IWR (In Water Recompression)

[Χρηστος Ευθυμιου]

QUOTE=Manta;9226]Νομίζω όιτ κανένας δεν είναι έτοιμος για IWR.
Χρήστο αυτό που μας λές/δείχνεις δεν κάνει για IWR αλλά για είναι το πρώτο βήμα εκτός νερού σε περίπτωση νόσου. Πάντοτε χρήσιμο να υπάρχει σε κάθε καταδυτική παρέα.[/quote]

Αλέξη σωστή η παρατήρηση σου, η συγκεκριμένη συσκευή παροχής Ο2 είναι για τις πρώτες βοήθειες σε περίπτωση ενός ατυχήματος για χρήση μόνο στην επιφάνεια . Δεν έγραψα ότι το σύστημα είναι για να κάνει κανείς αποσυμπίεση, απεναντίας έγραψα στην εισαγωγή μου το εξής:

Επίσης να διευκρινίσω ότι αναφέρομαι σε κατάδυση με χρήση αναπνευστικού αερίου τον αέρα.

και στο κεφάλαιο Εφαρμογή τα εξής:

Σε αυτή την διαδικασία (εφαρμογή IWR) εννοείται ότι το αναπνεύσιμο αέριο είναι αέρας.

Έκανα άλλη μία αναφορά μεταξύ άλλων στο παρακάτω κεφάλαιο,

IWR δεν κάνουμε όταν:

5. Αν έχουμε την δυνατότητα παροχής 100% Ο2.

Ελπίζω να κάλυψα τις όποιες απορίες σου.

[Σώτος Χριστοδούλου]

Αρχικό μήνυμα απο Χρηστος Ευθυμιου

Συσκευή παροχής Ο2 (8 ώρες συνεχόμενης παροχή) Wenoll-system

Χρήστο, πόση είναι η χωριτικότητα της φιάλης (λίτρα και πίεση στην οποία γεμίζει) και τι ρυθμό ροής χρησιμοποιεί για συνεχόμενη παροχή?

[Χρηστος Ευθυμιου]

Αρχικό μήνυμα απο Σώτος Χριστοδούλου

Χρήστο, πόση είναι η χωριτικότητα της φιάλης (λίτρα και πίεση στην οποία γεμίζει) και τι ρυθμό ροής χρησιμοποιεί για συνεχόμενη παροχή?

Η φιάλη είναι 2 λίτρων / 200bar και ο ρυθμός ροής για 1 ώρα 1,5 λίτρο / λεπτό και στην συνέχεια 0,8 λίτρο / λεπτό.

Πλάνο θεραπείας.

[Σώτος Χριστοδούλου]

Ο ρυθμός ροής μου φαίνεται πάρα πολύ χαμηλός. Για συνεχόμενη παροχή χρησιμοποιούμε πάνω από 6-8 λίτρα το λεπτό και συνήθως ανεβαίνουμε στα 12-15 λίτρα το λεπτό. Ποιό είναι το τρικ στο σύστημα σου?

[Χρηστος Ευθυμιου]

Αρχικό μήνυμα απο Σώτος Χριστοδούλου

Ο ρυθμός ροής μου φαίνεται πάρα πολύ χαμηλός. Για συνεχόμενη παροχή χρησιμοποιούμε πάνω από 6-8 λίτρα το λεπτό και συνήθως ανεβαίνουμε στα 12-15 λίτρα το λεπτό. Ποιό είναι το τρικ στο σύστημα σου?

Είναι κλεiστού κυκλώματος με absorber.

[Σώτος Χριστοδούλου]

Αρχικό μήνυμα απο Χρηστος Ευθυμιου

Είναι κλεiστού κυκλώματος με absorber.

It makes sense.

[eye love scuba]

Νομίζω ότι ακόμα υπάρχει διαφορετική χρήση στους όρους IWR & omitted deco. Η DAN πάντως εννοεί με την απάντησή της την επαναπίεση σε συμτωματικό δύτη. Όμως δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία η ορολογία, άλλωστε μπορεί ο καθένας να ανατρέξει και να βγάλει άκρη. Σημασία έχει η ουσία. Και η ουσία είναι αν ο δύτης είναι ασυμτωματικός ή όχι (=νόσος).
Αν ο δύτης είναι ασυμτωματικός, έχει κάνει παραβίαση και ισχύουν όλες εκείνες οι προϋποθέσεις που ανέφερε ο Χ.Ε., τότε αναφέρεται ότι μπορεί να επιχειρηθεί η διαδικασία επαναπίεσης για την παράλειψη αποσυμπίεσης, είτε αυτή που αναφέρεται είτε κάποια άλλη παρόμοια. Εκεί χρησιμοποιείται αέρας.
Αν ο δύτης είναι συμπτωματικός όμως , τότε απαιτείται θεραπεία με υπερβαρικό οξυγόνο. Με αέρα το ρίσκο είναι μεγάλο. Η ΙWR πλεονεκτεί μόνο σε ένα σημείο σε σχέση με το θάλαμο, στο ότι μπορεί να γίνει πριν εγκατασταθεί ο φαύλος κύκλος της νόσου. Κατά τα άλλα έχει τρομακτικά μειονεκτήματα. Αυτά είναι γνωστά.
Πρέπει να τονιστεί η σημασία του Οξυγόνου. Ναι, θέλουμε υπερβαρικό περιβάλλον, όπως είπε και ο ΥΑΝ, για να μειωθεί το μέγεθος της φυσσαλίδας. Θέλουμε όμως και οξυγόνο σε υψηλη μερική πίεση, γιατί:
- με 100% Ο2 δεν υπάρχει επιπλέον φόρτωση με άζωτο, ενώ διευκολύνεται η απαζώτωση των ιστών και η μείωση του μεγέθους των φυσσαλίδων.
- το Ο2 έχει αποιδηματικές ιδιότητες
- σε ΡΡΟ2 > 2ατμ το διαλυμενο Ο2 στο αίμαι είναι αρκετό να οξυγονώσει τους ιστούς ανεξάρτητα από την αιμοσφαιρίνη. αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό, γιατί στην περιοχή της βλάβης υπάρχει ισχαιμία και διαταραχή της μικροκυκλοφορίας.

στην Australian method αναπνέει κανείς 100% Ο2 στα 9μ, ΡΡΟ2 1,9ατμ., πολύ κοντά στις 2 ατμ
στον πίνακα ΤΤ6 του USN για τη θεραπεία της νόσου, ο δύτης αρχικά αναπνέει Ο2 στα 18μ (ΡΡΟ2=2,8 ατμ.), ακριβώς για τον παραπάνω λόγο.
με αέρα αυτό δεν είναι εφικτό. Ούτε με 100% Ο2 στην επιφάνεια.

[akef]

Αρχικό μήνυμα απο Χρηστος Ευθυμιου

Είναι κλεiστού κυκλώματος με absorber.

Χρήστο, τι absorber χρησιμοποιείς που έχει διάρκεια 8ωρών!!!!

[Χρηστος Ευθυμιου]

Αρχικό μήνυμα απο akef

Χρήστο, τι absorber χρησιμοποιείς που έχει διάρκεια 8ωρών!!!!

Είναι κατασκευή της Εταιρίας Venoll-System και είναι μιας χρήσης. Επαρκεί γι όλη την κατανάλωση της φιάλης που διαρκεί με βάσει το πλάνο θεραπείας 8 ώρες. Εκτός αυτού έχει και πρόσθετη ασφάλεια, αλλάζει χρώμα από λευκό γίνεται μοβ (Violett) αν στην διάρκεια της θεραπείας γίνει ακατάλληλο, οπότε το αλλάζουμε επί τόπου.

Ο Absorber (CO2 φίλτρο ) είναι σφραγισμένο και αν δεν ανοιχτεί έχει 4 χρόνια διάρκεια ζωής.

[Χρηστος Ευθυμιου]

Θα συνεχίσω το θέμα με την σωστή επισήμανση που έκανε ο φίλος μας eye love scuba, καθώς και τις σύντομες, αλλά εύστοχες αναφορές του, το πόσο σημαντική είναι η χρήση Ο2 σε καταδυτικά ατυχήματα .

Πρέπει να τονιστεί η σημασία του Οξυγόνου. Ναι, θέλουμε υπερβαρικό περιβάλλον, όπως είπε και ο ΥΑΝ, για να μειωθεί το μέγεθος της φυσσαλίδας. Θέλουμε όμως και οξυγόνο σε υψηλη μερική πίεση, γιατί:
- με 100% Ο2 δεν υπάρχει επιπλέον φόρτωση με άζωτο, ενώ διευκολύνεται η απαζώτωση των ιστών και η μείωση του μεγέθους των φυσσαλίδων.
- το Ο2 έχει αποιδηματικές ιδιότητες
- σε ΡΡΟ2 > 2ατμ το διαλυμενο Ο2 στο αίμαι είναι αρκετό να οξυγονώσει τους ιστούς ανεξάρτητα από την αιμοσφαιρίνη. αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό, γιατί στην περιοχή της βλάβης υπάρχει ισχαιμία και διαταραχή της μικροκυκλοφορίας.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι’ αυτό, ο προβληματισμός εστιάζεται στην εφαρμογή, ειδικά όταν υπάρχουν συμπτώματα καταδυτικού ατυχήματος Type II , η οποία εφαρμογή εξαρτάται από το μέγεθος του ατυχήματος.

Σε προηγούμενο ποστ έχω αναφερθεί ως εξής:

Θεωρητικά θα ήταν ακόμα εφικτό κάτω από προϋπόθεσης να εφαρμόσουμε IWR με ελαφριά συμπτώματα TYPE I, αλλά δεν μπορώ να φανταστώ πως μπορεί να έχει πρακτική εφαρμογή IWR με συμπτώματα TYPE II.

Σε καταδυτικό ατύχημα αφού είναι ορατά συμπτώματα (Type II) αναλαμβάνουμε μεγάλο ρίσκο, διότι ανά πάσα στιγμή μπορούν να παρουσιαστούν προβλήματα στο μέσον τις διαδικασίας IWR π.χ., δύσπνοια, εμετοί, υποθερμία και το χειρότερο απώλεια αισθήσεων, κ.λ.π. με αποτέλεσμα να μην έχουμε άλλη επιλογή από το να διακόψουμε την διαδικασία επιβαρύνοντας ακόμα περισσότερο τον παθόντα αλλά και την ομάδα υποστήριξης που κατά πάσα πιθανότητα έχει την ίδια επιβάρυνση, μεγιστοποιώντας άθελα το πρόβλημα.

Ας δούμε όμως τα δυο παραδείγματα που μας παρέθεσε ο ΥΑΝ.

U.S. Navy Diving Manual (1985)
100% O2 - Rebreather
60min @ 9m (TypeI) or 90min @ 9m (TypeII)
60min @ 6m60min @ 3m

Νομίζω πως θα συμφωνήσουμε όλοι, ότι κανένας από εμάς δεν διαθέτει εξοπλισμό για να ολοκληρώσει την διαδικασία και μάλιστα με τους παραπάνω χρόνους μετά από μια βαθιά βουτιά και πιθανόν με μεγάλο χρόνο παραμονής. Ειδικά θέλω να επισημάνω πόσο δύσκολο είναι να εφαρμοστεί IWR με συμπτώματα TIPE II από ερασιτέχνες αυτοδύτες όπου με τις επιπλοκές που παρουσιάζονται, πολλές φορές δυσκολεύονται υπερβατικοί γιατροί σε οργανωμένους θαλάμους αποσυμπίεσης να αντεπεξέλθουν, παρ’ ότι διαθέτουν όλα τα μέσα. Χρησιμοποιώντας τον εξοπλισμό του παραδείγματος, μπορεί η προσπάθεια να έχει επιτυχία, μπορεί όμως και όχι. Αν αποτύχει η προσπάθεια μετά τι γίνεται?? Μάλλον θα επιδεινωθεί η κατάσταση ασθενούς και συγχρόνως θα έχουνε χάσει πολύτιμο χρόνο.

Hawaiian Method / modified Australian Method (1986)
AIR
10min καταδυση σε 9m βαθυτερα απο το σημειο οπου τα συμπτωματα εξαφανιζονται, αλλα όχι περισσοτερο από βάθος 50m.
Αναδυση με συνεχως μειωνομενη ταχυτητα έως τα 9m
100% O2 Minimum 1hr @ 9m και συνεχζει εως:
i) Τα συμπτωματα εξαφανιστουν
ii) Φθασει οχημα για επειγουσα μεταφορα
iii) Εξαντληθουν τα αποθεματα Ο2

Στην περίπτωση Hawaiian Method δεν μπορεί κανείς να υπολογίσει ούτε την απαιτούμενη ποσότητα αναπνεύσιμου αερίου και Ο2 μιας και δεν γνωρίζουμε σε ποιο βάθος θα εξαφανιστούν τα συμπτώματα αλλά ούτε και την συνολική διάρκεια της διαδικασίας αφού πρέπει να την συνεχίσουμε έως ότου εξαφανιστούν τα συμπτώματα. Και να μην ξεχάσουμε την ποσότητα του αερίου που χρειάζεται και η ομάδα υποστήριξης (τουλάχιστον 2 δυτες επιπλέον), διότι πρόκειται για δύτες που έχουν περίπου την ίδια επιβάρυνση αζώτου και υποθετικά χωρίς συμπτώματα νόσου.

Κατ’ την άποψη μου και αυτή η μέθοδος είναι μη εφαρμόσιμη από ερασιτέχνες αυτοδύτες για τον ίδιο λόγο (έλλειψη υποδομής) αλλά και έλειψη εμπειρίας σε βαριά περιστατικά.

Αιτιολογία:

• Υπάρχει πολύ μεγάλος κίνδυνος να επιδεινωθεί το ατύχημα από αναγκαστική διακοπή της διαδικασίας IWR λόγω επιπλοκών.

• Χάνεται πολύτιμος χρόνος.

• Είναι αμφίβολο το αποτέλεσμα.

• Είναι χρονοβόρα διαδικασία

• Προβλήματα μη προβλέψιμων επιπλοκών για τον ατυχήσαντα και την ομάδα υποστήριξης.

• Έλλειψη εμπειρίας για παρόμοια βαριά περιστατικά.

• Και πολλά άλλα .....

Γι’ τους παραπάνω λόγους, όπως έγραψα και σε προηγούμενο ποστ, η άποψη μου είναι:

IWR (υγρή επανασυμπίεση) κάνουμε όταν:

• δεν έχουμε άλλη λύση, (γρήγορη πρόσβαση σε θάλαμο επανασυμπίεσης).

• για να αποτρέψουμε ένα ατύχημα και όχι να το θεραπεύσουμε.

Και μία ερώτηση: Πόσοι από το Forum στις βουτιές τους ή σε κάποιες βουτιές τους είναι προετοιμασμένοι από πλευράς εξοπλισμού, αέρα, Ο2, δυτών ασφαλείας κλπ για IWR?

Έχω αναφερθεί επίσης, ότι είμαι προετοιμασμένος για εφαρμογή IWR όταν βουτάμε σε απομακρυσμένες περιοχές όπως το έχω περιγράψει, αλλά με την προϋπόθεση μόνο να αποτρέψω πιθανό ατύχημα και όχι να το θεραπεύσω. Αυτό είναι μια παλιά μου συνήθεια από την εποχή που οι θάλαμοι αποσυμπίεσης ήταν ελάχιστοι ή δεν υπήρχαν καθόλου.

Αιτιολoγία:

• Ο κίνδυνος αποτυχίας είναι σχετικά μικρός μέχρι εμφάνισης νόσου αρχικού σταδίου TYPE I.

• Γνωρίζουμε ακριβώς το συμβάν καθώς και το προφίλ κατάδυσης ξεκινώντας άμεσα την διαδικασία και χωρίς καθυστέρηση.

• Το αέριο που χρειαζόμαστε είναι υπολογίσιμο (2 φιάλες 12 ρες) επιπλέον + το υπόλοιπο της βουτιάς + (2 φιάλες 2ρες Ο2) είναι αρκετό να αποτρέψουμε ένα ατύχημα πριν καν εξελιχθεί.

• Προσθέτω επί πλέον χρόνους στις στάσεις αποσυμπίεσης

• Χρήση Ο2 στις στάσεις αποσυμπίεσης –9m, -6m από 2λιτρες φιάλες * 200 bar.

• Ενήμερη ομάδα.

• Σύστημα παροχής Ο2 στην επιφάνεια μετά την ολοκλήρωση IWR.

• Όλα τα παραπάνω είναι εφαρμόσιμα και χωρίς ιδιαίτερο εξοπλισμό.

Σημείωση:
Τα παραπάνω είναι προσωπική μου άποψη και η εφαρμογή τους εξαρτάται από την γνώση και την ευθύνη που μπορεί να αναλάβει ο καθένας όταν βρεθεί αντιμέτωπος με το πρόβλημα.

Χρήστος Ευθυμίου