Εν συντομία λοιπόν...
Μαζευτήκαμε περίπου 20 άτομα και πήγαμε στο αρχαίο ορυχείο. Οι αμιγώς σπηλαιολόγοι έκατσαν μέσα περίπου 5 ώρες και ασχολήθηκαν με την "ανακάλυψη" διαδρομών στα διάφορα παρακλάδια. Αυτό είναι και το νόημα στο χόμπυ... Στην κατάδυση τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά.
Προσωπικά έμεινα πολύ λίγο, γιατί συνόδευα τους δύτες, δηλαδή την Έμμυ που μας τίμησε μας την παρουσία της και η υπόλοιπη "ομάδα" ήταν η σύντροφός μου και ο γιός μας. Περάσανε όλοι καλά και δεν είχαμε κανένα απολύτως πρόβλημα ή θέμα ασφαλείας.
Το συγκεκριμένο ορυχείο βρίσκεται πολύ κοντά στην Αθήνα και μάλιστα μπορεί να ξανα-προταθεί εκδρομή προς τα εκεί, σε συνδυασμό με βουτιά στο Βγέθι (για να φύγουν και οι λάσπες...

)
Παράθεση:
Επίσης, δεν μπορούσα να φανταστώ πως υπάρχει τόσος πολύς κόσμος που μπαίνει στα έγκατα της γης, έτσι απλά! (στο ορυχείο μέσα είχε τόσο κόσμο που νόμιζα ότι πάμε για clubing! )
|
χεχεχε...
Παράθεση:
(...γλιτώσαμε και την ''τελετή''... )
|
Πρέπει να το πείς ολόκληρο, για να το καταλάβουν και οι .. απ' έξω !
Μόλις πάμε να μπούμε, της λέω της Έμμυς, "α, ξέρεις, κάθε χρόνο έχουμε σαν έθιμο να θυσιάζουμε μια όμορφη κοπέλα στο τέρας της σπηλιάς, οπότε καταλαβαίνεις... "
