Stroke test

[Σώτος Χριστοδούλου]

Δημήτρη ευχαριστώ για την εκτενή αναφορά. Με τιμά και οπωσδήποτε με πείθει.

Καμιά φορά ξέρεις δεν είναι το τι λες, είναι το πώς το λές. Διακρίνω στο post σου έντονο το στοιχείο της προσωπικής άποψης και προσωπικής κρίσης και έχεις και μια πειθώ που πηγάζει κατ' εμέ από την ισορροπημένη αναφορά που κάνεις.

Έχω κάνει σχολεία με 4 διαφορετικούς οργανισμούς μέχρι τώρα από τους οποίους για τους τρείς έχω προχωρήσει μέχρι και επίπεδο εκπαιδευτή. Και από τους τέσσερεις αλλά ιδιαίτερα από τους 3 PADI, NAUI και TDI έχω πάρει πολύ καλά στοιχεία και μπορώνα πώ ότι έχουν επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο που αντιμετοπίζω γενικά τα καταδυτικά πράγματα. Ίσως αν η GUE είχε άλλο τρόπο προσέγγισης (π.χ. αλά Γκαλών style) να ήμουν τώρα άλλος ένας υπέρμαχος της. Δυστυχώς όμως καλώς ή κακώς έχω απορρίψει την όλη ιδέα από την γέννησή της (βλέπε άρθρο Irvine), ο άνθρωπος καλώς ή κακώς δεν με έχει πείσει και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Ίσως να γίνω και εγώ κάποτε GUE με την προυπόθεση ότι το μαγαζί θα "λειτουργεί υπό νέα διεύθυνση". Ίσως πάλι από την άλλη αν εκλείψουν τα αρνητικά vipes που εκπέμπουν κάποιοι που ανοίκουν στην οικογένεια να το κάνω και νωρίτερα.

[Thanos]

Αρχικό μήνυμα απο Σώτος Χριστοδούλου

Εγώ ανοίκω από καιρό στο dark side και θα λερωθείτε και αν με αγγείξετε.

Εάν είναι τέτοιο dark side, τότε θέλω να έρθω και εγώ

[Normoxic Diver]

Αρχικό μήνυμα απο Σώτος Χριστοδούλου

Καμιά φορά ξέρεις δεν είναι το τι λες, είναι το πώς το λές.

....+1

[NickVas]

Αρχικό μήνυμα απο Σώτος Χριστοδούλου

Ίσως πάλι από την άλλη αν εκλείψουν τα αρνητικά vipes που εκπέμπουν κάποιοι που ανοίκουν στην οικογένεια να το κάνω και νωρίτερα.

1. Που βλέπεις τα αρνητικά vibes?

2. Τι κρύβει το scooter ?

[Σώτος Χριστοδούλου]

Θάνε, γι' αυτό το dark side μιλάω.

[eye love scuba]

Δηλαδή αφού το stroke είναι γενική έννοια για κάποιον που βουτάει επικίνδυνα, άμυαλα κλπ, ανεξαρτήτως backround, μπορεί και ένας GUE να είναι stroke?

[eye love scuba]

Αρχικό μήνυμα απο NickVas

Εάν διαβάσεις στατιστικές από ατυχήματα θα δεις οτι τα περισσότερα προκλήθηκαν από κάτι στο οποίο δίνεται πολύ σoβαρή βάση στα σχολεία της GUE.

Προσωπικά πιστεύω ότι θα έιχε ενδιαφέρον αν ανέφερες κάποιες συγκεκριμένες μελέτες για παράγοντες ατυχημάτων και το τι λέει η GUE σχετικά, ώστε να γίνει κουβέντα.

[NickVas]

Αρχικό μήνυμα απο eye love scuba

Δηλαδή αφού το stroke είναι γενική έννοια για κάποιον που βουτάει επικίνδυνα, άμυαλα κλπ, ανεξαρτήτως backround, μπορεί και ένας GUE να είναι stroke?

Προσωπική μου άποψη; NAI και δεν είναι λίγοι. Και μάλιστα ανήκουν στην κατηγορία την πιο επικίνδυνη, αυτούς δηλαδή που δεν τους καταλαβαίνεις αμέσως ...

Όπως είπα γιατί να κολλάμε σε ταμπέλες και σε στερεότυπα;

Αρχικό μήνυμα απο eye love scuba

Προσωπικά πιστεύω ότι θα έιχε ενδιαφέρον αν ανέφερες κάποιες συγκεκριμένες μελέτες για παράγοντες ατυχημάτων και το τι λέει η GUE σχετικά, ώστε να γίνει κουβέντα.

Οκ, κάτι που βρήκα πολύ γρήγορα πριν φύγω για δουλειά, ίσως όμως και το πιο σημαντικό...

''DAN Annual Diving Report – 2007 Edition
PDE divers reported 95% of their dives to be uneventful. Incidents (procedural and equipment) were reported in five percent (Figure 2.5.1-1 and Table 2.5.1-1). The most common procedural problems were related to buoyancy at 0.8% followed by 32 cases of rapid ascent (0.25%), 21 cases out of air (0.2%), eight cases of shared air and seven cases of missed decompression.''

Στέκομαι στην λέξη buoyancy. Από το funds, το βάρος του σχολείου, όλες οι ασκήσεις, γίνονται όχι ακουμπώντας στο βυθό όπως στους υπόλοιπους οργανισμούς (τουλάχιστον σε όσα σχολεία άλλων οργανισμών έχω κάνει εγώ) αλλά αιωρούμενοι, και χωρίς να χάσει ο μαθητής το oριζόντιο trim. Κάποια απόκλιση βέβαια από το τελείως οριζόντιο επιτρέπεται καθώς και κάποια μικρή διαφοροποίηση στο βάθος. Σύμφωνα με το workbook:

''Trim should remain within 20 degrees of horizontal.*

Buoyancy should remain within 3 feet of target depth.*''

Όποιος έστω και ακούμπαγε στο βυθό έστω και στιγμιαία με το δάχτυλο του έπρεπε να ξανακάνει την άσκηση. Το ίδιο και όποιος πήγαινε να φύγει προς τα πάνω ή έστω δεν κατάφερνε να μείνει στο ίδιο βάθος με το ζευγάρι του. Οι απαιτήσεις αυξάνουν καθώς προχωράς σε επόμενα σχολεία.

Θεωρούσα τον εαυτό μου bulletproof στο θέμα πλευστότητα, μετά το πρώτο session του funds μόνο που δεν έκλαιγα...

[Andreas Triantopoulos]

Επειδή εγώ το άρχισα και "φταίω..."

Μερικές σκέψεις...

1. Δεν αρνούμαι (και επειδή εμπιστεύομαι όλους τους φίλους που έκαναν σχολεία GUE) ότι είναι όντως απαιτητικά... αλλά από το απαιτητικό σχολείο έως "άμα δεν το έχεις κάνει" είσαι άχρηστος ως δύτης δεν με βρίσκει σύμφωνο.

2. Εδώ και πάρα πολλά χρόνια έχω αποκτίσει μία ιδιαίτερη αλλεργία στα πράγματα απόλυτα... ίσως η επιρρόη του Σέξτου του Εμπειρικού και οι σπουδές μου δίπλα σε δάσκαλους που μας δίδαξαν να σκεπτόμαστε και να εξετάζουμε τα πάντα, θεωρώντας τα όλα σχετικά, με έκαναν σκεπτικιστή... και άρα δεν δέχομαι ότι υπάρχει μόνο μία αλήθεια.

3. Η ανταλλαγή απόψεων στο internetικό περιβάλλον είναι ίσως το μεγαλύτερο βήμα πολιτισμού τα τελευταία χρόνια. Μέσω αυτών των ανταλλαγών μαθαίνουμε όλοι. Μία συμβουλή μόνο...όταν φωνάζουμε, όταν επιτηθόμεθα, όταν προσβάλουμε, ο άλλος κλείνει τα αυτιά του και διαλογος δεν γίνεται...απλά φωνασκούμε μόνοι μας και γεμίζουμε ψηφικά σκουπίδια, υποβιβάζοντας το μέσο.

4. Το ωραιότερο που έμαθα στην κατάδυση είναι το "what works, works". Kαι άρα η ανάγκη τυποποίησης διαδικασιών, εξοπλισμού κλπ. της ομάδας του Νίκο και του Γιώργου και επιθυμιτή είναι και απαραίτητη. Αλλά δεν θεωρώ ότι υπάρχει ή μία και μόνη σωστή τυποποίηση και είμαι σίγουρος ότι θα συμφωνήσει μαζί μου ο Νίκος. What works for you, might not work for me. Τίποτα δεν είναι απόλυτα λάθος και τίποτα απόλυτα σωστό, είναι όλα person (team), conditions και mission specific.

5. Το πράγμα που εξ'αρχής ενοχλούσε και ενοχλεί με την DIR/GUE είναι ο ελιτισμός της και το απόλυτο που πάντα τον συνοδεύει. Και δυστυχώς αυτό είναι που (ως οργανισμό) τον και θα τον κρατά στην "αφάνεια". Τα πράγματα στη ζωή που προσθέτουν αξία, αποκτούν αξία και σιγα, σιγά γίνονται mainstream ή common wisdom. Όπως το Nitrox, το χταπόδι, το long hose και το isolator manifold. Αυτό είναι και τo test (και όχι μόνο litmus) της DIR/GUE εκπαιδευτικής φιλοσοφίας... εάν επιζήσει, θα επιζήσει γιατί είναι καλύτερη (η θεωρία της εξέλιξης του Darwin έχει εφαρμογή και σε άλλα πράγματα...). Εάν όχι, οι strokes απλά θα γελάνε (κακώς βέβαια..). Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι τουλάχιστον κάποια από τα καλά της θα επιζήσουν και θα γίνουν common wisdom.

Μέχρι τότε, εγώ τα φοράω διπλό σάκο και κλιπς στο harness μου αλλά δεν θα κοιτάω με στραβό μάτι το one-piece harness (θα έχω απλά, καλά ακονισμένο το μαχαίρι μου να το κόψω με τη μία εάν χρειαστεί.)!

[Andreas Triantopoulos]

Appeared in Diver February 2007 DIR is AOK
When the DIR (Doing It Right) philosophy of diving first arrived from the USA, Brendan O'Brien wrote what was, it must be said, a somewhat cynical article for DIVER. So when, five years on, he was invited to attend a DIR training event at Stoney Cove, what sort of experience would he be in for?

S-DRILLS, FUNDIES, BASIC 5 - IT'S ALL DIR TERMINOLOGY and nowhere to be found in the PADI or BSAC dictionary. With a reputation for elitism and the assumption that if you're not Doing it Right, you're Doing it Wrong, is it any wonder that recreational divers look on DIR as being apart from the diving community?
But it would appear that Global Underwater Explorers (GUE), the training agency behind DIR, now wants to become a part of that diving community. The annual DIR X gig held at Stoney Cove in Leicestershire is just one of the ways in which it intends to achieve this.

Several years ago I took a rather irreverent look at DIR (Life On A DIR Planet, DIVER, August 2001). This was the last time I showed any interest in the subject, until I happened to dive with a DIR devotee who, after seeing my attempt to deploy a new delayed SMB (snagged reel, DSMB flying to the surface minus me), amazed me by deploying his own in a systematic and refined manner while remaining perfectly stationary in the water column. It was underwater magic.

SO I PUT MY STEREOTYPING and misapprehensions behind me and joined this year's DIR X event with about 60 beginners, experts and a handful of individuals who just wanted to find out what all the fuss was about.
My first workshop, "Introduction to DIR", was run by Rich Walker, one of the GUE instructors and an expert in DIR myth-busting.

Rich started with the origins of DIR and how George Irvine, the director of a cave exploration project in Florida, had coined the phrase after dismissing the equipment and skills adopted by recreational and technical divers.

Not one for subtlety, in 1998 Irvine started off a promotional video with: "Rule Number One, dive with 'strokes' [non-DIR divers] and you're going to need a bodybag, dive on a boat with strokes, you'll need to carry a bodybag."

Despite his extreme views, Irvine did make some positive comments on the streamlining of kit, maintenance of dive fitness and regular practice of skills, all of which would lead to divers having more "fun." Then he'd go and spoil his attempt at marketing with more of his peculiar brand of diplomacy: "If it's not clean and simple... it's not right. If you're not doing it right, don't do it at all!"

Is it any surprise that this dogmatic approach resulted in several years' worth of DIR fanatics?

RICH CONTINUED BY ASKING EVERYONE what they hoped to achieve from DIR. Father and son Mark and Alex had about 30 dives under their belt and felt attracted to DIR as "it appears to be a safe way of diving, and importantly, my other son will be able to dive with us - it's the only agency to promote diving in a team of three."

Meanwhile, Jenny and Phil had been diving for two years and felt "ready for training that will allow us to dive on sites we only hear people talking about".
They were also interested in "getting our heads round the kit configuration", which is what we did next.
Rich introduced us to the minimalist approach. For example, carry only as many D-rings as are required, each one having a specific purpose. It's all about keeping the rig as simple as possible, reducing the need for convoluted arrangements and ensuring that everything is accessible.

I asked Rich if he would critique my gear. "Critique is too harsh," he replied, but he did agree to go through the differences between a DIR configuration and my recreational kit. I had feared an evangelical attack on my equipment, but the experience was exactly the opposite. We examined its pros and cons and how it would cope in an emergency.

The main issue was the length of hose on my octopus, the suggestion being that it wouldn't realistically enable me to manage an out-of-air situation.
Rich may well have a point. In the pool it does the job, but when a panicking OOA diver needs to breathe I'm sure he would go for the one in my mouth, the one we both know is working rather than the octopus that could be full of sand and grit.

Rich went on to demonstrate how an out-of-air situation would work with a DIR set-up, where the primary regulator is passed to the OOA diver and the back-up, positioned only inches from the donating diver's mouth, is used to breathe from. As the primary regulator has 7ft of hose, any issues of being too close to each other to manoeuvre are minimised.

For the next session it was time to get wet, and following on from my mini-disaster I decided to join the DSMB workshop run by another GUE instructor, John Kendall.

We started by examining my DSMB, and it soon became clear why and where it had snagged: too much line, and a gap between the handle, reel and ratchet teeth. The DIR version is simpler, although its deployment in the water turned out to be quite a challenge.

John demonstrated the technique under water, where he made it seem undemanding, as he remained perfectly horizontal and stationary in the water column. This was our aim too.

However, Neil, my buddy, instantly went into task saturation, and having put too much air in the SMB found himself floating up to the surface.

I didn't fare any better. I couldn't get the DSMB clip back on the D-ring, which soon became a mini obsession.
John came over to assist and in this brief moment the holistic DIR approach all started to make sense.
It's not just about the kit configuration, it's about my experience, my competence, buoyancy control, air-management and, perhaps most importantly, the unified team approach.

Under water again, but this time with a DIR rig, Rich took me through some of the basic drills, the foundations of the team approach: leg-kicks, neutral buoyancy, valve-closures and the S-drill (gas-sharing). As we performed the S-drill, three DIR divers flew past with their scooters - very slick.

THAT EVENING I JOINED THE GROUP for the event dinner. There were presentations, talks about cave and wreck expeditions and discussions about the future of DIR. Rich emphasised the need to "quash the mythical status of DIR - we need to explain it to the wider diving community".

Perhaps the entry-level course being developed by GUE will assist? But there will be more classroom sessions and twice as many open-water dives as other agencies require before qualifying.

Rich explained that this course was designed not to produce super-divers but to "remove the negative ambassadors for diving, those who do the PADI Open Water and who are scared stiff of going diving because they're just not ready".

My expectation of the weekend was of individuals evangelising over their equipment and techniques, and dismissing me as a "stroke." But DIR has bred a new generation of divers like Clare Gledhill, who described this old attitude as "offensive" and said that: "It is possible to dive safely with non-compliant kit... DIR has moved on."

I can vouch for that. I spent 24 hours with a group of welcoming, non-judgmental and highly skilled divers.
If only George Irvine had come up with a different phrase to describe DIR: HAD (Holistic Approach to Diving) or UTD (Unified Team Diving) or some other name that does not set its exponents on a pedestal.
My guess is that many of the principles will trickle into mainstream diving. When I learnt to dive, the only way of achieving buoyancy was through a Fenzy horse-collar and a small air cylinder for inflation. My next purchase was a horse-collar with direct feed, and eventually a modern BC.

Air-sharing meant using your only regulator, later replaced by a back-up reg on the BC low-pressure hose (almost a DIR approach, as my primary regulator would be handed to an OOA diver). Now it's been replaced with an octopus.
In my first club, skills development meant that on every dive you practised at least one skill. That has been replaced by the purchase of another course.
So where will DIR take us? My prediction is that within five years most of us will be diving in uncomplicated wings, with more standardised, streamlined and simplified equipment. There will be long hoses on primary regulators, and the practice of skills will become the norm again.

The old elitist DIR approach is in the past, as Jarrod Jablonski, President of GUE claims: "DIR is a diving philosophy... making it safer and more enjoyable for everyone who chooses to embrace it... GUE wants to share this system with the public and thereby promote inwater safety, efficiency and enjoyment."
With this approach as opposed to "don't dive with strokes", GUE and DIR may just succeed in their aims.