βραχώσει και τελειώνει και ο αέρας.

Τι ; που τα ξέρω ;

Αφού είπαμε είστε τόσο κονεξαρισμένοι και τόσο πολλοί που τα λέτε χύμα. Όχι;...καλά οκ



Μαρία ωραία η αυτοβιογραφία δεν λέω. και συγκινιτική.

Αλλά δεν βλέπω να μιλάς πουθενά για την ταμπακιέρα. Και η ταμπακιέρα ακούει στο πόσοι ροφοί και πόσες συναγρίδες σε ποσοστό % έχουν πιαστεί από εσάς (με μπουκάλα ή ναργιλέ) και πόσα από εμάς.

90-10;

80-20 ; Μπα με τίποτα....μας ρίξατε και μας ρίχνετε χειρότερα στα αυτιά.

Και αυτό το τιμωρέ άστο. δεν είναι το στυλ μου και δεν στο πούλησα πουθενά.

[Physalia]

όντως δεν έχεις τίποτα άλλο να μας πεις pescador τιμωρέ.

Είσαι τόσο λίγος.

[pescador]

Σε μπερδεύει το ότι δεν ήρθα εδώ να σου κάνω το μάγκα και δεν ξέρεις πως να αντιδράσεις. Πουθενά στα γραπτά μου δεν μίλησα για μαγκιά ή για αντριλίκι ή για κυνήγι ή για όλα αυτά που είπαν οι υπόλοιποι ψαροντουφεκάδες.

Αυτά δεν ενδιαφέρουν άλλωστε στην προκειμένη περίπτωση. Αυτό που ενδιαφέρει είναι ότι κανείς σας δεν μπορεί να απαντήσει στα απλά θεματάκια που είπαμε παραπάνω. Και δεν είναι ότι δεν μπορείτε να απαντήσετε γιατί δεν ξέρετε ή για κάποιον άλλον περίεργο λόγο.

Είναι γιατί ΞΕΡΕΤΕ τελικά ποιος είναι ο μεγάλος υπεύθυνος για την μείωση του ροφού για τον οποίο κόπτεστε.

ΕΣΕΙΣ !

[Έκτωρ]

παπάτζας είναι η δόκιμη έκφραση Μαρία το λίγος δεν μου αρέσει. Λίγος δεν μπορεί να είναι κανένας άνθρωπος (Πες μου ειλικρινά δεν είναι πιο ενδιαφέρον και εποικοδομητικό να τσακωθούμε γι’αυτό από το να κάνουμε μάγκα τον τύπο που μιλάει απλά για μιλάει όπως σκοτώνει απλά για να σκοτώνει).

[pescador]

κι άλλος που δεν απαντάει ......

Υπάρχουν κι άλλοι ΄΄αυτόνομοι΄΄ που τους αρέσει να μιλάνε χωρίς να λένε και πολλά;


Για την ταμπακιέρα τίποτα έχετε να πείτε;

http://www.edive.gr/product_info.php...oducts_id=1749

[Physalia]

Αρχικό μήνυμα απο pescador

Είναι γιατί ΞΕΡΕΤΕ τελικά ποιος είναι ο μεγάλος υπεύθυνος για την μείωση του ροφού για τον οποίο κόπτεστε.
ΕΣΕΙΣ !

Είμαι λίγος οκ. Αλλά για το λίγο μου έχω την ευπρέπεια να μην κατηγορώ άλλους.

Εγώ προτείνω να μην διαγραφεί ο φίλος Pescador.... ας τον αφήσουμε να γελάμε, έχει τοσο πλάκα!