26-29.06.2009: Οικολογική Καταγραφή Βυθού στη Γυάρο (Σ.Ε.Α. Τηθύς / GreenPeace)

[Tiburon]

Νομίζω ότι τα πράγματα είναι εντελώς ξεκάθαρα και αναρωτιέμαι γιατί ασχολείστε ακόμα με το θέμα. Ας περιμένουμε απλά να δούμε την έκθεση. Πιστεύω ότι θα είναι πολύ ωραία και ενδιαφέρουσα!

[geogeo]

Η ανακοίνωση και το δελτίο τύπου της Greenpeace, σχετικά με την δράση.

[geogeo]

Ας δούμε λοιπόν πως βρεθήκαμε στην Γυάρο, πως το οργανώσαμε, πως έγινε και πως περάσαμε τελικά.

Η ιδέα

Η ιδέα έπεσε απ’ τον Γιάννη στον ΣΕΛΑΣ. Η Greenpeace σχεδίαζε το επόμενο βήμα της εκστρατείας της σχετικά με την δημιουργία θαλάσσιου καταφυγίου στις Κυκλάδες και ο Γιάννης (που μαζί με τη Μαρία, το Βασίλη και τον Κώστα, μέλη του Συλλόγου μας, είχε συνεργαστεί εθελοντικά και πέρσι μαζί τους) πρότεινε να το αναλάβει ομάδα εθελοντών του Συλλόγου.
Απ’ την στιγμή που έγινε η πρότασή του δεκτή απ’ την Greenpeace, δεν άργησαν να πέσουν οι πρώτες δηλώσεις συμμετοχής στις τακτικές μας συναντήσεις στον ΣΕΛΑΣ.

Συζητήσεις επί συζητήσεων έγιναν στις επόμενες μαζώξεις στο γνωστό μας στέκι, αλλά και στην διασυλλογική εκδρομή στο Τρίκερι και στην εξόρμηση στην Τζια.

Ο σχεδιασμός

Έπρεπε να συμπληρωθεί ένας αριθμός εθελοντών ώστε να μπορούν να γίνουν οι απαραίτητες βουτιές, που θα έδιναν επιστημονική εγκυρότητα στα συμπεράσματα απ’ την εξόρμηση. Έπρεπε να καθοριστούν ημερομηνίες, κύριες και εναλλακτικές, βολικές για όλους, έπρεπε να σχεδιάσουμε το πλάνο των καταδύσεων ώστε να ξέρουμε το ελάχιστο των σκαφών που θα έπρεπε να είναι διαθέσιμα και βέβαια θα έπρεπε να καθοριστούν διαδικασίες ασφαλείας σε περίπτωση που κάτι στράβωνε, σε κάποια από τις πολλές καταδύσεις σε ένα απομονωμένο και ακατοίκητο νησί όπως η Γυάρος.

Το διαφορετικό σε σχέση με τις εξορμήσεις που μέχρι τώρα είχαμε διοργανώσει σαν Σύλλογος ήταν ότι αυτή τη φορά δεν είχαμε μπροστά μας μια εκδρομή, που αν κάποιος το μετάνιωνε τελευταία στιγμή, δεν έτρεχε τίποτα και χάναμε μόνο την παρέα του. Τώρα, για πρώτη φορά είχαμε μπροστά μας μια αποστολή, την οποία είχαμε δεσμευτεί να φέρουμε σε πέρας και απ’ την στιγμή της συγκρότησης των ομάδων, κανείς δεν επιτρεπόταν να λείψει.
Όλοι έπρεπε να είναι σε θέση να ταξιδέψουν από το νησί που θα επιλεγόταν για βάση μας μέχρι την Γυάρο πάνω σε φουσκωτό, όλοι θα έπρεπε να έχουν την εμπειρία της βουτιάς στο μπλε μέχρι να συναντήσουν τον βυθό και όλοι έπρεπε να έχουν εμπιστοσύνη σε όλους τους υπόλοιπους ότι, είναι οι καλύτεροι σύντροφοι που μπορούν να έχουν στην αποστολή αυτή.

Και φτάσαμε στην παρουσίαση του Γιάννη, για το πως γίνεται η οικολογικη αποτύπωση του βυθού και η καταγραφή των οργανισμών κοινοτικού ενδιαφέροντος.
Κατ’ αρχήν θα αποφασιζόταν με συγκεκριμένα επιστημονικά κριτήρια η θέση και ο τρόπος χάραξης των «τομών» πάνω στο νησί, που θα έπρεπε να ερευνηθούν.
Θα χωριζόμασταν σε ομάδες των τριών ατόμων. Οι αρμοδιότητες κατανέμονται ως εξής: Ένας υπεύθυνος για την οδήγηση της ομάδας πάνω στις συντεταγμένες της «τομής». Ενας φωτογραφίζει τα χαρακτηριστικά σημεία της υποβρύχιας διαδρομής πάνω στην τομή και ο τρίτος κρατάει αντίστοιχες σημειώσεις.

Επίσης θα υπάρχουν τέσσερις δύτες (2+2) υπεύθυνοι για την φωτογράφηση και την βιντεοσκόπηση της αποστολής σε όλες τις φάσεις της, πάνω και κάτω απ’ το νερό και φυσικά ανεξάρτητα και επικουρικά όπου χρειαστεί θα βουτάει η επιστημονική ομάδα (που αποτελείται από τρία άτομα)

Η οργάνωση

Η επόμενη φάση ήταν η πρώτη συνάντηση και γνωριμία μας με τους υπεύθυνους της εκστρατείας της Greenpeace.
Από εδώ και μετά ο σχεδιασμός μπήκε πλέον στην τελευταία του φάση, οι ιδέες και οι προτάσεις έπρεπε να πάρουν μια – μια τον δρόμο της υλοποίησης.
Τα σημαντικότερα που κρατήσαμε απ’ την συνάντηση αυτή ήταν ότι θα μπορούσαμε να είμαστε το πολύ 20 άτομα και ότι με βάση την έρευνα που είχαν κάνει, τελικά επέλεξανως βάση αποστολής τη Σύρο.

Επίσης καθορίστηκε ότι ευθύνη του Συλλόγου θα είναι ο σχεδιασμός και η πραγματοποίηση των καταδύσεων, ενώ η Greenpeace θα αναλάμβανε την υποστήριξη, την εύρεση σκαφών, την εξασφάλιση των επιπλέον φιαλών και το γέμισμα τους, την μεταφορά όλου του εξοπλισμού από και προς την Σύρο, την διαμονή και την διατροφή.

Για μερικές εβδομάδες τα τηλέφωνα τα mail και τα fax πήραν φωτιά. Κάμπινγκ, ξενοδοχεία, εστιατόρια, καταδυτικά κέντρα, ιδιοκτήτες σκαφών, λιμεναρχεία και Πολεμικό Ναυτικό μπήκαν στον χορό της προετοιμασίας και των συνεννοήσεων.

Παρά την κινητοποίηση που έγινε, μετά από πληροφορία τοπικού καταδυτικού ότι χρειάζεται άδεια για καταδύσεις στην Γυάρο, αποδείχθηκε -μετά και από παραίνεση προς τους υπεύθυνους του Λιμεναρχείου Σύρου «να διαβάσουν προσεκτικότερα τον 3409»- ότι δεν απαιτείται καμία άδεια για βουτιές. Επίσης το Πολεμικό Ναυτικό μας βεβαίωσε ότι, δεν υπάρχει εκ μέρους του καμιά απαγόρευση προσέγγισης στο νησί, μια και υπήρχε και μια τέτοια φήμη.

Από τις παραπάνω διαδικασίες, τελικά προέκυψαν τα εξής:

Υπήρχαν τελικά διαθέσιμα τρία σκάφη. Τα δύο θα μετέφεραν από δύο καταδυτικές ομάδες το καθένα, ενώ το τρίτο, το μεγαλύτερο και ταχύτερο, θα είχε τον ρόλο του σκάφους ασφαλείας και θα ήταν ανά πάσα στιγμή έτοιμο να μεταφέρει δύτη που θα είχε ανάγκη, όπου κρινόταν απαραίτητο.

Η ομάδα του Συλλόγου θα αποτελείται από 18 εθελοντές. Εξ αυτών οι 17 θα συμμετείχαν στις καταδύσεις και ο ένας θα συνεργαζόταν με την Greenpeace στην υποστήριξη της αποστολής, και κατά την διάρκεια των καταδύσεων θα είχε ρόλο, σε συνεργασία με την νοσηλεύτρια της Greenpeace στο σκάφος ασφαλείας.
Οι δεκατέσσερις χωρίστηκαν σε τέσσερις ομάδες. Οι υπεύθυνοι για την φωτογράφηση και βιντεοσκόπηση της αποστολής θα ήσαν εκ περιτροπής, πότε μέλη μιας ομάδας καταγραφής (με ρόλο φωτογράφου) και πότε φωτογράφοι – εικονολήπτες της αποστολής (ένας φωτογράφος και ένας εικονολήπτης κάθε φορά).

Η τριμελής ομάδα επιστημονικής κατάδυσης, μια και δεν ήταν δυνατόν να έχει δικό της σκάφος για καταδύσεις, θα μοιραζόταν στα υπάρχοντα δύο καταδυτικά σκάφη και θα βουτούσε απ’ αυτά.

Σε κάθε ομάδα αυτοδυτών, ορίσθηκε, με βάση την καταδυτική εμπειρία και εκπαίδευση, ένας υπεύθυνος ασφαλείας. Οι τέσσερις μαζί, εκπόνησαν σχέδιο ασφαλείας και τις διαδικασίες που θα ακολουθούνταν, σε κάθε πιθανό σενάριο που υποθέσαμε ότι μπορεί να συμβεί. Τέλος κάθε ένα σκάφος από τα συμμετέχοντα, θα είχε φορτωμένο εξοπλισμό παροχής καθαρού οξυγόνου.
Στην αποστολή συμμετείχαν φυσικά, άτομα της Greenpeace και οι ιδιοκτήτες – χειριστές των σκαφών.

Πέμπτη απόγευμα ήταν το ραντεβού, για παράδοση του εξοπλισμού μας για μεταφορά από την Greenpeace. Ενα βαν γέμισε ασφυκτικά με φιάλες και σάκους. Η αποστολή είχε αρχίσει.

Η αποστολή

Παρασκευή, 26.6.09

Παρασκευή απόγευμα ήμασταν επιτέλους στο πλοίο με προορισμό την Σύρο. Όλοι, εκτός δύο(των τολμηρότερων!), που επέλεξαν την μεταφορά τους με ένα απ’ τα φουσκωτά της αποστολής που τους παρέλαβε από το Φάληρο, και ενός μέλους της αποστολής που ερχόταν από άλλο προορισμό.
Εν πλω έγινε μια επανάληψη της διαδικασίας των καταδύσεων και του τρόπου συλλογής των δεδομένων και μια λεπτομερής περιγραφή των διαδικασιών ασφαλείας και του τρόπου δράσης της ομάδας, σε περίπτωση που προκύψει οποιοδήποτε πρόβλημα σε κάποια κατάδυση.

Φτάνοντας στην Σύρο, μεταφερθήκαμε με αυτοκίνητα στο Κίνι όπου ήταν ο ξενώνας που θα μας φιλοξενούσε και απ’ όπου θα ξεκινούσαν το πρωί τα φουσκωτά για την ακριβώς απέναντι ευρισκόμενη Γυάρο. Φαγητό στα γρήγορα και ύπνος γιατί το εγερτήριο την επόμενη θα είναι πρωινό.

Παρατήρηση πολλών στην επιστροφή στα δωμάτια: «Χμμμ! Αυτό το μπαράκι θυμίζει πολύ εκείνο της Στούπας ...»

Σάββατο, 27.6.09

Σάββατο πρωί, όλοι αγουροξυπνημένοι αλλά χαμογελαστοί: ο καιρός, για τον οποίο είχαμε αγωνία τις τελευταίες ημέρες, φαίνεται ότι είναι με το μέρος μας. Οι μάνες του λόχου, μας τα έχουν όλα έτοιμα. Δεν μας αφήνουν να κάνουμε τίποτα, εκτός απ’ το να μασουλάμε και να πίνουμε τους καφέδες μας. Ανάμεσά τους οι ... αγριοφωνάρες των «ασφαλιτών» : Νερό, πίνετε νερό. Καλά θα πιούμε.
Τελευταία ενημέρωση για τα όσα ειπώθηκαν την προηγούμενη, για όσους δεν ταξίδεψαν με το πλοίο και ξεκίνημα για την μικρή προβλήτα δίπλα στην παραλία του Κινίου.
Πρώτη γνωριμία με τα σκάφη και καταμερισμός των ομάδων σ’ αυτά. Τα σκάφη είναι μεγάλα, από 8.50 έως 10 μέτρα, αλλά μόνο ένα από αυτά (που καθόλου τυχαία ανήκει σε καταδυτικό κέντρο) έχει ελεύθερο deck, και μπορεί να φιλοξενήσει τον απαραίτητο εξοπλισμό και τους δύτες με άνεση. Επί τόπου αποφασίζεται ότι στο άλλο «καταδυτικό» θα μπουν εξοπλισμοί, φιάλες και η μία ομάδα του, ενώ η δεύτερη θα μεταφερθεί με το σκάφος ασφαλείας. Μόλις η ομάδα θα τελειώνει την βουτιά της θα βγαίνει στο σκάφος ασφαλείας και η ομάδα που περιμένει θα περνάει στο καταδυτικό και θα πηγαίνει στο επόμενο σημείο κατάδυσης. Και αυτό θα συνεχίζεται και για τις δεύτερες καταδύσεις των δύο ομάδων αυτών.

Ηρθε η ώρα του φορτώματος των σκαφών. Η πόρτα του μεγάλου βαν της οργάνωσης ανοίγει και αποκαλύπτει 34 φιάλες 18 και 15 λίτρων, και επιπλέον 3 12λιτρες (1 σε κάθε σκάφος για spare) που πρέπει να φορτωθούν στα σκάφη. Αυτό είναι το δύσκολο μέρος της κατάδυσης. Σχηματίζονται αλυσίδες και ο εξοπλισμός φορτώνεται τελικά στα φουσκωτά. Οι ομάδες επιβιβάζονται και ξεκινάμε σε μια θαυμάσια θάλασσα για την Γυάρο.

Μόλις μισή ώρα χρειάστηκαν τα 3 θηρία για να καλύψουν την απόσταση των 15 περίπου μιλίων μέχρι το σημείο της πρώτης βουτιάς. Το κάθε σκάφος παίρνει την θέση του στο προκαθορισμένο σημείο. Απόσταση μεταξύ των σημείων 1,5 χλμ. Ακολουθεί πορεία μέχρι το βυθόμετρο να δείξει 30 μέτρα. Οι ομάδες βουτάνε, πιάνουν βυθό και ξεκινάνε την πορεία τους πάνω στην προκαθορισμένη τομή προς την ακτή.
Μέγιστος χρόνος κατάδυσης ορίζονται τα 45 λεπτά. Στην συνέχεια ανάδυση και διάλειμμα επιφανείας 2 ωρών. Στην διάρκεια του διαλείμματος των πρώτων ομάδων κάνουν την πρώτη τους κατάδυση οι δεύτερες ομάδες των δύο καταδυτικών σκαφών. Η ίδια διαδικασία επαναλαμβάνεται αντίστοιχα στην συνέχεια, για την δεύτερη κατάδυση των ομάδων.

Κατά την διάρκεια των καταδύσεων, το σκάφος ασφαλείας παραμένει στο μέσον της απόστασης μεταξύ των δύο καταδυτικών σκαφών. Εγκαταλείπει την θέση του μόνο για να αλλάξει τις ομάδες δυτών στο πρώτο καταδυτικό σκάφος, όπου δεν υπάρχει χώρος για να παραμένουν ταυτόχρονα και οι δύο ομάδες.

Η δεύτερη κατάδυση της δεύτερης ομάδας, έτυχε να γίνει μπροστά από το κτίριο των φυλακών. Τι να πεις και τι να γράψεις για το θέαμα. Ένα τεράστιο κτίριο στο χρώμα του βράχου του ξερονησιού, τριγυρισμένο από φυλάκια και πολυβολεία. Και στην περίμετρο αυτών, ναρκοπέδιο (ενεργό μέχρι σχετικά πρόσφατα). Μην τυχόν και τους ξεφύγει κανείς. Ζωντανός.

Ξεκινάμε για την επιστροφή στην Σύρο. Ο καιρός έχει φορτώσει και μας ταλαιπωρεί. Επιστροφή στο Κίνι και γρήγορο ξεφόρτωμα του εξοπλισμού. Οι φιάλες πρέπει να πάνε στην Ερμούπολη για γέμισμα. Και είναι 34. Κάποιος θα φυλάξει γερμανικό δίπλα στο κομπρεσέρ.

Ραντεβού στις 8.00 για μεταφορά των δεδομένων. Φωτογραφίες και σημειώσεις μεταφέρονται στους υπολογιστές και δρόμο για φαγητό. Η ταβέρνα είναι σε υψωματάκι πάνω απ’ την θάλασσα και η νύχτα είναι πολύ όμορφη.
Στον γυρισμό, επιβεβαιώνουμε ότι το μπαράκι είναι αντάξιο εκείνου της Στούπας, αλλά αύριο έχουμε πρωινό ξύπνημα και βουτιές. Τα περιθώρια όμως είναι στενά λόγω αφενός της κούρασης και αφετέρου του προγράμματος της επομένης, οπότε ... όλοι στο κρεβάτι νωρίς.

Κυριακή, 28.6.09

Οι διαδικασίες επαναλαμβάνονται με τον ίδιο τρόπο, μόνο που τώρα το έχουμε ξανακάνει και ξέρουμε ότι «το έχουμε». Ο εξοπλισμός φορτώνεται γρηγορότερα και όλες οι κινήσεις και διαδικασίες είναι πιο ακριβείς. Η θάλασσα σήμερα, είναι πραγματικά «λάδι». Οι διαδρομές προς και από την Γυάρο απολαυστικές και οι μετακινήσεις στο πεδίο απροβλημάτιστες.

Την παράσταση κλέβει το σκάφος ασφαλείας που όλοι θέλουν να κάνουν το διάλειμμά τους εκεί. Είναι το μεγαλύτερο απ’ όλα τα σκάφη και όταν δεν βρίσκεται σε πλεύση καλύπτεται ολόκληρο από τέντες. Ξάπλα, κολατσιό, φρούτα, μουσική, πλάκες και κολύμπι.
Το είδος του ακτιβισμού που προτιμάμε, ακούστηκε

Το στοιχείο που απολαύσαμε όλοι στις βουτιές, ήταν η απίστευτη διαύγεια των νερών. Δεν είναι καθόλου υπερβολή να πούμε ότι, με το που έβαζες το κεφάλι σου στο νερό για να ξεκινήσει η βουτιά, νόμιζες ότι ή έγινε λάθος στην βυθομέτρηση ή το ρεύμα σε έχει ξεσύρει ρηχότερα. Κι όμως, απλώς έβλεπες μέχρι και τα τριάντα μέτρα.
Από θέμα ασφάλειας, όχι μόνο δεν προέκυψε τίποτα περίεργο, αλλά όπως ειπώθηκε, 68 καταδύσεις και δεν πήγε στραβά ούτε μια εξίσωση.

Μετά την επιστροφή και το φόρτωμα του εξοπλισμού, το πρώτο ραντεβού ήταν για καφέ (και παγωτό), το δεύτερο για μεταφορά των δεδομένων στους υπολογιστές και το τρίτο στην γνωστή ταβέρνα για φαγητό και μπύρες (και κρασιά και ρακές).
Η παρέα ήταν ολόκληρη στην συνέχεια στο παραλιακό μπαράκι. Πρωινό ξύπνημα δεν υπήρχε, ούτε βουτιές στο πρόγραμμα της επόμενης ημέρας - αν και οι πιο ζωηροί της παρέας το βασάνησαν, αλλά δεν έβγαινε ο χρόνος. Οπότε η κουβέντα και τα ποτά συνεχίσθηκαν μέχρι τελικής πτώσεως από την νύστα και την κούραση.

Δευτέρα, 29.6.09

Τα πάντα είναι πιο χαλαρά. Το ραντεβού για πρωινό στις 10.30, χαλαρή κουβέντα, τακτοποίηση εξοπλισμών και ξεκίνημα για την Ερμούπολη. Πρόχειρο γεύμα και αναχώρηση για Πειραιά.
Είμαστε όλοι κουρασμένοι, δεν είπαμε άλλωστε ποτέ πως είμαστε κομμάντα. Λίγοι δεν υποκύπτουν σ’ έναν γρήγορο υπνάκο στα καθίσματα του πλοίου.
Είμαστε όμως χαρούμενοι γι αυτό που κάναμε.

Είμαστε χαρούμενοι για ότι έχουμε κάνει μέχρι σήμερα. Βλέποντας φάτσες και συμπεριφορές γύρω σου, καταλαβαίνεις ότι η ομάδα πλέον αποτελείται από φίλους.
Σιγά σιγά θα γίνουμε περισσότεροι και καλύτεροι και θα κάνουμε περισσότερα και καλύτερα πράγματα.

Αλφαβητικά, οι εθελοντές - μέλη του Σ.Ε.Α. "Τηθύς" που πήραν μέρος:

Φοίβος Βιλανάκης, Δήμητρα Δημητροπούλου, Χρηστος Ευθυμίου, Απόλλων Θρασυβουλίδης, Γιάννης Ίσσαρης, Γιώργος Κανελλάκης, Στελιος Κατσανεβάκης, Νεοκλής Κονταράτος, Βασίλης Κουντούρης, Γιώργος Κυπραίος, Ζίνα Μακροπούλου, Ηλίας Μαντζαβράκος, Έλενα Μπαζιώτη, Κώστας Μυλωνάκης, Μιχάλης Παπαδογιαννάκης, Γιάννης Ρουσουνέλος, Μαρία Σαλωμίδη, Ελίνα Σαμαρά.


Υ.Γ. 1. Απ’ τον χειμώνα ο Χρήστος είχε ρίξει την ιδέα για εβδομαδιαία εκδρομή για camping και καταδύσεις στην Γυάρο. Η ιδέα ήταν γαργαλιστική αλλά παρά τις αλλεπάλληλες συζητήσεις, ιδέες και προτάσεις δεν είχαμε καταφέρει να λύσουμε τα βασικά θέματα της μεταφοράς και της υποστήριξης από σκάφη. Αποδείχθηκε ότι αν θέλεις πάρα πολύ κάτι, τελικά θα γίνει.

Υ.Γ. 2. Δεν είμαστε αρμόδιοι για ευχαριστίες αφού και εμείς ήμασταν «καλεσμένοι» της Greenpeace, αλλά δεν γίνεται να μην αναφέρουμε τους ανθρώπους που διέθεσαν τα σκάφη τους για την αποστολή. Χωρίς αυτούς, απλώς δεν θα γινόταν. Σκάφη εκ των οποίων τα 2/3 δεν είχαν σχέση με την κατάδυση, γέμισαν εθελοντικά εξοπλισμούς και δύτες, χωρίς κανένα παράπονο ή γκρίνια. Ενας, ο Γιώργος Μοναστήρογλου δεν δούλεψε το καταδυτικό του στην Χαλκίδα για να υποστηρίξει την δράση, ο Αντώνηςήταν συνέχεια με καλή διάθεση και ανέκδοτα, ο Νίκος είχε την οικογένειά του στο περίμενε, για να πάει τα παιδιά του για μπάνιο. Τους ευχαριστούμε όλους.
Μεγάλο ευχαριστώ και στον Νίκο Κουμαριανό (Salt Water Divers) στην Ερμούπολη που ξενύχτισε για να γεμίσει τις φιάλες μας.
Επίσης ευχαριστούμε στους φίλους και τα μέλη του Συλλόγου που μας διέθεσαν και εμπιστεύτηκαν τον εξοπλισμό παροχής οξυγόνου, για τις ανάγκες της εξόρμησης.

Και φυσικά ευχαριστούμε τα παιδιά της Greenpeace για την εμπιστοσύνη που μας έδειξαν.

Ελπίζουμε ότι ήμασταν αντάξιοί της.

[Rabea]

Μπράβο βρε παιδιά!!
Τι να πω εκτός του ότι σας καμαρώνω για τη δράση σας?
Keep on diving!!!

[Dimitris Galon]

Για ακόμα μια φορά τα συγχαρητήρια μου, ειδικά για την περιγραφή, τις πολύ καλές φωτογραφίες, και την κομψή παρουσίαση!!!!

[MICHALIS]

Συγχαρητηρια παιδια για την αδιακοπη δραση σας και το μονιμα ανησυχο πνευμα ! Χαιρομαι που η αποστολη ηταν αψογα οργανωμενη και εδινε την αισθηση εκδρομης !
Παντα τετοια , με υγεια !

[geogeo]

Η αναφορά της χθεσινής "Ελευθεροτυπίας" στην ανακοίνωση της Greenpeace για την δράση στην Γυάρο:

Πρόταση για ζώνη απόλυτης προστασίας στη Γυάρο

Του ΦΙΛΗ ΚΑΪΤΑΤΖΗ
Υποβρύχια καταγραφή στην ακτογραμμή της Γυάρου αποκάλυψε εκτεταμένα και άγνωστα λιβάδια Ποσειδωνίας, αλλά και μεγάλης έκτασης εισβολή του χλωροφύκους, στο πλαίσιο της εκστρατείας για τη δημιουργία θαλάσσιου καταφυγίου από την Greenpeace.
Αυτοδύτες του συλλόγου «ΤΗΘΥΣ» σε συνεργασία με επιστημονική ομάδα κατάδυσης κατέγραψαν τον βυθό γύρω από τη Γυάρο που η Greenpeace πρότεινε την ανακήρυξη του νησιού σε ζώνη απόλυτης προστασίας, σε μια προσπάθεια διπλής σημασίας: Να προστατευθεί ο φυσικός πλούτος και να στηριχθούν οι μικροί ψαράδες που αγωνίζονται να εξασφαλίσουν το μέλλον από την υπεραλίευση της μέσης αλιείας.
Η υποβρύχια «αυτοψία» μέχρι και 3 μέτρα βάθος έδειξε εκτάσεις κατεστραμμένων λιβαδιών λόγω του χλωροφύκους Caulerpa racemosa που έχει καλύψει περιοχές σε όλα τα βάθη και τύπους οικοτόπων. «Η εξάπλωση του συγκεκριμένου φύκους που έχει εισβάλει στη Μεσόγειο και παίρνει τη θέση υποβαθμισμένων λιβαδιών της Ποσειδωνίας είναι μεγάλη απειλή για τα δάση της θάλασσας που προσφέρουν καταφύγιο σε περισσότερα από 1.200 είδη», δήλωσε η Αντζελα Λάζου, υπεύθυνη της εκστρατείας για το θαλάσσιο περιβάλλον στην Greenpeace.
Χάρη στους ερασιτέχνες αυτοδύτες και τους επιστήμονες έχουμε άλλο ένα τεκμήριο για τη σημασία της περιοχής που δικαιώνει τους αλιείς που απαιτούν την προστασία των λιβαδιών της Ποσειδωνίας, ανέφερε η υπεύθυνη εκστρατειών.
Η πρόταση για δημιουργία θαλάσσιου καταφυγίου στην περιοχή των βόρειων Κυκλάδων θα περιλαμβάνει τα νησιά Ανδρο, Τήνο, Μύκονο, Σύρο, Κύθνο και Κέα. Εκεί που -σύμφωνα με την πρόταση- θα δραστηριοποιούνται αποκλειστικά οι αλιείς της παράκτιας αλιείας, θα υπάρχει ένας πυρήνας απόλυτης προστασίας από κάθε μορφής ψάρεμα περιμετρικά της νήσου Γυάρου.
Η Greenpeace ζητεί (μεταφέροντας και την άποψη των αλιειών και επιστημόνων) από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης τον καθαρισμό θαλάσσιων καταφυγίων, όπως ορίζει ο Μεσογειακός Κανονισμός για την Αλιεία.

Πηγή : http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=59694

[neokles]

Η υποβρύχια «αυτοψία» μέχρι και 3 μέτρα βάθος έδειξε

Όχι τίποτα άλλο, αλλά θα κράξει ο κόσμος την ομάδα ασφαλειας για το όριο βάθους!!

Είπαμε ή έχουμε ασφάλεια ή παίζουμε... άσε που βουτάγαμε με μπουκάλες οξυγόνου!!!

[Physalia]

Αρχικό μήνυμα απο geogeo

Η αναφορά της χθεσινής "Ελευθεροτυπίας" στην ανακοίνωση της Greenpeace για την δράση στην Γυάρο:

Μόνο το 3 σε πείραξε εσένα Νεοκλή; Καλόβολος είσαι!
Αυτό το κείμενο είναι τόσο κακογραμμένο που μοιάζει λες και το έχουν περάσει από αυτοματο μεταφραστή!

ΥΓ. Μπράβο, μπράβο, ευχαριστούμε για την αναφορά

[neokles]

Ε είπα να μην γκρινιάξω..

Thanks Geo