Stroke test

[Andreas Triantopoulos]

και ένας ηλίθιος που μάλλον έχει μπλέξει τα μπούτια του! Κρίμα που βρίσκεται και σε κατά τα άλλα καλό site

http://www.cisatlantic.com/trimix/text/HOGARTH3.TXT

Tα smilies δικά μου!!!

IN THE BEGINNING...
-------------------
Divers belonging to a Florida based organisation called the Wakulla Karst
Plains Project (WKPP) hold most of the world's cave diving depth/distance
records, including one awesome three kilometre penetration at an average depth
of 87 meters.

Now you might think that the life support equipment needed to survive these
record breaking exposures would be like something from NASA - big, complex and
expensive. Wrong. The WKPP cave diving equipment system is made from
inexpensive and readily available components. It is slick, light and
streamlined - a model of efficiency and economy. And its applications reach far
beyond the confines of extreme-range mixed-gas cave exploration - it is ideal
for recreational cave and open water technical diving too.


A N D T H E W O R D W A S H O G A R T H
===========================================

Conceived originally by Bill Hogarth Main and refined to a state of Zen-like
simplicity over tens of thousands of dives, the Hogarth system is the
embodiment of the 'less is more' philosophy. Every item in the Hogarth rig has
been considered in relation to every other. The result is a minimalist approach
in which a few carefully chosen components are integrated into a total life
support system. Hogarth is clean, neat, safe and cheap ().

To a Hogarthian diver anything less than optimal is unacceptable. By contrast,
many divers prefer to mix'n'match equipment on an ad hoc basis. These more
arbitrary configurations are usually described by the term Personal Preference
and include helmets with torches clipped to them, back-up regulator long hose
strapped to the tanks with bungy rubber, technical or jacket style BCs with or
without redundant bladders, primary-light battery packs clipped across the
bottom of the tanks (butt-mounted), and breathing from the short hose.

While Personal Preference may appeal to small 'l' liberals, it is an anathema
to Hogarthian divers who consider it sloppy, ill-conceived and dangerous. They
claim it creates more problems than it solves, and if there is a plan behind
it, it is purely to maximise retail gear sales.


ON A WING AND A BACKPLATE
-------------------------
The Hogarth system is based on a backplate bolted to dual tanks and a single
set of Dive-Rite wings. Only one set of wings is used. If redundant buoyancy is
required it is provided by the drysuit (trilaminate membrane - not neoprene,
I'll explain why shortly).

The backplate is worn with a single piece of webbing threaded through the plate
to form shoulder loops and waist straps. The waist straps are fastened by a
weight belt quick release buckle. A crotch strap is attached to the bottom of
the backplate and runs forward between the legs to loop onto the waist straps
at the front.

There are just three D-rings on the main webbing, one at each shoulder and one
at the left hip. The D-rings are held in place with weight retainers threaded
onto the webbing. A fourth small D-ring is attached to the crotch strap at the
back. Unlike technical BCs, the Hogarth rig leaves the chest clear and clean.
The webbing stays tight and close to the body. There are no projections to
catch or dangling straps to snag.

No weight belt is worn. Instead, two manifolded steel tanks of 12 or more
litres provide negative buoyancy even when empty. If more weight is needed, a
heavy stainless steel backplate is used. If even more weight is required, a
long lead weight (V-weight) is bolted to the backplate between the tanks. By
eliminating the weight belt, the Hogarth system eliminates a source of danger
from accidental release and line entanglement, inefficiency due to extra mass
and drag, and discomfort.

For the same reason, neoprene drysuits are unacceptable. Weights must be
carried to counteract the neoprene's inherent buoyancy near the surface. At
depth the neoprene compresses (even pre-compressed or crushed neoprene holds
compressible gas bubbles) and loses buoyancy, so the wings must be inflated to
compensate for the weights. Inflated wings produce drag which requires extra
energy to overcome. The extra energy increases gas consumption. Increased gas
consumption limits the diver's range which, in turn, limits the effective range
and safety of the whole team. This cascading series of problems is typical of
Personal Preference equipment and configurations.


LET THERE (ALWAYS) BE GAS
-------------------------
An isolation manifold connects the tanks, enabling a faulty regulator to be
isolated while still giving access to the gas in both tanks. A first stage is
attached to each valve.

The first stage behind the right shoulder feeds:
a) a second stage on a 7 foot hose
b) the wing inflator hose.

The first stage behind the left shoulder feeds
a) a second stage on a normal length hose
b) a drysuit inflator hose
c) a contents gauge.

That's it - the exact Hogarth rig in which (with only the addition of an argon
drysuit inflation bottle and a pee valve) two WKPP divers set the world
cave-diving penetration record of 4.3 kilometres.

WHERE EVERYTHING GOES
---------------------
The cylindrical cave light battery canister has a belt loop on it which slides
on to the right waist strap. The canister is worn as far back as it will go,
right up against the backplate, where it is in the lee of the shoulder and so
creates no drag.

The waist straps are fastened with a weight belt buckle fixed to the extra long
strap on the left side. The webbing is arranged so that when the right waist
strap is threaded through the buckle and pulled tight, the buckle sits all the
way round at the right side of the body, tight against the light canister.
Thus, the buckle not only secures the waist straps, it holds the canister in
place against the backplate.

The free end of the right waist strap should be long enough to reach round to
the centre front where it is held in place by the loop at the end of the crotch
strap.

Stage and/or decompression bottles are clipped off between the D-rings at left
hip and left shoulder. Contents gauge is clipped off to the left hip D-ring.
Reel (and if wreck diving, folded lift bag) is clipped off on the crotch strap
D-ring at the back. Other stuff - jump reels, line cutter, tables, car keys,
paperback book, deco toys, jelly snakes, waterproof game-boy, etc., - fits into
a flapped pocket sewn and glued to the front thigh of the drysuit.

The second stage on the short hose is your back-up regulator. It comes over
your right shoulder and is held close beneath your chin by a surgical rubber
loop which goes round your neck.

The second stage on the long hose is your primary. This is the one you breath
from throughout the dive and donate in an emergency. The hose goes down the
side of the right tank behind the wing to waist level, then it turns forward,
passes between your body and the bottom of the light canister, comes diagonally
up across your chest, over your left shoulder, around the back of your neck and
the reg goes into your mouth. A clip on the hose next to the regulator allows
you to 'park' it on the right shoulder D-ring when not in use. When gearing up,
the long hose is the last thing you position, so it ends up on top of everything
else.


WHAT DOES IT ALL MEAN?
----------------------
All Hogarthian dive team members know where their partner's gear is in a
black-out or a silt-out. There is no reg-swapping during the dive (as is
necessary with independent doubles). The long-hose primary remains in the mouth
until a team-member needs it in an emergency. You hand it off to the out-of-air
diver, duck your head to release the hose, and immediately he/she has 4 - 5 ft
of hose. You then reach down and flick the hose from beneath the light canister
and she/he now has the whole 7 ft.

The reason the out-of-air diver gets the reg from your mouth is because a) you
both know it works - you were just breathing from it, and b) in a silt out,
he/she may not be able to locate your secondary regulator by touch, but she/he
can always find your head by touch, and thus, find the primary reg in your
mouth. See? Everything has a reason.

The reason for the long hose is that when two divers wearing doubles are
sharing gas in passageway, a short hose makes progress out of there next to
impossible.

Your back-up regulator is always tight up under your chin, You can find it and
lift it into your mouth instantly. Some people can actually duck their heads
and grab it with their mouth, hands-free.


NOT JUST WHAT BUT HOW
---------------------
1. Strict team diving - your buddy is part of the Hogarth system
2. Strict gas management rules (thirds or better)
3. One depth gauge and
one timer per diver (Uwatec digital depth gauge and bottom timer is good) -
your partner's gauges are your back-ups.


THE ART OF BREATHING
--------------------
To improve reliability and performance it is common to put first stages from
one manufacturer with second stages from another. In the US Poseidon Odin and
Scubapro MK20 first stages with Scubapro G250 or Apeks/Zeagle/Beuchat VX-10
second stages are used for bottom gas. In Europe the MK20/G250 combination is
favoured, along with Apeks T50D firsts and seconds. In Australia, Sea Hornet
Command Air firsts and seconds predominate.

Stage bottle second stages needn't be high-performance. But they should be
reliable, dry breathers and, most importantly, not free flow. Balanced piston
first stages are usually used with lower performance second stages. On deco
cylinders you'll appreciate easy-breathing regulators, especially on long
hangs. High flow rates aren't necessary because these regs are used shallow and
at low work-rates. In the US, piston first stages like the Scubapro MK20 or
MK10+ are used with G250 second stages. In Europe the MK20/G250 combination and
the Apex T50D first and second are favoured. In Australia we tend towards
Command Air firsts with Oceanic Alpha seconds.

All second stages should allow you to unscrew the cover underwater, pull out
the diaphragm, swish them around to clean any muck out of them, loosen a
sticking mechanism, then put them back together. Again, there's a reason for
everything.


LOOK MA, NO COMPUTER
--------------------
Dive computers are not used for mixed gas diving in the Hogarthian system.
Instead, software like Decom (imperial) or ANDI Dive Planner (metric), based on
proven Buehlmann algorithms, is used to plan your dives beforehand. You then
prepare tables and contingencies for the depth you're diving and the gas you're
carrying. The tables are written out or printed and laminated. Two copies are
carried. Using this software makes you think through your dives beforehand. You
can model alternative profiles and gas mixes. And you begin to see patterns
emerge. After a while, you get to know the sort of deco shapes and times to
expect for different dives.

Many Hogarthian divers modify their tables over a series of dives to
incorporate new findings in hyperbaric medicine and bubble mechanics. The
modifications generally include the addition of deep stops.

Obviously, no one person can think of everything, so Hogarthian divers tend to
distil the wisdom of many and only choose the best, the proven and the most
justifiable - which is why the Hogarthian system seems fairly well
standardised. For those people who have any "what abouts..." as in "what about
my 'bondage wings/technical BC?..." "what about my aluminium tanks?..." or
"what about my neoprene drysuit?..." you should remember that the people who
put together the Hogarthian system have had the opportunity to try almost every
piece of diving equipment in existence. They have dived it and either integrated
it into the Hogarthian system or rejected it as deficient. There is Hogarth and
then there is Second Best.

If you would like to know more about the Hogarthian system, internet access is
a must. If you don't have access, find someone who does and ask them to
download and print the contents of these sites for you:

http://www.infinet.com/~toddl/caverig/
http://www.crl.com./~jbentley/cave.html
http://www.wkpp.org

http://www.infinet.com/~toddl/caverig/jjpaper.html
the "Doing It Right" video:
http://www.wkpp.org/videos.html


AND THE LAST SHALL BE FIRST
---------------------------
Finally, the First Rule of Hogarthian diving is possibly the most important
piece of wisdom in the diving world, and is something we should all apply to
all of our diving. It is, simply, 'Don't dive with strokes.'

The term 'stroke' refers to someone who, knowing there is a better system,
chooses to dive in a less than optimal way. It applies to those instructors who
encourage students (who know no better) to exercise Personal Preference, in
order to sell more equipment; it applies to those who don't plan their dives;
those who dive beyond their abilities; who dive deep on air; who take
unnecessary risks; who do big dives using unfamiliar gear; who's only reason
for diving is depth.

Diving with strokes moves us into an area where our safety is no longer in our
own hands. Strokes are sometimes highly 'qualified'. Often they seem very
confident - usually because they have no concept of the danger they are getting
themselves, and you, into. Strokes appeal to your sense of adventure while
pretending to adhere to some standard of common sense. In groups, strokes are
capable of exerting extreme peer pressure. And in case you believe you are
immune to strokism, just remember that two of the leading diving explorers of
our times, Rob Palmer and Rob Parker, recently succumbed to peer pressure and
died on deep-air dives. So whatever else you do, remember the penultimate rule
of Hogarthian diving and apply it with no exceptions: Don't dive with strokes.
They're out there. And they will kill you.

billy williams

[Thanos]

Αντρέα είσαι σε καλό δρόμο... Κeep Walking ...

[Andreas Triantopoulos]

Αρχικό μήνυμα απο Thanos

Αντρέα είσαι σε καλό δρόμο... Κeep Walking ...

Eίμαι στο δρόμο της γνώσης και της αυτοβελτίωσης... δεν κάνω τίποτα που δεν γουστάρω και τίποτα επειδή κάποιος το είπε (ειδικά εάν αυτός έχει πολύ ανεπτυγμένους μύς... και επιμένει ότι μόνο αυτός ξέρει τι είναι σωστό και τι όχι...)

Δεν θα κουβαλήσω ποτέ φακό στη μέση και Goodman στο χέρι για να πάω open water dive στα 55μ στα ελληνικά νερά με ορατότητα 30μ, δεν βρισκω το λόγο...

Δεν βλέπω το λόγο να βουτάω ντάλα καλοκαίρι στην Ελλάδα ή την Ερυθρά με στεγανή στα 55μ... διπλός σάκος και wet suit rule OK

Θα παραμείνω όμως σε μία κατάσταση όπου όλα θα επενεξετάζονται και θα επαναξιολογούνται... από εμένα και σίγουρα όχι από άλλους μεσσίες βλ. GI(T)...

Ούτε θεωρώ (εγώ) ότι η τέλεια πλευστότητα είναι αυτοσκοπός (για μένα)... έχω καλύτερα πράγματα να κάνω από να στεναχωριέμαι εάν είμαι 1 ή 2 ή 3 κιλά αρνητικός...

Και συγχωρέστε με (αν και συλλέκτης πτυχίων) αλλά πιστεύω ότι αυτό που κάνει το δύτη είναι οι ώρες μες το νερό και όχι το hose routing...

Diving is like flying... you need to log the hours!

cheerio,

A.

[GKAM]

OK Αντρέα, τα πέρασα και εγώ αυτά. Μιας που ενέβασες λίγο το επίπεδο και ξεφύγαμε από Muppets, Rambo και Μίστερ Σφίχτερ, ρίξε μια ματιά στον κύκλο των Kuebler και Ross : Shock, Denial (άρνηση), Anger (θυμός/οργή), Bargaining (παζάρι / μέση λύση), Depression (κατάθλιψη), Testing (δοκιμή) και Acceptance (αποδοχή).

Αν και είναι σχεδιασμένος γύρω από το πώς ο κόσμος αντιδρά σε άσχημα νέα και θλίψη, το μοντέλο έχει εφαρμογή και σε άλλα πεδία ίσως ακόμα και στην μετάβαση προς το DIR.



Ένα κοινό πρόβλημα με τον κύκλο είναι πως ορισμένοι παγιδεύονται σε μία φάση. Συνήθως αυτή της άρνησης ή της οργής. Δε λέω να αρχίσουμε την ψυχανάλυση, ούτε να πάμε στα άκρα. Στο κάτω – κάτω ούτε εγώ δεν έχω καταλήξει σε πιο στάδιο είμαι.

[Μάλλον με τοποθετώ κάπου ανάμεσα μεταξύ τέλους του Testing και αρχής του Acceptance…]

/Prozac

[Thanos]

Η μεγάλη διαφορά είναι στο cycle των γεγονότων ... δηλαδή πόσο χρόνο μας πέρνει να πάμε απο την φάση Denial στην Testing

[Andreas Triantopoulos]

Αρχικό μήνυμα απο GKAM

OK Αντρέα, τα πέρασα και εγώ αυτά. Μιας που ενέβασες λίγο το επίπεδο και ξεφύγαμε από Muppets, Rambo και Μίστερ Σφίχτερ, ρίξε μια ματιά στον κύκλο των Kuebler και Ross : Shock, Denial (άρνηση), Anger (θυμός/οργή), Bargaining (παζάρι / μέση λύση), Depression (κατάθλιψη), Testing (δοκιμή) και Acceptance (αποδοχή).

Αν και είναι σχεδιασμένος γύρω από το πώς ο κόσμος αντιδρά σε άσχημα νέα και θλίψη, το μοντέλο έχει εφαρμογή και σε άλλα πεδία ίσως ακόμα και στην μετάβαση προς το DIR.



Ένα κοινό πρόβλημα με τον κύκλο είναι πως ορισμένοι παγιδεύονται σε μία φάση. Συνήθως αυτή της άρνησης ή της οργής. Δε λέω να αρχίσουμε την ψυχανάλυση, ούτε να πάμε στα άκρα. Στο κάτω – κάτω ούτε εγώ δεν έχω καταλήξει σε πιο στάδιο είμαι.

[Μάλλον με τοποθετώ κάπου ανάμεσα μεταξύ τέλους του Testing και αρχής του Acceptance…]

/Prozac

Αγαπητέ φίλε Γιώργο,Εάν θυμάμαι καλά η κυρία Kübler-Ross (μία είναι) ανέπτυξε το εν λόγω μοντέλο για να περιγράψει την διαδικασία μέσω της οποίας οι ανθρωποι αντιμετωπιζουν extreme πόνο και προσωπικες τραγωδίες όπως επικείμενος θάνατος..... Τώρα εάν θεωρείς ότι η κατάσταση μου είναι "terminal" ή το stroke status μου αποτελεί προσωπική τραγωδία, κάνεις μεγάλο λάθος... I am a very happy puppy! και ακόμα περισσότερο, καταδυτικά never better... Το περίεργο είναι δε το πόσο popular είμαι τελευταίως... θα ειναι μάλλον τα sexy split-finsΆντε τελείωνε με την γερμανία σου να πιούμε καμμιά μπίρα!!Tshuessss

[GKAM]

Αρχικό μήνυμα απο Andreas Triantopoulos

Αγαπητέ φίλε Γιώργο,Εάν θυμάμαι καλά η κυρία Kübler-Ross (μία είναι)

Τrue. I stand corrected . Πάντως στη χρήση του μοντέλου νομίζω πως συμφωνούμε

Δε μίλησα για terminal καταστάσεις αλλά για ένα παραλληλισμό που μπορούμε να κάνουμε με το θέμα μας (και μη μου πεις πως δε κολλάει ).

Τα υπόλοιπα από κοντά με μπύρες σε κάνα μήνα.

/GKAM

[Thanos]

Αντρέα και Γιώργο...

Είναι κάποια πραγματάκια για τα οποία πολύς κόσμος έχει την λάθος εντύπωση

Ας σκεφτούμε λιγάκι απο που ξεκίνησαν οι GUE.. απο την σπηλαιοκατάδυση. Ειδαν λοιπόν ότι έπρεπε να έχουν κάποια skills που θα τους βοηθούσε στις καταδύσεις τους. Επίσης θέλανε σαν ομάδα να έχουν εξοπλισμούς με τα ίδια χαρακτηριστικά. Δεν είχε σημασία εάν ήταν Halcyon ή DiveRite ή DUX. Οι ρυθμιστές μπορεί να είναι Scubapro/Apeks/Aqualung κλπ...

Είδανε λοιπόν ότι κάποια απο τα skills που έπρεπε να κατέχουν, τους ήταν χρήσιμα (λέω χρήσιμα και όχι απαραίτητα) και σε απλές Open Water βουτιές. Ναι δεν χρειάζεται να κολυμπάς τέλεια trimarismenos σε όλη την διάρκεια της κατάδυσης αλλά έχεις άλλη αυτοπεποίθηση όταν ξέρεις ότι μπορείς να κάνεις την OOG άσκηση αιωρούμενος στα 12μ και χωρίς να κατέβεις στον πάτο της θάλασσας. Ή πολύ πιο απλά όταν βγάζεις μια φωτογραφία και θές να μετακινηθείς 1 μέτρο προς τα πίσω χωρίς να κουνάς τα χέρια σου να μπορείς να το κάνεις. Μπορεί να μην χρειαστεί καθόλου να το κάνεις στις Open Water βουτιές σου, αλλά ο σκοπός της εκπαίδευσης είναι να προετοιμάσει τους δύτες για τα επόμενα στάδια της τεχνικής εκπαίδευσης, εκεί που θα τους χρειαστούν. Το σκεπτικό λοιπόν είναι: αφού θα χρειαστούν αυτά στην τεχνική κατάδυση γιατί να μην τους τα δείξω απο την αρχή;;

Είναι το τέλειο σύστημα/οργανισμός εκπαίδευσης;; Προσωπική μου γνώμη όχι. Τα υλικά που δείνουν στον μαθητή δεν είναι και τίποτα σημαντικό.

Πάμε λιγάκι σε μύθους.... ΔΕΝ είναι απαραίτητη η στεγανή. Ακόμα και στα standards του Funds λέει "ανάλογα με την θερμοκρασία".. Δηλαδή υπάρχουν πολλά μέρη στον κόσμο όπου το σχολείο Funds γίνεται με 3άρα. Στεγανή είναι απαραίτητη μόνο για τα τεχνικά σχολεία. Αλλά λένε ότι με την wet πρέπει να έχουμε αλουμινίου μπουκάλα και όχι σιδερένια. Αυτό αναλύεται διεξοδικά στο σχολείο. Και εγώ δεν είχα πρόβλημα μέχρι στιγμής με κανένα απο τα BCD/Wing μου, αλλά μια ματιά στο Accident Report της BSAC καθώς και σε ένα της DAN δείχνει ότι πολλά ατυχήματα προέκυψαν λόγω βλάβης στο BCD.

Μπορείς να έχεις ότι πέδιλα θες... απλώς με την στεγανή και διπλές είναι πιο ευκολο να κινηθείς με τα old-style πεδιλα και όχι με split fin. Περι ευκολίας πρόκειται. Το σκεπτικό και εδώ είναι γιατί να αγοράσεις πέδιλα τα οποία αργότερα θα σου είναι άχρηστα;

Για να συνοψίσουμε και να τελειώνουμε λιγάκι με αυτό το θέμα, όχι δεν είναι απαράιτητο να έχεις τέλεια πλευστότητα στο νερό ούτε να μπορείς να κάνεις αιωρούμενος τις ασκήσεις. Αλλά γιατί να είναι καλύτερο να κάνω όλες τις ασκήσεις στον πυθμένα της θάλασσας λες και δεν θα μου συμβεί τίποτα στα 15μ;;

Εν κατακλείδι, πιστεύω ότι τον περισσότερο ντόρο τον έχουν διμηουργήσει οι "αντι-DIR" . Οι άλλοι λένε: Αυτοί είμαστε όσοι πιστοί προσέλθετε... και είναι αλήθεια ότι οι πιστοί είναι πολλοί καθώς ακόμα περισσότεροι αυτοί που έχουν αντιγράψει πράγματα και ταχτικές.

Φιλικά

[eye love scuba]

Αρχικό μήνυμα απο GKAM

Αν και είναι σχεδιασμένος γύρω από το πώς ο κόσμος αντιδρά σε άσχημα νέα και θλίψη, το μοντέλο έχει εφαρμογή και σε άλλα πεδία ίσως ακόμα και στην μετάβαση προς το DIR.



Ένα κοινό πρόβλημα με τον κύκλο είναι πως ορισμένοι παγιδεύονται σε μία φάση. Συνήθως αυτή της άρνησης ή της οργής.

OK, πιθανώς κάποιοι μη-GUE δύτες να περνούν από αυτές τις φάσεις. Όμως και GUE δύτες μπορεί να ακολουθήσουν την ίδια ακριβώς καμπύλη, όταν βρισκονται υπό σκληρή κριτική. Άλλωστε και η GUE περνάει από τις ίδιες φάσεις. Αυτές είναι φυσιολογικές αντιδράσεις. Εγώ θα διόρθωνα το σχήμα προσαρμόζοντάς το στην καταδυτική πρακτική και θα έγραφα αντί για acceptance στο τέλος, synthesis. Και εκεί είναι που η προσωπικότητα του καθενός παιζει ρόλο.( ή ή ή ή ή ή ή κοκ)
Τώρα για τα skills που αναφέρθηκαν ο NickVas και ο Thanos. Και χάρηκα που ο NickVas ανέφερε τα στοιχεία της DAN. Από τη δουλειά μου έχω μάθει ότι η προσωπική εμπειρία και πειρα είναι πολύ σημαντική, αλλά δε μου φτάνει για να υιοθετήσω κάτι χωρίς επεξεργασία, όποιος και αν είναι αυτός. Σίγουρα είναι κάποιοα skills που μπορούν να σε βγάλουν από πολύ δύσκολες καταστάσεις, τα οποία όσο πιο καλά τα κατέχεις, τόσο πιο καλά για σένα. Αλλά προσωπικά δεν εντυπωσιάζομαι με τα skills, όχι γιατί ο ίδιος τα κατέχω, καμία σχέση, αλλά θα παραθέσω το ακόλουθο παράδειγμα: Aς υποθέσουμε ότι κάποιος ασχολείται με κατι που απαιτεί μεγάλη δεξιότητα και πολύ λεπτές κινήσεις στα χέρια, με αντανακλαστικά που μπορεί να κάνουν τη διαφορά σε απειροελάχιστο κλάσμα του δευτερολέπτου. Ακούγεται λογικό, αν το βλέπεις απ΄έξω, αυτός ο άνθρωπος να εξασκηθεί ώστε ό,τι κίνηση κάνει με το δεξί του χέρι (ας υποθέσουμε ότι είναι δεξιόχειρας) να μπορεί με την ίδια ευκολία να την κάνει και με το αριστερό. Μπορώ να διαβεβαιώσω ότι το 95% των ανθρώπων, δηλαδή πρακτικά όλοι, μπορούν με αρκετή εξάσκηση να τα καταφέρουν, άλλοι με λιγοτερη και άλλοι με περισσότερη προσπάθεια. Επίσης μπορώ να διαβεβαιώσω ότι το να μπορεί κανείς να κάνει με το αριστερό ότι και με το δεξί (δε λέω το αριστερό να είναι άχρηστο) στο συγκεκριμένο παράδειγμα, δεν τον κάνει πιο αποτελεσματικό, αλλά μόνο πιο φαντεζί... Αποτελεσματικός είσαι όταν μπορείς να χρησιμοποιήσεις το μυαλό σου και η γνώση σου για να οδηγήσεις αυτά που έμαθες στην πρακτική σου εκπαίδευση, χωρίς να είσαι υπεράνθρωπος. Επίσης έχω μαθει ότι η ευελιξία είναι κλείδί στην αποτελεσματικότητα. Το πλάνο επίσης. Έχω δει πολλούς φαντεζί τύπους να είναι πολύ λιγότερο αποτελεσματικοί από άλλους λιγότερο "skilled"...'Οποιος κατέχει αυτά τα "skills", είναι λογικό να τα πλασσάρει σαν ατού, αφού τα απέκτησε με κόπο. Αυτό από την άλλη δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να προσπαθούμε διαρκώς να γινόμαστε καλύτεροι. Και κάτι άλλο. Από όλους έχουμε να μάθουμε κάτι, σε όποια σχολη, οργανισμό ή oμάδα κιαν ανήκουν.

[NickVas]

Αρχικό μήνυμα απο eye love scuba

Αποτελεσματικός είσαι όταν μπορείς να χρησιμοποιήσεις το μυαλό σου και η γνώση σου για να οδηγήσεις αυτά που έμαθες στην πρακτική σου εκπαίδευση, χωρίς να είσαι υπεράνθρωπος. Επίσης έχω μαθει ότι η ευελιξία είναι κλείδί στην αποτελεσματικότητα. Το πλάνο επίσης.

Να σταθώ λίγο σε αυτό στο οποίο συμφωνώ 100% - well said. Σου δίνω λοιπόν ένα παράδειγμα για το πώς σχεδιάζεις μια κατάδυση Τ1. Μαθαίνεις, ανά πάσα στιγμή (και κατά τη διάρκεια της κατάδυσης εννοώ), τον τρόπο να υπολογίζεις μέσο βάθος, πόσο καταναλώνεις, πόσο σε φτάνει το αέριό σου, δλδ πόσο έχεις και πόσο να κρατήσεις για emergency, πόσο deco έχεις, πως να το κάνεις και γιατί να το κάνεις έτσι, πόσο αέριο για deco έχεις. Εάν σε παίρνει να πας λίγο βαθύτερα, εάν πρέπει να πας λίγο ρηχότερα. Όλα αυτά δυναμικά δηλ. αναπροσαρμόζονται κατά τη διάρκεια της κατάδυσης. (γι' αυτό και το DC είναι άχρηστο). Πραγματικά σου λένε ''use your brain and be intelligent underwater''. Εάν αυτό δεν ανταποκρίνεται στην έννοια που δίνεις στην αποτελεσματικότητα και την ευελιξία τότε ...

Αρχικό μήνυμα απο eye love scuba

Έχω δει πολλούς φαντεζί τύπους να είναι πολύ λιγότερο αποτελεσματικοί από άλλους λιγότερο "skilled"...'Οποιος κατέχει αυτά τα "skills", είναι λογικό να τα πλασσάρει σαν ατού, αφού τα απέκτησε με κόπο.

Εδώ νομίζω ότι κάνεις λάθος. Σε όλους τους οργανισμούς εκπαίδευσης δίνεται βάρος στο να αποκτήσει ο μαθητής ορισμένα skills, muscle memory κτλ κτλ. Δεν είναι θέμα πλασαρίσματος. Για να γίνω πιο σαφής υπάρχουν πράγματα στα οποία πρέπει να χρησιμοποιείς το μυαλό σου και πράγματα τα οποία πρέπει να είναι αντανακλαστικά στιγμιαία, muscle memory. Η πλευστότητα (εφόσον σε αυτή αναφερθήκαμε αρχικά πριν γενικολογήσουμε για χέρια, πόδια κτλ), ανήκει στο muscle memory. Η τέλεια - ή μάλλον η όσο το δυνατόν καλύτερη - πλευστότητα ειδικά στην τεχνική κατάδυση είναι ατού. Δηλαδή ενώ θα συμφωνήσω εν μέρει (εν μέρει λέω) με τον Γιώργο (Δελβερούδη) ότι για το ειδος του diving που κάνει ίσως είναι overkill, στην τεχνική κατάδυση όποιος πει ότι η πλευστότητα είναι ''φαντεζί'' μάλλον πάει να χαρακτηριστεί (από εμένα τουλάχιστον) ... ξέρεις να μην πω την απαγορευμένη λέξη και με συγκρίνουν με κάποιον σφίχτη... σημειωτέον δε ότι η GUE δεν λέει κάτι διαφορετικό από άλλους οργανισμούς σε αυτό. Απλά το πως και σε ποιό βαθμό το μαθαίνεις κάνει τη διαφορά... είναι σαν να συγκρίνεις εκπαίδευση σε σχολή οδηγών με εκπαίδευση στον Ιαβέρη... έχω πάει και στα δύο και μπορώ να συγκρίνω και να βγάζω τα συμεράσματά μου. Εσύ;