Διαλυτότητα των αερίων (νόμος του Henry)

[Zin]

Αρχικό μήνυμα απο Χρηστος Ευθυμιου

P2, φάση συμπίεσης
Το σχήμα p2, φάση συμπίεσης (μέγιστο βάθος) κάτω αριστερά, η κίνηση των μορίων είναι από την μικρότερη προς την μεγαλύτερη
πίεση των ιστών Cx και χρειάζεται μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι να βρεθούν σε πλήρη δυναμική ισορροπία.

Xρήστο πολύ μου αρεσε αυτό το άρθρο (ίσως λόγω ιδιότητας)...

ανυπομονώ για τα επόμενα

Μια μικρή διορθωση...

Στη P2, φάση συμπίεσης έχουμε κίνηση των μορίων από την μεγαλύτερη (πίεση περιβάλλοντος) προς την μικρότερη πίεση των ιστών Cx.

[Χρηστος Ευθυμιου]

Αρχικό μήνυμα απο Zin

Xρήστο πολύ μου αρεσε αυτό το άρθρο (ίσως λόγω ιδιότητας)...

ανυπομονώ για τα επόμενα

Μια μικρή διορθωση...

Στη P2, φάση συμπίεσης έχουμε κίνηση των μορίων από την μεγαλύτερη (πίεση περιβάλλοντος) προς την μικρότερη πίεση των ιστών Cx.

Ευχαριστώ Zin, έχεις απόλυτο δίκαιο!!
Το διόρθωσα.

Ο "διάβολος του τυπογραφείου" παραμονεύει παντού.

[dmanetakis]

Νομίζω πως μπορούμε να θέσουμε τη θερμοκρασία σαν σταθερή ή έστω με μικρές διακυμάνσεις, στην περίπτωση μας μειώσεις, για τον υπολογισμό της διαλυτότητας των αερίων στους ιστούς.

Και αυτό γιατί μιλάμε για ένα κλειστό κύκλωμα με μηχανισμούς άμυνας στις μεταβολές της θερμοκρασίας του περιβάλλοντος, το ανθρώπινο σώμα.
H μέση θερμοκρασία του ανθρώπινου σώματος κυμαίνεται στους 36,8 +_ 0,4 βαθμούς Κελσίου με χαμηλότερα επίπεδα νωρίς το πρωί και υψηλότερα το απόγευμα.
Εδώ πρέπει να λάβουμε υπόψη, ότι καταστάσεις κάτω των 35,5 και πάνω απο 37,2 βαθμών θεωρούνται γενικώς παθολογικές .
Η θερμορυθμιστική λειτουργία του 'θερμοστάτη' του σώματος διαφέρει από άτομο σε άτομο και τροποποιείται με την πάροδο της ηλικίας, ιδιοσυγρασίας , ορμονικών διαταραχών, διαταραχές κυκλοφορίας , βραδύς μεταβολισμός, φάρμακα κλπ.

Νομίζω πως αυτό που έχει περισσότερο σημασία στην κατάδυση και στην διαλυτότητα των αερίων, είναι οι τρομερές μεταβολές στο κυκλοφορικό και την αιμάτωση των διαφόρων ιστών (μηχανισμούς άμυνας) που προέρχονται από τις μικρές διακυμάνσεις της θερμοκρασίας του σώματος του δύτη.

[eye love scuba]

Αρχικό μήνυμα απο dmanetakis

Νομίζω πως μπορούμε να θέσουμε τη θερμοκρασία σαν σταθερή ή έστω με μικρές διακυμάνσεις, στην περίπτωση μας μειώσεις, για τον υπολογισμό της διαλυτότητας των αερίων στους ιστούς.

Και αυτό γιατί μιλάμε για ένα κλειστό κύκλωμα με μηχανισμούς άμυνας στις μεταβολές της θερμοκρασίας του περιβάλλοντος, το ανθρώπινο σώμα.
H μέση θερμοκρασία του ανθρώπινου σώματος κυμαίνεται στους 36,8 +_ 0,4 βαθμούς Κελσίου με χαμηλότερα επίπεδα νωρίς το πρωί και υψηλότερα το απόγευμα.
Εδώ πρέπει να λάβουμε υπόψη, ότι καταστάσεις κάτω των 35,5 και πάνω απο 37,2 βαθμών θεωρούνται γενικώς παθολογικές .
Η θερμορυθμιστική λειτουργία του 'θερμοστάτη' του σώματος διαφέρει από άτομο σε άτομο και τροποποιείται με την πάροδο της ηλικίας, ιδιοσυγρασίας , ορμονικών διαταραχών, διαταραχές κυκλοφορίας , βραδύς μεταβολισμός, φάρμακα κλπ.

Νομίζω πως αυτό που έχει περισσότερο σημασία στην κατάδυση και στην διαλυτότητα των αερίων, είναι οι τρομερές μεταβολές στο κυκλοφορικό και την αιμάτωση των διαφόρων ιστών (μηχανισμούς άμυνας) που προέρχονται από τις μικρές διακυμάνσεις της θερμοκρασίας του σώματος του δύτη.

Αναφέρεσαι στη θερμοκρασία του πυρήνα (core) και όχι των άκρων. Η θερμοκρασία των άκρων μπορεί να έχει μεγαλύτερες διακυμάνσεις και αυτές είναι που σε μία "φυσιολογική" κατάδυση παίζουν ρόλο, μια και οι μεσαίοι ιστοί (μύες) βρίσκονται με μεγάλο ποσοστό στα άκρα.

[dmanetakis]

Αρχικό μήνυμα απο eye love scuba

Αναφέρεσαι στη θερμοκρασία του πυρήνα (core) και όχι των άκρων. Η θερμοκρασία των άκρων μπορεί να έχει μεγαλύτερες διακυμάνσεις και αυτές είναι που σε μία "φυσιολογική" κατάδυση παίζουν ρόλο, μια και οι μεσαίοι ιστοί (μύες) βρίσκονται με μεγάλο ποσοστό στα άκρα.

Συμφωνώ , αλλά όπως αναφέρεσαι στον πυρήνα (core) , για τον κυρίως κορμό (σώμα δύτη) , κάλλιστα και τα άκρα μπορούν να παρουσιάζουν αντίστοιχους πυρήνες (ας υποθέσουμε τα οστά) (αργοί ιστοί) που και πάλι η θερμοκρασία διαφέρει από αυτή της επιφανείας (δέρμα) . Ελπίζω να γίνομαι κατανοητός.

[eye love scuba]

Αρχικό μήνυμα απο dmanetakis

Συμφωνώ , αλλά όπως αναφέρεσαι στον πυρήνα (core) , για τον κυρίως κορμό (σώμα δύτη) , κάλλιστα και τα άκρα μπορούν να παρουσιάζουν αντίστοιχους πυρήνες (ας υποθέσουμε τα οστά) (αργοί ιστοί) που και πάλι η θερμοκρασία διαφέρει από αυτή της επιφανείας (δέρμα) . Ελπίζω να γίνομαι κατανοητός.

O όρος core δεν είναι δικός μου, αναφέρεται στην ιατρική βιβλιογραφία. Αντίθετα δεν τον έχω δει να χρησιμοποιείται για τα οστά στα άκρα.
Άλλωστε, η διαφορές στη θερμοκρασία πυρήνα και περιφέρειας σχετίζονται με τη θερμομόνωση από τη μία (το λίπος είναι το πιο καλό θερμομονωτικό και είναι περισσότερο στον κορμό) και με την αιμάτωση.
Όσον αφορά την καταδυτική φυσιολογία οπώς είναι γνωστό τα οστά, ως αργοί ιστοί παίζουν μικρό ρόλο στις καταδύσεις αναψυχής καθώς και στις βαθειές σύντομες καταδύσεις. Το πράγμα αλλάζει σε μεγάλους χρόνους βυθού και σε επαναλληπτικές βουτιές. Αλλά ας μην μπλέξουμε πολλά θέματα στην ίδια συζήτηση.

[Χρηστος Ευθυμιου]

Αρχικό μήνυμα απο eye love scuba

O όρος core δεν είναι δικός μου, αναφέρεται στην ιατρική βιβλιογραφία. Αντίθετα δεν τον έχω δει να χρησιμοποιείται για τα οστά στα άκρα.
Άλλωστε, η διαφορές στη θερμοκρασία πυρήνα και περιφέρειας σχετίζονται με τη θερμομόνωση από τη μία (το λίπος είναι το πιο καλό θερμομονωτικό και είναι περισσότερο στον κορμό) και με την αιμάτωση.
Όσον αφορά την καταδυτική φυσιολογία οπώς είναι γνωστό τα οστά, ως αργοί ιστοί παίζουν μικρό ρόλο στις καταδύσεις αναψυχής καθώς και στις βαθειές σύντομες καταδύσεις. Το πράγμα αλλάζει σε μεγάλους χρόνους βυθού και σε επαναλληπτικές βουτιές. Αλλά ας μην μπλέξουμε πολλά θέματα στην ίδια συζήτηση.

Όντως έχουμε ξεφύγει λίγο από το αρχικό θέμα.

Ο νόμος του Henry περιγράφει με απόλυτη σαφήνεια και ισχύει μόνο σε σταθερή θερμοκρασία του εκάστοτε υγρού.

Εκτός αυτού ο νόμος του Henry έχει όρια ισχύος. (θα τα δούμε μια άλλη φορά).

Η κατάδυση βασίζεται πάνω στον νόμο του Henry, αλλά έχει πάρα πολλές παραμέτρους και διάφορες παραδοχές με
τις οποίες, ναι μεν υπολογίζουμε και χρησιμοποιούμε στη πράξη (έχουν επιβεβαιωθεί εμπειρικά), δεν παύει όμως να
αποτελούν κάποιο, έστω πολύ μικρό ρίσκο.

[dmanetakis]

Καλημέρα ! ,
…από ότι φαίνεται δεν έγινα κατανοητός . Το ερώτημα μου είναι κατά πόσο μπορούμε να έχουμε διαφορές στην θερμοκρασία των άκρων σε σχέση με τον πυρήνα (core), έτσι ώστε να μας επηρεάσουν στον υπολογισμό της διαλυτότητας των αερίων στους ιστούς? Πρέπει να τις λαμβάνουμε υπόψη?

Και αυτό γιατί εάν οι διαφορές αυτές είναι μεγάλες, τότε στους υπολογισμούς μας δεν θα πρέπει να συμπεριλάβουμε μια μέση θερμοκρασία ( άκρων-πυρήνα ) ? Κάτι τέτοιο όμως δεν το έχω συναντήσει στους υπολογιστές και software κατάδυσης . Δεν ζητάει πουθενά "μέση θερμοκρασία δύτη" , πράγμα που σημαίνει ότι οι υπερβαρικοί ιατροί / ερευνητές φυσιολογίας της κατάδυσης, έχουν ορίσει μια σταθερά. Και απλά σου λένε ένα γενικό «.. αν κάνει και λίγο κρύο παραπάνω να είσαι πιο συντηρητικός.»

Δεν θέλω να περιπλέξω τα πράγματα, αλλά επειδή πολύ καλά έγινε αναφορά σε αποσυμπίεση και επειδή η συζήτηση αξίζει να εξελιχθεί σε μια συζήτηση ουσίας, μου δημιουργήθηκαν οι απορίες που σχετίζονται με την αιμάτωση και την θερμοκρασία.

Οπότε μάλλον ορίζουμε τη θερμοκρασία σαν σταθερά ?