Ολοκληρώθηκε, έπειτα από μια δεκαετία, η Απογραφή της Θαλάσσιας Ζωής (Census of Marine Life)

[Tiburon]

Τα µυστικά των ωκεανών
Ανακαλύφθηκαν περισσότερα από 200.000 νέα είδη θαλάσσιας ζωής

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Μάρω Βακαλοπούλου
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2010

Από ΤΑ ΝΕΑ onlinehttp://www.tanea.gr/default.asp?pid=...&artid=4597505

Ο κόσµος τελικά είναι µικρός. Και ο θαλάσσιος κόσµος αποδεικνύεται ακόµη πιο µικρός. Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από την ολοκλήρωση µιας δεκαετούς έρευνας για την καταγραφή της θαλάσσιας ζωής, τα αποτελέσµατα της οποίας ανακοινώθηκαν χθες στο Λονδίνο και αποκαλύπτουν 201.206 άγνωστα µέχρι σήµερα θαλάσσια είδη.

Πριν από µία δεκαετία, στο ερώτηµα πόσα είδη υπάρχουν ήταν αδύνατο να δοθεί απάντηση. Σε αυτό το διάστηµα όµως στους ωκεανούς εργάστηκαν 2.700 επιστήµονες από 80 χώρες, µελετώντας τα πιο παγωµένα νερά αλλά και τις πιο θερµές λιµνοθάλασσες, µικροβιακούς οργανισµούς αλλά και κήτη.

Το πλέον εντυπωσιακό όµως που προκύπτει από την έρευνα είναι η αλληλοσύνδεση της θαλάσσιας ζωής. «Δεν γνωρίζαµε τόσα για τους ωκεανούς. Τώρα πιστεύουµε ότι συνδέονται µεταξύ τους», παρατήρησε ο Πέδρο Μαρτίνεζ Αρµπίζου, επικεφαλής στο γερµανικό παράρτηµα του Κέντρου Ερευνας Θαλάσσιας Βιοποικιλότητας. Το γεγονός επιβεβαιώνει η περίπτωση ενός γαριδοειδούς µε την ονοµασία ceratonotus steiningeri. Η ύπαρξη του µικροσκοπικού αυτού θαλάσσιου είδους µε τις πολλές ακίδες και τα νύχια ήταν παντελώς άγνωστη πριν από πέντε χρόνια. Ανακαλύφθηκε στις ατλαντικές ακτές της Αφρικής, σε βάθος πέντε χιλιοµέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας, και ήταν ένα από τα 800 είδη που ανακαλύφθηκαν σε εκείνη την αποστολή, όπως ανακοίνωσε ο συµµετέχων στην έρευνα Πέδρο Μαρτίνεζ Αρµπίζου. Το περίεργο ήταν ότι το ίδιο πλάσµα υπήρχε στον κατάλογο που είχε συντάξει νωρίτερα ο Αρµπίζου και αφορούσε άγνωστα είδη που βρέθηκαν στον Κεντρικό Ειρηνικό Ωκεανό, δηλαδή σε απόσταση 12.800 χλµ. Το ίδιο συµπέρασµα προκύπτει επίσης από την παρατήρηση ενός κυανόπτερου τόνου, ο οποίος διέσχισε τον Ειρηνικό Ωκεανό τρεις φορές µέσα σε 600 µέρες!

Γιγάντια καλαµάρια και φωτεινές τσούχτρες

ΓΙΑ ΤΙΣ ανάγκες της έρευνας δαπανήθηκαν περίπου 475 εκατ. ευρώ, ενώ οι επιστήµονες έφτασαν ακόµη και σε βάθος 10.000 µέτρων, στην Τάφρο Μαριάνων, το βαθύτερο γνωστό σηµείο του κόσµου στον Ειρηνικό Ωκεανό.

Ανάµεσα στα χιλιάδες είδη που καταγράφονται στην έρευνα, εντύπωση προκαλεί ένα πολύ µεγάλο καλαµάρι, αλλιώτικο από τα συνηθισµένα, που βρέθηκε πρόσφατα σε βάθος 915 µέτρων. Το µήκος του αγγίζει τα επτά µέτρα και έχει µεγάλα πτερύγια µε βραχίονες και αγκυλωτά πλοκάµια. Οταν το πρωτοείδαν οι επιστήµονες είχε τη µορφή κάµπιας. Σε µεγαλύτερο βάθος όµως ανακάλυψαν πως εξελίσσεται σε ένα εξαιρετικά λαµπερό πλάσµα.

Ιουρασική γαρίδα
Εξίσου εντυπωσιακή είναι µια γαρίδα της Ιουράσιας Περιόδου, για την οποία υπήρχε η αντίληψη ότι είχε εξαφανιστεί πριν από 50 εκατοµµύρια χρόνια, καθώς και ένας πολύχαιτος θαλάσσιος σκώληκας, που βρέθηκε στην ακτή Σαγκάµι στην Ιαπωνία, σε βάθος 925 µέτρων, αλλά και µια περίεργη τσούχτρα που όταν διαισθάνεται ότι απειλείται εκπέµπει κατά κάποιον τρόπο φως.

Οι επιστήµονες εκτιµούν ότι υπάρχουν τουλάχιστον άλλα 750.000 θαλάσσια είδη, τα οποία όµως δεν έχουν ακόµη αναγνωρίσει. Και παρατηρούν πως η πιο δραστήρια θαλάσσια ζωή καταγράφεται πέριξ της Αυστραλίας και της Ιαπωνίας.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει ακόµη το συµπέρασµα των ειδικών ότι όπως οι άνθρωποι και οι χιµπαντζήδες παρουσιάζουν κατά τουλάχιστον 95% κοινό DΝΑ, περίπου το ίδιο συµβαίνει και µε τα θαλάσσια είδη.

Με όχηµα την έρευνα-µαµούθ, οι επιστήµονες πιστεύουν πως θα µπορέσουν να αξιολογήσουν τις απειλές για τους ωκεανούς, από την κλιµατική αλλαγή έως την πετρελαιοκηλίδα.––

και...

Θησαυροί της υδρογείου
Ολοκληρώθηκε, έπειτα από μια δεκαετία, η Απογραφή της Θαλάσσιας Ζωής
http://news.in.gr/science-technology...aid=1231061528
Δημοσίευση: 04 Οκτ. 2010, 15:44

Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο
Έπειτα από εκατοντάδες ερευνητικά ταξίδια που διήρκεσαν μια δεκαετία, η φιλόδοξη διεθνής προσπάθεια για την Απογραφή της Θαλάσσιας Ζωής ολοκληρώθηκε επισήμως τη Δευτέρα. Το πρόγραμμα προσέφερε στους επιστήμονες έναν πολύτιμο κατάλογο με χιλιάδες νέα είδη και αποκάλυψε αναπάντεχες συνδέσεις ανάμεσα στους ωκεανούς της Γης.

«Δεν γνωρίζαμε πολλά για τις βαθιές θάλασσες. Πιστεύουμε τώρα ότι ότι είναι πιο συνδεδεμένες, όπως είναι και οι ωκεανοί πιο συνδεδεμένοι, σε σχέση με ό,τι νομίζαμε ως σήμερα» σχολίασε ο Πέντρο Μαρτίνεζ Αρμπίζου, επικεφαλής του Γερμανικού Κέντρου Έρευνας Θαλάσσιας Βιοποικιλότητας.

Η Απογραφή ολοκληρώθηκε με τη δημοσίευση χαρτών και ενός τρίτομου βιβλίου, το οποίο ανεβάζει τον αριθμό των γνωστών θαλάσσιων ειδών στα 201.206. Οι υπεύθυνοι του προγράμματος εκτιμούν πάντως ότι ακόμα 750.000 είδη περιμένουν να ανακαλυφθούν.

Το πρόγραμμα των 650 εκατομμυρίων δολαρίων εγκαινιάστηκε από το Ίδρυμα Άλφρεντ Σλόαν και χρηματοδοτήθηκε από 600 φορείς όπως κυβερνήσεις, εταιρείες, μη κυβερνητικές οργανώσεις, πανεπιστήμια, ακόμα και δύο λύκεια.

Οι 2.700 επιστήμονες της Απογραφής πραγματοποίησαν 540 αποστολές με 9.000 ημέρες στη θάλασσα και 30 εκατομμύρια παρατηρήσεις 120.000 ειδών.

Αυτό που προέκυψε δεν ήταν μόνο μια εκτίμηση για τον συνολικό αριθμό των θαλάσσιων οργανισμών. Ήταν μια νέα εικόνα για το πώς επικοινωνούν μεταξύ τους οι ωκεανοί.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Ceratonotus steiningeri, ένα μικροσκοπικό πλάσμα σαν γαρίδα που εντοπίστηκε από την ομάδα του Αρμπίζου στον Ειρηνικό Ωκεανό. Ο ερευνητής συνάντησε ξανά το ίδιο είδος έξω από τις αφρικανικές ακτές στον Ατλαντικό, σε απόσταση σχεδόν 13.000 χιλιομέτρων. «Ήμασταν πραγματικά πολύ, πολύ έκπληκτοι» σχολίασε ο ίδιος.

Η Απογραφή αποκάλυψε επίσης μεταναστευτικές διαδρομές που κάνουν τα ανθρώπινα ταξίδια να μοιάζουν απλοί περίπατοι: Συσκευές σήμανσης έδειξαν ότι η φρατερκούλη η αρκτική, ένα θαλασσοπούλι, κάνει ένα χρόνο έναν κύκλο 64.000 χιλιομέτρων κάνοντας μετ' επιστροφής το ταξίδι από τη Νέα Ζηλανδία στην Ιαπωνία, τη Ρωσία, την Αλάσκα και τη Χιλή. Πρόκειται για «τη μακρύτερη μετανάστευση που έχει καταγραφεί ποτέ με ηλεκτρονικό τρόπο», αναφέρουν οι ερευνητές.

Οι ερυθροί τόνοι του Ειρηνικού ανακαλύφθηκε ότι διασχίζουν τρεις φορές τον ωκεανό σε μόλις 600 ημέρες, ενώ οι ερυθροί τόνοι του Ατλαντικού (ένα διαφορετικό είδος) διανύει σχεδόν 6.000 χλμ μεταναστεύοντας από τη Βόρειο Αμερική στην Ευρώπη. Και οι μεγάπτερες φάλαινες κολυμπούν σχεδόν 8.000 χιλιόμετρα από το βορρά προς το νότο και πίσω.

Εκτός όμως από αυτές τις γεωγραφικές συνδέσεις ανάμεσα στους ωκεανούς, η Απογραφή αποκάλυψε στενές συνδέσεις και σε ένα άλλο επίπεδο: όπως οι άνθρωποι και οι χιμπατζήδες μοιράζονται το 95% του γενετικού τους υλικού, τα ψάρια αποδεικνύεται ότι συγγενεύουν μεταξύ τους περισσότερο από ό,τι πιστεύαμε. Μεταξύ των ψαριών γενικά, οι γενετικές διαφορές που εντοπίστηκαν κυμαίνονται από το 2 έως το 15 τοις εκατό, ανέφερε ο Ντερκ Στέινκε του Πανεπιστημίου του Γκουέλφ στον Καναδά.

«Αν και πρόκειται για πολύ παλιά είδη ψαριών, δεν υπάρχουν πολλά που να τα χωρίζουν» είπε.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από Associated Press

Μπορείτε να περιηγηθείτε στο site http://www.coml.org/ και να δείτε χάρτες, φωτογραφίες και δελτία τύπου.

Για διευκόλυνση κατεβάστε από εδώ το Full Highlights Report of a Decade of Discovery από το First Census of Marine Life 2010 σε PDF
http://www.coml.org/Highlights-2010

Κατεβάστε από εδώ το χάρτη "Ocean Life: Diversity, Distribution, Abundance"
http://www.comlmaps.org/oceanlifemap...dance/download

Κατεβάστεαπόεδώτοχάρτη "Ocean Life: Past, Present, and Future"
http://www.comlmaps.org/oceanlifemap...uture/download

Εδώ μπορείτε να δείτε εικόνες των ειδών που ανακαλύφθηκαν
http://origin.coml.org/image-gallery

[Tiburon]

Και για να μην ξεχνιόμαστε... να και τα δυσάρεστα

Census of Marine Life: Large animals in danger of dying out
Mankind has had a much more damaging impact on the world's oceans than previously thought, according to a landmark new study.
By Louise Gray, Environment Correspondent
Published: 3:19PM BST 05 Oct 2010
http://www.telegraph.co.uk/earth/ear...dying-out.html

The Census of Marine Life looked for the first time at the history of exploitation of the oceans.
It found that on average large fish and marine mammals have declined by 90 per cent since records began.

Endangered species include the blue whale, sea turtles and birds like the albatross.
The study also found a decline in phytoplankton, the microscopic creatures that live in the bottom of the ocean and sustain much of the seafood eaten by humans.
The census was commissioned in 2000 to find out the state of marine life, amid growing concern about overfishing and mineral exploitation.
It involved more than 2,700 scientists in 80 countries across the world.
One study by Boris Worm and Heike Lotze at Dalhousie University looked at historical records to see how life in the ocean has changed over time.
They studied catches, sightings and even restaurant menus and photographs of family fishing trips to see how the population of different fish species and mammals have changed. Also archaeological finds and historical records that show what people are hunting and eating.
The study of around 100 species, including sharks, seals and cod, showed that on average numbers have declined by around 90 per cent since records began.
Fish such as swordfish being caught now are much smaller than in the past. And creatures at the bottom of the food chain known as phytoplankton had declined globally, according to observations from ocean-going vessels since 1899.
Ron O’Dor, a senior scientist at the Census, said mankind’s greed has had a catastrophic effect on the ocean.
He said every mammal, shellfish or large fish that is used by humans is in danger of dying out.
“The pristine ocean is a very distant memory,” he said. “There are only a few areas of the world where oceans are non-impacted by humans.”
The census found that altogether there are around one million species in the ocean. Almost 250,000 have already been found by scientists, while 750,000 are yet to be discovered.
Some 6,000 new species were discovered in this census, including a hairy “yeti crab”, a 20ft long squid and a shrimp that was thought to have died out 50 million years ago.
However Dr O’Dor said these new species could also be lost unless attitudes change.
“In some ways the problem of marine life is it is too delicious for us to eat and too beautiful for us to wear,” he said. “But these species are running out and we need a reversal of attitudes in the 21st Century.
“Ninety per cent of the big fish are gone – but if we leave them alone they could come back.”
The Census has generated a website, iobis.org, on which anyone can see the distribution of a species in the ocean from a giant database of names and "addresses" of marine creatures.