Ιστορίες για σημαίες....

[seafarer]

Σε πολύ παλιούς χρόνους οι ναυτικοί και οι άνθρωποι που ασχολούνταν με την θάλασσα βρήκαν ένα τρόπο για να επικοινωνούν μεταξύ τους από απόσταση. Ο τρόπος αυτός ήταν με σύμβολα ραμμένα πάνω σε πανιά. Ετσι γεννήθηκαν τα διάφορα εμβλήματα που αργότερα έγιναν οι σημαίες για να προσδιορίζουν οποιαδήποτε δραστηριότητα στην θάλασσα. Σύμβολα βέβαια υπήρχαν απο καταβολής κόσμου όμως ένας ενιαίος κώδικας δεν υπήρχε πριν περίπου 200 χρόνια! Ηταν τότε που η ναυτική παράδοση πολλών χωρών ενώθηκε κάτω απο το διεθνές ναυτικό δίκαιο της θάλασσας και άρχισε να φτιάχνει κάτι που έμεινε και θα παραμείνει αναλλοίωτο για πάντα! Ηταν στα μέσα του 18ου αιώνα και στις αρχές του 19ου που ξεκίνησε αυτή η προσπάθεια και καθιέρωσε κάτι πολύ σημαντικό.
Τον Διεθνή Ναυτικό Κώδικα Σημάτων Ναυσιπλοΐας.
Σκοπός του ήταν να παρέχει πληροφόρηση σε περιστάσεις που αφορούσαν ουσιαστικά την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας και των δραστηριοτήτων στην θάλασσα τόσο για τα πλοία, όσο και για τα φυσικά πρόσωπα. Αρχισε έτσι η δημοσίευση των σημαιών σε διάφορες χώρες. Η ακριβής σχεδίαση τους και η κατασκευή τους χάνεται μέσα στον χρόνο και δεν έχουμε αρκετά ιστορικά στοιχεία. Μια απο τις πρώτες σημαίες που κατασκευάστηκαν ήταν η σημαία τύπου Α (άλφα) που η ιστορία κατέγραψε την κατασκευή της στην Αγγλία περίπου στο μέσο του 18ου αιώνα απο τον Admiral Vernon. Στην αρχή συμβόλιζε την αγκυροβολιά ενός πλοίου, αλλά καθώς υπήρχε η ανάγκη για σήμανση όταν γίνονταν υποβρύχια δραστηριότητα και ύστερα από μερικά ατυχήματα που συνέβησαν η σημαία δηλώθηκε σαν καταδυτική και ενδεικτική της κατάδυσης! Εμελε έτσι να γίνει η πρώτη διεθνής σημαία των καταδύσεων όλων των τύπων!
Σύμφωνα με τον ναυτικό κώδικα η ακριβής κωδικοποίηση της είναι:
ΑΛΦΑ= πλωτό μέσο έχει περιορισμένη ικανότητα λόγω αγκυροβολίας για υποβρύχια δραστηριότητα – μην εμποδίζετε τη διαδικασία – διατηρήστε χαμηλή ταχύτητα – κρατήστε απόσταση.


Το 1949 στην Αμερική ο Denzel Dockery είχε παραιτηθεί από το ναυτικό και δούλευε σαν δύτης σε διάφορες εργασίες υποβρυχίως. Ανακάλυψε ότι μέσα στα λιμάνια και σε περιοχές με έντονη δραστηριότητα στην επιφάνεια ήταν επικίνδυνο να εργάζεσαι υποβρυχίως καθώς η σημαία του αμερικανικού ναυτικού που δήλωνε τις υποβρύχιες εργασίες δεν αναγνωριζόταν από τους πλοηγούς. Ζήτησε την βοήθεια και την γνώμη του φίλου του Ruth Carlson ο οποίος διαπίστωσε την ατέλεια της σημαίας του ναυτικού καθώς ήταν μια μονόχρωμη σκούρο κόκκινο χρώμα που υποδήλωνε με τον χρωματισμό της μόνο κίνδυνο. Επρεπε να κατασκευάσουν μια διακριτή σημαία που να αναγνωρίζεται αμέσως, που να έχει το σωστό μέγεθος, να αναρτάτε εύκολα σε πλωτήρες, να έχει φωτεινά χρώματα που να διακρίνονται από μακριά και φυσικά να μην μοιάζει με κάποια άλλη σε όλο τον κόσμο! Επίσης πολύ βασικό ήταν να χαρακτηρίζει ακριβώς την φυσική υποβρύχια παρουσία και όχι γενικά όλων των ειδών τις καταδύσεις. Μαζί ανακοίνωσαν ότι θα κατασκευάσουν και θα πατεντάρουν την σημαία που θα είναι αναγνωρίσιμη παντού στην χώρα. Ετσι έφτιαξαν μια σημαία με έντονο κόκκινο χρώμα που είχε στην μέση μια άσπρη γραμμή. Το πλεονέκτημα της ήταν ότι φαινόταν το ίδιο και από τις δυο πλευρές. Οταν την είδε ο γιος του Dockery όμως κατάλαβε ότι η σημαία αυτή ήταν ίδια με την εθνική σημαία της Αυστρίας! Ετσι πολύ γρήγορα η οριζόντια άσπρη γραμμή έγινε διαγώνια από πάνω αριστερά μέχρι κάτω δεξιά.
Και η καταδυτική σημαία της Αμερικής είχε γεννηθεί!
Η διάδοση της έγινε αρχικά με τους δυο φίλους για πρώτους πωλητές. Ο μεν Denzel την προωθούσε στο καταδυτικό κέντρο της περιοχής του, ο δε Ruth στο μαγαζί με καταδυτικά είδη που είχε. Εκείνη την εποχή (το 1957-58) στην περιοχή βρέθηκε ένας από τους πιο έμπειρους πωλητές της U.S.Divers ο Ted Nixon. Είδε την σημαία και του άρεσε. Προσφέρθηκε να την προωθήσει και να ειδοποιήσει όλους τους μεταπωλητές της εταιρίας να κάνουν το ίδιο. Με τις γνωριμίες του Ted η σημαία έγινε πασίγνωστη σε όλη την Αμερική! Και σε αυτόν χρωστάνε την εξάπλωση της. Ετσι έμεινε στην συνείδηση του κόσμου σαν η σημαία που προστατεύει τους δύτες από την ναυσιπλοΐα. Πολύ γρήγορα θεσπίστηκε νόμος που κάλυπτε πλήρως κάποιον αν κατείχε την σημαία και πάθαινε ατύχημα στη θάλασσα! Αν και δημιουργήθηκε στο Βόρειο τμήμα της Αμερικής πολύ γρήγορα εξαπλώθηκε σε όλη την χώρα. Αναγνωρίστηκε επίσης από τις λιμενικές αρχές και το ναυτικό. Ο Καναδάς και η Γαλλία ήταν οι πρώτες χώρες που αναγνώρισαν επίσημα την σημαία. Αναρτάτε μόνο όταν δύτης ή δύτες βρίσκονται στον βυθό, προειδοποιεί για διέλευση πάνω από 50 μέτρων μακριά της και χαρακτηρίζει αποκλειστικά την φυσική υποβρύχια δραστηριότητα.

[Beracuda]

ΕΥΓΕ!

Πολύ κατατοπιστικό και με "γεννετήσιες" λεπτομέρειες

[GKanel]

Μπράβο Κώστα πολύ ωραίο θέμα.

Έχω την εντύπωση ότι η κόκκινη σημαία καταργήθηκε και ισχύει μόνο η μπλε, μήπως κάνω λάθος;

[seafarer]

Αγαπητε φιλε, δεν νομιζω (που το ακουσες?) να καταργηθηκε.
Απλως η μπλε ειναι η διεθνης σημαια και χρησιμοποιειται στην Ευρωπη περισσοτερο, ενω η κοκκινη ειναι καθαρα Αμερικανικη (βορειοαμερικανικη συγκεκριμενα) και χρησιμοποιειται σε Αμερικη - Ασια - Αυστραλια κλπ.
Αφου εσπασε τα Αμερικανικα συνορα και παγιωθηκε σε ολη την Αμερικη (ειχε δεχτει και εσωτερικο πολεμο καθως οι Αμερικανοι τρωγονται μεταξυ τους για τα καταδυτικα πρωτία και οι μεν βορειοι ειναι υπεροπτες - οι δε νοτιοι ειναι σωβινιστες κλπ....) τα τελευταια χρονια εχει επικρατησει και παγκοσμιως σε σημειο μαλιστα που να ειναι η μοναδικη αναγνωρισιμη σημαια.
Μεγα λαθος καθως η αυθεντικη σημαια συμφωνα με τον ναυτικο κωδικα ειναι η μπλε (αλφα) - αλλα ξερετε πολυ καλα οτι αν θελουν κατι να περασουν οι Αμερικανοι οι αλλοι το ακολουθουν σαν τα σκυλακια!
Αφου να φανταστητε οτι στην Αμερικη διαφοροι οργανισμοι και το λιμενικο σωμα ή το ναυτικο για παραδειγμα σε αποστασεις πανω των 3 ναυτικων μιλιων απο ακτη οταν συμβαινει υποβρυχια δραστηριοτητα απαιτει να υπαρχει οποσδηποτε η μπλε επισημη σημαια καταδυσεων (μαζι με την δικια τους) την ιδια στιγμη που στην ιδια την Ευρωπη μερικοι γνωριζουν μονο την κοκκινη!
ΚΟΥΦΟ Ε???

[seafarer]

Α, να μην το ξεχασω.
Ενα μεγαλο ευχαριστω απο εμενα (και απο ολους φανταζομαι) στον Φοιβο και στα παιδια του ΤΗΘΥΣ για την ειδικη ενοτητα της ιστοριας της καταδυσης.
Σας ευχαριστουμε.