Destination : Palau

[psyche]

Backtrack κανά δυό μήνες πριν, κάπου τέλη Μαΐου.

Μόλις έχω απολυθεί από στρατό , μόλις έχω απολυθεί από δουλειά και όλα προμηνύουν ένα ευχάριστο ξεκούραστο καλοκαίρι. Η συνήθης παρέα μου για μακρινά ταξίδια έχει ρίξει άκυρο για φέτος ένεκα... κρίσης, κι έχω πάρει την απόφαση για ευχάριστη Αθήνα.

Κυριακή λοιπόν, και βόλτα από το καταδυτικό για καμιά βουτιά. Pre-dive chit-chat κι έτσι για να δω πως ζει ο έξω κόσμος [ακόμα κατάλοιπα θητείας] κάνω το "λάθος":
-Τι λέει ρε Γιώργο, τι ταξιδάκια κανονίζετε ;
Κάπου εκεί αλλάζει τη συνήθη φάτσα του, γουρλώνει λίγο μάτι και...
-Άσε μλκ... Palau, είναι μπλα μπλα μπλα [fading Delve chat που προφανώς δεν παρακολουθώ ]
Ένα μικρό "τι διάολο, πολύ ενθουσιασμός εκ μέρους του " μένει, αλλά πάμε για καμιά βουτιά τώρα [έχουν περάσει και κάτι μήνες]
mini fast forward, απόγευμα, σπίτι, PC, ντερνέτι, let's see wtf is that all about, google, tap tap "p a l a u" και το μοιραίο enter:



Οι κινήσεις μετρημένες μετά.
Τηλέφωνο, D, call :
-Έλα, Palau, θέσεις υπάρχουν;
-Εμ..
-Πες μου καμια μλκία τώρα
-Έχει έχει!
[κάποιες ερωταπαντήσεις άνευ δημοσίου ενδιαφέροντος ]
-ΟΚ, στείλε λογαριασμό για κατάθεση!

bigger fast forward Αύγουστος, Ελ Βελ και meet the group, ή τουλάχιστον κάτι περίπου.
Πρώτη Πτήση, Dubai και κάποιες ώρες αναμονής.
Εννοείται Ελληνάρες θα βρούμε την pub που μπορείς να φας και να καπνίσεις



καταδυτικοσυζητήσεις, και being the noob της παρέας ρώτάω τπτ να μαθαίνω.
Αγορά τσιγάρων, καπνών, κλπ σημαντικών εφοδίων, και next plane Manila

Ανοίγουν οι πόρτες του αεροδρομίου και μια παλιά ανάμνηση Ινδίας έρχεται, υγρασία, ζέστη, βρώμα. Τουλάχιστον σε μια κάπως πιο light εκδοχή που δεν είναι η πρώτη σκέψη ότι θα πεθάνουμε από υποξία στα επόμενα 5 βήματα



Manila more or less αποδεικνύεται όντως μια light εκδοχή του Δελχί. Κάπως λιγότερη ζέστη, κάπως λιγότερη υγρασία, γλυκερή μανιλίλα αντί για κάρυ, και καυσαέριο που δεν κάνει αυτόματα μαύρες στρώσεις στο δέρμα.





Αυτό που σίγουρα θα μου μείνει είναι τα φοβερά jeepnies:



Τζιπάκια του στρατού, που τα κόβουν και τα επιμηκύνουν, για να γίνουν κάτι-σαν-λεωφορεία. Πολύ αστεία!

Μια διανυκτέρευση, λίγες κοντινές βόλτες –οι μακρινές ημερήσιες εκδρομές απορρίφθηκαν γιατί κανείς δεν ήθελε να ξυπνήσει νωρίς... wtf δύτες σου λέει μετά-, και επιτέλους αεροδρόμιο για το πρώτο Νησί.
Κάποιες όμορφες αναμνήσεις από την αμερικάνικη εταιρεία αερομεταφορών που παραλίγο να μας κάνει να μην πετάξουμε ποτέ [και το Γιώργο με ημιπληγεία μετά το εγκεφαλικό], αλλά καλή καρδιά και φεύγουμε.

Λίγες ώρες πτήση, δυστυχώς βράδυ, και επιτέλους πατάμε Palau
Υποδοχή από το ξενοδοχείο, βανάκι, φόρτωμα και διασχίζουμε τα υπέροχα νησάκια.
Reception, μας κερνάνε κάτι χυμούς που μετατρέπονται πάραυτα σε αλκοολούχους δωμάτια, ύπνος και το πρώτο ξημέρωμα



Η πρώτη μέρα είναι “to know us better” και τριγυρίζουμε από το καταδυτικό



αράζουμε στην παραλία και snorkelίζουμε «λίγο» στη θάλασσα



Μουτρωμένα napoleon, θορυβώδη parot, πολύχρωμα giant clams και ένα σωρό όντα που δεν είχα ξαναδεί...
Φαγητό, μπάνιο, ποτό, βόλτα στην πόλη, more φαγητό, ύπνος, και καιρός να αρχίσουν επιτέλους οι καταδύσεις



Πρώτη βουτιές λένε «πρέπει» είναι πάντα «οι κακές» κι έχουμε επίλέξει τις λιγότερο ενδιαφέρουσες για την πρώτη καταδυτική μέρα. Fine by me, που μπορώ να πω ότι κάποιο άγχος το είχα, being very novice –με το ζόρι 25 βουτιές έγραφε το logbook -, being my first tropical dives, όλοι είναι πολύ πολύ πιο έμπειροι από εμένα κλπ.
Είναι «απλώς» ένας τοίχος κατά μήκος του οποίου βουτάμε. Η ορατότητα είναι μάλλον κακή, αλλά ο τοίχος αρκετά ζωντανός. Στο μυαλό μου περισσότερο έχω τα περί της πλευστότητάς μου, το πως θα πλησιάζω τις πτυχές του τοίχου χωρίς να ακουμπάω τπτ, και να μην ενοχλώ κανέναν, το πως κινείται ο buddy για να προσαρμοστώ κλπ. Για το... «ποιόν» της βουτιάς, το «μη ενδιαφέρουσες» μάλλον έχει διαφορετική χροιά στα δικά μου μάτια. Ο μικρούλης dive master αποδεικνύεται πολύ παρατηρητικός και πρόθυμος να δείχνει διάφορα και πολλά. Λίγο παρακάτω μου και προς το «μπλε» τριγυρίζουν κάποια μεγαλύτερα πλάσματα, και μάλλον αυτή θα πρέπει να την καταγράψω ως την πρώτη μου επαφή με καρχαρίες. Σίγουρα περίεργο συναίσθημα, αλλά αυτά που επακολουθούν θα το υπερκεράσουν τόσο, ώστε να το θυμάμαι...
Έξω στο σκάφος ξανά, χαλάρωση σε μια μέρα που έχει άσχημο καιρό και κύμα και ο γεροναυτικός εποπτεύει τη Θάλασσα



Δεύτερη βουτιά, κάτω, αρκετό κολύμπι που σημαίνει φυσικά ότι τα group έχουν διαχωριστεί σαφώς. Macro-φωτογράφοι έχουν μείνει πίσω, οι υπόλοιποι μπροστά. 3-4 καρχαρίες μας κάνουν παρέα στο ταξίδι και αρχίζω να νιώθω τη μαγεία της πλεύσης αυτών των όντων. Το συναίσθημα του δέους μπροστά τους είναι κάτι που φυσικά θα με ακολουθήσει σε όλες τις βουτιές. Είναι πραγματικά εκπληκτικό να τα βλέπεις να κινούνται λίγα μέτρα δίπλα σου και δεν μπορώ να ξεκολλήσω τα γουρλωμένα μάτια μου από πανω τους. Ή έτσι πίστευα, όταν αντιλαμβάνομαι κάποιες σπασμωδικές και γρήγορες κινήσεις ορισμένων ψαριών κάπου παραδίπλα στους βράχους. Σύντομα ένα παρακείμενο school αλλάζει πορεία και χώνεται στον τσαμπουκά. Split second later ένα δεύτερο school χώνεται κι αυτό, και φυσικά μεταστροφή 3-4 καρχαριών, «άπειρη» επιτάχυνση και τσαμπουκάδες! Λίγα δευτερόλεπτα που μοιάζουν ώρες, μια φύση που σου υπενθυμίζει ότι δεν βρίσκεσαι σε γυάλα... και μετά ηρεμία.
Back to normal, whatever that may be, και συνεχίζω να απολαμβάνω την υποβρύχια αίσθηση. Κοιτάω λίγο μπροστά και τα 2-3 ζευγάρια φαίνονται να κοιτάνε κάτι... focus λίγο μακρύτερα και είναι ένα manta το οποίο πετάει προς το μέρος μας... Τα λόγια είναι μάλλον περιττά καθώς παρακολουθούμε το πλάσμα να γλιστράει ανάμεσα στην παρέα μας . Θέλω να απλώσω το χέρι μου να το αγγίξω, αλλά φυσικά και δεν κάνω τπτ τέτοιο, που μου μοιάζει σχεδόν ασέβεια μπροστά στη μαγεία της άγριας φύσης που εξακολουθεί να μας χαρίζει απλόχερα τέτοιες εικόνες, παρ’ ότι το μόνο που της ανταποδίδουμε είναι καταστροφή και εξαφάνιση.
ΤΟ manta απομακρύνεται, ο εγκέφαλος είναι πλημμυρισμένος με ντοπαμίνη κι εγώ δεν θέλω να φύγω ποτέ! Θα κοιτάξω την κονσόλα, παραδόξως υπάρχει ακόμα αέρας... Λίγο υποβρύχιο άραγμα να ηρεμήσουμε και ανάδυση.
Τι να πω, αν είναι έτσι η πρώτη καταδυτική μέρα, η «κακή», τι πρόκειται να επακολουθήσει;
Δεύτερη μέρα, πρωινό με το buddy και συζητήσεις πολιτικοοικονομικού ενδιαφέροντος (χεχε), ετοιμασία, προβλήτα, σκάφος και φύγαμε. Blue Holes η πρώτη βουτιά, μαγικές «ανοιχτές» σπηλιές, τοίχοι και πάμε για τη δεύτερη, μετά από το απαραίτητο διάλειμμα ξεκούρασης φυσικά!





Blue corner λέει ο DM και αρχίζει το briefing μιας βουτιάς που δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου.
Κατάδυση, ένας όμορφος τοίχος, ελαφρό ρεύματα, και ένα πλάτωμα. Γαντζωνόμαστε στην άκρη του και ένα πολύ δυνατό ρεύμα «ανεμίζει» στη μούρη μας. 18m νερό από πάνω, και η μάσκα χαροπαλεύει από το πρόσωπο. Focus αρχικά στα κοντινά, και γύρω μου βρίσκονται ανεμώνες, κοράλλια, μικρά, μικρότερα και μεγαλύτερα ψάρια, αλλά τίποτα απ’ όλα αυτά δεν θα έχουν καμία σημασία μόλις αλλάξω το focus και κοιτάξω μπροστά μου, στο μπλε.
Κοπάδια από τόνους, μπαρακούντα, travellys, διάφορα που δψεν έχω την παραμικρή ιδέα τί είναι, αλλά προπαντός καρχαρίες! Πολλοί καραχαρίες! Grey, blacktip, whitetip, περνάνε μπροστά μας στους λίγους πόντους διασχίζοντας κάθετα το ρεύμα. Ένα μαγικό σινεμά εκτιλύσσεται μπροστά μας, φτιαγμένο από πραγματικά μαγική ουσία. Βρισκόμαστε σε έναν κινηματογράφο της φύσης που κάνει casting μπροστά στα μάτια μας. Μπροστά σε κάτι που θα ήταν τόσο ψεύτικο, αν δεν ήταν τόσο μα τόσο ζωντανό!
Πίσω μας napoleon, ροφοί, parrot, μπροστά μας barracuda τόνοι και καρχαρίες, δίπλα μου μια ανεμώνη με τα “nemo” της που έχει αρχίζει να μου αρπάζει το χέρι. Το αποκολλώ προσεκτικά και επιστρέφω στον κινηματογράφο. Κοιτάω αριστερά μου και βλέπω 3-4 να κοιτούν προς το μέρος μου αποσβολωμένοι. Για να κοιτάνε κάτι διαφορετικό από ό,τι υπήρχε μπροστά μας, πρέπει να είναι στ’ αλήθεια κάτι σημαντικό και γυρνάω δεξιά. Τπτ. Ξαναγυρνάω αριστερά και αυτοί το ίδιο, εκεί, αποσβολωμένοι. Πάω να κινηθώ και μου κάνουν νοήματα, τα οποία δεν μπορώ να αποκωδικοποιήσω εν μέσω trance... Όπως αποδεικνύεται κάτι napoleon έπαιζαν με τις φυσαλίδες μου και τα μαλλιά μου or smthng...
Ο εθισμός είναι αναπόφευκτος, και μια αίσθηση «ΟΚ βαρεθήκαμε τώρα» περνάει από το μυαλό. Ένα ψαράκι όσο τρεις φάλαγγες του δείκτη μου είναι μπροστά μου σε μια πτυχή του «μπαλκονιού» και με κοιτάει απειλητικά. Του κουνάω λίγο το δάχτυλο μου και αγριεύει σηκώνοντας το ακανθώδες πτερύγιό του! Αυτό μου είναι αρκετό για να περάσω κανά πεντάλεπτο μαζί του, ώσπου μάλλον θυμάμαι ότι είναι ντροπή και μόνο που σκέφτομαι ότι βαρέθηκα το μεγάλο θέαμα μπροστά μου! Επιστρέφω στον κινηματογράφο...
Έχει περάσει κανά μισάωρο, αέρας υπάρχει άπλετος ακόμα, και αφήνουμε τη γωνία για να πάμε σιγά σιγά προς το πλάτωμα, που από μόνο του αξίζει να περάσεις αρκετό χρόνο ακόμα. Τριγυρίζουμε με το buddy, μια χελώνα απομακρύνεται νωχελικά [ή μήπως ήταν σε κάποια άλλη βουτιά; Είναι όλα τόσο συγκεχυμένα και αδύνατο να μπουν σε τάξη]. Και σιγά σιγά ανεβαίνουμε, υπό την ευγενική εποπτεία ορισμένων μεγάλων napoleon.
Επιστροφή στα μαγικά ηλιοβασιλέματα του Ειρηνικού.



Η πεντακάθαρη ατμόσφαιρα επιτρέπει ένα ανεμπόδιστο ορίζοντα που εκτείνεται μέχρι την καμπυλότητα της Γης. Ο συννεφιασμένος ουρανός αντανακλάται υπέροχα πάνω άπειρο μπλε της θάλασσας, μα πραγματικά δεν θέλω να φύγω ποτέ!





Επόμενη μέρα, Siaes και φαντασμαγορικοί κήποι απλώνονται γύρω μας. Η μαγεία φαίνεται να μην τελειώνει ποτέ. Πτυχές, κι άλλες, πτυχές, μικρά φαράγγια και πολύ φιλικά trigger στις φωλιές τους [χεχε ], γεμίζουν τις 90λεπτες+ πλέον βουτιές μας...
Ξεκούραση





Και next dive : ulong channel
Τι λόγια να βρει να περιγράψει κανείς αυτό το drift dive…
Κατάδυση, λίγο κολύμπι και φτάνουμε στην είσοδο ενός άνετου καναλιού. Το δυνατό ρεύμα ξεκινάει να μας παρασέρνει μέσα στη διαδοχή και τις διακλαδώσεις των ζωντανών «διαδρόμων» του... Κάπου κάπου ορισμένα μονόπετρα να σπάνε το ρεύμα και ξανά σε ένα απίθανο roller coaster της υποβρύχιας ζωής. Κανά μισάωρο μετά και φυσικά τα ζευγάρια έχουν τραβήξει το δρόμο τους.
Είμαστε σε ένα πλάτωμα μετά από ένα ευμεγέθες μονόπετρο και καθώς έχω προχωρήσει λίγο πιο μπροστά από το buddy, βλέπω ένα καρχαρία στο βάθος –κάπου 10-15 μέτρα μακριά στα όρια της ορατότητάς μου- να κολυμπάει ανάποδα στο ρεύμα. Σαν να με βλέπει και αλλάζει την πορεία του γυρνώντας κάθετα προς το μέρος μου. Το εσωτερικό χαμόγελο διαγράφεται αυτόματα, μαζί με όλα τα άλλα θα έχουμε και ένα καρχαρία παρέα. Έρχεται... έρχεται, 6-5-4-3-2-1 μέτρο και κάπου εκεί αρχίζουν να περνάνε και ορισμένες σκέψη ότι καλά όλ’ αυτά ρε καρχ, αλλά είπαμε! Σε κάτι λιγότερο από ένα μέτρο μακριά μου και με τη φάτσα του «πάνω στη μούρη μου» γυρνάει και κολυμπάει ακίνητος αντίθετα στο ρεύμα. Γι’ αυτόν δεν χρειάζονται φυσικά τίποτα παραπάνω από ανεπαίσθητες κινήσεις του πτερυγίου για να κάθεται ακίνητος. Δεν είναι πολύ δυνατό το ρεύμα, κι έτσι γυρνάω κι εγώ και με μερικές «πεταλιές» κάθομαι ακίνητος δίπλα του, κάτι σαν μισό μέτρο. «Παρεούλα» δίπλα δίπλα, ακίνητοι, κάθομαι και τον κοιτάω αποσβολωμένος. Δεν είναι πολύ μεγάλος, μάλλον ισομεγέθης με εμένα. Μετά από λίγα λεπτά, κι ενώ ο buddy είναι απασχολημένος με φωτογραφίες στο μονόπετρο, προσπαθώ να του τραβήξω την προσοχή να έρθει κι αυτός. Αποτυχία πλήρης, μιας που φυσικά δεν υπήρχε περίπτωση να απομακρυνθώ από τον καρχαρία για κανένα λόγο! Δεν μπορούσα να χάσω ούτε δευτερόλεπτο από αυτή τη συνάντηση. Καθόμαστε έτσι πλάι πλάι για κανά 5λεπτο. Ο καρχαρίας φεύγει, ο buddy ερχεται, και συνεχίζουμε το roller coaster...
Next dive, chandelier caves, και μερικά πολύ όμορφα σπήλαια, με μια φαντασμαγορική έξοδο που οδηγούσε σε ένα μικρό πλάτωμα με mandarin.
Μια καταδυτική μέρα ακόμα, που επαναλαμβάνουμε τις αγαπημένες μας βουτιές, μια μέρα off με κάτι υπέροχες ιδέες να επισκεφτούμε ένα καταρράκτη μέσα στη τροπική ζούγκλα –άψογα προετοιμασμένοι -





[φωτό από τον καταρράκτη παραλείπονται, για λόγους που δεν θα γλυτώσω έχω την εντύπωση...]

Αεροδρόμιο, και Next Destination : Yap

[φωτό δυστυχώς από κινητό, underwater που μάλλον θα σας ενδιέφεραν περισσότερο αν φιλοτιμηθούν οι φωτογράφοι]

[Sunshine]

Thanks for sharing!
Άλλο ένα πολύ όμορφο καταδυτικό ταξίδι λοιπόν! Περιμένουμε και underwater υλικό από τους γνωστούς υπόπτους...

[Yannis]

εγω προτεινω παντως στους Mod να σε κανουν ενα BAN να μαθεις να μην βαζεις τετοια πραγματα και μας κανεις να ζηλευουμε !!

απιστευτα τοπια.....καταπληκτικη περιγραφη ......ΕΥΓΕ !

[ΚΑΡΕΛΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ]

μπράβο τυχερέ psyche...ευχαριστούμε για το φωτορεπορτάζ και την ωραία αφήγηση !

[Big-Blue]

Τέλεια αφήγηση!
Όμορφες φωτογραφίες
Σε ζηλεύω!
Τι βλάστηση...
Τι το ήθελες το δάσος απροετοίμαστος;;;

* (παράκληση: αυτά τα τπτ smt...fdgdf και λοιπές συντομεύσεις ή ακόμη και αγγλικές - γαλλικές και άλλες φράσεις ίσως δεν είναι εύκολο να γίνουν από όλους κατανοητές και έτσι χάνει κάπως το κείμενο τη μαγεία του)

Πάντα τέτοια!

[Physalia]

Αρχικό μήνυμα απο psyche

[φωτό από τον καταρράκτη παραλείπονται, για λόγους που δεν θα γλυτώσω έχω την εντύπωση...]

Μια πσυχή που είναι να βγει, ας βγει

Αρχικό μήνυμα απο Big-Blue

(παράκληση: αυτά τα τπτ smt...fdgdf και λοιπές συντομεύσεις ή ακόμη και αγγλικές - γαλλικές και άλλες φράσεις ίσως δεν είναι εύκολο να γίνουν από όλους κατανοητές και έτσι χάνει κάπως το κείμενο τη μαγεία του)

(εγώ πάλι προτείνω να αρχίσεις να συνηθίζεις εσύ σιγά-σιγά.... αύριο μεθαύριο δε θα μπορείς να συνεννοηθείς με τα παιδιά σου )

[Big-Blue]

Αρχικό μήνυμα απο Physalia

Μια πσυχή που είναι να βγει, ας βγει
(εγώ πάλι προτείνω να αρχίσεις να συνηθίζεις εσύ σιγά-σιγά.... αύριο μεθαύριο δε θα μπορείς να συνεννοηθείς με τα παιδιά σου )

κάνω τσατ απ το 98 Μαράκι Απ' το πολύ το γκρίγκλις το λέω. Έκανα προσπάθειες τα τελευταία χρόνια με το λεξικό δίπλα για να αρχίσω να γράφω ξανά Ελληνικά και όχι την ψυχή πσυχή
Εσύ καλό θα ήταν αφού δε μας κάνεις την τιμή για τα Μέδες να βάλεις στο πρόγραμμα ένα τέτοιο ταξίδι και εκεί σου δίνω το λόγο μου πως θα σε αντέξω να με ζουρλάνεις για τις συμβιωτικές γαρίδες και τα φύκια
Υ.Γ. Πόρνη ωτίτιδα το παλεύεις ακόμα...δεν ξέρεις με τι παλαβό έμπλεξες

[Physalia]

Αρχικό μήνυμα απο Big-Blue

.....και όχι την ψυχή πσυχή

oops sorry, δε διευκρίνισα:

μια πσυχή* (sic) που είναι να βγει ας βγει!


*εκ του psyche

ούτε λίγο χούμορ δεν μπορούμε να κάνουμε εδώ πέραααααααααα

[Big-Blue]

Αρχικό μήνυμα απο Physalia

oops sorry, δε διευκρίνισα:

μια πσυχή* (sic) που είναι να βγει ας βγει!


*εκ του psyche

ούτε λίγο χούμορ δεν μπορούμε να κάνουμε εδώ πέραααααααααα

και έσπαζα το κεφάλι μου να καταλάβω τι σημαίνει το psyche!!!

[psyche]

Ευχαριστώ για τα comments -φτού- σχόλια!
Ήταν όντως ένα καταπληκτικό ταξίδι, αλλά δεν τέλειωσε στο Palau! Για την ακρίβεια έχουμε μείνει κάπου στο 1/2 των καταδύσεων, και το 1/3 του συνολικού ταξιδιού.

Μετά από ένα σύντομο ΣΚ-ταξίδι (μας έχουν φάει τα αεροπλάνα!) θα σας κουράσω και με τη συνέχεια....

Destination : Yap